Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-09-12 22:25

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-09-12 22:25

Hier een paar rare dagen al... Kan ze niet omschrijven. Heb niets om me rot te voelen en toch borrelt het....

Stom hè.....

**Geplaatst**: 27-09-12 22:27

Geplaatst: 27-09-12 22:27

Miss_Blimm schreef:
Hier een paar rare dagen al... Kan ze niet omschrijven. Heb niets om me rot te voelen en toch borrelt het....

Stom hè.....

Misschien even jankmuziekje opzetten en de borrels er uit blazen?

**Geplaatst**: 27-09-12 22:31

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-09-12 22:31

Woow wat een super topic Ts, ik heb op therapie gezeten bij maatschappelijk werk. Nu heb ik het niet meer nodig, maar voor alle mensen die nog therapie hebben wens ik heel veel succes en hopelijk komen jullie nog van therapie af. De eerste stappen zijn voor jullie al gezet.

Ondertussen zullen jullie het wel weten, jullie zijn niet alleen.

Ik wilde me ook even laten horen.

**Geplaatst**: 27-09-12 22:32

Geplaatst: 27-09-12 22:32

Hallo dames,

Mag ik me hier ook melden

Ik ben niet in therapie, maar zit er wel aan te denken.
Ik voel me brak, zit niet lekker in mn vel. Heb nergens meer zin in...zelfs niet om naar mn paard te gaan.
Ik irriteer me aan alles en iedereen, ben overdreven vermoeid en heb constant last van mn rug.
Ik heb veel stress, veel meegemaakt en het lijkt nu of ik in een diepe dal zit waar ik niet uit kan komen.
Probeer te doen alsof er niks aan de hand is, maar vanbinnen vreet ik mezelf op.
Mn partner weet dat ik me zo verrot voel, maar hij neemt het niet echt serieus.
Mijn ouders zien het aan me, maar ik geef het niet toe.

Ik zou ook graag in therapie willen gaan, maar zou niet weten hoe.
Had al gekeken op het internet, maar ik vind het verschrikkelijk duur :oo

Maar ik kom er zo ook niet uit, en ben bang dat het alleen maar slechter gaat worden.
Het enige wat me tegenhoud om te vluchten en weg te gaan zijn mn kids, kan hun niet achterlaten.
Maar als het zou kunnen zou ik zo weggaan en maar zien waar ik terrecht kom.

**Geplaatst**: 27-09-12 22:33

Geplaatst: 27-09-12 22:33

Hm, nee zo voelt het niet. Ik pak zo lekker een boek en duik mijn bed in. Mag dat ook? :-p

Jep... Dat ga ik nu maar doen dan... Trusten!

**Geplaatst**: 27-09-12 22:34

Geplaatst: 27-09-12 22:34

Sammy_xxs schreef:
Hallo dames,

Mag ik me hier ook melden
Ik ben niet in therapie, maar zit er wel aan te denken.
Ik voel me brak, zit niet lekker in mn vel. Heb nergens meer zin in...zelfs niet om naar mn paard te gaan.
Ik irriteer me aan alles en iedereen, ben overdreven vermoeid en heb constant last van mn rug.
Ik heb veel stress, veel meegemaakt en het lijkt nu of ik in een diepe dal zit waar ik niet uit kan komen.
Probeer te doen alsof er niks aan de hand is, maar vanbinnen vreet ik mezelf op.
Mn partner weet dat ik me zo verrot voel, maar hij neemt het niet echt serieus.
Mijn ouders zien het aan me, maar ik geef het niet toe.

Ik zou ook graag in therapie willen gaan, maar zou niet weten hoe.
Had al gekeken op het internet, maar ik vind het verschrikkelijk duur

Maar ik kom er zo ook niet uit, en ben bang dat het alleen maar slechter gaat worden.
Het enige wat me tegenhoud om te vluchten en weg te gaan zijn mn kids, kan hun niet achterlaten.
Maar als het zou kunnen zou ik zo weggaan en maar zien waar ik terrecht kom.

Welkom! Kan je niet via je huisarts een verwijzing krijgen? Eerste lijns psycholoog?

Effe iets anders... Want wat ik lees bij jou is dat je partner je niet steunt. En dat maakt het wel heel lastig voor je denk ik. Maar doe je nu Niets, dan loop je straks echt vast en je hebt ook nog kindjes hè.

Kijk of je aan de bel kan trekken bij je man, zodat hij je wel steun kan geven, en in ieder geval begrip. En zo nodig een schop onder je kont ;-)

**Geplaatst**: 27-09-12 22:36

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-09-12 22:36

Maar ik reageer morgen weer, ik ga nu echt! Bye bye!

**Geplaatst**: 27-09-12 23:34

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-09-12 23:34

Welkom Sammy. Stap idd eens naar je ha, die kan je doorverwijzen en dan kost het volgens mij niets of minder .

Hier voel ik me nog steeds goed in de kop. Alleen lichamelijk een beetje op. Ikea slenteren is zwaar

**Geplaatst**: 28-09-12 00:34

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 00:34

ik ben nu aanwezig op mijn werk...heb laptop waar een goede serie op staat (game of thrones) mee en verder staat er nog een leuk spel op de pc dus echt vervelen hoef ik me dus niet...laptop mee was een tip van mn vriend, als ik hem toch niet had...

@Sammy, wat vervelend dat je vriend je niet steunt...die van mij heeft mij juist gestimuleerd om naar de huisarts te gaan en hulp te zoeken...met hem kan ik heel goed praten, aangezien hij in het verleden ook gepest is...
hij is er alleen sterker (komt erg goed voor zichzelf op, kan goed zijn mening geven en trekt zich de meningen van anderen minder aan) door geworden en ik juist niet...

**Geplaatst**: 28-09-12 07:32

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 07:32

Goedemorgen

Ik weet het even allemaal niet zo meer...
Gisteren naar de psycholoog om het te hebben over mijn behandelplan.
Ik heb nummers van 3 psychiaters gekregen, mag er 1 kiezen en behandeling zsm starten. De therapeut die hen het beste voor mij lijkt gaat psychodynamische therapie met mij doen en dan te starten over 2 weken.
Ook een klein gesprekje gehad over het nu en eigenlijk kwam daar vooral uit dat ik mijn buien inderdaad gewoon moet laten komen. Kan proberen om het te sturen, eigenlijk zoals we hier gisteren al zeiden.
Het oproepen van gevoel. Zo kan ik er een uurtje per dag voor uittrekken en dan proberen de rest van de dag gewoon te functioneren, zodat ik er ook kan zijn voor mijn gezin.
Ook moet ik met mijn vriend gaan praten over wat mij mankeert, zodat hij me kan steunen ipv afbreken.

En zo gebeurde het dus gisterenavond. Heb een paardje verkocht, mensen waren weg en na een poosje vroeg hij: "hoe was het eigenlijk bij de psycholoog van je?" Ik: Wel goed, behandelplan besproken. Over 2 weken begint de therapie en ik moet nu eerst naar de psychiater. En ik moet het met jou hebben over wat mij mankeert..."
Hij: "Er mankeert jou helemaal niets, je hebt gewoon een gebrek aan inzet, net zoals alle jeugd tegenwoordig!"
Einde gesprek...
Hartslag 120/per minuut

Heb maar duf TV serietje gekeken en gewacht tot ik naar bed kan. Ben eigenlijk zo boos op hem nu dat ik mijn spullen zou willen pakken en heel hard wegrennen...

**Geplaatst**: 28-09-12 07:56

Geplaatst: 28-09-12 07:56

Omg sorry mindfull maar wat een banketstaaf van een vent!
Kun je hem een keer meenemen naar je behandelaar? Of wil hij dat ook niet?

**Geplaatst**: 28-09-12 08:18

Geplaatst: 28-09-12 08:18

Joolien schreef:
Omg sorry mindfull maar wat een banketstaaf van een vent!
Kun je hem een keer meenemen naar je behandelaar? Of wil hij dat ook niet?

OMG, ja nu mag sorry wel ;-)

Maar sjonge, wat een mega onbegrip. Hij snapt niet dat het niet in je koppie lekker loopt. Ja een keer meenemen. Maar ziet hij dan niet dat je niet lekker in je vel zit. Ik bedoel, hij zal je misschien wel veranderd vinden? Of hee hij zo'n giga bord voor zijn kop??

**Geplaatst**: 28-09-12 08:31

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 08:31

Hij ziet wel dat het niet goed gaat en dat ik heel vaak aan het huilen ben. Als ik huil is hij ook wel lief.
De paniekaanvallen ziet hij niet, die heb ik alleen als ik alleen ben.
Ik vertel hem die ook niet, want hij begrijpt het huilen al niet en loopt dan of naar buiten, zelfs als mijn dochtertje hem gaat halen.
Soms vraagt hij waarom ik dan huil en dan zeg ik naar waarheid dat ik het niet weet. Dan zegt hij, stop er dan mee!

Dus nee hij weet niet alles, hij heeft geen idee, maar het topje van de ijsberg snapt hij al niet

Hem net gebeld over iets anders en geeindigd dat we vanavond toch eens over MIJ moeten praten en hij zei dat dat een goed idee is, omdat ik nooit met hem babbel (vlaams voor praten)

Ik hoop dat we een volwassen gesprek kunnen hebben, maar ik vrees ervoor

**Geplaatst**: 28-09-12 11:23

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 11:23

Zo te lezen snapt je je man je niet maar ik denk wel dat je duidelijk moet ZEGGEN dat er iets is en dat je je heel erg rot voelt en dat je mbv een psyche en misschien wel therapie er achter wil komen wat het is.

Hij kan niet ruiken wat het is hè....

Vrouwen DENKEN altijd wel dat mannen de hint snappen maar mannen hebben duidelijke uitleg nodig. Anders snappen ze het niet. Helaas...

**Geplaatst**: 28-09-12 11:35

Geplaatst: 28-09-12 11:35

Voor de mensen die van lezen houden, ik vond bij mijn schoonzus het boek ' de 7 eigenschappen van effectief leiderschap' van Stephen R. Corvey... Ben inmiddels op pagina 81 en heb zo'n idee dat mensen hier er iets aan zouden kunnen hebben

Zomaar een tip, makkelijk en prettig te lezen en met een imo hele interessante visie op 'het leven'

Hele fijne dag vandaag nog, hoop dat het een overwegend positieve wordt voor de mensen hier! Good luck

**Geplaatst**: 28-09-12 12:21

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 12:21

Goedemorgen,

Bedankt voor de reacties

wat betreft mijn vriend, ik heb het hem vaker uitgelegd en op dat moment snapt hij het ook.
Hij helpt me wel al meer enzo, maar ik heb alleen maar 1 x in de zoveel tijd een uitbarsting.
Na die uitbarsting is hij super lief en steunt hij mij, maar na een poosje, ziet hij het niet meer.
En dan gaat hij er eigenlijk vanuit dat het weer over is ofzo.
Want ik probeer gewoon leuk, lief een ardig te doen.
Maar nog steeds voel ik me dagelijks niet lekker.

Naar de huisarts gaan wil ik wel, maar durf het eigenlijk ook niet.
Hou er niet van om als zwak aangezien te worden, dus hou ik me altijd sterk voor iedereen, zo ook de huisarts.
Ik ben wel van de week wezen bloedprikken voor mn vermoeidheid, vandaag daar de uitslag van gekregen.
Ik heb dus een lage bloedwaarde, en ik heb pfeiffer gehad ( nu is het dus niet meer actief )
De dokter stelde voor om nog een keer bloed te prikken, op vitamine d, b12 en ijzer.
Dus maandag weer bloedprikken.
Ik ben al blij dat ik hier achter aan ben gegaan, want loop al langer als een jaar met vermoeidheid.

Misschien als het allemaal goed is, dat ik toch maar moet gaan praten of het toch door stress komt en misschien wel dat ik depressief ben ( zo voel ik me wel, maar ik denk ook weer dat ik me misschien aanstel :roll:

) kortom ik weet het gewoon ff niet meer

@ mindfull, ik denk dat je inderdaad gewoon even goed moet uitleggen wat er met je aan de hand is.
Als je niks zegt dan gaat je man er inderdaad vanuit dat er niks is. Je moet duidelijk zijn tegenover mannen

en af en toe zijn geheugen opfrissen dat het nog steeds niet goed gaat, want als je doet alsof het goed gaat met je, zal hij dat ook denken.
Heeft mijn man ook zoals ik al hierboven zei

**Geplaatst**: 28-09-12 14:00

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 14:00

Jullie hebben gelijk, vanavond staat er praten op het menu

Net heerlijk een ritje gemaakt buiten, hond mee en genieten van het mooie herfstweer.

Sammy, vaak zijn juist de sterke mensen de gene die instorten. Iedereen leunt op sterke mensen, maar ook sterke mensen hebben een breekpunt. Wees lief voor jezelf en bedenk, je huisarts ziet dagelijks mensen die er even doorheen zitten. Van jong tot oud. Jij bent echt geen vreemd geval

**Geplaatst**: 28-09-12 14:38

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 14:38

Mindfull ik hoop dat het vanavond een stuk duidelijk voor je vriend. Sterkte :(:)

Sammy dat je niet durf begrijp ik maar al te goed maar je bent echt niet de enige die met deze klachten naar een huisarts gaat. Hij/zij is er voor je. Als je niet gaat maak je het jezelf alleen maar moeilijk.

Mijn man is niet zo'n prater. De 1e opname schrok hij enorm van. Hij had wel gezien dat het minder met mij ging maar niet dat het zo erg was. Mijn psychologe belde hem op om mij op te komen halen; ik was niet meer in staat om te rijden. In de auto was hij behoorlijk boos. Ik moest het verleden los laten en kijken wat ik wel had. Hij heeft nog geprobeerd om te zorgen dat we er een week tussenuit gingen maar heb hem toen uitgelegd dat dat voor mij geen verschil is. Ik wilde even weg uit de dagelijkse sleur. De 2e opname heb ik eerst met hem besproken. Hij was boos, verdrietig maar ook bang. Hij heeft toen zelf nog met mijn psychologe gebeld om te vragen wat hij nog voor mij kon betekenen maar daar was het al te laat voor. Nu gaf hij ook wel aan dat hij de laatste maanden erg druk was met een prijsvraag en ik hem daarmee met rust liet. Ik vond het wel fijn om lekker vroeg naar bed te gaan; niemand had dan last van me. Na de opname hebben we veel met elkaar gesproken of het nu goed ging of niet. Nu denkt hij dat het allemaal wel weer oke is dus gaat gewoon door met zijn leven maar toen ik van de week aangaf om te stoppen met therapie was hij heel bot. Ja dat lijkt mij ook wel beter want je word er niet vrolijker door en gaat dan verder waarmee hij bezig is. Mannen..........het blijft moeilijk.

**Geplaatst**: 28-09-12 15:01

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 15:01

@sammy, probeer toch aan je vriend duidelijk te maken dat het echt niet goed met je gaat en hoe jij je voelt door zijn opmerkingen...blijkbaar heeft hij gewoon nodig dat jij het hem letterlijk zegt...
en geloof me, ik liep heel lang dat ik niet zwak wilde zijn en dat ik zoiets van: alsof praten helpt? daar gaat mn verleden niet mee weg... maar deze week dan toch de stap gezet en naar de huisarts gegaan...
en ik voelde me eindelijk echt begrepen en opgelucht...en hij kon mij in ieder geval helpen met ervoor zorgen dat ik weer slaap...al is dat door slaappillen...

Volgens mij heb ik dan een vriend uit duizenden...hij begrijpt mij door en door en hij was ook degene die mij aanspoorde om hulp te zoeken, hij is ook erg bezorgd over mij en probeert mij te helpen en te steunen...

**Geplaatst**: 28-09-12 15:29

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 15:29

Is ook niet zo dat mijn man mij helemaal niet bijstaat. Maar in sommige dingen zijn mannen denk ik toch makkelijker; kunnen het makkelijker een plek geven. Hij was wel heel erg bezorgd toen ik de 2e keer werd opgenomen. Vond het toen heel moeilijk om mij na het weekend weer naar het ziekenhuis te brengen.

**Geplaatst**: 28-09-12 15:43

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 15:43

hihi ik zie nu pas dat ik goedemorgen zei terwijl het al middag was

ben er niet helemaal bij

Maar vind het gewoon eng om toetegeven ( dit woord ziet er heel raar uit

) dat het slecht gaat met me, vooral om de reactie van mn ouders want hun zien al een lange tijd aan me dat het niet goed gaat, maar ik blijf altijd volhouden dat het goed gaat.
Mijn vriend, ja is ook gewoon moeilijk ik denk ook dat het mannen eigen is om wat makkelijker over dingen te denken. ( uitzonderingen daar gelaten

)
Ik wacht nog even mijn bloeduitslagen af, dan moet ik toch weer naar de huisarts gaan om ze te bespreken, en dan ga ik denk ik maar gelijk aangeven dat ik niet lekker in mn vel zit, hopelijk dat ze me daarmee dan wel kunnen helpen.
Ik wil het ook echt wel, ik kan nooit ergens bij iemand terrecht om te praten. Heb geen vriendinnen, mijn vriend ja daar kan ik nou ook niet echt lekker mee praten, en met mn ouders al helemaal niet.
Dus heb er wel behoefte aan! ben al blij met dit topic

**Geplaatst**: 28-09-12 16:26

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 16:26

Ja het loopt zoals het loopt soms maar de moeilijke dingen een plaats geven en plaats geven aan het gevoel wat je dan hebt/krijgt, dat is lastig hè. Als je altijd maar sterk bent, en altijd vrolijk, dan is toegeven aan verdriet of als iets niet lukt heel lastig.

Maar niemand is perfect.

Wat betreft het begrip van je man/vriend. Ja denk dat Het ook man eigen is, maar als je naar je huisarts stapt, of een opname nodig is, hij dan toch wel moet doorhebben dat het serieus is. Toch?!
Wat je dan ook hebt mee gemaakt, zoals sommige die gepest zijn wat ik lees, als je het naast je neer kon leggen dan deed je dat wel. Maar het tekent je voor je leven.

**Geplaatst**: 28-09-12 16:51

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 16:51

Ja dat is zo, het is heel moeilijk om je er bij neer te leggen, maar zoals je al zegt niemand is perfect

Ja ik ga ook wel naar de huisarts, eerst even kijken wat hun ( ja heb verschillende huisartsen, heel vervelend maar t is niet anders ) zeggen, als hun mijn probleem ook serieus nemen dan zal ik er wel met mn vriend over praten.

Maar dat is ook iets waar ik bang voor ben, dat hun zeggen dat het niet erg is en dat het normaal is dat iedereen wel is overspannen is, en dat ik het maar ff moet aankijken. want dat doe ik zelf al zo lang, ff aankijken maar daar wordt het niet beter door.
Maar hoe moet je duidelijk maken dat het echt niet goed gaat aan je huisarts?

**Geplaatst**: 28-09-12 16:54

Geplaatst: 28-09-12 16:54

Miss_Blimm schreef:
gohya schreef:
Fijn Joolien dat het weer een stuk beter met je gaat.
Ik kom nix verder bij de psych.Nog steeds geen behandelplan en ik wacht daar nu al 3 mnd. op.
Ze hebben het erg druk was de reden.
Maar ik begin er aan te wennen en ga er maar mee leren leven met de klachten.

Ga je helemaal niet naar de psych dan? Of heb ik er overheen gelezen....sorry!

Jawel,ik ga er al bijna 2 jaar heen.

**Geplaatst**: 28-09-12 17:05

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-09-12 17:05

Grappig om te zien dat er duidelijk meer zijn die problemen hebben met het overbrengen van het probleem aan hun partner.
Ik ga vanavond een poging wagen en we zullen we zien waar het schip strand. Ik herken me wel in jouw verhaal Sammy. Mijn vent is ook wel lief, maar zoals met een opname zou hij ook wel eens boos kunnen reageren. Gewoon onbegrip en frustratie dan denk ik...

Ik heb eigenlijk een hele goede dag vandaag. Zelfs een beetje geflirt met de jongen van de bank... Weet hij veel dat hij met een nutscase te maken heeft