Hier mijn verslag van zondag.
Vrijdag zijn we richting de Vogezen gereden, we hadden een heerlijk vrijstaand huis in de plaats Metzeral. Meteen 's avonds een wandeling van 6km gedaan met 285hm bovenop een berg. Het was koud en regende.
Zaterdag hebben we meerdere wandelingen gedaan, bij elkaar zo'n 20km met 700hm. Bovenop de bergen was het erg fris, zo'n zes graden met flinke wind.

Ik dacht 's avonds echt: hier krijg ik morgen spijt van, dat worden hele zware benen. Maar ja, als wij op vakantie zijn willen we alles zien en zijn dus veel op pad.
Trailrugzak 's avonds alvast ingepakt, waterdicht jasje erin gedaan en lange mouwen.
Maar zondagochtend scheen de zon, de wind was zo goed als weg en het was ook warmer. Dus korte mouwen aan, waterdicht jasje eruit.
Naar de startlocatie gereden, nummer opgehaald, nog wat gegeten en wachten bij de start.

Mijn vriend had grote twijfel of hij de hele afstand zou kunnen afleggen, hij had al bijna een maand niet gelopen omdat hij last van zijn scheen had.
We zijn lekker achteraan gaan staan bij de start en om 10 uur klonk het startschot. Meteen net als Suliko 700 meter steil zigzag dalen en meteen merkte ik dat dit wel even andere koek is dan de heuveltjes in NL. Erg zwaar voor de bovenbenen die lange afdaling. In tegenstelling tot Suliko, die de heuvels in flink tempo af rent, ben ik wat voorzichtiger. Ben altijd bang om te vallen en ben ook niet de jongste meer
.
Na de eerste afdaling, op zo'n 7km volgde een prachtig stuk op een single track door het bos met daarbij een klim van zo'n 350 meter. Net als Suliko heb ik geen foto's gemaakt op de pittigste stukken omhoog, ik was te druk met klimmen.


Ik voelde dat ik hele goede benen had en kon op aardig tempo power hikend omhoog met de stokken. Daarna weer een pittige afdaling met schitterende uitzichten en toen waren we al bij de eerste VP op 14km.


Inmiddels zweette ik me al kapot, mijn shirt was al helemaal doorweekt, dus ik heb daar meteen mijn drinken aangevuld en goed gedronken en ook wat gegeten. Bij de vp hadden ze van alles: chips, zoutjes, winegums, gebak, cake, balisto, fruit, echt veel keus.
Daarna door naar de tweede klim, op naar de Grand Ballon, waar ik van tevoren best tegen op zag, want die was meer dan 500m omhoog. Ondanks dat ik het zwaar had, had ik geen enkele keer het idee dat het te zwaar was. Mijn vriend bleef daar wat achter, maar we konden we toch her en der wat mensen inhalen. Helemaal bovenaan waren we vlakbij de Grand Ballon en stond er een groepje zeer enthousiaste Fransen die ik van ver al kon horen. Ze moedigden iedereen hard aan. Bij mij werd er zelfs een dansje gedaan en er was ook een man in dinopak. Dat gaf wel weer energie!
De Grand Ballon staat bovenop de berg.


Daarna weer een stuk dalen en wat stijgen door het bos, waar we ook regelmatig wandelaars passeerden die ons aanmoedigden. Superleuk!
Bij de tweede VP kwam de 24km er ook bij. Die VP was echt te druk, niet fijn. Mijn vriend raakte er een beetje van slag van. Dus snel bijgevuld en nauwelijks iets gegeten en weer door. Toen waren er wat relatief vlakke kilometers bovenop de bergen, die we lekker door konden lopen. We kwamen toen ook nog langs een stuwmeer.


De laatste wat langere klim van bijna 300hm zoog het leven echt uit je, die ging heel steil omhoog met aardig wat stenen op het pad. Veel mensen die daar zo goed als stil stonden. Mijn vriend had het heel zwaar en ik moest een tijdje wachten tot hij er ook was. Zat er bovenaan ook nog een fotograaf
.


Daarna was het nog iets meer dan 3km en 70hm. Mijn vriend werd emotioneel en zei: ik ga het gewoon halen!
Ik zei: Nee, we gaan dit samen gewoon halen!
Zo mooi wat deze sport met je kan doen.
Bij het laatste klimmetje waren de benen er wel aardig klaar mee, superblij dat we beiden de finish haalden en binnen de tijd!
Wat heb ik genoten en ik was zo blij dat ik goed had getraind!
Trots!



Bij het huisje terug hadden we natuurlijk geen trek, dus eerst douchen en even bijkomen. Daarna toch maar wat eten gehaald bij de pizza kar in het dorp en dat ging er goed in.

Mijn hillscore ging ook als een raket.

De officiële foto's staan er nog niet op, dus daar ben ik nog wel benieuwd naar.
Nu op naar eind mei waar we een trainingsweekend in België houden met 30km en 1000hm.
En dan langzaam naar Wales toe trainen voor de 50km en 1850hm.
Hopelijk gaat dat allemaal lukken.
Laatst bijgewerkt door Supervixen op 28-04-25 22:19, in het totaal 1 keer bewerkt