Bokt.nl

AngeliqueB schreef:

Oké, dan zijn de regels verandert sinds ik ooit in de medische malle molen zat !
Jullie houden er ook rekening mee dat het ook niet kan lukken (om welke reden dan ook), en hoeveel pogingen jullie eraan wagen?
Het kost ook nogal wat, een IVF poging zelf betalen..

Roosch schreef:

Wat een enorm interessant topic!

Wat goed van je, Charlotte. Ik vind het heel erg dapper van je. Hoop dat vriendlief ook positief er in gaat staan.

Ik heb verder helemaal niets met (draag)moederschap te maken maar vind het gewoon een interessant topic.
Hebben jullie erover nagedacht hoe jullie het de kinderen gaan vertellen als je zwanger zou zijn? Zeker je oudste zal wel door hebben dat als mama een dikke buik heeft, er vast een brusje komt.
Ze zijn vast nog erg jong om het te begrijpen en het kan natuurlijk ook een invloed hebben op de rest van hun leven.
En je krijgt straks natuurlijk ook vragen van 'he, wat leuk, je bent zwanger! Wanneer komt jullie derde?'
Hebben jullie daar al over nagedacht?

Gemmeke schreef:

Hi Charlotte,

Wat mooi dat je dit wil doen voor een ander. Ik denk dat veel mensen moeite hebben met het vinden van een draagmoeder. respect ook voor je partner, fijn dat je hem veel ruimte geeft om hem tot een weloverwogen besluit te laten komen!

Over de max. 3 plaatsingen zoals jij dat noemt zit het iets anders, namelijk je krijgt 3 puncties vergoed. En de terugplaatsingen die daarbij horen worden niet geteld als poging. Dus voorbeeld: uit de eerste punctie (waarbij bij de eiceldonor eitjes worden weggehaald) worden 8 eitjes gevonden. Er wordt dan 1 embryo (of meer ligt aan het ziekenhuis) bij jou teruggeplaatst en de overige 7 embryo worden indien van goede kwaliteit ingevroren. Indien je niet zwanger wordt, wordt dan in een volgende cyclus een embryo ontdooit en teruggeplaatst. Dus je zou dan maximaal 8 terugplaatsingen kunnen hebben uit 1 punctie. Indien dan nog steeds niet zwanger (wat ik uiteraard niet hoop), dan komt er een volgende punctie. enz.
Mocht je hier nog vragen over hebben, stel ze!!

Roosch schreef:

Jullie hebben er wel ontzettend goed over nagedacht zeg!

Gemmeke schreef:

Hi Charlotte,
Ik werk in de IVF vandaar, helaas werkt het ziekenhuis waar ik werk niet mee aan draagmoederschap.

NoGo schreef:

Is er ook over gesproken als je een tweeling, of 3 of 4ling krijgt?
Of als het kindje gehandicapt is?

En even over je antwoord op mijn vorige vraag, het lijkt me toch dat het iets is wat je dolgraag wil en dat is ook alleen maar leuk om te lezen.
Maar in al je post komt ook heel duidelijk naar voren dat je al volop veel verder aan het denken ben.
Denk je echt werkelijk waar dat je het je partner niet kwalijk gaat nemen als hij nu zegt nee we doen het niet, ik vind het te heftig (of wat dan ook de redenatie zou zijn?).
Begrijpelijk dat je zijn keuze (moet) accepteren maar denk je echt dat je relatie niet een flinke knauw gaat krijgen en je het hem kwalijk neemt, je bent al zo ver met denken?

Roosch schreef:

Ik heb het helemaal gelezen inderdaad, ik vind het zo boeiend ook al heb ik zelf niets mee.

Ik las ook nog iets over een forum over draagmoederschap. Heb jij rechtstreeks contact gehad met mensen die het ooit hebben gedaan en het daarmee ook over emoties gehad?
Ik kan me voorstellen dat je een klap krijgt als je na de bevalling de baby af moet staan. Het is in principe toch onnatuurlijk om de baby weg te halen bij de 'moeder'.
Ik weet niet of het al gevraagd is maar krijg je na de bevalling ook nog hulp om hier mee om te gaan?

Je zet toch veel op het spel, waarvoor ik veel respect heb.
Je hebt een gezin, een webwinkel, paarden.. Stel dat er iets gruwelijk mis gaat..

Taffje schreef:

NoGo schreef:

Is er ook over gesproken als je een tweeling, of 3 of 4ling krijgt?
Of als het kindje gehandicapt is?

En even over je antwoord op mijn vorige vraag, het lijkt me toch dat het iets is wat je dolgraag wil en dat is ook alleen maar leuk om te lezen.
Maar in al je post komt ook heel duidelijk naar voren dat je al volop veel verder aan het denken ben.
Denk je echt werkelijk waar dat je het je partner niet kwalijk gaat nemen als hij nu zegt nee we doen het niet, ik vind het te heftig (of wat dan ook de redenatie zou zijn?).
Begrijpelijk dat je zijn keuze (moet) accepteren maar denk je echt dat je relatie niet een flinke knauw gaat krijgen en je het hem kwalijk neemt, je bent al zo ver met denken?

Dit laatste vraag ik me ook steeds af, ik denk dat het een grote teleurstelling voor jou wordt als je vriend nee zegt, kan me ook voorstellen dat je vriend zich aardig onder druk gezet voelt want "iedereen" weet dus dat dit speelt en hoe jullie erin staan dus als het nu toch niet door mocht gaan weet ook iedereen dat je vriend het niet wil..........
Alleen al dit topic geeft hem weinig ruimte om nog nee te zeggen.

Roosch schreef:

LCharlotte schreef:

Een lichtere handicap is geen enkel probleem, pas als het kindje een ernstige afwijking heeft waarbij het bijvoorbeeld afhankelijk zou zijn van
apparatuur of wanneer het zal leven als een kasplantje, dan zouden wij besluiten tot afbreken van de zwagerschap.

Als ik jullie was zou ik dit even goed definiëren om te voorkomen dat er onduidelijkheden zijn.
Wat als het kindje een open ruggetje heeft? Wat als het.. (vul maar in)

Want een lichtere handicap.. waar ligt de grens?

NoGo schreef:

Is er ook gesproken over welke dingen zij wel en niet onderzoeken willen laten doen?
En zo ja zijn jullie het daar helemaal over eens? en zo nee wat als zij een onderzoek willen doen die 'schade' zou kunnen toebrengen aan het kindje en die jij absoluut niet wil?
(ik begrijp dat het dan iets is waar jullie samen uit moeten komen, maar stel dat er bij het ene onderzoek 'iets' ontdekt word maar verder onderzocht zou moeten worden, dan moeten jullie het waarschijnlijk binnen zeer korte tijd eens worden en wat nou als jullie er niet uitkomen of het is ook gevaarlijk voor jezelf. Wie heeft dan het laatste woord?)