...Heb er net mijn eerste lesje erop zitten... DRA-MA... ik kom echt vanaf 0 hoor, lesje 1 van start to run is al te zwaar voor me. Heb hem uitgelopen hoor, daar niet van. Maar hoe. Denk dat ik hem morgen nog maar even een keertje loop voor ik aan lesje 2 begin
... Heb er wel al weer zin in
trouwens wbt zelfvertrouwen
Je druk maken om wat andere van je vinden is zo nutteloos en energierovend.. niet dat je je zomaar er over heen kunt zetten, maar wel belangrijk dat je beseft dat je echt geen haar beter er van wordt als je je gaat gedragen naar hoe je wenst dat anderen je zien (volgen jullie het je nog..) .. 't is gewoon bagger. Maar komt goed, heus
hahahaha...
Was lekker bezig en bij lesje 15 of 17 van STR toen ik met ontstoken galblaas in het ziekenhuis belandde. Weer uit het ziekenhuis en verder opgepakt. 4 weken later geopereerd, 3 weken daarna complicaties, er lekte nog gal, weer in ziekenhuis. Al met al 16 nachten in het ziekenhuis, 3 operaties, 4 AB-kuren verder en toen was het december en leek NL wel de Noordpool. In februari weer begonnen met lopen, iets te snel van start, beenvliesontsteking in de schenen. Weer gestopt, in maart/april weer begonnen heel voorzichtig, vakantie ertussendoor niet gelopen, weer terug in schema. Bijna klaar.... hele grote bult op mijn achterhoofd en lympfeklieren opgezet. Paniek, het leek op lympfeklierkanker. UIteindelijk was het "maar" een ontsteking van 10 cm. Weggehaald en weer opnieuw trainingen opgepakt. Half augustus eindelijk die 30 min gelopen 
Vandaar ook het dipje begin dit jaar, lichaam werkte niet mee en geest was ook wat van slag. Maar nu weer back on track
. Morgen weer rennen of paardrijden, en zwemmen!
?
Was die weg, had die een souvenir achtergelaten...
Had ik nog een galsteen in m'n lever ofzo. Echt de ergste pijn die ik ooit in mijn leven gevoeld heb en hopelijk zal voelen (10x erger dan de galblaasontsteking zelf 

