Is een andere dan ik heb. Heb je het ook pas sinds deze week?
Ik heb vanaf maandag Exefor en de bijwerkingen vallen tot nu toe mee. Weet ook niet hoe snel je daar last van krijgt hoor. Maar als het zo blijft als nu, vind ik het prima. Af en toe een beetje misselijk en de hele dag wel wat trillerig.
Net weer een discussie met mijn vriend gehad. Nou discussie kun je het eigenlijk niet noemen, want ik had gewoon de energie niet om er veel op in te gaan. Hij had vandaag met een collega gesproken over depressies, antidepressiva en psychologen. Dat het toch het beste was om naast de antidepressiva ook naar een psycholoog te gaan. Natuurlijk ben ik het helemaal met hem eens om met iemand in gesprek te gaan om op zoek te gaan naar de oorzaak. Met alleen medicijnen bestrijd je tenslotte alleen de symptomen en los je niks op. Dat snap ik ook nog wel.
Maar via de bedrijfsarts loop ik bij bedrijfsmaatschappelijkwerk, waar ik al best wat aan gehad heb. Het klikt ook gewoon goed met die man. Daarvoor via de huisarts een kennismakingsgesprek gehad bij een reguliere maatschappelijkwerkster, maar dat klikte totaal niet en ik heb bij de bedr.maats.werker het idee dat hij proffesioneler is en mij beter kan helpen.
Doordat ik hier nog een goed gevoel bij heb en ook het idee heb dat hij mij wel verder kan helpen, wil ik nog niet overstappen naar een psycholoog. Wel sta ik er open voor op het moment dat ik het gevoel krijg bij bedrijfsmaats.werk niet verder te komen.
Gisteren weer een gesprek gehad bij die man en vooral mijn verhaal gedaan. Ik heb er zelf een goed gevoel bij, maar mijn vriend begint nu (vind ik) te drammen over dat een psycholoog beter is en dat zijn collega dat ook vond.
Ik voel me onbegrepen en heb hem gezegd dat hij mijn maatschappelijkwerker geen eens kent en volgens mij daar dus helemaal niet over kan oordelen. Ik denk dat het per persoon verschillend is en dat het vooral belangrijk is dat je jezelf er goed bij voelt.
Ik heb van de week ook tegen mijn vriend gezegd dat ik op zich wel open sta voor een psycholoog, maar het eerst op deze manier wil proberen. Ik krijg het idee dat het hem niet snel genoeg gaat en dat hij denkt dat een psycholoog een of ander wonder iemand is die je een kant en klare oplossing geeft zodat je er weer helemaal bent.
Ik baal ervan. Voel me nu ook door mijn vriend even onbegrepen en heb zelfs het idee dat hij me op een of andere manier niet vertrouwd ofzo. Maar ik weet gewoon even niks te zeggen over mijn gesprek van gisteren met de bedrijfsmaats.werker, omdat ik vooral mijn verhaal gedaan heb. Ik heb hem ook al eens gezegd dat ik niet op commando over zoiets kan vertellen en ik er als ik er aan toe ben, zelf wel over begin. Nu heb ik het gevoel dat hij zit te pushen en dat werkt juist niet. Het frustreert me en de spanning is meteen weer helemaal terug. Zit weer helemaal in mijn lijf. Dat heb ik hem ook gezegd. Daarom heb ik maar zo rustig mogelijk gedaan, om niet weer zo'n uitbarsting als van het weekend te krijgen.
Sorry voor het verhaal. Ik moest het even ergens kwijt.
Ik hoop dat het een beetje te volgen is...
Inmiddels komt hij binnen, hij is even boodschappen gaan doen, ik had even geen zin om mee te gaan. Nu is hij terug en doet net alsof er niks aan de hand. Bah, ik snap ook dat het voor hem moeilijk is, maar ik kan het even niet hebben.