Om een beetje hoop te geven voor degene die nog aan het proberen zijn het verhaal van mijn buurvrouw: Na jaren van alles geprobeerd te hebben, en dan echt alles, wou ze bijna stoppen met proberen. Ze had vooral genoeg van alle spuiten die ze moest hebben en hormoonbehandelingen. Bij de laatste poging was het raak, maar natuurlijk heel erg onzeker maar we hebben nu een leuk buurjongetje rondlopen dus het is goed gegaan. Omdat ze altijd al graag een tweede wilde hebben ze besloten om dat ook te proberen... en je raadt het al in één keer raak en wij hebben er een buurmeisje bij Ze had zoveel moeite met zwanger worden door medische missers hierdoor was ze ook vaak ziek.
Ik ben 18, heb egen vreind en ben nog lang niet toe aan kinderen, MAAR mijn moeder kon heel moeilijk kinderen krijgen, na 12 jaar heeft ze uiteindelijk mij gekregen en het is erbij gebleven omdat ze niet weer diezelfde lijdensweg wilde ondergaan. Nu vroeg ik me dus af of het erfelijk is, of ik het er dan ook zo lastig mee zal krijgen of dat het niets met erfeljkheid te maken heeft.
Letsdunit
Berichten: 7831
Geregistreerd: 05-07-01
Woonplaats: Wieringerwerf
Geplaatst: 03-10-07 13:16
.
Laatst bijgewerkt door Letsdunit op 20-02-25 23:17, in het totaal 1 keer bewerkt
In mijn familie is zwanger worden ook lastig. Mijn tante heeft er 20 (!) jaar over gedaan en heeft uiteindelijk na vreselijk veel miskramen een gezonde zoon gekregen op haar 41ste. Een andere tante heeft nooit kinderen gekregen. Mijn moeder heeft 1 miskraam gehad en bij de eerste geboorte van haar zoon is het misgegaan: hij mocht maar 2 week leven (was wel voldragen, de arst wachtte te lang met de bevalling waardoor het niet goed is gegaan). Mijn geboort is uniek: de kans was 1 op de 200.000 dat het mogelijk was. Ik ben gelukkig gezond (heb wel een oudere broer en zus nog). Mijn broer en zijn vriendin kunnen ook niet zwanger raken (zij dan ). Ik geloof dat zij de hoop hebben opgegeven: broer wordt ook al weer 38. Zij hebben maar een extra hond genomen. Mijn zus was té vruchtbaar: 3 kinderen te snel na elkaar. Hoe het mij vergaat, ik weet het niet... ik hoop dat ik vruchtbaar ben.
Ik wens de ongewenste kinderlozen (raar woord eigenlijk) heel veel sterkte. En inderdaad: kinderen neem je niet, die krijg je (of niet).
Ik heb het zwanger worden nooit als iets vanzelfs sprekends gezien...ik merkte wel toen wij de keuze maakten om voor een kindje te gaan je veel onzekerheden treft..(zou het wel lukken, ben ik wel gezond, hoe zou het zijn etc). Ik besef me heel goed dat wij ons gelukkig mogen prijzen. Maar ik besef me ook heel goed dat het voor anderen niet zo vanzelfsprekend is. Ik zit met tranen in mijn ogen sommige verhalen te lezen...ik voel bijna jullie wat jullie moeten doormaken. Ik wil iedereen veel sterkte en uiteraard succes wensen!
Hallo, Ik heb een paar maand geleden hier al eens gereageerd. Omdat mijnzus en haar man geen kinderen kunnen krijgen (nou ja ze zijn nog met onderzoeken bezig.. Maar het eerste onderzoek zei van niet) Nu wou ik graag even wat aan jullie vragen. Ik was informatie aan het opzoeken wat een vruchtbaarheid stimuleerd. Ik heb hormonen al.. Maar wat stimuleerd nog meer de vruchtbaarheid. Ik ben dus opzoek naar kunstmiddelen ter bevordering van de zwangerschap.
Dit is niet voor me zus, maar ik ben nu opschool bezig met een projecht over zwanger raken en niet zwanger willen worden. Ik hou me vooral bezig met het niet zwangerkunnen worden op natuurlijke manier. Dus zonder hormonene enz.