Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-04-24 14:40

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 19-04-24 14:40

Wat fijn om weer een bericht van je te horen, Thijsje.

Zoals ik je update lees zijn er goede en minder goede dingen gebeurd de afgelopen maanden.
Probeer de goede dingen te omarmen en de slechtere aan de kant te zetten. Het is makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik, maar iets beters kan ik nu even niet verzinnen. Ik zou willen dat ik je daadwerkelijk kon helpen.
Afgelopen jaar is mijn man psychisch ingestort en ondanks dat hij wel hulp kreeg en overal een luisterend oor vond was het nog steeds heel heel heel zwaar voor hem en hij is er nog steeds niet. Ik kan me een heel klein beetje indenken hoe moeilijk en zwaar het voor jou moet zijn.
Hou vol, uiteindelijk moet en zal het allemaal goedkomen.

**Geplaatst**: 19-04-24 17:20

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 19-04-24 17:20

Stapje voor stapje kom je er wel. Je doet het heel goed. Heel, heel goed

Je krijgt een paar dikke knuffels van mij :knuffel:

**Geplaatst**: 19-04-24 19:31

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 19-04-24 19:31

Ook van mij: welkom terug...!!!

Fijn weer iets van je te horen!! $*\%/*$

... en zowaar, er schijnt dus iets met hulpverlening op gang te komen.
("Hoe is het mogelijk", zeg ik als ik grof ben.)
Ik ben blij voor je dat er eindelijk iets gaat gebeuren!!!

Wees vooral flink eigenwijs bij de gesprekken over hoe het gaat worden: het gaat om JOU en jij weet het beste hoe dat is.
... al snap ik van A tot Z dat het 'niet best' gaat. :(:)

En ik sluit me aan bij 'één stapje tegelijk'.
Ik herken dat dit het moment is, dat de vermoeidheid echt kan toeslaan: al die tijd 'lopen op je tandvlees', en als er dan eindelijk dingen gaan gebeuren voel je pas echt hoe moe je bent...

**Geplaatst**: 19-04-24 20:45

Geplaatst: 19-04-24 20:45

Thijsje38 schreef:
Lieve volgers,

Er is nog een lange weg te gaan maar heel voorzichtig probeer ik een beetje vooruit te kijken.
One day at a time...

Wat is het fijn weer iets van je te horen en deze twee laatste zinnen vind ik echt geweldig om te lezen!!!!

**Geplaatst**: 17-05-24 19:03

Geplaatst: 17-05-24 19:03

Hoi Thijsje,
Even een

en een

om je te laten weten dat ik aan je denk...!

Ik hoop dat het lukt met de stapje waar je over schreef.

**Geplaatst**: 17-05-24 19:13

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 17-05-24 19:13

Ik hoop ook dat het goed met je gaat en dat het zonnetje ook weer in jouw leven mag gaan schijnen :(:)

**Geplaatst**: 09-06-24 12:07

Geplaatst: 09-06-24 12:07

Hoi thijsje, hopelijk gaat het met het zonnetje erbij weer wat beter. Ik wilde je even de groeten doen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-07-24 18:15

Geplaatst door de TopicStarter : 23-07-24 18:15

De grote rode letters LET OP verschijnen in mijn scherm. Het heeft mij een aantal keer weerhouden een reactie te plaatsen maar nu probeer ik door te zetten. Mijn fysieke gezondheid laat mij nu vaak in de steek en dan wordt het mentaal ook niet beter.
Wel is het nog steeds redelijk stabiel. Wilde eerst “ok” schrijven maar dat is niet helemaal het juiste want dat is het nog lang niet.
De laatste tijd ben ik heel erg moe en stop ik alles weer diep weg. Misschien komt het omdat ik mezelf bescherm tegen de energie slurpende gedachtes maar misschien is het een soort van afgeschuurd. Zo lang met het gevoel rondlopen dat de kantjes minder scherp zijn?

Er is nu een definitieve behandel datum. Ik weet niet wat ik ervan moet vinden. Ik merk dat ik er met niemand over kan praten want als ik erover begin krijg ik al snel “ja dat wilde je toch wees blij!” En dan sla ik dicht. Ja tuurlijk (wil is misschien een groot woord) moet het. Maar dat wil niet zeggen dat ik het ontzettend spannend vind.
Mijn POH is al even gestopt bij mijn praktijk en ik heb het er heel erg moeilijk mee. Voor mij was hij wel even een steunpilaar iemand die echt luisterde die vaak al wist wat er in mijn hoofd om ging voor ik het zelf in de gaten had. Er komt vervanging maar ergens wil ik weer onder mijn deken kruipen en niemand meer spreken want het idee om weer alles uit te moeten leggen geeft mij toch een behoorlijk angstig gevoel.
Ik heb veel last van vermijdingsgedrag momenteel bellen voor afspraken, naar mijn paard toe gaan, naar de winkel voor boodschappen alles is teveel. Huishouden MOET werken MOET dus na veel vechten met mezelf om dit te doen ben ik daarna gesloopt. Zelfs leuke dingen doen kost veel energie dus die doe ik ook niet. Er wordt ook aan veel kanten aan mij getrokken. Je moet dit … je moet dat … heb je al dit gedaan… ben je al daar geweest? En ik krijg zoveel schuld gevoelens daardoor.
Ik moet vaak uitleggen waarom ik voor (a) kies en niet voor (b) en krijg dan niet de kans uit te leggen momenteel kost (a) minder energie dus ik moet (b) even laten voor wat het is.
Maar dat zal ook wel niet veranderen alleen hoop ik dat ik het in de toekomst beter los kan laten en mij niet zo druk maak over wat anderen van mijn keuze vinden.

Tot zover deze update en bedankt voor het “ er zijn” … voor mij.

**Geplaatst**: 23-07-24 18:47

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 23-07-24 18:47

Ik wil je even een hart onder de riem steken.
Ik begrijp helemaal dat je het moeilijk hebt met het stoppen van de POH. Je hebt zoveel moeite gehad en gedaan om iemand te vinden bij wie je terecht kan, die naar je luistert en die je begrijpt. Natuurlijk is dat erg lastig om dan afscheid te nemen…! Dat mag je lastig vinden. Ook niet vreemd dat je het niet echt ziet zitten weer bij iemand nieuw te starten want je weet uiteindelijk ook niet of je met die persoon zo’n klik zult hebben.
En ja, dat de behandeling bijna start is gewoon heel erg spannend. Dat vinden echt heel veel mensen. Je hebt er ook zo lang op gewacht. Dat de behandeling start betekent ook dat er wat verandert en het is een beetje een sprong in het diepe want je weet misschien nog niet goed wat je moet verwachten, of het klikt met de behandelaar, of de therapie aansluit bij wat jij nu nodig hebt enz enz.

Verder wil ik wel even tegengas geven… je schrijft dat werken MOET. Van wie moet dat? Waarom moet dat? Als je het zo lastig hebt, ook fysiek, mag je ook kiezen om je ziek te melden. Velen hebben inderdaad de indruk dat werken moet, maar als het niet gaat, gaat het niet en is het zowel voor jezelf als voor je werkgever beter dat je je ziekmeldt. Je mag kiezen voor jezelf.
Wat anderen vinden van jouw keuzes is anderen hun probleem. Je hoeft je naar anderen ook niet te verantwoorden. Als je kiest voor a en b lukt niet, dan lukt b niet en hoef je dat ook niet uit te leggen. De ander heeft er genoegen mee te nemen dat b niet gaat voor jou. Uiteraard is dat anders dan wat je gewend bent en ga je daar in het begin zeker wel reactie op krijgen, maar laat dat maar bij de ander liggen.

**Geplaatst**: 23-07-24 19:10

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 23-07-24 19:10

Ik dacht gisteren nog aan je maar daar bleef het bij. Gek hoe dat dan samen valt met jouw bericht nu.

Fijn dat er een datum is, maar ook beangstigend, en logisch hè dat het je aangrijpt.
Je loopt hier al zo lang mee en je hebt al zo vaak het deksel op de neus gehad dat met vertrouwen de behandeling tegemoet gaan er niet bij is. Dat snap ik heel goed.

Dikke virtuele knuffel en fijn dat je wat van je laat horen

**Geplaatst**: 23-07-24 20:09

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 23-07-24 20:09

Ik ben momenteel zeer energieloos, maar wilde je wel even laten weten dat ik het fijn vind om van je te horen

**Geplaatst**: 24-07-24 09:58

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 24-07-24 09:58

Hoi Thijsje,
Fijn om weer even iets te horen!!!

En fijn dat er nu een datum is waarop je ein-de-lijk kan beginnen met therapie.
Ik snap van A tot Z dat je het spannend vindt! Jaren rondlopen met "gedoe" (excuses voor het understatement) en dan gaan er veranderingen komen.
En op termijn verbetering, maar vooral veranderingen. En welke: dat is gokken.
En ik hoop van ganser harte dat het ook echt gaat 'lukken', dat het klikt met de therapeut(en), dat je je begrepen voelt, kunt zeggen hoe het voor jou voelt en dat daar naar geluisterd wordt 'in woord en daad'.
....en vooral hoop ik dat het nou niet meer zo lang duurt!!!
Houd je haaks intussen. :(:)

**Geplaatst**: 09-10-24 14:16

Geplaatst: 09-10-24 14:16

Lieve Thijsje, hoe gaat het met je?

Heb je inmiddels een therapie datum?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-11-24 13:04

Geplaatst door de TopicStarter : 04-11-24 13:04

Ik vind het lastig om woorden te vinden. De laatste weken was ik trots op mezelf ik heb geknokt en eindelijk voelde ik lucht. Kreeg weer zin om vooruit te kijken.

Nu is niks minder waar. De laatste week heb ik in een soort roes geleefd. Nu de wolk is gesetteld is er alleen nog stilte en donker. Alles waar ik zo hard voor gevochten heb is voor nu afgenomen. Iedereen zegt je moet in oplossingen denken maar hoe hard ik dat ook probeer voelt het uitzichtloos. De onrust en paniek verdrinkt mij. Er zullen veel mensen zijn die zeggen veel mensen hebben het slechter valt allemaal wel mee stel je niet zo aan mij zo voelt het voor mij.

Kwa hulp blijkbaar ben ik het niet waard of vinden ze het toch allemaal niet zo hard nodig. Ik weet het niet. Zo vaak beloftes krijgen ja binnenkort gaan we starten. Nog even wachten. Hoe vaak ik wel niet een intake gehad heb en later te horen krijg nee helaas lukt het niet of hebben nu geen plek.
Nu ook weer ja de gene die jou zou behandelen gaat weg dus bij de vervanging kan je binnenkort beginnen vorige week gehoord dat ook dit niet lukt en ze er volgend jaar weer naar kijken.
Door de gebeurtenissen van afgelopen weken zocht ik weer opnieuw hulp bij de nieuwe poh. Mijn gedachtes zijn donker… huilend zit ik aan de telefoon smekend om hulp en ik krijg te horen er is over een maand plek voor jou.

Ik wacht wel … wacht wel tot het niet meer gaat… tot er geen licht meer is aan de einde van de tunnel. Ik wacht wel …

**Geplaatst**: 04-11-24 13:10

Geplaatst: 04-11-24 13:10

Och Thijsje wat super dat je trots op jezelf hebt kunnen zijn.

Ik ben zo mogelijk nog trotser op jou. En vergeet niet, geen enkel leven heeft enkel toppen. Denk ik. Iedereen heeft wel eens een dal. De een dieper dan de ander.

Maar jij hebt jezelf laten zien dat je de weg terug hebt kunnen vinden. Zie het maar als bijvoorbeeld de zevenheuvelenweg, na elke stijging, komt weer een daling, en ook weer een weg omhoog.

Ik weet niet of je last hebt van de vallende bladeren of van het omzetten van de tijd.

Ik hoop echt dat je het vertrouwen in jezelf terugvindt / kunt vinden. Want dat ben je waard

**Geplaatst**: 04-11-24 13:21

Geplaatst: 04-11-24 13:21

Ik heb alleen meegelezen maar nu wil ik je een hele dikke knuffel geven :knuffel:

Ook al voelt het misschien dat je er niks aan hebt.

Je mag heel trots zijn op jezelf dat je zo hard geknokt hebt!!!

Je bent het zeker waard om hulp te krijgen maar ik begrijp ook jouw gevoel.

Je zoekt nu hulp via de poh of huisarts?

Is het een optie om zelf een psych te zoeken?
Ja dan is het qua vergoeden lastiger. Maar dan kan je misschien sneller terecht.
Ik heb dit ook gedaan en volgens mij kon ik een week later of misschien 2 weken bij haar voor de intake.
Als het geen optie is dan is dat ZEKER prima. Niks om je voor te schamen of schuldig voor te voelen.
Want dat hoeft niet!
Onthou ook dat de stap om hulp te vragen al een hele grote stap is geweest. Die heb je al gemaakt, ook daar mag je trots op zijn.

Als je wilt mag je mij pb-en, ik ben natuurlijk geen hulpverlener.
Maar de methode waar mijn psych mee werkt helpt mij goed.
Misschien is het ook een hulp voor jou.

**Geplaatst**: 29-11-24 14:59

Geplaatst: 29-11-24 14:59

Hoe gaat het nu met je TS?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-12-24 14:29

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 02-12-24 14:29

Bedankt voor jullie liever woorden ik had ze echt even nodig.
De laatste week is echt zwaar. Komende week heb ik mijn 2de gesprek bij de nieuwe poh. Het eerste gesprek was positief maar ik merk dat mijn onzekerheid en wantrouwen weer naar boven komt.
Ik voel mij vreselijk tot last de laatste tijd. Ik moet om hulp vragen en vind het zo ontzettend lastig. Ik ben niet meer onzichtbaar en dat is moeilijk.
Ik ben ook weer erg onrustig mijn gedachtes gaan van 0 naar 1000 en weer terug.
Ik merk dat de gebeurtenissen van laatst toch beginnen te knagen. Ik dacht dat ik even sterk was. Nu voel ik mij vooral heel moe en geblokkeerd. Ik probeer er binnenkort wat uitgebreider op in te gaan nu kan ik de woorden niet meer vinden….

**Geplaatst**: 02-12-24 14:35

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 02-12-24 14:35

Ik vind het persoonlijk al fijn om iets van je te lezen, dat is voor mij al positief.

Want hoe jij je ook voelt, ik zie je wel, ik ben blij met een teken van leven.

Hoop voor je dat het tweede gesprek ook positief is, en dat je met deze POH een vertrouwensband op kan bouwen voorzichtig. Snap heel goed dat dit echt moeilijk is, na alle ervaringen in het verleden.

Dikke knuff en fijn dat je even bericht doet!

**Geplaatst**: 02-12-24 20:31

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 02-12-24 20:31

Fijn dat je je weer even meldt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-12-24 14:33

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-24 14:33

Inmiddels zit het 2de gesprek bij de nieuwe poh erop. Momenteel loopt alles anders en de onrust in mijn hoofd gaat alle kanten op. Ik heb zulke angstige gedachtes steeds. Enge dromen maar dan de hele dag door. Als ik water sta te koken zie ik de hond de pan van de aanrecht trekken en verbanden. Ik voel de paniek tot diep van binnen. Als ik buiten loop en de trein hoor zie ik hem weg schieten en aangereden worden. Ik probeer dan alles te doen om die gedachtes te verdringen maar het lijkt of het mij opslokt.

Het was lastig om die ene vraag te beantwoorden. Moet ik mij zorgen maken wordt er dan gevraagd. Ik heb deze beantwoord met “nog niet” ik schaamde mij om dit toe te geven. Voelde mij zwak en verdrietig. Ik weet niet hoe lang ik die ballen hoog kan houden mijn rug recht kan houden. De weg achter mij is lang maar voor mij komt een kruising aan. Ga ik links of rechts… Nu ben ik op het pad gaan zitten even geen energie om door te lopen. Ik wil geen pijn meer voelen geen angst geen paniek ik ben moe en ik wil rust….

**Geplaatst**: 05-12-24 14:43

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 05-12-24 14:43

Wat knap dat je "nog niet" hebt geantwoord en geen "nee"!

**Geplaatst**: 25-04-25 18:57

Geplaatst: 25-04-25 18:57

Ik moest aan je denken.
Hoe is het met je?

**Geplaatst**: 25-04-25 21:33

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 25-04-25 21:33

Hier ook meerdere keren inderdaad, hoe is het ts?

**Geplaatst**: 08-06-25 10:24

Geplaatst: 08-06-25 10:24

Ik was zomaar weer even benieuwd hoe het met je gaat, hopelijk heeft het fijne voorjaar je weer wat lucht en zonnestralen gegeven in je leven!!