
Maar als je het mij vorig jaar had gevraagd, had ik ook niet gezegd dat ik het zo vaak had. Vooral niet omdat het op een gegeven moment wat in elkaar over lijkt te gaan, en er een wat zeurend gevoel achterblijft wat de hele tijd blijft zeuren wat mijn perspectief voor tijd wat lijkt te veranderen. pas toen ik een dagboek bij ging houden, kwam ik erachter hoeveel aanvallen ik eigenlijk had, en toen pas kwam ik erachter dat ik ook 's nachts aanvallen had. Bij die aanvallen kan ik namelijk wél stil blijven liggen, maar ben ik dus niet meer in staat om te gaan slapen. Ik kan echt alleen maar liggen en wachten en hopen dat de pijn weer weggaat, maar heb nooit beseft hoeveel en hoe vaak dat eigenlijk voorkwam.
Bovendien had ik nogal de neiging om te denken dat het allemaal wel meeviel in de periodes dat ik er geen last van had..... Pas als ik er weer middenin zat viel weer op hoe slopend het was.
Er zijn maar weinig huisartsen hiermee bekend, maar een beetje neuroloog moet dit verhaal wel herkennen. Die van mij had het in elk geval binnen 5 minuten uitgevonden, terwijl ik er al 6 jaar mee rond liep.....