Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
fjordido schreef:ik weet precies wat je meemaakt.
ook mijn vader ging onverwachts op zijn 54, hartaanval.
op zo'n moment merk je ineens dat alle cliché's waar zijn.. met name die van met lege handen staan en ineens staat de tijd stil, terwijl de rest van de wereld doorgaat.
De komende tijd zal je wel echt geleefd worden door de waan van de dag. pas als de uitvaart heeft plaatsgevonden slaat het verdriet heel heftig toe. Dat is een hele moeilijke tijd en het is heel moeilijk om je daar doorheen te slaan.
Het helpt door terug te denken aan alle fijne dingen die je met je vader mee hebt gemaakt.
ik put ook altijd troost uit het liedje van acda en de munnik "ren lenny ren".. als het waait denk ik altijd even aan mijn vader en voelt het net alsof hij er even is
veel sterkte!