vikawiek schreef:Wat ontzettend gaaf man! En wat snel uiteindelijk al! (Alles wat geen jaar meer duurt is inmiddels snel geworden in mijn beleving)
Het is ook wel écht (pardon my french) paasei snel gegaan uiteindelijk. Het is heel raar dat je dan tóch gaat twijfelen, puur omdat je het idee hebt dat je nog op hetzelfde bijna-wel-bijna-niet tempo moet doorkachelen.
vikawiek schreef:Die naam-pret is zo herkenbaar, de eerste keren blijven toch bijzonder. Eén van de eerste keren “schrok” m’n broer er van en uit verwarring stelde hij zich voor als mijn oude naam. Zo is hij dus de hele tijd daar ook aangesproken, m’n moeder en ik kwamen niet meer bij
Arme knul. 
Ja, ik moet nog even nadenken over hoe ik dit ga brengen aan m'n ouders.
"Dusseh, we wonen ongeveer drie uur rijden van de grens af. Maar ách, als je een beetje gas geeft ben je er ook in tweeënhalf uur. Vandaar dus deze vlaamse naam: Gilles!"
Ik ben uiteindelijk ook maar een doorsnee 21-jarige die soms denkt dat 'ie alles weet en soms denkt dat 'ie er niks van snapt.
Goed, nu werkt een titel als 'ik ben transgender' natuurlijk ook als vliegen op stroop op een online forum.
" Ik snapte het ook niet, tot ze vol trots gebaarde naar een bordje: "All genders welcome." (oid) Zo schattig.