Duke schreef:Zo'n periode heeft Romy ook gehad toen ze 2,5 jaar was. Was ook rond de bevalling en een paar weken daarna. Ook iedere nacht drama. Ik denk dat het een combinatie is van nachtmerries, fantasie en de komst van een baby. Ik hoor van veel anderen dat hun peuters ook zo'n periode hebben gehad. Aangezien ik weigerde om Romy dan bij ons in bed te nemen (er lag tenslotte ook al regelmatig een baby in bed en met het gewoel van Romy vond ik dat gewoon te onverantwoord), sliep hubbie regelmatig op de grond bij Romy op haar kamer. Ook met naar bed brengen was hij altijd een paar uur zoet. Bij haar blijven tot ze sliep, proberen weg te sluipen, maar dan werd ze wakker en begon het van voren af aan.
Uiteindelijk hebben we het voor elkaar gekregen door een nachtlampje te kopen die veel licht gaf en de deur van haar slaapkamer open te houden. Zo kon ze ons blijven horen. Eerst bleven we dan een poosje op onze eigen slaapkamer en dan kon ze met ons praten (je hoorde aan haar stem dat ze het alsnog wel eng vond en voor haar eigen geruststelling wilde praten). Tot ze in slaap viel, dan gingen wij naar beneden. En dit hebben we afgebouwd. Door ook op een gegeven moment te zeggen: "Wij gaan nu weer naar beneden, maar de deuren zijn open, dus je kan ons horen en wij horen jou." En nu gaat ze altijd goed naar bed en slaapt snel. Nog steeds wordt ze weleens in paniek wakker, maar een glaasje water en even troosten, is dan vaak genoeg en dan gaat ze weer slapen. Ik denk ook dat ze doorheeft dat we dichtbij zijn en we haar altijd horen. Dat stelt haar gerust.
Misschien is bovenstaand een tip voor je, bij ons heeft het gewerkt, maar ieder kind is anders.
Heuuuuul herkenbaar
Ja, jullie hebben het wel volgens het boekje gedaan, ik heb ook vanalles geprobeerd, maar ze laat zich eigenlijk niet geruststellen door lampjes en opend deuren etc. Misschien zijn we ook wel niet consequent genoeg hoor, maar het is ook een beetje de situatie en de energie die je hebt om zoiets goed aan te pakken... Ach ja, we redden ons wel, het gaat nu goed op deze manier, wij moeten eerst alles maar eens goed op de rij hebben en zelf uitgerust zijn en dan proberen we de boel wel weer echt op orde te krijgen
Overigens heeft haar kamertje een dakraam waar ze bang van is, dat kan er ook iets mee te maken hebben.