sneeuwpop schreef:Ik zie het anders..
Als mijn kind gelukkig is, dan zijn we dat als ouders ook.
Een ongelukkig of ziek kind is imo het ergste wat er is voor ons.
Kind laten zijn, vind ik idd ook een vreemde opmerking.
Maar wanneer een kind altijd onder volwassenen is en zich daarna moet gedragen, dan snap ik hem weer wel.
Kind kan best eens lekker vies worden doordat hij of zij aan het spelen is.
Creativiteit moet je bijhouden, anders raak je het ook kwijt, daar heb je ook wel de ruimte voor nodig.
Echter lang niet altijd en overal zoals sommige ouders dat vinden.
Ik stoor me ook vrij veel aan onopgevoede kinderen hoor en mijn man ook.
Ja kijk ik denk ook niet dat die man uit het stukje beweert dat kinderen nooit mogen spelen/rennen/vies worden. De crux zit hem in dat zij (of de ouders, eigenlijk liefst beiden
) moeten snappen wanneer het wel kan en wanneer niet. Rennende/gillende/vieze kinderen in de speeltuin: prima, ga je gang. Rennende/gillende/vieze kinderen in mijn huis (waardoor de katten compleet over de zeik zijn de rest van de dag): niet okee. Alleen is het blijkbaar nogal lastig te begrijpen waar de grens ligt