Aan wie moet hij dat bewijzen? Aan jou? Wie het kind baart is de baas, zoiets?
En ik zie weer een boel "ikken" voorbij komen.
Kansen? Om zijn erkenning in te trekken? Om te horen dat ie hoe dan ook niet welkom is bij de bevalling? Om te horen dat ie z'n kind niet meekrijgt als ie naar z'n familie, de opa en oma van dat kindje, gaat?
Nee, kansen om daadwerkelijk mee te denken. Om maar een stom voorbeeldje te noemen: de gasflessen! Ik zég het hem nog dat het onverantwoord is... maar nee, dan stel ik me aan. Nou dan doe je in mijn ogen echt niet je best om er voor te vechten. Helemaal niet als je die dag ervoor terug bent gekomen met de medeling er 300% voor te gaan!!! Enne.... nee, hij is niet welkom bij de bevalling. Knappe dame als jij het wel zou kunnen, maar iemand die mij zovaak op mn ziel heeft getrapt, hoef ik niet op het moment supreme erbij te hebben. Had ie zich even wat eerder moeten realiseren. En hij mag best het kindje meenemen als hij naar zn familie gaat, maar ik het dan zo onredelijk om dan wel te verwachten dat ze even niet roken als ze er is??? De kans om te laten zien dat ie z'n best doet en meedenkt hoe? Door "spontaan" een keer te koken? Door jou "spontaan" te helpen met de paarden? Door "spontaan" de badkamer te soppen? Dat kun je vergeten hoor, het is een man.
Bullsh*t, dan kan ik me wel gaan verdedigen achter het feit dat ik een zwangere vrouw ben. Juist datgene waar mensen hier een hekel aan hebben (en ik zelf ook). Ja, hij kan inderdaad bewijzen dat hij zijn best doet door spontaan even te koken of aan te bieden hooi neer te gooien bij de paarden... dat zijn idd hele makkelijke manieren om te laten zien dat je betrokken bent.Waar ik benieuwd naar ben is of je al een keer echt, oprecht en ook in zijn belang, met hem hebt proberen te praten. Zonder daarbij aan te halen wat ie allemaal niet goed doet. Met hem gepraat zonder verwijtende toon in je stem, gewoon face to face.
Dat is het enige wat ik doe! Ik ga niet verwijtend met hem praten. Ik praat open, ga niet in op zijn verwijten en probeer ruzies uit de weg te gaan. Ik blijf gewoon redelijk en als hij weer eens gaat schreeuwen zeg ik dat ik even stop met praten totdat hij weer op een normale volwassen manier kan praten. Wat heb ik er nou aan om ruzie te schoppen???Misschien moet je dat ook pas doen nadat je bevallen bent van jullie kindje. Dan is er voor hem ook iets tastbaars waar ie waarschijnlijk/ hopelijk net zo goed voor wil vechten (in de positieve zin vh woord) als jij.
Nee, nogmaals... ik wil dit allemaal geregeld hebben vóór die kleine er is. En het is nu eenmaal met hem verdomd moeilijk praten (en ik ben niet de enige die dat vind), maar ik probeer het zo goed als mogelijk toch allemaal te regelen. Maar hij denkt dat hij wel aan zijn palen kan trekken en mij kan laten barsten als ik zwanger ben, om vervolgens nog wel steeds als vanzelfsprekend over bij te mogen zijn en in mee te mogen beslissen. Sorry, maar ergens moet hij toch ook wel weten dat het zo niet werkt. Wel de lusten, niet de lasten...@Voltigeur: waar maak jij uit op dat er totale desintresse is bij de vader voor wat betreft hun kind?
Euhm... uit al mn posts?!?!En haar ex-vriendje was in haar ogen fantastisch, daarom ook de keuze om voor een baby te gaan. De vraag is dan, wat ging er mis en hoe kan het dat de fantastische ex dan opeens een l*l is? Sorry, maar blijkbaar kan iemand dan toch 180 graden omdraaien of heb jij er een andere verklaring voor?
Geplaatst: 06-09-10 20:47 
zal jij mij ongetwijfeld wel kunnen vertellen wie van de 2 volgens jou nu een bocht van 180° gemaakt heeft, waardoor de relatie nu niet meer lukt?
, dan zou ik precies hetzelfde doen. 
Heb je zelf even snel in het woordenboek gekeken? Iedere drol weet toch wat dat betekent! 
