Moderators: Essie73, ynskek, Ladybird, Polly, Muiz, Telpeva, NadjaNadja
Mindfull schreef:Miranda, dankjewel voor je lieve woorden. Ik hoop dat we er samen uit gaan komen en anders zal ik voor mijzelf moeten kiezen.
Joolien, beterschap, duurt al best lang he? Wanneer heb je weer therapie dag?
Sammy, wat een naar besluit
Lijkt me vreselijk, hoewel ik het heel goed begrijp, zit zelf in de zelfde situatie, heb nu toch 700 euro netto minder, omdat ik thuis ben, en toch doe ik weinig met mijn paard. Gelukkig staat ze thuis anders had ik dezelfde beslissing moeten nemen.
Sta nu op de lijst voor de psychiater op 18 oktober, duurt nog bestwel lang. Morgen krijg ik een lijst van andere psychiaters van de psycholog.
Net ook gaan solliciteren, geen super baan niet mijn niveau, maar ik wil echt weer werken.
Psych is tegen, maar beste vriendin heeft uitgelegd dat de psychologen in Belgie veel behoudender zijn dan die in Nederland. In Nederland zou ik 3 uurtjes per dag stressloos werk moeten doen oid.
Helaas is dat dus niet mogelijk en ik wil echt de deur uit en liefst ook mijn inkomen een beetje omhoog.
lammie2701 schreef:Ik weet dat het door de stress komt en denk er eigenlijk bijna niet aan, maar toch voel ik ze...heb het eerder gehad en bij stress blijkt mijn hart soms een slag over te slaan om vervolgens 2 inhaalslagen te maken...
Het is meer dat ik het weer voel, niet eens zozeer dat ik er echt laat van heb...
Joolien schreef:Gaat al beter. Voel me nog steeds rottig maar niet meer zo misselijk enzo. Morgen nog even rustig aan doen en dan ben ik weer fit.
De ziekigheid komt ook puur voort uit de stress en alle zware dingen. Dat heb ik heel snel. Alles slaat op mijn lichaam.
Sammy_xxs schreef:lammie2701 schreef:Ik weet dat het door de stress komt en denk er eigenlijk bijna niet aan, maar toch voel ik ze...heb het eerder gehad en bij stress blijkt mijn hart soms een slag over te slaan om vervolgens 2 inhaalslagen te maken...
Het is meer dat ik het weer voel, niet eens zozeer dat ik er echt laat van heb...
Ja klopt dat had mn vriend ook, leek alsof zn hart stil stond en dan weer alsof het zo hard ging dat het voelde alsof ze hart eruit klopte...
hij dacht er ook niet aan, het kwam altijd spontaan. althans dat zei hij altijd dat hij er echt niet aan dacht enzo en dat het toch kwam.
Maar na mijn uitbarsting en nadat wat de dokter zei dat hij echt niks aan zn hart had, werd het toch minder.
Nu heeft hij er haast geen last meer van, en hij is er echt blij mee.
Hij kreeg er ook altijd last van met stress, of juist als hij te enthousiast was.
lammie2701 schreef:Sammy_xxs schreef:Ja klopt dat had mn vriend ook, leek alsof zn hart stil stond en dan weer alsof het zo hard ging dat het voelde alsof ze hart eruit klopte...
hij dacht er ook niet aan, het kwam altijd spontaan. althans dat zei hij altijd dat hij er echt niet aan dacht enzo en dat het toch kwam.
Maar na mijn uitbarsting en nadat wat de dokter zei dat hij echt niks aan zn hart had, werd het toch minder.
Nu heeft hij er haast geen last meer van, en hij is er echt blij mee.
Hij kreeg er ook altijd last van met stress, of juist als hij te enthousiast was.
Hier is het meer dat ik dan vast zit in mn hoofd, om het maar zo te zeggen, en dat het dan daarnaartoe trekt...niet dat ik bewust denk van o jee hartkloppingen...meer het opmerken maar negeren...wat ik dus met mn gevoelens en lichamelijke pijnen ook doe...behalve dan de migraine die valt niet te negeren...
Miss_Blimm schreef:_Jorine schreef:Ik heb echt een jankdag vandaag, bah..
:-( al wel geuit?