Bokt.nl

Gewoon gezonder eten, niet meer snoepen en voldoende sporten. Dit ging niet echt goed en vaak at ik toch meer dan ik wilde. Ik zat hierdoor niet lekker in mijn vel en thuis ging/gaat het ook niet zo lekker.(Gescheiden ouders, veel ruzie etc.) Ik ben nogal een stresskip en controlfreak, dus ik vond het nogal moeilijk om hiermee om te gaan en ook school (VWO 4/5, zwaar jaar) gaf veel stress. Misschien vreemd, maar om hiermee om te gaan wilde ik nog meer op mijn eten letten ofzo?

We zijn nu 2 jaar verder en ik ben in de laatste tijd ongeveer 5 kilo kwijt, maar nu weet ik het niet meer.
Ik vind/vond zelf dat er niets aan de hand is, maar na dit topic doorgelezen te hebben denk ik dat het toch niet zo lekker gaat.

Ik begon met bepaalde etenswaren te verbieden; snoep, koek, frisdrank etc. Maar dat was niet genoeg. Slecht broodbeleg, schoolkoekjes en saus wilde ik ook niet meer. Avondeten was vaak erg lastig omdat mijn moeder vaak nogal makkelijk was met eten, veel pizza/friet of bestellen. Ik kon ze niet overhalen, dus at ik gewoon kleinere porties. Op begeven moment voelde ik me elke keer zo verschrikkelijk schuldig na het avondeten, dat ik overgaf. Nu ik het zo lees klinkt het echt ziek, maar ik voelde me zo paniekerig op zo’n moment. Dit is daarna een tijd weer goed gegaan omdat ik simpelweg geen kans had om over te geven.

Ik zit nu op een punt dat ik het grootste gedeelte van de dag aan eten denk. Ik wil het liefst niet over de 800 kcal per dag heen. Fruit, groenten, kip of crackers is niet echt een probleem, maar ander vlees, aardappels/pasta etc… Nu in de vakantie kon ik het in het begin allemaal een beetje los laten, maar de laatste paar weken is het eigenlijk terug. Ik dacht/denk dat ik geen probleem had, dat iedereen die dun was het zo deed. Maar ik kan dit niet meer.
Feestjes zijn niet meer leuk omdat ik constant in strijd ben of ik wat zal pakken of niet, en als ik toch wat gepakt heb gooi ik het eruit zodra ik thuis ben. Afspraken om gezellig met vriendinnen naar de stad te gaan om wat te drinken/eten zijn niet zo ontspannend zegmaar.

School begint nu weer, ik zit in mijn examenjaar, en ik rij 3 keer per week paard, ik volleybal 2 keer per week en op overige dagen doe ik work-out videos. Ik ben gewoont zo moe van het berekenen, opschrijven, onder eten uit komen, het koud hebben en het compenseren. Met mijn schoolboeken de trap op lopen is al supervermoeiend, en ik weet gewoon niet hoe ik het moet redden in dit drukke jaar. Ik zit dus totaal niet lekker in mijn vel, en bij de laatste ruzie heb ik het er een beetje uitgegooid. Mijn moeder heeft nu dus overlegt met mijn vader en ze willen nu hulp zoeken. Haar kennende zal dit wel weer een dreigement zijn…
Nu weet ik het dus niet meer. Ik ben 69 kg bij 1.82 meter dus heb echt geen ondergewicht ofzo. Ik ben heel bang dat ze het niet serieus nemen omdat ik echt niet superdun ben, en ik weet niet eens of het echt wel zo erg is en of ik me niet gewoon aanstel?

Jeetje, sorry voor mijn lange verhaal.

**Geplaatst**: 26-08-13 14:22

Geplaatst: 26-08-13 14:22

Je stelt je zéér beslist niet aan, dat kan ik je direct vertellen. Evenals dat hulpverleners dit absoluut wel serieus gaan nemen. Regelmatig overgeven is heel slecht voor je lichaam, zelfs erg gevaarlijk in combinatie met weinig eten. Het is ook absoluut niet zo dat alle dunne mensen zo weinig eten. Sterker nog; om slank én gezond te zijn moet je juist regelmatig en voldoende eten, en minder dan 800 kcal is dat zeker niet.

Het is al heel goed dat je erkent dat er een probleem is en hier om hulp vraagt, en ik zou je dringend aanraden om eens te gaan praten met een vertrouwenspersoon op school of de huisarts. En echt niet denken dat jij je aanstelt, dat je dun moet zijn voor je hulp 'mag', dat het niet erg genoeg is - dat is allemaal onzin. Het is wél erg, het is wél gevaarlijk, je hebt wél hulp nodig.

**Geplaatst**: 26-08-13 14:34

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 26-08-13 14:34

Dani schreef:
Je stelt je zéér beslist niet aan, dat kan ik je direct vertellen. Evenals dat hulpverleners dit absoluut wel serieus gaan nemen. Regelmatig overgeven is heel slecht voor je lichaam, zelfs erg gevaarlijk in combinatie met weinig eten. Het is ook absoluut niet zo dat alle dunne mensen zo weinig eten. Sterker nog; om slank én gezond te zijn moet je juist regelmatig en voldoende eten, en minder dan 800 kcal is dat zeker niet.

Het is al heel goed dat je erkent dat er een probleem is en hier om hulp vraagt, en ik zou je dringend aanraden om eens te gaan praten met een vertrouwenspersoon op school of de huisarts. En echt niet denken dat jij je aanstelt, dat je dun moet zijn voor je hulp 'mag', dat het niet erg genoeg is - dat is allemaal onzin. Het is wél erg, het is wél gevaarlijk, je hebt wél hulp nodig.

Ben ik het helemaal mee eens! Niet wachten tot het nog slechter gaat, en een eetprobleem gaat echt niet alleen om dun zijn.
Als jij je kl*te voelt en overgeeft, en geen energie meer hebt etc ben je zeker ernstig genoeg. En je verdient het toch
om je beter te voelen? :(:)

pff ik had vandaag kennismaking met mijn nieuwe klas, alhoewel ik kende de meesten al wel omdat die ook
allemaal zijn blijven zitten. We kregen gelijk te horen dat we morgen uitgebreide kennismaking hebben
en dat school de lunch zal verzorgen. Ik vind het echt eng, en ook omdat
ik dus niet weet wat ik moet eten en ik echt niet te weinig mag hebben omdat het aankomen echt bagger gaat nu.... Iemand tips om het wat makkelijker te maken?

**Geplaatst**: 26-08-13 14:35

Geplaatst: 26-08-13 14:35

Gewicht zegt niets over de ernst van een eetstoornis. Sterker nog, de meeste vrouwen met een eetstoornis hebben gezond gewicht, maar omdat er meestal niet over gesproken wordt valt het ook niet op.
Aanstellen? Nee.. absoluut niet. Ik denk dat je al een stap in de goede richting bent door te erkennen dat er mogelijk een probleem is. Ik zou, als ik jou was, inderdaad even naar de huisarts gaan en dit verhaal voorleggen. Hij/zij kan je daarmee verder helpen. Echt hoor, neem jezelf serieus hierin! Dat is heel belangrijk. Als je zo doorgaat heb je de kans om nog verder door te slaan en uiteindelijk zit je opeens zo diep zonder er erg in gehad te hebben, en dan is je hele leven naar de kl*te. Eer je het weer op poten hebt ben je jaren verder. Ik spreek uit ervaring. Dus neem jezelf serieus en grijp in!

**Geplaatst**: 26-08-13 14:37

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 26-08-13 14:37

Jamie wat is je eigenlijke angst? Om aan te komen? Ik weet natuurlijk niet hoe de lunch eruit ziet, maar ik zou het proberen te doen zoveel mogelijk zoals je het thuis ook doet..

**Geplaatst**: 26-08-13 14:42

Geplaatst: 26-08-13 14:42

Broccoli schreef:
xMendy schreef:
Even een egopost.. ik ben weer ongesteld $*\o/*$

Voel je je ook echt alleen blij of heb je er een dubbel gevoel bij?

Allebei wel. Ben momenteel meer opgelucht omdat het de eetdrang van afgelopen week verklaart. Ik heb daar ook wel aan toegegeven, had steeds onwijs trek in chips en ik heb het er dus ook van genomen.

Niet gebraakt, extra bewogen of lax gebruikt dus prima. Voel me wel alleen een beetje schuldig, hoewel ik ook weet dat ik van chips niet doodga.

Net geluncht met een vriendin, broodje carpaccio op het terras. Met oa pijnboompitjes (lastig..) pesto (lastig..) croutons en sla. Was heel lekker!

**Geplaatst**: 26-08-13 14:44

Geplaatst: 26-08-13 14:44

xMendy schreef:
Jamie wat is je eigenlijke angst? Om aan te komen? Ik weet natuurlijk niet hoe de lunch eruit ziet, maar ik zou het proberen te doen zoveel mogelijk zoals je het thuis ook doet..

Ook wel een beetje, maar daar kan ik me in principe wel overheen zetten. Meer de angst voor het onbekende. We krijgen
waarschijnlijk broodjes/pistolets e.d. en dat is voor mij nog wel ''eng'' voedsel. Maar ik ga denk ik een beetje
af op wat de anderen eten.

**Geplaatst**: 26-08-13 14:55

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 26-08-13 14:55

Bedankt voor jullie reacties.

Ik vind hulp zoeken best lastig eigenlijk.

Ik heb dan het gevoel dat ik 'faal' in iets? Zoveel mensen kunnen wel heel dun worden en ik ben zo slap dat ik het niet kan ofzo?
Pfff wat klinkt het verdraaid nu ik het zo opschrijf maar zo voelt het wel... Dit voelt 'veilig' omdat het iets is waar ik zelf invloed op heb...

Jamieblont: Ik denk dat ze gewoon boterhammen/bolletjes hebben met beleg? Bij ons wel iig. Kun je niet vergelijke met wat je normaal thuis eet?

Ik wilde trouwens nog even zeggen dat ik onwijs respect heb voor iedereen hier. Wat zijn jullie geweldige en sterke mensen!

**Geplaatst**: 26-08-13 14:59

Geplaatst: 26-08-13 14:59

Cheetahfan schreef:
Bedankt voor jullie reacties.
Ik vind hulp zoeken best lastig eigenlijk. Ik heb dan het gevoel dat ik 'faal' in iets? Zoveel mensen kunnen wel heel dun worden en ik ben zo slap dat ik het niet kan ofzo?
Pfff wat klinkt het verdraaid nu ik het zo opschrijf maar zo voelt het wel... Dit voelt 'veilig' omdat het iets is waar ik zelf invloed op heb...

Jamieblont: Ik denk dat ze gewoon boterhammen/bolletjes hebben met beleg? Bij ons wel iig. Kun je niet vergelijke met wat je normaal thuis eet?

Ik wilde trouwens nog even zeggen dat ik onwijs respect heb voor iedereen hier. Wat zijn jullie geweldige en sterke mensen!

Dat stukje van falen herken ik wel ja. Maar ik denk persoonlijk dat je juist faalt als je er niks mee doet, je blijft
dan maar in die negatieve spiraal hangen. Terwijl het leven zo veel meer is dan eten,afvallen en kcal tellen.

En over het invloed hebben, dat is ook wel zo maar eigenlijk ben jij het niet die invloed heeft, maar dat stemmetje
in je hoofd want stiekem denk ik dat iedereen wel eens zin heeft om in de avond met een zak chips,nootjes enzo
op de bank voor de tv te zitten en niks te doen. :(:)

**Geplaatst**: 26-08-13 16:12

Geplaatst: 26-08-13 16:12

jamieblont schreef:
xMendy schreef:
Jamie wat is je eigenlijke angst? Om aan te komen? Ik weet natuurlijk niet hoe de lunch eruit ziet, maar ik zou het proberen te doen zoveel mogelijk zoals je het thuis ook doet..

Ook wel een beetje, maar daar kan ik me in principe wel overheen zetten. Meer de angst voor het onbekende. We krijgen
waarschijnlijk broodjes/pistolets e.d. en dat is voor mij nog wel ''eng'' voedsel. Maar ik ga denk ik een beetje
af op wat de anderen eten.

Heb je (nog) niet geleerd wat er gelijk staat aan een boterham? Dat hielp mij namelijk altijd wel. En ik ga er vanuit dat het je gaat lukken. Je bent een sterke dame!

Cheetahfan, ik kan nu wel leuk zeggen: 'joh, wees blij dat je nog geen ernstig ondergewicht hebt', maar dat slaat kant noch wal voor je momenteel. Het maakt wel duidelijk dat je echt een probleem hebt vind ik. Die gedachtegang is erg herkenbaar. En falen als je hulp zoekt? Draai dat eens om: sterk als je hulp zoekt!

**Geplaatst**: 26-08-13 16:13

Geplaatst: 26-08-13 16:13

xMendy schreef:
Broccoli schreef:

Voel je je ook echt alleen blij of heb je er een dubbel gevoel bij?

Allebei wel. Ben momenteel meer opgelucht omdat het de eetdrang van afgelopen week verklaart. Ik heb daar ook wel aan toegegeven, had steeds onwijs trek in chips en ik heb het er dus ook van genomen. Niet gebraakt, extra bewogen of lax gebruikt dus prima. Voel me wel alleen een beetje schuldig, hoewel ik ook weet dat ik van chips niet doodga.

Net geluncht met een vriendin, broodje carpaccio op het terras. Met oa pijnboompitjes (lastig..) pesto (lastig..) croutons en sla. Was heel lekker!

Ik vind wel dat je ontzettend goed bezig bent! Kun je zelf ook een beetje trots zijn?

**Geplaatst**: 26-08-13 16:49

Geplaatst: 26-08-13 16:49

Cheetahfan schreef:
Zoveel mensen kunnen wel heel dun worden en ik ben zo slap dat ik het niet kan ofzo?

Laten we die stelling er eens uitpikken

"Zoveel mensen" - is dat werkelijk zo? Overgewicht is een groeiend probleem, en van de mensen met een gezond gewicht heeft een groot deel er best moeite mee dat zo te houden. Van de mensen die wel heel dun zijn is dat regelmatig doordat ze zo'n lichaamsbouw hebben (wat dan gewoon mazzel is) of doordat ze bewust of onbewust véél te weinig eten, wat niet gezond is en vroeg of laat voor fikse gezondheidsklachten gaat zorgen. En dan is er nog een hele, héle kleine groep die gezond maar voldoende(!) eten en daarnaast actief en vaak onder begeleiding sporten én een enigszins gunstige lichaamsbouw hebben en op die manier mooi slank blijven.

"heel dun" - het is bekend dat mensen met een eetprobleem/-stoornis een tamelijk vertekend beeld van dik/dun hebben. Het zou goed kunnen dat jij mensen als 'heel dun' beoordeelt in vergelijking met jezelf terwijl die mensen zichzelf helemaal niet zo zien. Ik dacht ook dat iedereen veel slanker was dan ikzelf (behalve de overduidelijk veel te zware mensen); inmiddels zie ik dat dat helemaal niet waar is en toen zéker niet.

"ik ben zo slap" - slap? Onder de 800 kcal per dag is weinig. Heel weinig. Genoeg vrouwen hebben al moeite onder de 2000 te blijven, en zeker bij een actieve levensstijl als de jouwe is het bizar weinig. Ik weet dat het voor jou niet zo voelt, ik heb zelf ook jarenlang zo geleefd, maar pas achteraf merk je dat je echt roofbouw op je lichaam hebt gepleegd. Het is dus beslist niet slap om dat tóch vol te houden (maar ook niet knap of iets om trots op te zijn). Jezelf doen overgeven is ook zoiets - het voelt naar, kan pijn doen, je voelt je slap en licht in je hoofd en ronduit ellendig - en dat keer op keer op keer. Ook niet slap. Maar ook opnieuw niet iets om je sterk over te voelen of trots op te zijn. Je lichaam kapot maken is niet sterk, mooi, of goed voor je zelfvertrouwen. Maar het vereist wel bepaalde eigenschappen. Je hebt dus allang bewezen dat je bezit over een enorme dosis wilskracht, doorzettingsvermogen, en zelfdiscipline - nu is het tijd die kwaliteiten te benutten om goed voor jezelf te zorgen.

Zo.

**Geplaatst**: 26-08-13 16:51

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 26-08-13 16:51

Dani wat kun jij toch altijd goed verwoorden! $_/-\o_$

**Geplaatst**: 26-08-13 17:28

Geplaatst: 26-08-13 17:28

xMendy schreef:
Even een egopost.. ik ben weer ongesteld $*\o/*$

Wat fijn! Dat is een goed teken!

Goed zo, Kirsten! Goed om te zien dat het al zo snel begint te werken!

Jamie, misschien kun je inderdaad van tevoren alvast kijken wat er allemaal gelijk staat aan een boterham. Dan kun je zelf een beetje in de gaten houden dat je genoeg eet

Cheetahfan, dapper dat je je hier meldt (volgens mij ken ik jou uit het 'Wat-heb-jij-deze-hele-dag-gegeten'-topic, of niet?

).
Zoals de mensen voor mij ook al aangaven (Dani _O_

); ga alsjeblieft hulp zoeken, voor je nog verder in de afgrond genaamd 'eetstoornis' duikt. Een heleboel dingen uit je verhaal herken ik. Mijn ES is ook begonnen met een anorexia-achtige periode (hoewel ik nooit echt op ondergewicht heb gezeten en op dat moment ook nog menstrueerde. De menstruatiestoornissen kwamen gek genoeg pas later, toen ik weer beter ging eten). Ik herken de gedachtegang 'ik heb nog geen ondergewicht, dus word vast niet serieus genomen', maar wil je echt op het hart drukken om jezelf serieus te nemen en hulp te gaan zoeken.
Het de hele dag bezig zijn met kCal tellen is niet gezond, om nog maar te zwijgen over het braken. Dus meid, neem jezelf alsjeblieft serieus en ga op zoek naar iemand die jou kan helpen om weer van eten (en dus ook de sociale momenten rondom eten) te kunnen genieten!

**Geplaatst**: 26-08-13 19:09

Geplaatst: 26-08-13 19:09

Ik snap de gedachtegang wel, van dat ze denkt niet geholpen te worden omdat ze geen ondergewicht heeft. Snap ik echt heel goed. Maar dat is echt niet zo, integendeel! Zoals ik zei de ernst van een eetstoornis heeft niets te maken met gewicht. Staat er los van. Natuurlijk, als je BMI 13 hebt is het ernstig, maar structureel zelf opgewekt braken, te weinig eten en teveel sporten met gezond gewicht is het net zo ernstig. Want je bent je lichaam kapot aan het maken. Ikzelf merk nu sinds dat ik een paar maanden weer op gewicht ben en weer 'normaal' eet dat m'n lichaam echt aan het herstellen is. Ik voel me zoveel fitter en energieker! Ik slaap weer beter, ben veeeel vrolijker, heb weer kleur op m'n wangen en m'n huid is niet meer dof. Oh en m'n haar valt niet meer uit. Dat had ik echt heel erg $:\$ .. Daarnaast zul je je verbazen dat wanneer je hulp hebt gezocht en krijgt, hoeveel meiden er zitten met een gezond BMI waaraan je aan de buitenkant niets ziet. IMO hebben meiden met een gezond gewicht en een ES het nog moeilijker dan de meiden met ondergewicht (even kort door de bocht hoor). Niemand ziet het aan je en je vindt jezelf een aansteller omdat je niet 'dun' bent. Terwijl je net zo erg of misschien nog wel meer lijdt onder bepaalde dingen dan mensen die zwaar ondergewicht hebben, omdat zij en hun eetprobleem wel zichtbaar zijn voor iedereen..

Hmm ben een beetje aan het brabbelen, onsamenhangend verhaal.. hoop dat jullie me begrijpen

En dank allemaal voor de lieve woorden!

**Geplaatst**: 26-08-13 20:48

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 26-08-13 20:48

Dank jullie wel.

Dani: Andere mensen slanker vinden is ook zo iets ja... Ik ben erg lang en dus in vergelijking met andere meiden dus ook groter en zwaarder. Dus vind de meesten dan ook dunner. Terwijl ik wel weet dat ik echt niet dik ben en het normaal is dat ik meer weeg dan zij.

Saz: Ja klopt.

Beetje vergelijken met wat andere mensen eten.

Ik plaats daar nu alleen niet zo veel meer omdat ik weet dat er mensen meelezen die ik echt niet wil triggeren...
Mendy: Ik heb gelukkig geen haaruitval ofzo... Enkel kou/vermoeidheid en flauwvallen.

Dat over het aanstellen is het ook een beetje.

Gister tijdens ruzie thuis kreeg ik ook weer naar mijn hoofd geslingerd: 'ga toch je eten uitkotsen, aansteller.' Heel stom, maar dan wil ik bewijzen door nog minder te eten ofzo?

**Geplaatst**: 26-08-13 20:49

Geplaatst: 26-08-13 20:49

Ik snap heel goed wat je bedoelt, Amanda

Het lastige is gewoon dat mensen bij een eetstoornis het standaard plaatje van een 15-jarig meisje met een BMI van 13 hebben. Maar ook al voldoe je niet aan dat plaatje, dat wil nog niet zeggen dat je eetstoornis minder erg is, dat je je aanstelt of dat je het verzint

Het is gewoon jammer dat vooral de extreme gevallen (de BMI's van 13 dus) op tv/in tijdschriften komen. De eetstoornissen die voor de buitenwereld verborgen blijven, kunnen minstens even erg zijn en evenzoveel schade aanrichten, zeker omdat mensen het niet door hebben.

Iets anders wat ikzelf best lastig vind, is dat mensen je niet serieus nemen als je in het bijzijn van anderen wel gewoon normaal eet. Afgelopen weekend had ik bijvoorbeeld nog een 'discussie' met een vriendin van me. Ze maakte de opmerking dat ik toch eigenlijk helemaal geen therapie nodig had, aangezien ik op de verjaardag waar we waren ook gewoon chips en taart mee-at. Ze vond het dus eigenlijk maar gek en had het idee dat ik geen eetstoornis heb. Ik schrok hier wel een beetje van, maar heb haar uitgelegd dat ik tot het feestje aan toe de hele dag niet had gegeten, zodat ik mezelf 's avonds 'toe kon staan' om met de rest mee te snacken. Uiteindelijk hebben we er wel een goed gesprek over gehad en snapte ze het iets beter

Goed, bottom line van dit veel te lange verhaal: je gewicht bepaalt absoluut niet of je een eetstoornis hebt of niet. Met een gezond gewicht kan je ES minstens net zo erg zijn als bij iemand met ondergewicht. Het gaat erom hoe jij je erbij voelt en wat het met jou doet.

**Geplaatst**: 26-08-13 20:53

Geplaatst: 26-08-13 20:53

Cheetahfan schreef:
Saz: Ja klopt. Beetje vergelijken met wat andere mensen eten. Ik plaats daar nu alleen niet zo veel meer omdat ik weet dat er mensen meelezen die ik echt niet wil triggeren...

Dat over het aanstellen is het ook een beetje. Gister tijdens ruzie thuis kreeg ik ook weer naar mijn hoofd geslingerd: 'ga toch je eten uitkotsen, aansteller.' Heel stom, maar dan wil ik bewijzen door nog minder te eten ofzo?

Herkenbaar

Ik ben ook maar gestopt met lijstjes posten, aangezien het op het moment niet veel soeps is

Jeetje, dat vind ik echt héé kwalijk als mensen dat zeggen

Ik ben er een beetje ondersteboven van, kun je nagaan hoe jij je gevoeld moet hebben :(:)

Heb je het er thuis al eens op een rustig moment over gehad, of niet?

**Geplaatst**: 26-08-13 21:20

Geplaatst: 26-08-13 21:20

Ik vergeleek mezelf op mijn 14e altijd met van die 14-jarige superdunne meisjes. Ik had sowieso een andere lichaamsbouw én sportte fanatiek dus was veel gespierder. Dat hielp al niet. Kwalijker was dat ik dat vergelijken met die groep meiden blééf doen, ook toen ik zelf 20 was. Ja, op die manier kan iedereen zichzelf dik praten natuurlijk. Pas later ga je dan inzien dat je gewoon excuses zoekt om toe te geven aan die eetstoornis, excuses om jezelf dik te vinden en af te 'mogen' vallen.

Wat betreft gewicht, ondergewicht is feitelijk gezien zelfs een nadeel: dan richt de behandeling zich namelijk eerst vooral op aankomen en duurt het veel langer voor je aan het werkelijke genezingsproces kan beginnen. Daar kunnen anderen je misschien ook wel meer over vertellen. Het is dus juist belangrijk hulp te zoeken voordat je zover komt.

**Geplaatst**: 26-08-13 22:37

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 26-08-13 22:37

Ik vind dit eigelijk heel eng om te doen maar zou graag willen weten wat jullie ervan vinden

Ik heb zo'n 3 jaar geleden iets emotioneel heel zwaars meegemaakt en heb daarbij diverse keren gehoort dat ik dik was op verschillende en kwetsende manieren. Sinds die wou ik afvallen, het begon met koekjes en snoep laten staan net zoals frisdranken enz.
Na 5 kilo kwam ik erachter dat ik het niet snel genoeg vond gaan en besloot ook stiekem lunch over te slaan en begon te ontbijten met niet meer dan komkommer. Nu sport ik extreem veel gewoon om alles eraf te krijgen ik wil namelijk het tegendeel bewijzen wat mij vertelt is en controle hebben

Nu ben ik de laatste tijd extreem duizelig tot flauwvallen toe, heb het koud en tril als een 80 jarige
Zijn deze gedachtes raar?

**Geplaatst**: 27-08-13 08:36

Geplaatst: 27-08-13 08:36

Anke98 schreef:
Ik vind dit eigelijk heel eng om te doen maar zou graag willen weten wat jullie ervan vinden

Ik heb zo'n 3 jaar geleden iets emotioneel heel zwaars meegemaakt en heb daarbij diverse keren gehoort dat ik dik was op verschillende en kwetsende manieren. Sinds die wou ik afvallen, het begon met koekjes en snoep laten staan net zoals frisdranken enz.
Na 5 kilo kwam ik erachter dat ik het niet snel genoeg vond gaan en besloot ook stiekem lunch over te slaan en begon te ontbijten met niet meer dan komkommer. Nu sport ik extreem veel gewoon om alles eraf te krijgen ik wil namelijk het tegendeel bewijzen wat mij vertelt is en controle hebben

Nu ben ik de laatste tijd extreem duizelig tot flauwvallen toe, heb het koud en tril als een 80 jarige
Zijn deze gedachtes raar?

ja, Extreem sporten en zo ontzettend weinig eten is echt ontzettend slecht voor je lichaam. Heb je zelf nog wel het gevoel
dat je controle hebt over het sporten, of is het echt iets dwangmatigs geworden?