Bokt.nl

Fleury schreef:

Kaatastrof schreef:

Ik vraag me eigenlijk af Fleur of je daar echt goed op je plek zit? Krijg je ook inhoudelijke therapie die je gezonder leert leven, nadenken en omgaan met je emoties?

Waar ik nu zit is de hoogst gespecialiseerde kliniek voor eetstoornissen. Daar zijn er niet veel van in Nederland.
Je komt hier binnen in de somatische fase waarin je nog niets mag/hoeft en vooral je lichamelijke gesteldheid in kaart wordt gebracht. Na 1 of 2 weken ga je naar de behandelfase en dan begint de diëtiste met haar kilolijn dus 1 kg aankomen per week en op dinsdag met haar evalueren of er wat aangepast moet worden en op vrijdag een tussenweegmoment en als je die niet haalt dan volgt er iets om het op dinsdag wel te halen.

Maar daarnaast hebben we nog veel therapievormen. Soms voor mij zelfs te veel. Ze worden in een groep gegeven zoals Crest (emoties), perfectionisme, muziektherapie, crt (schakelen ed.), weekopening en sluiting (doelen stellen en daar aan werken),psychotherapie van een psycholoog en psycho-educatie van de diëtiste of individueel. Zo heb ik 2 keer in de week behandeling van mijn behandelaar en regelmatig contact met de psychiater. Oh ja en ook nog een systeem therapeut samen met m'n vader. En dan nog de gesprekken met de verpleging dus ik vind het heel wat allemaal en ben vaak echt toe aan weekend.

Maar de afgelopen dagen waren echt niet leuk. Eerst maandag accuut gestopt met de medicijnen ivm het plassen en de katheter gekregen. Toen ging die er donderdag weer uit en alles gaat weer goed.
Maar sinds donderdag ben ik zo verschrikkelijk depressief! Dat is gewoon niet meer om uit te houden. En daar kwam die quarantaine ook nog eens bij . Gisteren had ik het niet meer, bonkte met m'n hoofd tegen de muur en heb m'n knokkels open geschaafd. Toen heb ik even gepraat met een verpleegkundige en die heeft mijn verzwaringsdeken in de woonkamer gelegd. Zo was ik toch niet alleen maar wel de geborgenheid. Ik mag nu ook als ik zo hoog zit tijdelijk meer medicijnen nemen maar liever niet.

Vanochtend eerst nog een flinke huilbui gehad en daarna gesprek met de psychiater. Ben begonnen met Venvalaxine, weer in lage dosering, hopen dat het nu wel verlichting geeft zonder bijwerkingen.

M_i_R schreef:

Hi Fleur, ik lees nog altijd mee en vind het zo rot om te lezen dat het zo’n strijd is voor je. Wat doen ze dan na die 12 weken als het nog niet goed genoeg is? Kan je dan toch blijven, zoeken zij dan mee naar een andere plek, of moet je het zelf dan maar weer gaan regelen? Ik blijf voor je duimen dat je je beter gaat voelen en dat de hulp gaat aanslaan.

eppieheppie schreef:

Dat is goed om te lezen Fleur !

En weet je wat mij dan nu weer opvalt ? Dat je voor het eerst sins een hele tijd weer twee lachende smilies in je tekst gebruikt . Dat is voor mij weer een singaal dat je iets van hoop en goede moed voelt . Hoe is het met de blaas , geen plas problemen ?

MarliesV schreef:

Een klein lichtpuntje voor je aan de horizon, dat is fijn.

Ik hoop dat de psychiater hier ook aan bij kan dragen. En dat je nog even energie en tijd hebt om van het heerlijke zonnetje buiten te genieten!