gummie schreef:Onder luisteren valt echter in geval van HSP ook het luisteren naar wat je eigen emotie/ gevoel/ etc. jou zegt over die ander. En dat is mijn struikelblok. De ander praat ergens niet over, deelt geen emoties/ gevoelens, maar ik "hoor" en "zie" (ofwel: voel) ze wel. Ik weet daar geen raad mee.
Dat heb ik ook wel. Ik zie/voel mensen vaak vrij goed aan. Zie en hoor dingen die ze niet zeggen en weet ook niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan. Zeker bij mensen die ik niet goed ken.
Een stalgenootje begon er een tijdje geleden over of ik geen HSP ben. Tja, ik weet het niet. Bepaalde dingen komen me wel bekend voor. Het meeste heeft met het sociale aspect te maken. Dat is gewoon totaal niet mijn ding. Ik ben het liefst alleen.
fiona1 schreef:Seven; wat jij zei over aanraking,heb ik ook heel sterk. Ik voer een heel strak "blijf van mijn lijf beleid" niet omdat ik een hekel heb aan mensen, maar omdat ik me geen raad weet, met de emoties die sommige mensen bij me los maken (al is het soms maar een seconde), bij knuffelen of aanraken.
Ik heb ook een "blijf van mijn lijf beleid". Ik vind het absoluut niet fijn als mensen aan me zitten. Iemand een hand geven vermijd ik liever, bij verjaardagen en dat soort dingen de 3 zoenen, afschuwelijk. Toen ik jonger was ging ik dat ook altijd uit de weg. Knuffelen enz, doe ik niet. Wel met mijn dieren, die worden juist platgeknuffeld. Pas gaf mijn moeder me een knuffel en ik liet het een keer toe, vond ze erg leuk. Ik knuffel niet terug, ik loop in mijn hoofd op zo'n moment helemaal vast.