genja schreef:Is er hier niet iemand die bij je in de buurt woont? Er waar je een beetje je verhaal kwijt kan en je bij kan staan in belangrijke afspraken.
Of een collega op je werk waar je een goede band mee hebt?
Als dit niet mogelijk is klop aan bij maatschappelijk werk in je woonplaats.
Je moet je verhaal kwijt kunnen
Ik heb geen collega, ik werk alleen zeg maar.
De huisarts was ik laatst en ze was heel afzijdig en bood geen luisterend oor. Ze zijn ook huisarts voor mijn vriend. Ze vroeg eventjes hoe het ging en typte dat in. Ik gaf nog aan dat het wel vreemd was omdat hij er ook was geweest voor zijn burnout waarop ze aangaf dat ze dat alleen maar professioneel kon aanpakken wat wel logisch is maar ik had al het idee van dat echte luisterend oor dat gaat hem niet worden.
Ik ken wel mensen waar ik er oppervlakkig over kan praten maar niet echt mijn echte gevoel kan uiten zeg maar.
Mijn schoonfamilie die eigenlijk mijn familie waren en waarbij ik nog heb geholpen mijn schoonvader verzorgen waarbij ik al 22 jaar kom v.a mijn 19e die mij ook altijd openhartig hebben ontvangen die meer familie voor mij zijn dan mijn eigen familie. Die zijn eigenlijk compleet weg gevallen.
Maar het alleen zijn opzich daar heb ik nog niet eens echt het probleem mee. Meer dat de persoon waar mijn leven om draaide, Zo met mijn gevoelens is gaan spelen en dat ik in die periode dat weer heb toegelaten en dat ik erachter ben gekomen dat dat mij echt emotioneel en mentaal gesloopt heeft. En als je dan alleen bent dan is het wel echt heel moeilijk.