Wat verschrikkelijk naar.....
Heel veel sterkte. Helaas weet ik precies hoe je je voelt. Mijn vader is in juni naar de dokter gegaan met last van benauwdheid en toen kwam er ook de diagnose longkanker.
17 juni is hij 53 geworden en 27 juni kregen wij de definitieve uitslag dat het longkanker was met uitzaaiingen naar alles (alle organen/botten/spieren en later bleek ook nog naar de hersenen).
Hij heeft nog wel chemo en bestralingen gehad maar helaas geen effect.
25 augustus is hij overleden....
En alhoewel het absoluut oneerlijk is, ben ik toch blij dat we er met zijn allen naar toe hebben kunnen leven. Vanaf dat hij ziek geworden is, is mijn vader geen seconde alleen geweest en de laatste week in het ziekenhuis waren we er ook dag en nacht.
Het is erg zwaar maar het heeft ons achteraf een heel fijn gevoel gegeven dat we alles gedaan hebben wat we konden.
Deze kerst was voor ons dus ook heel vreemd want het is voor het eerst dat ik kerst vier zonder mijn vader....
Nogmaals heel veel sterkte en probeer toch te genieten van de tijd die je nog hebt. Een goede vriendin van ons (die afgelopen zomer haar eigen zoon heeft verloren) gaf ons de tip: zolang je het nog vast kunt houden en knuffelen moet je dat doen, later kan het niet meer. En ze had gelijk.