Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-06-13 14:41

Geplaatst: 14-06-13 14:41

Ik zou die eerste zin alweer heel anders opvatten...

Ik zou denken om mij verder te adviseren betreft het ziekteproces....
Als jij je er maar niet druk om maakt wat het inhoudt, is bellen inderdaad niet nodig

Nog lekker gebarbequet (?!) van de week?

**Geplaatst**: 14-06-13 14:42

Geplaatst: 14-06-13 14:42

Jeetje Ayasha, ik wist wel dat 'het een en ander onder de leden had' maar dat het zo ernstig was had ik nooit begrepen...
Sterkte dus van mij, ondanks dat we het niet altijd eens zijn

**Geplaatst**: 14-06-13 14:50

Geplaatst: 14-06-13 14:50

haha ja bij andere dokters ook, maar deze behandeld echt enkel de verzekeringskwestie.

Anders is die zin inderdaad dubbelzinnig op te vatten.

Het ziekte-proces is voor andere dokters.

Dát is woensdag dat ik daar meer over hoor.

De 27e zal ik het wel weten welke onderzoeken hij nog wil doen...

Ja! We hadden fijn gebebequut.

Enfin, vriendje en ik toch. Zijn broer en diens vriendin waren er ook en die hebben zegma een moeilijke periode...

Hoop dat, dat nog goed komt.

(voor beide, heb ze nl. allebei graag en ze passen goed samen maar ze "zien" het gewoon even niet door stress die niets met de relatie an sich te maken heeft... :(:)

)

Erna nog lekker gaan wandelen met de honden (vriendje en ik) en een ijsje gaan eten

Zeggen dat ik het niet aan mijn hart laat komen zou liegen zijn. Maar ik probeer iig om er zo min mogelijk mee bezig te zijn.

Joolien: *grinn* Geeft te denken dat je vaak via forums (en irl ook trouwens want er zijn veel mensen die mij bijna dagelijks zien en spreken die geen idee hebben van wat er speelt) maar een glimp op vangt van het leven van iemand he..

**Geplaatst**: 14-06-13 14:52

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 14-06-13 14:52

Idd, ik las op PP wel eens iets, maar aangezien ik nogal ongeduldig ben met lezen kreeg ik maar de helft mee

**Geplaatst**: 14-06-13 14:57

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 14-06-13 14:57

Het is ook een heel verhaal geworden helaas.
Heb net nog een jongen gesproken die toendertijd bij mij op revalidatie zat (met zijn rug toen) en die heeft ook zo'n gedoe met verzekeringen enz.
Ik denk dat het aan de tijd van ziek worden ligt.

**Geplaatst**: 14-06-13 14:59

Geplaatst: 14-06-13 14:59

En het is ook weer een goed teken, als mensen IRL je dagelijks zien/spreken en er niets van mee krijgen!! Dat betekend dat je er goed uit ziet!!

Wij hebben van de week eindelijk een gasfles gehaald voor de bbq, dus nu moet het er eindelijk een keer van komen

Wel vervelend voor je zwager en schoonzusje zeg! Hoop dat het gauw allemaal weer op de rit is voor ze!

**Geplaatst**: 14-06-13 15:09

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 14-06-13 15:09

Ja, dat is aan één kant natuurlijk super maar heeft ook zijn nadelen (onbegrip als het me even niet gaat zeg maar). Met regelmaat stuur ik vriendlief (Ha! Nog minder dan 2 maanden en het is manlief!

) er alleen op uit omdat ik last heb van mijn schedel. Als ik tegen liefje zeg "ik heb last van mijn hoofd" snapt ie dat het om de botranden gaat, de "breuk" en de schroeven dus zeg maar... Maar als ik tegen een ander zeg dat ik last heb van mijn hoofd krijg ik vaak de reactie "nou dan pak je toch een dafalgan" en ze snappen niet waar ik moeilijk om doe.

Kan k ze niet verwijten wat met "normale hoofdpijn" doe ik zonder dafalgan gewoon alles dus ergens snap ik het, maar als ik last heb van die schedel... Daar is geen dafalgan tegen opgewassen...

dat is bijna wazig zien van de pijn.

(ben dan zodanig afgeleid vd pijn dat ik mijn focus compleet kwijt raak. Reageer dan ook errug traag op gesprekken áls ik al reageer. :')

)

We lagen gisteren op de zetel en waren bride wars aan het kijken, waarop het gesprek kwam op kunnen leven met iemand zoals ie is ( komt op een gegeven moment bij één van de koppels als breekpunt ) zegt mijn vriend:
"Ah! Ik kan er mee leven dat je stiekem een zombie bent hoor schatje, zo lang je blijft uit zien en doen zoals je nu doet..." _O-

- Ik heb een keer gesteld dat ik eigenlijk een soort zombie ben gezien ik een soort "ondode" ben... één van mijn piercers (tevens goede vrienden) reageerde ook al met "Je bent veruit de knapste zombie die ik ken." waarop het gesprek na de reactie "ken je veel zombie's dan?" behoorlijk oeverloos werd... _O-

Ik heb over het algemeen leuke vrienden, het zijn de kennissen die vaak voor welgemeende "

" reacties zorgen.

Wb zwager en schoonzusje:

Ik ook!

Ze verdienen allebei gewoon gelukkig te zijn. :(:)

Heb ook een schat van een schoonzusje trouwens dat meteen zei dat als er wat was ik bij haar terecht kon (ondanks dat ze zelf dus genoeg aan haar hoofd heeft)

**Geplaatst**: 14-06-13 15:19

Geplaatst: 14-06-13 15:19

Ik herken dat zó, wat je in je eerste zin zegt!!! Ik had dat na m'n infarct ook. Voelde me moeier, dan moe, maar zie er altijd 'goed' uit (heb geen eigendunk, maar die rode gloed is niet van m'n wangen te krijgen.... :')

) het is zo tegenstrijdig, want als ze tegen je zeggen wat zie jij er beroerd uit, is het ook niet leuk

Maar er is inderdaad weinig begrip voor hoe je je echt voelt!

Betreft je hoofdpijn, belangrijkst is als hubbie het maar begrijpt! Is toch nog banketstaaf wanneer hj een doosje aspirine op je nachtkastje legt, zo, hoofdpijn is geen excuus....

Ik hoop zo voor je dat het allemaal goed gaat komen en dat je ook eindelijk van die pijnen af bent!!

Ik heb ook nog al eens wat. Laatst kreeg ik de uitslag van een MRI (dachten aan problemen in de rug) M'n rug bleek er een te zijn om jalours op te zijn }:0

Zegt m'n vriend doodleuk 'heb je wat aan, als je zo rot in elkaar zit..............'

Wat fijn dat je zo'n leuk contact met zwager en schoonzusje hebt!! Ken het helaas ook anders -O-

**Geplaatst**: 14-06-13 23:28

Geplaatst: 14-06-13 23:28

Ayasha schreef:
Ja, dat is aan één kant natuurlijk super maar heeft ook zijn nadelen (onbegrip als het me even niet gaat zeg maar).

Ik ben wel eens voor profiteur uitgemaakt omdat ik een WAO uitkering heb. Ze doen maar, ze mogen het zo van me over nemen.

**Geplaatst**: 14-06-13 23:30

Geplaatst: 14-06-13 23:30

yvonnedv schreef:
Ayasha schreef:
Ja, dat is aan één kant natuurlijk super maar heeft ook zijn nadelen (onbegrip als het me even niet gaat zeg maar).

Ik ben wel eens voor profiteur uitgemaakt omdat ik een WAO uitkering heb. Ze doen maar, ze mogen het zo van me over nemen.

Dat zeg ik ook altijd (al gaat het bij mij niet om fysieke klachten). Je mag eerst doorstaan wat ik heb meegemaakt, en dan oordelen.

**Geplaatst**: 15-06-13 09:34

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 15-06-13 09:34

Dat zeg ik ook altijd, maar op het einde van de dag heb je het toch maar weer naar je hoofd gekregen.

**Geplaatst**: 15-06-13 11:52

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 15-06-13 11:52

Ik vind jou dapper hoe je er nu weer mee omgaat! Is echt niet niks!

**Geplaatst**: 19-06-13 08:46

Geplaatst: 19-06-13 08:46

Succes vandaag!!

**Geplaatst**: 19-06-13 09:29

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 19-06-13 09:29

Kath, veel succes vandaag!

**Geplaatst**: 19-06-13 09:52

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 19-06-13 09:52

Thanks dames!

**Geplaatst**: 19-06-13 09:53

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 19-06-13 09:53

Succes vandaag!

**Geplaatst**: 19-06-13 10:01

Geplaatst: 19-06-13 10:01

We wachten in spanning op je verslag!!

Afbeelding

**Geplaatst**: 19-06-13 10:07

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 19-06-13 10:07

Succes lieve Kath

**Geplaatst**: 19-06-13 16:19

Geplaatst: 19-06-13 16:19

Ben heel erg benieuwd hoe het met je is??

**Geplaatst**: 19-06-13 19:00

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 19-06-13 19:00

Zo, ik ben terug.

Hij kwam me tegemoet in de gang (hij was op weg naar de wachtzaal en ik naar het secreteriaat voor me aan te melden dus we kruisten elkaar) en meteen "Hoi Kathleen! tot zo!"
Hij was af gevallen... Maar dat was me vorige keer ook al opgevallen alleen had hij toen een jas aan en nu niet. Dus nu viel het extra op. Heb een foldertje van 'm gekregen met info over wat ze gaan doen. Blijkbaar is de kans op "resorbtie" 25% ... (in mijn geval wordt het dus geresorbeerd) Da's één kans op vier!!!!

Hij begon het gesprek met te zeggen dat het in één operatie kon, er moest een scan gebeuren en aan de hand daarvan werd er een prothese gemaakt. Het zou keramiek zijn, het materiaal. Mijn moeder vroeg of er kans was op afstoting waarop hij zei "in principe niet maar er worden er twee gemaakt... Uh.. Ja, oké dan... Hij vroeg of ik die scan meteen wilde doen of niet, zo ja, dan liep hij even met me mee en zorgde hij er voor. Voor mij des te makkelijker, hoef ik al niet meer terug.

Dus we liepen door de gang en mijn moeder liep beetje te klagen over zijn antwoord van dat er twee gemaakt worden waarop hij zei "climbing mountains he" (de vorige afspraak heeft hij het, om me te kalmeren, over Emmeli Sandé gehad en haar liedje "mountains" ) waarop ik zonder nadenken "Ik had wel voor paardensport gekozen, niet voor bergbeklimmen". Hij heeft om gekeken en geglimlacht. 'Het verstand zwijgt' zei een vroegere collega van mij altijd. Daar moest ik meteen aan denken.

Opweg naar beneden vertelde hij me nog dat het sinds kort een operatie is die terug betaald wordt (ja, jullie lezen het goed, nog niet zo lang geleden was deze operatie volledig voor eigen rekening!) maaarrrrr enkel omdat het om zo'n grote prothese gaat... En kleinere is nog steeds voor eigen rekening!!

Laat ik er meteen bij vertellen dat álleen de prothese een slordige €8.000 kost! (en dat was zo uit het hoofd, kon meer zijn ook!). Dus neem dat een kleinere nog om en bij de €4.000 kost!!!!! Het is verdomme toch een operatie die van levensbelang is!!! Een f*cking borst-vergroting is wel terug betaald!!!!!! -:(-

Toen hij mijn ogen zag fonkelen zei hij "Ik probeer er maar zo min mogelijk over na te denken..."
We kwamen bij een radioloog en zo snel die zag wie hij was kromp die 10 cm.

Ik geloof dat mijn dokter geen schatje is in het ziekenhuis. _O-

Maar voor mij is het een pracht-dokter.
Hij stelde mij voor en legde uit wat de bedoeling was gezien er een bepaalt protocol gevolgd moest worden. Vijf minuten later kon ik er wel tussen in. Ik moest me even gaan inschrijven en dan kon het! Dus een dikke 5 minuten later had ik me ontdaan van juwelen en piercings en mocht ik onder de scan. In feite een gewone CT met als enige verschil dat ik mijn ogen dicht moest houden omdat er nu lasertjes waren die dingen opmaten en die waren niet goed voor mijn ogen oid.

Nouja, ik houd toch al graag mijn ogen dicht onder scans, dan kan ik me makkelijker af sluiten...
Op een paar minuutjes was de klus geklaard. De verpleger die me van dat ding kwam halen werd ik weer even er van afgetild. Mannen krijgen altijd vader-gevoelens bij mij om één of andere reden. _O-

Ik ging terug naar boven en ging bij mijn chirurg zijn secretariaat vragen of ze wilden zeggen dat ik terug was. Ze zouden bellen. Ik hoorde de andere verpleegster nog zeggen "zou ik het durven vragen?" maar ging er vanuit dat het niet op mij was. Ik zat echter nog niet goed of ze kwam om zich heen kijkend de wachtzaal in en zette zich naast me.
"Is dat echt?"
Ik keek haar een beetje verward aan. "Is wat echt?"
Ze maakte een gebaar naar haar sleutelbeenderen, ik veronderstel dat ze de naam van de piercings niet kende.
"Oh!! Ja, die zijn echt."
Ze vroeg me heel snel hoe dat gezet werd, of dat weer uit kon en hoe, of er gesneden moest worden, of het pijn deed en waar ze kon gaan."
Ik beantwoordde in record-tempo al haar vragen en toen zei ze "Sorry he! Maar was zo nieuwsgierig! Mercie voor de uitleg!" waarop ze op sprong, weer even rond zich keek en de wachtzaal uit liep terwijl ze nog een keer om keek en zei "Ik kom nog eens in problemen met mijn nieuwsgierigheid!" en ze me een dikke knipoog gaaf. _O-

Ze was net weg toen mijn dokter me kwam roepen en ik vermoed dat ze bang was voor hem. _O-

Hij belde terwijl ik er bij zat naar de fabrikant hoe hij de CD moest bezorgen en hij kwam hem op halen. Ineens hoor ik hem zeggen "jamaar het is nog niet voor nu, 10 augustus trouwt ze en 31 augustus verjaard ze dus het zal sowieso er na zijn" en toen "ik zal het haar zeggen!" en toen legde ie af. En zegtie "Ik moet je een dikke proficiat, een hele fijn huwelijk en veel succes wensen van hem!"
_O-

Heerlijk!
Toen kwam mijn vragen-moment!
Wb mijn haar, hij heeft in Frankrijk gewerkt waar ze heel erg op het esthetische letten en hij wilde gewoon een strook weg scheren. Gezien mijn haar lang en dik krullend is, kan ik het er dan overheen laten vallen! Dus misschien valt de schade aan mijn haar wel mee. (ja ik weet dat het vast belachelijk klinkt dat ik me hier druk om maak maar het is nu net weer enigszins lang!! Dat heeft twee jaar geduurd!!! Anders ben ik 25 voor ik weer enigszins "mezelf" ben!) het zou dan wel met isobetadine shampoo gewassen moeten worden maar dat overleeft het wel.

Mijn piercing mag ik inhouden als ik er een plastickje in doe. Dan ziet ie het door de vingers.

Het wordt helaas wel weer vast gezet met plaatjes. Ik hoopte een beetje op lijmen omdat ik nu zo last heb van die plaatjes maar goed, je kan niet alles willen. Al bij al zou ik niet zo heel lang buiten strijd moeten zijn. Als de wonde dícht is (dus de draadjes er uit) mag ik in principe weer rustig oppakken met rijden.

Er van uit gaande dat de operatie in het najaar gaat vallen zal het weer misschien sowieso te slecht zijn om echt te trainen dus dat zal ook wel meevallen. En hij gaat proberen een privé-kamer vast te krijgen voor me.

Toen mijn moeder zei "gaat dat lukken" antwoordde hij "Ik ga mijn best doen, en heb ik haar tot nu toe al ooit teleurgesteld?"
Tsja, dat heeft ie niet.

Al bij al ben ik wel blij met de antwoorden maar ik vind het toch wel een klein beetje moeilijk om echt "vreugdedansjes-blij" te zijn.

Sorry voor het lange wachten maar ben echt nog niet zo lang terug.

**Geplaatst**: 19-06-13 19:07

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 19-06-13 19:07

Het zou ook wel bijzonder als je een vreugdedansje zou maken omdat je geopereerd wordt

Maar wat ben ik blij dat je een arts hebt die je met je leven vertrouwt. Het is al moeilijk genoeg.

**Geplaatst**: 19-06-13 19:10

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 19-06-13 19:10

Wat fijn dat je het zo goed kan vinden met je arts en dat je duidelijkheid hebt. Een vreugdedansje hoort hier niet, maar even huppelen van opluchting kan toch best?

**Geplaatst**: 19-06-13 19:17

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 19-06-13 19:17

Ja, maar ik voel me eigenlijk niet echt opgelucht... Misschien komt dat nog wel.. Misschien overheerst nu het gevoel van "definitief zijn" een beetje.

sowieso moet het na september, mijn broer zit normaal de maand september in Amerika en als het in September valt zegt hij die reis af. Dat wil ik niet.

**Geplaatst**: 19-06-13 19:33

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 19-06-13 19:33

Opluchting bedoelde ik in de zin van "dat het in 1 keer kan". Voor zoiets kan je nooit op voorhand helemaal gerust zijn. Je hebt in ieder geval duidelijkheid, ook op een paar voor jou belangrijke punten. Nu eerst maar eens die verzekeringsarts tackelen en dan genieten van jouw momenten.

**Geplaatst**: 19-06-13 22:17

Re: Een bloemetje voor Ayasha... update op p30

Geplaatst: 19-06-13 22:17

Klopt, dat wel.

Weet je, ik merk dat ik een enorm vertrouwen in hem heb. Ik ging er half vanuit dat het in één keer zou gebeuren. Hij had me gebeld en zoals ik mijn dokter ken, doet ie dat niet tenzij hij daar zeker van is...

Maar van mijn haar enz dat was wel een zekere geruststelling.

Het enige puntje is dat ik niet eens weet hoe en wanneer we een datum prikken voor de operatie maar ik veronderstel dat hij me gaat bellen als het klaar is oid. en dat we dan terug moeten voor een datum te prikken. _O-