Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
.
. En je kunt ze ook niet alleen laten. En als de kindjes naar bed zijn, heb je eindelijk tijd voor het huishouden, administratie, vrienden etc. Mijn vrienden werken allemaal allebei dus die komen overdag niet aan veel dingen toe. ’s Avonds of ’s nachts wordt er nog eens eentje wakker. Best lastig dus… Yeyo schreef:Voor mij ligt die grens bij de levensvatbaarheid van het kindje.
Op het moment dat een kindje levensvatbaar is en (al dan niet met hulp van artsen, die ze vanaf 28 weken verplicht zijn te geven) prima overlevingskansen heeft met goede kwaliteit van leven, dan vind ik abortus moord.
Voor die tijd vind ik het ook, vanuit mijn referentiekader, moeilijk, maar makkelijker te accepteren zeg maar.
MamboBeach schreef:Ik geloof wat je schrijft en dat het is gebeurd maar kun je je voorstellen dat ik me er eigenlijk niets bij kan voorstellen. Beetje ingewikkeld maar begrijp je?
Ik heb het echt ook nooit gehoord... Maargoed, neemt niet weg dat het anders kan gaan of lopen...
Lijkt me heel erg, zowel voor moeder als kind.
Klinkt misschien heel zwaar, maar ik zeg wel eens tegen mijn kids dat mijn hart klopt voor hun en dat zij mijn hart zijn... Maar dat is echt mijn gevoel...
Als ik dan mijn jongste babyzoon zie liggen en hij lacht tegen me met dat tandenloze bekkie ben ik verkocht...



anneliesdj schreef:WTF? Hou nou eens op te zieken, ik heb het uitgelegd en ik bedoel het niet zoals jij het opvat, hoe vaak moet ik dat nog zeggen??

Adil18 schreef:Mindim schreef:Uitspraken voor je laten. Dat jij het je opgedrongen voelt is jouw probleem. Maar dat men dit soort uitspraken maar voor zich moet laten, omdat jij het vervelend vind?
Maar jij mag iemands ongeboren kind wel een klomp cellen noemen, laat dat dan ook lekker voor je. Das meten met 2 maten.
Mindim, eerst leren lezen, dan pas reageren.
Ik heb enkel gezegd dat ik me voor kan stellen dat sommige mensen een nog niet geboren baby als een klompje cellen ziet en ik heb extra in een post aangegeven dat ik niet naar het kindje van Robynn refereer, wat je gewoon echt niet meer een klompje cellen kunt noemen.
Met klompje cellen gaf ik gewoon aan hoe mensen een embryo kunnen betrachten, daar is niks mis mee. Zeggen dat jij denkt dat iemand er later wel anders over denkt en zijn mening zal veranderen, is imo iemand niet serieus nemen, en ja, daar heb ik vooral bij dit onderwerp een pesthekel aan...!
Chiqa schreef:Yeyo schreef:Ooit aan gedacht om je "vriendin"te vertellen dat je daar niet zo op zit te wachten, al die babypraat?
Mss even teruglezen ik schreef namelijk;Chiqa schreef:Gelukkig durf ik tegenwoordig te 'bedanken'.Mindim schreef:Er zijn mensen die hun kindertjes naar het graf hebben moeten brengen ongeboren of net geboren, mensen die graag kinderen willen maar ze niet kunnen krijgen. Mensen die spijt hebben van hun abortus, omdat ze nu onvruchtbaar blijken te zijn. Mensen die zo blij zouden zijn met een kans waar anderen zo laconiek mee omgaan en waar bijvoorbeeld jij over praat alsof je een gebruikt melkkarton over de reling mikt.
Euhm..wat heeft abortus met een miskraam of doodgeboren kind te maken? Volgens mij staan die twee lijnrecht tegenover elkaar
Sorrie ik voel echt geen enkele behoefte om mijn hierover verder te verantwoorden, daar gaat dit topic ook totaal niet over, dat gaat over een volstrekt legale ingreep namelijk abortus.
Dus alsjeblieft houd je uitspraken voor je.Mindim schreef:joh wat weer een chliches en nog verbazing ook nog.
Zo te lezen raak ik een gevoelig snaartje bij je ervaring mee?
Mijn vriendinnen hebben dr overigens geen enkele moeite mee als ik weer eens gapend onderuitzak,
zal hun ook niet vervelen met de zaken van mijn werk tot in detail![]()
Nee daar worden geen vriendinnen voor de deur uitgegooitanneliesdj schreef:En tóch, tóch is dat moedergevoel gekomen en ik gok dat de kans 99% is dat jij het ook krijgt als je eenmaal zwanger bent
Zie in je profiel dat je 22 bent, meisje(Dit is niet aanvallend bedoeld overigens) ik ben 37 jaar ik ben al een ouwe oma, sorrie ik hoef niet meer mijn leven is echt prima zo, daar past geen kind bij. Echt niet.
Zal ook niet meer veranderen.
ThePast03 schreef:MamboBeach schreef:Iedereen zijn gevoel is anders, tuurlijk! Maar ik moet echt eerlijk zeggen dat ik nog nooit iemand ben tegen gekomen die heeft gezegd spijt te hebben van zijn of haar kind...
Niemand heeft spijt, maar ik ben al wel enkele moeders tegengekomen die heel eerlijk tegen mij hebben gezegd dat ze hun kinderen voor niets ter wereld zouden willen missen. Maar als ze alles van tevoren geweten hadden waren ze niet aan kinderen begonnen.
Sees schreef:Anneliesdj, op de een of andere manier gingen mijn nekharen ook rechtop staan bij die opmerking van jou over het moedergevoel. Of je het nu wel of niet zo bedoelde. “Wij’ die geen kinderen willen, krijgen ons hele leven al niets anders te horen en op een gegeven moment ben je dat echt meer dan spuugzat. Maar goed, misschien komt dat moedergevoel ook wel áls je dan ooit een keer onverhoopt zwanger wordt, misschien ook niet. Ik doe er in ieder geval alles aan om het niet te hoeven ervaren
.
En sorry dames met kinderen, ik wil jullie echt niet beledigen hoor maar niemand krijgt een mooier lijf van kinderen baren, niemand. Ik ken meer dan zat meiden met kinderen, jong, oud, dik, dun. En allemaal zijn ze echt nog supermooi hoor, begrijp me niet verkeerd maar geen van de meiden heeft niet of striae, óf slappere borsten, óf minder strak vel, óf, óf, óf…Geen van die meiden heeft het lijf van iemand die goed in haar vel zit (en dat bedoel ik letterlijk en figuurlijk) maar nog nooit kinderen gebaard heeft. Een zwangerschap is nu eenmaal een énorme aanslag op je lijf. En natúúrlijk vind je man je lijf nog mooi. Dat zou helemaal mooi zijn, baar je zijn kinderen en vervolgens vindt hij je niet aantrekkelijk meer.
En natúúrlijk zal geen van jullie toegeven dat jullie sexleven anders is geworden na de kinderen. Er is toch echter geen vriendinnetje van mij geweest die me niet heeft verteld dat ze hebben moeten inleveren op tijd of intimiteit samen. Dat kan toch ook niet anders? Eerst kon je alle tijd samen besteden en nu heb je kindjes die je aandacht moet geven. Overigens krijg je er blijkbaar een hoop voor terug.


Mindim schreef:Er zijn mensen die hun kindertjes naar het graf hebben moeten brengen ongeboren of net geboren, mensen die graag kinderen willen maar ze niet kunnen krijgen. Mensen die spijt hebben van hun abortus, omdat ze nu onvruchtbaar blijken te zijn. Mensen die zo blij zouden zijn met een kans waar anderen zo laconiek mee omgaan en waar bijvoorbeeld jij over praat alsof je een gebruikt melkkarton over de reling mikt.
Chiqa schreef:MamboBeach schreef:Ik geloof wat je schrijft en dat het is gebeurd maar kun je je voorstellen dat ik me er eigenlijk niets bij kan voorstellen. Beetje ingewikkeld maar begrijp je?
Ik heb het echt ook nooit gehoord... Maargoed, neemt niet weg dat het anders kan gaan of lopen...
Lijkt me heel erg, zowel voor moeder als kind.
Klinkt misschien heel zwaar, maar ik zeg wel eens tegen mijn kids dat mijn hart klopt voor hun en dat zij mijn hart zijn... Maar dat is echt mijn gevoel...
Als ik dan mijn jongste babyzoon zie liggen en hij lacht tegen me met dat tandenloze bekkie ben ik verkocht...
Ik begrijp je althans...Zo zou een moeder ook moeten zijn. Maar als je er op een gegeven moment dan tóch achter komt dat een kind niet is wat je wil...Wat moet je dan?
Ik weet toevallig dat deze personen erg impulsief zijn, mss als zij van te voren beter hadden nagedacht dit voorkomen had kunnen worden. Helaas kan je dat niet van iedereen verwachten.
Ik weet voor de volle 100% dat ik ook zo inelkaar zit, de lol er snel af is en ik dr ook aan onderdoorgaan, ben gelukkig gezegend met dat stukje eigenkennis
Om nog even terug te komen op die moedergevoelens die aangeboren zouden zijn, ik heb een jongere zus die bij hoog en laag altijd beweerde dat ze kinderen wilde, zij deed als kind zijne al onbegrijpelijke dingen namelijk oppassen.
Toen ik een jaar of 20 was en zij 16 zei ze, wacht maar...als ik op jou leeftijd ben dan heb ik al lang al een kind.
Vorrige week sprak ik haar, waar dit kind nu toch bleef, ze is inmiddels 33 jaar en ze gaf toe....Dat ze het onderschat heeft.
Een kind vergt erg veel verantwoording, je bent je vrijheid kwijt, ze kan niet mer lang uitslapen en doen wat ze wilt, je heb dr een handenbindertje bij.
Dus....de kans is aanwezig dat daar ook geen kinderen komen (Wat ik natuurlijk alleen maar toe kan juichen)
Ook zei ze een abortus te overwegen mocht ze onverwachts zwanger raken, ik stond met mijn oren te klappen want dat is dus niets voor mijn zus.
Gooie het maar op de zelfkennis die we allebei georfen hebben denk ik
Nu mn jongste zusje nog, die net als ik een bloedhekel aan kinderen heeft, ben benieuwd wat zij gaat doenanneliesdj schreef:WTF? Hou nou eens op te zieken, ik heb het uitgelegd en ik bedoel het niet zoals jij het opvat, hoe vaak moet ik dat nog zeggen??
Ipv van zo te keer te gaan had het mss handiger geweest als jij verklaard had waarom jij jezelf in zo'n kort tijdsbestek enorm tegensprak op dat punt
Maar mss is dat alnsog mogelijk want ben daar wel nieuwsgierig naar

Blue_Eyes schreef:Chiqa schreef:Mindim ik heb werkelijk geen flauw idee waarom jij je in een topic mengt als jij zo'n problemen heb met abortus, rechts boven zit een kruisje toch?
En waarom niet? Mogen tegenstanders geen mening hebben?
MamboBeach schreef:Je snapt het toch wel, het is voor je gedachte heel raar als de een jaaaaaaren probeert kinderen te krijgen en een ander doet abortus. Dat dat eigenlijk een rare gedachte is!
Is toch niet zo moeilijk om dat te begrijpen...
pharagirlke schreef:Blue_Eyes schreef:Chiqa zei:
Mindim ik heb werkelijk geen flauw idee waarom jij je in een topic mengt als jij zo'n problemen heb met abortus, rechts boven zit een kruisje toch?
En waarom niet? Mogen tegenstanders geen mening hebben?
Jawel, maar onderbouw het dan meer dan "er zijn mensen die geen kinderen kunnen krijgen...."
MamboBeach schreef:_Skess_ schreef:Ik zou kiezen voor abortus mits de seks om bepaalde redenen niet gewenst was. Bijvoorbeeld verkrachting...
Persoonlijk zou ik het kindje dan nog niet weg laten halen...