Maar als mede-wetenschapper weet ik ook dat de wetenschappelijke consensus niet ineens het tegenovergestelde gaat zijn. Bijgesteld kan zeker of in bepaalde situaties veranderd, maar het is niet ineens het tegenovergestelde.
Ik heb het al eerder omschreven: we weten inderdaad niet alles over de hersenen. Wat we wél weten is dat de hersenbeschadiging zoals bij hersendood onomkeerbaar is. De persoon is, afgezien van een ‘werkend lichaam’ door de machines, dood. Ontwikkelingen in de wetenschap gaan dit niet veranderen: we weten immers dat activiteit in de hersenen (elektrische) signalen nodig heeft en bij hersendood ontbreken deze signalen (die bij coma wél voorkomen, vandaar dat we niet met zekerheid kunnen zeggen of iemand in coma dingen meekrijgt of niet). Zoals ik al eerder zei: we weten voldoende over de zwaartekracht dat we met aan zekerheid kunnen stellen dat iemand die op aarde in de lucht springt ook weer neerkomt. Als we meer ontdekken over de zwaartekracht gaat het niet ineens zo zijn dat een persoon die springt wegvliegt. Kan het zijn dat we de mechanica erachter beter leren begrijpen en we mensen daardoor hoger kunnen laten springen? Ja! Maar de basis blijft intact. We kunnen later wellicht meer begrijpen over hersendood en het wellicht voorkomen als iemand een hartstilstand krijgt, of wordt het protocol om het vast te stellen wordt verbeterd. Maar iemand die hersendood is (en dan heb ik het over iemand die al langer aan de beademing is en het hele protocol is hierbij doorlopen om de diagnose vast te stellen) zal niet ineens weer tot leven komen (in tegenstelling tot iemand die in coma ligt). Hersendood = hersenen hebben geen signalen meer en zijn niet meer terug te brengen. Dat wil zeggen dat een hersendood iemand ook niets meer voelt, want daar zijn die signalen voor nodig. Zelfde met bewustzijn. Door de missende signalen kunnen we met zekerheid zeggen dat een hersendood iemand écht niets meer meekrijgt. En dit is volgens mij het struikelblok waar veel anti-donor mensen over vallen: dat je een persoon doodmaakt die er wel nog ‘is’ en dingen meekrijgt. Helaas is dat niet zo...
En zelfs al is er de minuscule kans dat hersendood in de toekomst teruggedraaid worden, wil je daar echt op rekenen? Wil je dan ook alle mensen die daadwerkelijk dood zijn ook maar bewaren en ergens invriezen omdat er in de toekomst de mogelijkheid kan zijn om hen ook weer tot leven te brengen? Dan kunnen we mensen ook niet meer begraven of cremeren. Hoe ver wil je het trekken?
De wetenschappelijke consensus is niet iets wat we moeten negeren. Kan deze aangepast worden door nieuwe ontwikkelingen? Zeker. Maar we moeten niet in het verleden blijven hangen omdat er de káns is dat deze consensus moet worden aangepast ergens in de toekomst. Nuance in de wetenschap is erg belangrijk, maar laten we wel logisch na blijven denken en op een zo goed mogelijke op de huidige wetenschap gebaseerde manier blijven handelen. Stel je voor dat we geen autos hadden ontwikkeld want stel dat er later hovercrafts zijn? Stel je voor dat we harttransplantaties niet hadden gedaan want stél dat we later harten kunnen klonen of zelfs makkelijk vanuit je eigen weefsel kunnen laten groeien?
Sorry, heel epistel weer haha

.