Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-03-18 11:04

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-03-18 11:04

Oh ik zou ook nooit compromissen sluiten als het op kinderen aan komt. In dit geval is het beter spijt hebben dat je het niet heb gedaan, dan spijt hebben dat je ze wel hebt. En ik heb mn eigen jeugd als goed voorbeeld hoe het niet moet

**Geplaatst**: 13-03-18 11:44

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-03-18 11:44

Hoe serieus is zijn kinderwens?

**Geplaatst**: 13-03-18 11:46

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-03-18 11:46

Zo´n situatie heb ik ook gehad Joolien. Alleen stond ik er toen nog niet zo stevig in als nu en was die hele relatie super ongezond (vanuit beide kanten).
Ik hoop dat jullie er uit komen op een manier die voor jullie beiden het beste passend is.

**Geplaatst**: 13-03-18 12:25

Geplaatst: 13-03-18 12:25

.

Laatst bijgewerkt door Nymbous op 16-02-25 02:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-03-18 12:47

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-03-18 12:47

Jolien, zorg dat jullie goed met elkaar praten en compleet elkaars gedachten erover begrijpen. Weet hoe ieder er in staat en bespreek samen de voor en tegens en waarom je dat vind. Je vriend kan misschien een heel ideaal beeld hebben zonder het besef hoe je dagelijkse leven dan echt gaat worden en wat er allemaal bij komt kijken, vaak komen jonge ouders daar pas achter als ze al een baby hebben. Heel pijnlijk onderwerp en als je elkaar er niet goed in begrijpt kan dat behoorlijk escaleren. In ieder geval sterkte, hoop dat jullie eruit komen. Weet helaas uit ervaring dat je behoorlijke ruzie kan hebben over een kind wat helemaal niet bestaat. Zijn nog steeds samen maar blijft altijd een moeilijk en pijnlijk onderwerp

**Geplaatst**: 13-03-18 12:59

Geplaatst: 13-03-18 12:59

lieveli schreef:
Hoe serieus is zijn kinderwens?

Serieus genoeg. Hij is opgevoed met het idee dat je op de wereld ben gezet om kinderen te krijgen. Ik wil dat hij zich beseft dat de kans aanwezig is, dat dat niet gaat gebeuren, voordat we gaan trouwen.

Bopjebo, ik heb ook het idee dat mijn vriend alleen maar de leuke kanten ziet van kinderen. Het is idd heel pijnlijk, want ik wil hem ook niet pijn doen, maar mezelf ook niet voorbij lopen.
Het is gewoon klote... -O-

**Geplaatst**: 13-03-18 13:03

Geplaatst: 13-03-18 13:03

https://mens-en-samenleving.infonu.nl/o ... ebben.html

<<)

**Geplaatst**: 13-03-18 13:06

Geplaatst: 13-03-18 13:06

Dat is lastig. Ik denk dat je per definitie niet moet gaan baren tegen je zin. Maar als zijn kinderwens diep zit is dat heel zwaar om te delen. Kinderwensen zijn niet altijd aangeleerd of naïef hé? En als de keus is of jij ongelukkig of hij ongelukkig moeten jullie misschien allebei voor jezelf kiezen.

**Geplaatst**: 13-03-18 13:20

Geplaatst: 13-03-18 13:20

lieveli schreef:
Dat is lastig. Ik denk dat je per definitie niet moet gaan baren tegen je zin. Maar als zijn kinderwens diep zit is dat heel zwaar om te delen. Kinderwensen zijn niet altijd aangeleerd of naïef hé? En als de keus is of jij ongelukkig of hij ongelukkig moeten jullie misschien allebei voor jezelf kiezen.

Ja en dat is wel een beetje waar ik bang voor ben. Nu zegt hij wel dat de liefde voor mij sterker is dan zijn behoefte om kinderen te krijgen. Maar ik ben bang dat het altijd een beetje tussen ons in blijft staan.
We zullen er over blijven praten, maar ik vind het doodeng allemaal.
En nee, ik zal nooit zwanger worden tegen mn zin in, absoluut niet.

**Geplaatst**: 13-03-18 13:26

Geplaatst: 13-03-18 13:26

Ik wil mn vriend ook gelukkig maken en gun hem alles. Maar ik weet inmiddels van mijzelf dat ik echt ongelukkig zou zijn als moeder en dat is echt een te groot offer, helaas kun je geen compromis doen hierin. Je weet wat je aan elkaar hebt in deze relatie, ken een aantal stellen die er toch voor uit elkaar zijn gegaan omdat de wens groter bleek. Maar je kan niet alles hebben wat je wilt, leven loopt zoals het gaat is mijn mening. Wij zijn iets ouder wat de zaak veranderd dan dat je nog rond de 30 bent

Laatst bijgewerkt door Syberdepiep op 13-03-18 13:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-03-18 13:27

Geplaatst: 13-03-18 13:27

Joolien schreef:
lieveli schreef:
Hoe serieus is zijn kinderwens?

Serieus genoeg. Hij is opgevoed met het idee dat je op de wereld ben gezet om kinderen te krijgen. Ik wil dat hij zich beseft dat de kans aanwezig is, dat dat niet gaat gebeuren, voordat we gaan trouwen.

Bopjebo, ik heb ook het idee dat mijn vriend alleen maar de leuke kanten ziet van kinderen. Het is idd heel pijnlijk, want ik wil hem ook niet pijn doen, maar mezelf ook niet voorbij lopen.
Het is gewoon klote...

Als een moeder raad ik het je dan echt af.
Zeker in het begin is een kind zwaar voor je relatie. Wanneer je er niet helemaal achter staat, dan zal je het wsl nog veel zwaarder ervaren.

Bij mijn zwager ging zijn relatie uit, vanwege zijn kinderwens.
Beste voor beide geweest.

Wij hadden beide eerst echt geen kinderwens en die is later bij mij als eerste wel gekomen. Ik kan dus beide standpunten goed begrijpen.
Van beide vind ik dat je daarin geen consessies moet doen.

**Geplaatst**: 13-03-18 13:40

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-03-18 13:40

Wat enorm rot Joolien. Zo moeilijk als je er beide anders over denkt.
Sterkte ermee. Heb verder geen tips voor je als wat hierboven al is geschreven.

**Geplaatst**: 13-03-18 13:41

Geplaatst: 13-03-18 13:41

Wat rot voor je Jolien.. :(:)

Ik ben zo blij dat mijn vriend en ik daar geen woorden over hoeven te hebben.

**Geplaatst**: 13-03-18 13:44

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-03-18 13:44

Oef dat is echt lastig Jolien...
Is het bij het begin van de relatie niet ter sprake gekomen?

Ik ben het met Lieveli eens, hij heeft ook goed recht om wel vader te willen worden net zo goed als jij dat hebt om geen moeder te willen zijn..
Omdat ik echt niet wilde heb ik het echt tijdens de beginperiode van mn relaties gelijk gemeld.. hoe stom dat ook is..

**Geplaatst**: 13-03-18 13:52

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-03-18 13:52

Jolien, leg het toch eens aan hem voor, dat je denkt dat hij alleen de vrolijke kanten ziet. En dat dat voor jou redenen zijn om er niet aan te beginnen. Ik heb er verder weinig ervaring mee.

Moeder zijn is suuuper dankbaar: https://www.facebook.com/aussieas1/vide ... 684277267/

**Geplaatst**: 13-03-18 13:56

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-03-18 13:56

Oh dat zeg ik hem al jaren Magrathea, met voorbeelden en al. Maar dat gaat er bij hem niet in.
Het is idd in het begin niet ter sprake gekomen, omdat ik 7 jaar geleden ook echt nog geen idee had of ik wel of niet kinderen wilde.

Ik ben er behoorlijk verdrietig over, al de hele dag. Maar ik zal het toch even van me af moeten zetten. Maar dat is lastig.

**Geplaatst**: 13-03-18 13:59

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-03-18 13:59

jeetje al 7 jaar verder... ja kan me voorstellen dat je daar niet over nadenkt dan...

Dan wordt het echt uitgebreid bespreken.. Maar moet dat nu al? Kan je het ook nog even laten rusten en bij beiden laten bezinken?

**Geplaatst**: 13-03-18 14:07

Geplaatst: 13-03-18 14:07

Maar Jolien, dat is logisch. Ik bedoel, een kinderwens gaat wel wat verder dan alleen de leuke dingen of de nare. Ja ik heb er een achilleshiel bij gekregen en het is absoluut het moeilijkste dat ik ook gedaan heb. Maar ook echt het mooiste.

7 jaar gooi je niet zomaar weg, dat snap ik. Jullie hebben genoeg overwonnen samen. Als hij zegt dat hij er mee kan leven... Mensen zijn ook verantwoordelijk voor hun eigen keuze en hij kiest voor jou.

**Geplaatst**: 13-03-18 14:11

Geplaatst: 13-03-18 14:11

Joolien schreef:
Maar ik ben bang dat het altijd een beetje tussen ons in blijft staan.

Ja maar ja als je alles van tevoren weet... als hij aangeeft dat hij voor jou kiest moet je dat geloven .. En wie weet draait hij bij, of jij , of niemand.. dat weet je gewoon niet..

Ik heb het wel altijd geweten, en altijd gezegd:"Ik wil geen kinderen en ga niet denken dat ik wel bijdraai. Als dat zo is heb je mazzel, maar ga er niet vanuit. Wil je ze wel, kun je nu nog een ander kiezen"...

Dat laatste is een beetje een suf argument want iemand kan op elk moment een ander kiezen natuurijk, maar goed, het idee is duidelijk :')

**Geplaatst**: 13-03-18 14:16

Geplaatst: 13-03-18 14:16

Moeilijk ... volgens mij is dit misschien wel het grootste relatiedilemma dat er is.

Ik heb nooit een kinderwens gehad en mijn man ook niet, maar er was wel een periode dat hij twijfelde. Inmiddels niet meer, maar het zal vast weleens gebeuren dat hij bij zichzelf denkt: stel dat ... hoe zou het zijn geweest als ...Dat heb ik heel soms ook wel hoor, ondanks dat ik heel zeker ben van mijn keuze. Ik heb gewoon weinig met kinderen.

Misschien ligt de keuze wel/geen kinderen voor mannen ook wel anders dan voor vrouwen, minder zwart-wit. Ik heb de indruk dat vrouwen (vroeger of later) een duidelijke kinderwens hebben, of helemaal niet. Voor mannen is het wellicht meer een afweging dan een sterk oergevoel.

Voor jou ligt het best ingewikkeld Joolien. Je bent nog jong, dus je gevoel zou theoretisch nog kunnen veranderen. Misschien hoopt je vriend daar ook wel op.
Het lijkt me wel belangrijk om te achterhalen of hij die kinderwens heeft omdat het in zijn familie als vanzelfsprekend wordt gezien om kinderen te krijgen, of dat het echt uit hemzelf komt. Daarover praten is moeilijk, maar wel belangrijk voor de toekomst van jullie relatie, lijkt mij. Sterkte.

**Geplaatst**: 13-03-18 14:17

Geplaatst: 13-03-18 14:17

Cer schreef:
Joolien schreef:
Maar ik ben bang dat het altijd een beetje tussen ons in blijft staan.

Ja maar ja als je alles van tevoren weet... als hij aangeeft dat hij voor jou kiest moet je dat geloven .. En wie weet draait hij bij, of jij , of niemand.. dat weet je gewoon niet..

Ik heb het wel altijd geweten, en altijd gezegd:"Ik wil geen kinderen en ga niet denken dat ik wel bijdraai. Als dat zo is heb je mazzel, maar ga er niet vanuit. Wil je ze wel, kun je nu nog een ander kiezen"...

Dat laatste is een beetje een suf argument want iemand kan op elk moment een ander kiezen natuurijk, maar goed, het idee is duidelijk

Dit is ook exact mijn houding

**Geplaatst**: 13-03-18 14:18

Geplaatst: 13-03-18 14:18

Ik heb hem net even gesproken, ik had hem geappt hoe het ging en hij belde me want hij had zo'n vermoeden dat ik me niet goed voelde. Daarom houd ik zoveel van hem. En hij zei ook dat hij echt voor mij kiest, met of zonder kinderen. Dus dat was wel even fijn om te horen. En hij wil gewoon ontzettend graag dat ik zijn vrouw wordt, daar komt niks tussen in te staan...
En nu ben ik nog steeds emo, maar meer omdat ik zo blij ben dat ik hem heb, omdat onze liefde zo sterk is

En idd, ik ben nog jong, en het is niet zo dat als ik nu zeg dat ik geen moeder wil worden, dat dat niet verandert, maar we gaan dit jaar trouwen, vandaar dat ik het nu ter sprake breng.
Het zou zo makkelijk zijn als ik ineens klapperende eierstokken zou krijgen :')

**Geplaatst**: 13-03-18 14:19

Geplaatst: 13-03-18 14:19

Nou ja het is gewoon lastig.. mijn ex beweerde altijd anti kind te zijn.. ik grapte dan wel eens 'ja maar jullie kunnen daar altijd nog op terug komen, zoek je gewoon een jongere broedkip'..

wat schetst (schertst ?

) mijn verbazing dat hij, nu we uit elkaar zijn, ineens zegt 'ja misschien wil ik ooit nog wel kinderen, het kan tenslotte voor mannen wat langer als voor vrouwen'..
Dus wilde hij het toch stiekem wel, en zijn we daarom uit elkaar

wie zal het zeggen...

**Geplaatst**: 13-03-18 14:24

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-03-18 14:24

Jolien ik denk dat je ook echt eerst goed in je vel moet zitten, ook met klapperende eierstokken. Maar blij dat hij je even aanvoelde en zich bij jouw keuze kan neerleggen.

Mijn man had geen wens, zijn ex-vrouw wel. En nu hebben wij onze Caligula en zij niks, zo bitter kan het leven zijn en zo veranderlijk de mens.

**Geplaatst**: 13-03-18 14:30

Geplaatst: 13-03-18 14:30

lieveli schreef:
Jolien ik denk dat je ook echt eerst goed in je vel moet zitten, ook met klapperende eierstokken. Maar blij dat hij je even aanvoelde en zich bij jouw keuze kan neerleggen.

Mijn man had geen wens, zijn ex-vrouw wel. En nu hebben wij onze Caligula en zij niks, zo bitter kan het leven zijn en zo veranderlijk de mens.

Oh uiteraard. Mocht ik toch klapperende eierstokken krijgen, wil ik eerst een paar jaar stabiel zijn. Anders flikker ik direct in een pd denk. Ik had zelfs ook wel verwacht dat hoe beter ik me ging voelen, dat ik dan wel meer zou neigen naar ja, maar ipv is het steeds duidelijker nee.