Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Zinn schreef:Mijn vriend heeft een overvloed aan speeksel terwijl hij eet, netjes met zijn mond dicht, maar ik wordt onnozel van het geluid. Dan zet ik altijd de tv aan ofzo
Nemurin schreef:Zinn schreef:dat doet mijn vriend gelukkig niet, dat vind ik echt zo walgelijk als mensen drinken in hun volle mond kappen, bleugh
Dat vind ik ook vies, dat mengt vaak twee heel verschillende soorten smaken! Dat doe ik dus zelf echt alleen als ik haast heb 's ochtends om naar de bus te komen.
joyfordogs schreef:ik denk dat dat meer in de hoek van irritatie ligt, lastig te behoordelen vanaf een beeldscherm, maar een fobie beheest en overheerst je leven.
Ik vind het ook niet prettig om mensen te horen eten, maar dat is echt anders dan mijn fobie.
er zijn wel meer dingen die ik stom, suf achterlijk of irritant vind en waarbij ik kan denken, ik wil nu iemand een mep geven, maar echt, dat voelt heel anders dan die fobie.
een fobie beheerst echt je leven.
Ik kan je wel voorbeelden geven.
Een vriendin verteld dat haar zoontje (van 2) ziek was, veel overgeven, ik wil haar dan de komende tijd eigenlijk niet zien, bang dat ze een buikgriepvirus meeneemt. Als iemand verteld dat hij/zij, ziek is geweest van, tja, verzin het maar, aardappels, dan durfde ik dat niet meer te eten, met volle maag paardrijden, no way, dat voelt als de goden verzoeken.
Op zondag naar vrienden gaan, ja leuk, maar wat als we daar blijven eten en het word te laat, ik durf niet te laat te eten, wil niet met een volle maag in bed liggen.
Er word bij ons op het werk geregeld taart getrakteerd, ik heb een jaar lang smoesjes verzonnen waarom ik niet hoefde. Voorheen at ik dat namelijk wel, inmiddels ben ik er open en eerlijk over, maar ik eet nog steeds geen taart, heb er soms wel zin in, maar als ik zoiets eet, dan ben ik de hele dag bang dat ik er ziek van word.
Ik noem dus maar wat voorbeelden uit het dagelijks leven op, ik ben me bewust van hoe debiel het is, maar het is echt heftig om een fobie te hebben.
). Ook is het een van de redenen dat ik geen kinderen wil. Ten eerste omdat ik doodsbenauwd ben om tijdens de zwangerschap zelf last te krijgen (dat zou dan voor het eerst sinds mijn 11e zijn) en daarna heb je een kind, dat als het tegen zit, niet mijn schokbetonnen maag erft.
Dus dat vond ik wel fijn. Er zijn nog een aantal tests die ik zal moeten doorstaan, maar dat heb je als diergeneeskunde student sowieso elke paar weken...
Maar dan ben ik ook bang van het kraken van mijn dak, de schaduwen op de muur, etc.
Maar het deed me daar dus wel aan denken. Kan me goed voorstellen dat je bang bent van die roosters - je weet echt niet wat erachter zit en dan komt er van die rare herrie uit.
Als mijn moeder moet overgeven is het altijd alsof de wereld vergaat, enorm kokhalzen, alles eruit hoesten, flauwvallen en meestal ook blijven overgeven de hele dag door. Dus ik dacht vroeger dat het bij mij dan ook zo zou zijn als ik zou moeten overgeven...Weet ondertussen als dat dit totaal niet het geval is, maar daar gaat de angst helaas niet mee weg
Helaas. Mereltje schreef:Houten ijsstokjes... Brrr
Ik krijg er al kippenvel van als ik er aan denk