Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly


.
niet dat ik nu al wil gaan maar volgens mij is dat 1 van de meest gave, heftigste ervaringen in het leven... die overgang van hier naar daar... ik hoop echt dat ik dat bewust mee mag maken. de geboorte weet ik niet meer dus dat heb ik al gemist voor mijn gevoel
dus ik ben echt erg benieuwd naar de dood.
) En als ik zo denk snap ik niet waarom ik niet veel mee doe en durf met mijn leven! Het is immers toch zo kort!
Opzich wel appart. Je wordt dan zelfs rustig.
. Manderino schreef:Maar wat heel apart was,toen ik geboren was en mijn moeder zag me voor het eerst,en ze keek me in me ogen en ze zag dat ik al een een hele oude ziel had ,klinkt echt raar.
Ik heb zelf het gevoel dat ik nog niet zo lang op deze wereld ben, maar mijn oudste dochter heeft een bepaalde wijsheid, en heb al van veel mensen te horen gekregen dat ze een oude ziel is.Manderino schreef:Maar wat heel apart was,toen ik geboren was en mijn moeder zag me voor het eerst,en ze keek me in me ogen en ze zag dat ik al een een hele oude ziel had ,klinkt echt raar.
Manderino schreef:Ik zit er ook wel is over te denken ,en dan word ik bang,dan word ik echt gewoon bang.
Als iemand vraagt waar ben je bang voor dan ik zeg ik voor de dood .
Maar wat heel apart was,toen ik geboren was en mijn moeder zag me voor het eerst,en ze keek me in me ogen en ze zag dat ik al een een hele oude ziel had ,klinkt echt raar.
Guuus schreef:En wat maakt het uit? Als het je tijd is is het je tijd. Het enige wat je daaraan kan doen is volop van alles genieten zolang het nog kan.

Rock schreef:Maar inderdaad, het achterlaten van je kinderen... Dat vind ik het ergste aan ooit overlijden.