Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-09-12 18:20

Geplaatst: 26-09-12 18:20

gummie schreef:
In de hoop dat ik het nu beter formuleer ... :

ik heb geleerd en ervaren dat het een goede oefening kan zijn om niet te focussen op waar een gevoel vandaan komt, maar te focussen op het gevoel zelf. Letterlijk het 'ondergaan' zonder uitwegen te zoeken. Zonder erover na te willen denken. Alleen het ervaren. Dat is super heftig met als dieptepunt de momenten dat je werkelijk meent dat je het niet aan kan, dat je volledig in zal storten, etc. En als dat gebeurt, alleen er doorheen gaan, het ondergaan, zonder te handelen of andere uitwegen te zoeken. In plaats van weglopen of analyseren, gewoon niks behalve dat voelen. Ik heb zelfs geoefend met het zelf oproepen van bepaalde gevoelens door specifieke muziek op te zetten of een bepaalde film, om de gevoelens die ergens nog borrelen gecontroleerd omhoog te halen waarna ze weer vanzelf een keer afzakken..

Klinkt een beetje vaag misschien, maar ik pas het nog steeds wel eens toe. De ene keer zet ik iets op wat het tegenovergestelde gevoel teweeg brengt, zoals energieke muziek als ik down ben of een humorfilm als ik huil. De andere keer zet ik iets op wat het gevoel versterkt, zoals een bambifilm als ik huil Op die manier geef je je gevoelens vrij baan terwijl je er wat meer "invloed' op lijkt te hebben omdat je zelf hebt gekozen om het te versterken of op te roepen, of het juist de laten afzakken...
Schrijven doe je uiteindelijk met je hoofd. Je bent dan bezig je gevoelens om te zetten in woorden. Ik deed dat voorheen erg veel en kreeg toen de tip om het juist eens niet te doen. Om het niet in woorden om te zetten.

Thanks, ik kan hier wel wat mee. Ik wil het heel graag weten maar dat neemt het natuurlijk niet weg.
Wat wel eens helpt is om uit te spreken wat het bij me oproept. Dat helpt vaak wel om de emotie op te roepen en zo weer te laten weg zakken.

Ik merk trouwens wel dat bijv dingen over pesten(is nu toevallig op tv) me heel boos maken en heel veel met me doet. Dat had ik nooit.

**Geplaatst**: 26-09-12 20:31

Geplaatst: 26-09-12 20:31

Joolien schreef:
nicoletjee schreef:
Ik heb toch een slechte dag, heel gek. Zo lang ik maar niks doe is er niks aan de hand, maar nu wilde ik net de was op gaan vouwen, super simpel werk en dan blokkeer ik...
Voel me nu ook superkut. Zo ineens, vanuit t niets...

Dit heb ik wel vaker, dan word ik heel onrustig maar dan weet ik niet waar het vandaan komt. Heb dus geen idee wat het is.

Heb ik ook last van. Krijg je het gevoel doordat er dan ets gebeurd? Of juist niet gebeurd of juist niet lukt?

**Geplaatst**: 26-09-12 20:34

Geplaatst: 26-09-12 20:34

gummie schreef:
In de hoop dat ik het nu beter formuleer ... :

ik heb geleerd en ervaren dat het een goede oefening kan zijn om niet te focussen op waar een gevoel vandaan komt, maar te focussen op het gevoel zelf. Letterlijk het 'ondergaan' zonder uitwegen te zoeken. Zonder erover na te willen denken. Alleen het ervaren. Dat is super heftig met als dieptepunt de momenten dat je werkelijk meent dat je het niet aan kan, dat je volledig in zal storten, etc. En als dat gebeurt, alleen er doorheen gaan, het ondergaan, zonder te handelen of andere uitwegen te zoeken. In plaats van weglopen of analyseren, gewoon niks behalve dat voelen. Ik heb zelfs geoefend met het zelf oproepen van bepaalde gevoelens door specifieke muziek op te zetten of een bepaalde film, om de gevoelens die ergens nog borrelen gecontroleerd omhoog te halen waarna ze weer vanzelf een keer afzakken..

Klinkt een beetje vaag misschien, maar ik pas het nog steeds wel eens toe. De ene keer zet ik iets op wat het tegenovergestelde gevoel teweeg brengt, zoals energieke muziek als ik down ben of een humorfilm als ik huil. De andere keer zet ik iets op wat het gevoel versterkt, zoals een bambifilm als ik huil Op die manier geef je je gevoelens vrij baan terwijl je er wat meer "invloed' op lijkt te hebben omdat je zelf hebt gekozen om het te versterken of op te roepen, of het juist de laten afzakken...
Schrijven doe je uiteindelijk met je hoofd. Je bent dan bezig je gevoelens om te zetten in woorden. Ik deed dat voorheen erg veel en kreeg toen de tip om het juist eens niet te doen. Om het niet in woorden om te zetten.

Maar Dat is ook de kern voor iedereen. Het gevoel ondergaan, en de confrontatie aangaan met het gevoel. Hoe het er komt dat maakt niet uit. Maar dat het er is, dat is zo.

De meeste hier lopen weg voor gevoel. En de meesten willen weten hoe het komt. Net als de psych, ook die wil weten waar het vandaan komt. Vaak wel in ieder geval.

**Geplaatst**: 26-09-12 20:37

Geplaatst: 26-09-12 20:37

Goede avond allemaal.

Joolien vervelend joh dat het je zo aangrijpt dat pesten ik hoop voor je dat dat snel over gaat.

Ik had vandaag echt een hele slechte dag, veel gehuild en constant negatief gedacht zelfs het spelen met de pup bracht me geen plezier. Met zo'n dagje heb ik af en toe wel het ideevan wat doe ik op deze wereld doe niks goed. ben niks waard:(

sorry is natuurlijk niet fijn om te lezen moest even mijn hart luchten

**Geplaatst**: 26-09-12 20:37

Geplaatst: 26-09-12 20:37

petra85 schreef:
Zo meiden, ben weer thuis, gisteren mocht ik weer gaan.
Had last van ritmestoornissen, nu medicijnen erbij
Vreselijk moe, en beetje moeite om m'n dagelijkse ritme te vinden maar t komt vast weer goed!

Wat fijn dat je weer thuis bent. Hoe is het nu met je? Alweer een klein beetje je ritme terug? :-)

**Geplaatst**: 26-09-12 20:59

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-09-12 20:59

Gummie ik begrijp je volledig. Ik heb door lijfspraak geleerd om naar mijn lichaam te luisteren. Door EFT kon ik heel goed bij het gevoel komen en dat ook uiten. En ik vind dat heel fijn om dat te doen. Het geeft me ruimte in mijn lichaam.
Alleen het opschrijven geeft bij mij wel een goed gevoel. Heb het tijdens de opname gedaan. Ook mijn woede kon ik daarin kwijt. Ik kleurde ook bij de tekst of ik ging krassen. Liet het dan later aan mijn psychologe lezen.

**Geplaatst**: 26-09-12 21:40

Geplaatst: 26-09-12 21:40

nicoletjee schreef:
Ik had vandaag echt een hele slechte dag, veel gehuild en constant negatief gedacht zelfs het spelen met de pup bracht me geen plezier. Met zo'n dagje heb ik af en toe wel het ideevan wat doe ik op deze wereld doe niks goed. ben niks waard:(

sorry is natuurlijk niet fijn om te lezen moest even mijn hart luchten

Sorry was volgens mij een 'verboden' woord in dit topic

Ik kan me soms ook heel erg mee laten slepen in m'n negatieve gedachten, dan heb ik 3 keuzes om er uiteindelijk toch uit te komen:
-ondergaan en echt even heel hard huilen(en idd zoals gummie zegt, met bijpassende muziek. Ik kies dan meestal Portishead en ga onder de dekens in het donker liggen en kom er pas weer onderuit als ik dat wil)
-toch afleiding zoeken, dit kan wandelen, bokken of serie kijken met beest op schoot zijn.
-het van me af schrijven

Afhankelijk van hoe ik me voel wordt het één van die 3 of een combinatie daarvan, en soms blijf ik er gewoon in hangen, soms is de wil niet sterk genoeg om er aan te werken. Maar dacht misschien heb je er iets aan?

Wel heel naar dat je je zo voelt, als zelfs een puppy je geen blijdschap kan brengen... -O-

**Geplaatst**: 26-09-12 23:00

Geplaatst: 26-09-12 23:00

Sassol schreef:
nicoletjee schreef:
Ik had vandaag echt een hele slechte dag, veel gehuild en constant negatief gedacht zelfs het spelen met de pup bracht me geen plezier. Met zo'n dagje heb ik af en toe wel het ideevan wat doe ik op deze wereld doe niks goed. ben niks waard:(

sorry is natuurlijk niet fijn om te lezen moest even mijn hart luchten

Sorry was volgens mij een 'verboden' woord in dit topic

Ik kan me soms ook heel erg mee laten slepen in m'n negatieve gedachten, dan heb ik 3 keuzes om er uiteindelijk toch uit te komen:
-ondergaan en echt even heel hard huilen(en idd zoals gummie zegt, met bijpassende muziek. Ik kies dan meestal Portishead en ga onder de dekens in het donker liggen en kom er pas weer onderuit als ik dat wil)
-toch afleiding zoeken, dit kan wandelen, bokken of serie kijken met beest op schoot zijn.
-het van me af schrijven

Afhankelijk van hoe ik me voel wordt het één van die 3 of een combinatie daarvan, en soms blijf ik er gewoon in hangen, soms is de wil niet sterk genoeg om er aan te werken. Maar dacht misschien heb je er iets aan?

Wel heel naar dat je je zo voelt, als zelfs een puppy je geen blijdschap kan brengen...

Hoi Sassol,

Ik ben normaal gesproken echt een positief mens kijk altijd alles van de positieve kant. En als die er niet zijn bedenk ik wel wat positief zou kunnen zijn in zo'n situatie. Je zult me ook zelden emotioneel zien of boos puur omdat ik zo gewoon niet ben.

Ik maak mijn naam eer aan en ben een zonnestraal ik ben er altijd voor iedereen voor iedereen om hun heen met hun kleine problemen of hun grote problemen. Ze mogen me altijd bellen kunnen altijd bij mij aankloppen. Maar nu het anders om is is er niemand voor mij. Niemand die er voor mij is niemand die alleen maar vraagt hoe het gaat. En daar voel ik me zo k.u.t om. Gewoon alsof ik niet goed genoeg ben weer een bevestiging dat ik niet goed genoeg ben maar alleen goed ben om de ander hun handjes vast te houden.

Ik weet dat sorry een verboden woord is maar probeer dat er maar is uit te halen als je dat al jarenlang gebruikt om anderen niet tot last te zijn.

**Geplaatst**: 26-09-12 23:48

Geplaatst: 26-09-12 23:48

Ik herken veel van mezelf in wat je zegt (al ben ik wel emotioneel, al probeer ik daar mensen niet mee lastig te vallen).

Het idee dat je niks waard bent, komt echt uit je zelf. Als je het hun zou vragen, denk ik dat er niemand zou zeggen dat je echt niks goed kan behalve een handje vast houden. En dan niet omdat je het vraagt, maar omdat ze dat menen.
Misschien denken mensen er niet eens aan dat het slecht met je zou kunnen gaan, juist omdat je zo'n zonnestraaltje en optimist bent. En nog voor anderen klaar staat.

Heb je iemand waar je close mee bent? En uitgesproken dat het echt sh*t met je gaat? Dat jij het zo goed voelt en je zo zwart voelt, wilt niet zeggen dat andere mensen dat ook doorhebben.

Ik heb zelf als het echt slecht met me gaat, mensen (en dan alleen waar ik close mee ben, de rest zou het niet opvallen) wel eens vragen: gaat het? Waarbij ik vaak het antwoord geef: mwoah, ben gewoon moe en gestrest. Terwijl ik me eigenlijk ontzetten k*t voel en super eenzaam.
Eigenlijk laat ik dan pas het topje van de ijsberg zien, in de hoop dat ze daar al op in gaan en ondertussen verwacht ik stiekem wel een reactie van iemand die de hele ijsberg ziet. (want we zijn toch zo close, en ik zie het toch ook bij hun?)

Het kan natuurlijk zijn dat mensen je echt alleen maar hebben voor het handje vasthouden, maar dat zul je nooit weten als je niet eens jouw hand uitstrekt omdat je verdwaalt bent.
Spreek uit wat je denkt en voelt, vul geen gedachten in voor een ander, hoe goed je je ook kan inleven in een ander, je weet het nooit precies. Daarom altijd terugkoppelen. Soms zul je gelijk hebben, maar vaak ook niet. Zeker niet als je visie al gekleurd is door je eigen mening.

Mocht je wel een gewenste (re)actie terug krijgen, geef dan ook je behoeften aan. Wat heb je nodig van die persoon? Ook dat kunnen zij niet zelf bedenken en dan zullen ze je proberen te helpen, maar misschien op hun manier en niet de jouwe, en zul je het misschien niet eens zien.

Zo, weer een heel verhaal, hoop dat je er wat aan hebt. (Wil je verder niet vertellen wat je wel of niet moet doen, maar hoop je te helpen door mijn gemaakte fouten en daaruit voortgekomen conclusies te delen)
Als het je helpt in ieder geval met iemand je gevoelens en gedachten te delen, ook al is het dan niet irl, mijn pb-box staat voor je open Y;(

**Geplaatst**: 27-09-12 01:06

Geplaatst: 27-09-12 01:06

Zo, ik heb ook een achtbaan van emoties gehad, maar wel een beheersbare gelukkig.
Vandaag bij mijn moeder geweest en dat blijft altijd een beetje spannend (Hebbben sinds dit jaar weer contact na 3,5 jaar geen contact), maar dat was eigenlijk gewoon gezellig.

Morgen vroeg op, hondjes uitlaten en ponies tutten want ik had vandaag geen tijd

Bij een nadere blik op de klok....iets minder vroeg op, maar wel op tijd, haha!

**Geplaatst**: 27-09-12 02:43

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-09-12 02:43

mag ik me hier ook melden?

ik zit nu sinds een kleine maand in een diep dal (somber, futloos, moe, chagrijnig) en slaap daardoor maximaal 3 uur per nacht en herbeleef regelmatig gebeurtenissen uit mn verleden (pestverleden).
Gisteren naar de huisarts geweest en daar stortte ik letterlijk in (de enige die er verder van weet is mijn vriend, naar anderen houd ik me groot omdat ik niet als zwak gezien wil worden) en begon te huilen...
huisarts schreef temazepam voor zodat ik in ieder geval weer kon slapen en raadde mij aan om eens met een psychiatrisch verpleegkundige te gaan praten (zij zit bij de huisarts in de praktijk) en dat heb ik vandaag gedaan...
Ze zei dat ik erg onder mijn trauma (pestverleden) leed en dat ik het nooit in mijn eentje zou kunnen oplossen, hierom raadde ze mij aan om naar een psycholoog te gaan die dmv EMDR werkt/behandeld...
ze vond het knap van mij dat ik hulp zocht en mijn probleem wilde oplossen/verbeteren...al voelt dat voor mij niet zo...

**Geplaatst**: 27-09-12 09:11

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-09-12 09:11

Welkom Lammie. Wat een goede stap heb je gezet om naar een huisarts te gaan en wat fijn dat hij er ook gehoor aan gaf. Je mag trots op jezelf zijn. Ik heb ook EMDR gehad en heeft mij echt een heel eind op weg geholpen. Het is zeker een aanrader al is het ook wel zwaar. Sterkte!!!!

**Geplaatst**: 27-09-12 09:55

Geplaatst: 27-09-12 09:55

Voel je je weer wat beter Jolien? :(:)

**Geplaatst**: 27-09-12 10:16

Geplaatst: 27-09-12 10:16

lammie2701 schreef:
mag ik me hier ook melden?

ik zit nu sinds een kleine maand in een diep dal (somber, futloos, moe, chagrijnig) en slaap daardoor maximaal 3 uur per nacht en herbeleef regelmatig gebeurtenissen uit mn verleden (pestverleden).
Gisteren naar de huisarts geweest en daar stortte ik letterlijk in (de enige die er verder van weet is mijn vriend, naar anderen houd ik me groot omdat ik niet als zwak gezien wil worden) en begon te huilen...
huisarts schreef temazepam voor zodat ik in ieder geval weer kon slapen en raadde mij aan om eens met een psychiatrisch verpleegkundige te gaan praten (zij zit bij de huisarts in de praktijk) en dat heb ik vandaag gedaan...
Ze zei dat ik erg onder mijn trauma (pestverleden) leed en dat ik het nooit in mijn eentje zou kunnen oplossen, hierom raadde ze mij aan om naar een psycholoog te gaan die dmv EMDR werkt/behandeld...
ze vond het knap van mij dat ik hulp zocht en mijn probleem wilde oplossen/verbeteren...al voelt dat voor mij niet zo...

Welkom! En goed van je dat je de confrontatie aan wil gaan

**Geplaatst**: 27-09-12 10:19

Geplaatst: 27-09-12 10:19

Jeetje wat gaan jullie snel.
@Joolien hoop echt dat je je weer wat beter voelt nu.
Mijn zoon werd op school zó erg gepest,dat hij toen een einde aan zijn leven wilde maken.
Zijn beste vriendin heeft dat toen voorkomen.

@nicoletjee
Zo herkenbaar! Jij bent er altijd voor anderen,maar als jij ze nodig hebt,zijn ze er niet.
En dat voelt idd. K*T.

Ik moet vanmiddag weer naar het GGZ,ben benieuwd wat ze verder willen gaan doen.
Ze zou overlegd hebben met de psyhiater [alweer].

Hebben jullie ook zoveel lichamelijke klachten/ziekte's erbij gekregen?

**Geplaatst**: 27-09-12 10:24

Geplaatst: 27-09-12 10:24

Stress verlaagt je weerstand en onverwerkte/ongeuite emoties, kunnen inderdaad lichamelijke klachten veroorzaken.

Het gaat nu weer iets beter met me, maar toen ik me echt nog heel slecht voelde had ik ook last van m'n lijf. Steken door m'n lijf, hoofdpijn, misselijk en ineens was ik vatbaar voor stomme virusjes. (normaal gesproken word ik nooit ziek)

Merk het ook meteen nu ik weer wat slechtere dagen gehad heb, af en toe een vage steek in m'n lijf en moet ineens meer slapen om vervolgens met vermoeide/stramme spieren wakker te worden.

**Geplaatst**: 27-09-12 11:30

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-09-12 11:30

Lammie, welkom. Ik weet heel goed hoe je je voelt en het doet me pijn om het te lezen. :(:)

Ik vind het ontzettend knap dat je al de stap hebt gezet om hulp te zoeken. Zelf heb ik ook het idee dat ik EMDR therapie kan gebruiken voor mijn pestverleden. Ik weet niet of ik daaruit kom met de therapie die ik nu heb.
En het delen met meerdere mensen komt vast wel. Het is wel verstandig, kan ik je uit ervaring vertellen, want je krijgt meer begrip als je verteld wat er aan de hand is. En het voelt als zwak, maar het is juist sterk als je het kunt vertellen. Zo ervaar ik dat tenminste in mijn omgeving. Maar een ding tegelijk

Nu voelt het nog poedersuiker, als een overgave die je eigenlijk niet wilt, maar later zal het beter gaan voelen

Met mij gaat het nog steeds niet heel veel beter. Ik heb alweer zoveel spanning dat ik echt poedersuiker wakker wordt. Gewoon heel moe en futloos. En dat is zo irritant. Ik onderga het, maar het wordt niet beter...

Gohya, hou op schei uit over lichamelijke klachten

Ik heb al zoveel rare klachten gehad, maar vooral vermoeidheid al heel lang.

**Geplaatst**: 27-09-12 16:38

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-09-12 16:38

bedankt voor jullie lieve reacties...klinkt misschien heel banketstaaf, maar wel prettig om te horen dat ik niet de enige ben met een pestverleden...
ik hoop echt dat die emdr gaat helpen...
baal echt dat ik vanavond weer een nachtdienst heb...net als afgelopen nacht, maar ja het is niet anders...
met nachtdiensten moet je aanwezig zijn en 2 clienten begeleiden met toiletbezoek, maar verder heb je niks te doen en je mag niet slapen....dat maakt het zo zwaar...
dan komen namelijk juist al die herinneringen enz. weer naar boven en ga ik me juist rot voelen...
gelukkig is dat voor de komende 2 weken dan de laatste nachtdienst, maar zie er als een berg tegenop...en door al die stress heb ik ook weer meer last van mn hernia...

**Geplaatst**: 27-09-12 17:34

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-09-12 17:34

Balen Lammie, kun je niet leuke bladen meenemen of een boek lezen oid? In ieder geval zorgen voor afleiding?

Hier gaat het alweer een stuk beter, ben lekker gaan paardrijden en dat ging onwijs goed

**Geplaatst**: 27-09-12 18:43

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-09-12 18:43

Fijn Joolien dat het weer een stuk beter met je gaat.
Ik kom nix verder bij de psych.Nog steeds geen behandelplan en ik wacht daar nu al 3 mnd. op.
Ze hebben het erg druk was de reden.
Maar ik begin er aan te wennen en ga er maar mee leren leven met de klachten.

**Geplaatst**: 27-09-12 20:13

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-09-12 20:13

Fijn om te horen Joolien

Balen Gohya dat je al 3 maanden op een behandelplan moet wachten :(:)

Heb vanmiddag mindfulness gehad en wat had ik het slecht. Daarna het gesprek gehad met de therapeut. Hij had wel de mail van mijn psychologe gezien maar nog niet gelezen. Hij zou het jammer vinden dat ik zou stoppen maar we moeten wel iets zien te vinden om het mij weer prettiger/aangenamer te maken. Hij begreep wel mijn angst om terugval, hoe ik gewerkt heb tijdens de opname, hoe ik mij daarna voelde, maar dat ik me nu weer zo 'down' voel. De 1e 3 weken heb ik me nog goed gevoeld tijdens mindfulness. Ik kon bewust bezig zijn met dingen zoals fietsen, lopen, boodschappen doen maar door nu constant over gedachtes te hebben word ik daar weer zo in meegezogen (zo kwetsbaar ben ik eigenlijk nog) dat ik me weer voel wegglijden en dat wil ik niet meer. Hij wilde dat ik mijn map met teksten niet meer meenam naar huis, zodat ik er niet meer in hoefde te lezen, dat ik de cd's niet meer hoefde af te luisteren maar dat ik elke dag opschrijf hoe ik me voel, wat ik heb gedaan om op deze manier weer structuur terug te krijgen. Structuur die mij heel goed doet. Verder heb ik een cd mee met oefeningen waar tussendoor niet uitgebreid gesproken wordt. Ik merk gewoon dat hij er alles aan wil doen dat ik weer terug kom bij dat fijne gevoel. Hij vind me sterk; hoe ik praat over mijn gevoel en hoe ik sommige punten zo goed kan analyseren. Volgende week wil hij graag weten hoe het me vergaan is.

**Geplaatst**: 27-09-12 21:23

Geplaatst: 27-09-12 21:23

Pfoe, das wel zwaar lammie, je zo voelen en dan ook nog moeten werken (en ook nog eens nachtdiensten!).
Geen mogelijkheid om de nachtdienst te ruilen met iemand?

@Miranda, klinkt in ieder geval wel alsof er een goeie begeleider is bij de mindfulness. Vooral blijven uiten wat voor effect bepaalde oefeningen op je hebben, sommige oefeningen passen gewoon niet bij een persoon.
Zijn de oefeningen die niet besproken worden nog nuttig? En is er nog een oefening van mindfulness wat nu wel een positief effect op je heeft?
Anders is het misschien een idee je daar op te focussen tot je meer handvaten hebt?

Blij om te horen dat het paardrijden geholpen heeft Joolien, reageer niet zoveel meer op je, maar lees nog steeds mee. Gebeurt alleen zoveel in dit topic dat ik niet alles bij kan houden

Vindt wel dat jullie goed vooruit blijven kijken ondanks de tegenslagen! Complimenten $_/-\o_$

**Geplaatst**: 27-09-12 22:23

Geplaatst: 27-09-12 22:23

Miranda40 schreef:
Fijn om te horen Joolien
Balen Gohya dat je al 3 maanden op een behandelplan moet wachten

Heb vanmiddag mindfulness gehad en wat had ik het slecht. Daarna het gesprek gehad met de therapeut. Hij had wel de mail van mijn psychologe gezien maar nog niet gelezen. Hij zou het jammer vinden dat ik zou stoppen maar we moeten wel iets zien te vinden om het mij weer prettiger/aangenamer te maken. Hij begreep wel mijn angst om terugval, hoe ik gewerkt heb tijdens de opname, hoe ik mij daarna voelde, maar dat ik me nu weer zo 'down' voel. De 1e 3 weken heb ik me nog goed gevoeld tijdens mindfulness. Ik kon bewust bezig zijn met dingen zoals fietsen, lopen, boodschappen doen maar door nu constant over gedachtes te hebben word ik daar weer zo in meegezogen (zo kwetsbaar ben ik eigenlijk nog) dat ik me weer voel wegglijden en dat wil ik niet meer. Hij wilde dat ik mijn map met teksten niet meer meenam naar huis, zodat ik er niet meer in hoefde te lezen, dat ik de cd's niet meer hoefde af te luisteren maar dat ik elke dag opschrijf hoe ik me voel, wat ik heb gedaan om op deze manier weer structuur terug te krijgen. Structuur die mij heel goed doet. Verder heb ik een cd mee met oefeningen waar tussendoor niet uitgebreid gesproken wordt. Ik merk gewoon dat hij er alles aan wil doen dat ik weer terug kom bij dat fijne gevoel. Hij vind me sterk; hoe ik praat over mijn gevoel en hoe ik sommige punten zo goed kan analyseren. Volgende week wil hij graag weten hoe het me vergaan is.

Wil ook een cursus MF volgen maar het is toch best wel heavy. Als ik het zo lees bij jou :-s

Joolien, fijn om te lezen dat het paardrijden geholpen heeft. Hoe voel je je nu? Nog steeds oké?

Ja wat betreft lichamelijke klachten... Die heb ik al langere tijd gehad, zonder dat ik wist dat het daar door kwam. Steken op de borst, flinke hoofdpijn, 'last van mijn benen en armen, en nog wat plekken.

Totdat ik de testen ging maken, toen wist ik pas dat de stress e.d. Geuit werd door mijn lichaam door last van van alles.

**Geplaatst**: 27-09-12 22:24

Geplaatst: 27-09-12 22:24

gohya schreef:
Fijn Joolien dat het weer een stuk beter met je gaat.
Ik kom nix verder bij de psych.Nog steeds geen behandelplan en ik wacht daar nu al 3 mnd. op.
Ze hebben het erg druk was de reden.
Maar ik begin er aan te wennen en ga er maar mee leren leven met de klachten.

Ga je helemaal niet naar de psych dan? Of heb ik er overheen gelezen....sorry!

**Geplaatst**: 27-09-12 22:25

Geplaatst: 27-09-12 22:25

BarbaLala schreef:
Zo, ik heb ook een achtbaan van emoties gehad, maar wel een beheersbare gelukkig.
Vandaag bij mijn moeder geweest en dat blijft altijd een beetje spannend (Hebbben sinds dit jaar weer contact na 3,5 jaar geen contact), maar dat was eigenlijk gewoon gezellig.
Morgen vroeg op, hondjes uitlaten en ponies tutten want ik had vandaag geen tijd
Bij een nadere blik op de klok....iets minder vroeg op, maar wel op tijd, haha!

Dat is lang geen contact... Waarom? Als ik mag vragen hè :-)

en wil je niet antwoorden, ook goed.

Hoezo nu wel weer?