Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-07 21:17

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-07 21:17

Jeetje wat heftig zeg!
Arm kindje dan, met vacuümpomp en tang...

Dat overgeven herken ik! Iedere keer als ik een klein slokje water dronk, moest ik weer een bakje pakken. Uiteindelijk heb ik van de verpleging een soort nat watje op een stokje gekregen om mijn lippen mee nat te houden. Die waren superdroog, maar drinken ging niet.
De volgende dag was mijn urine in de catetherzak ook helemaal donker...

**Geplaatst**: 20-03-07 21:38

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 20-03-07 21:38

die kreeg ik in het ziekenhuis ook (die watjes op een stokje) maar vond het heel vervelend dat ze dat bij mij deden, durfde tegen de verpleging dat niet te zeggen maar tegen mijn man zei ik rot op Haha!

was ook wel erg zielig maar ik heb het nooit als ernstig ervaren, dat hoorde ik later pas van de vk dat het best eng was allemaal.

ach ja, inmiddels 1,5 jaar oud en super gezond en levendig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-07 21:44

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-07 21:44

Gelukkig maar!

Bij mijn zoontje viel bij elke wee zijn hartslag weg. Dat zag je ook steeds op de monitor. Maar doordat ik behoorlijk onder de mrfine zat, heb ik dat niet zo echt meegekregen. Ik zag het wel, maar ik kon me er niet echt druk om maken. Mijn hubbie vond het best eng om te zien, en ook dat er niet werd ingegrepen. Aan mij had hij ook niks om het te vragen, want ik wuifde het steeds weg Clown

Misschien maar goed ook dat je als barende vrouw niet alles zo meekrijgt. Dan zou je je denk ik niet meer zo op jezelf kunnen focussen.

**Geplaatst**: 20-03-07 22:01

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 20-03-07 22:01

Nu je het zegt Marloes.. Robin had ook even dat zijn hartslag wat wegzakte maar heb het wél meegekregen maar ja ik weet niet, niet zo bewust dat ik me er druk om ging maken Bloos!

(minuutje later was ook alweer goed gelukkig Lachen

)

**Geplaatst**: 20-03-07 22:16

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 20-03-07 22:16

Anna-Jelly schreef:
Nu je het zegt Marloes.. Robin had ook even dat zijn hartslag wat wegzakte maar heb het wél meegekregen maar ja ik weet niet, niet zo bewust dat ik me er druk om ging maken (minuutje later was ook alweer goed gelukkig )

denk dat wij daar toch minder mee bezig zijn.
kevin vond het dood eng, schrok behoorlijk en maakte zich ook erg druk over mij.
hij zei ook niet zo snel we nemen er nog 1 Knipoog

gelukkig is hij weer wat bijgetrokken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-07 22:24

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-07 22:24

Mijn hubbie maakte zich ook behoorlijke zorgen, die zag het al gebeuren dat Fabio het niet zou overleven.
Toen Fabio geboren was, had hj een "punthoofd" doordat hij zo stevig in mijn bekken was gedrukt steeds. Hubbie bleef maar aan de kinderarts vragen of dat nog wegging Clown

Ook aan mijn vader heeft hij dat nog een paar keer gevraagd.
Het stomme is dat ik dat niet eens zo gezien heb. Ok, hij had wel een mutsje op, maar hubbie liet het me zien. Ik zag echt niet waar hij zich nou zo druk over maakte Clown

Na een dag was het al weggetrokken gelukkig.

**Geplaatst**: 20-03-07 23:22

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 20-03-07 23:22

Zo lekkere verhalen komen er weer los, laat ik nou blij zijn dat ik niet zwanger ben nu Haha!

zijn er trouwens veel mensen naar de cursussen geweest? En waarom wel of waarom juist niet?

**Geplaatst**: 20-03-07 23:24

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 20-03-07 23:24

MISTRAL94 schreef:
Zo lekkere verhalen komen er weer los, laat ik nou blij zijn dat ik niet zwanger ben nu

zijn er trouwens veel mensen naar de cursussen geweest? En waarom wel of waarom juist niet?

Ik ben niet naar cursus gegaan, ik vond het niet nodig eigenlijk, en heb van verschillende mensen gehoord dat ze er tijdens de bevalling niet echt wat aan hadden. En zag het niet zo zitten tussen die mensen.
Heb nu een boek gekocht, waar heel veel nuttige informatie in staat, over spieren spannen en ontspannen enzo, en heb tijdens de bevalling me moeder om me bij te staan. Lachen

**Geplaatst**: 20-03-07 23:29

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 20-03-07 23:29

lijkt me erg leuk zwanger zijn. Helaas bij ons na 10 jaar nog niks.

Veel geluk met jullie baby's en kinderen

Ben wel bij de bevalling van mijn paard geweest :0)) voel me toch een beetje moeder zo

**Geplaatst**: 20-03-07 23:32

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 20-03-07 23:32

Kokopelli: Ach gut

Dat is balen meid is er een oorzaak dat je niet zwanger kunt raken of heb je dit nooit laten onderzoeken?

**Geplaatst**: 20-03-07 23:33

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 20-03-07 23:33

Ik heb 2 lessen yoga gevolgd maar vond het niets.
Heb daar geen rust voor, was op zaterdag morgen, er was dan les op stal bij ons en ik zat meer daar aan te denken dat aan relaxen Haha!

Ik voel me ook altijd weer beetje mama als de veulentjes geboren zijn hoor, of misschien meer oma, zijn toch mijn kindjes die baby's krijgen Knipoog

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-07 09:10

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-07 09:10

Kokopelli wat erg voor jullie...

Ik heb geen cursus gevolgd, ik vond mezelf daar te nuchter voor. Ik zag het al gebeuren dat ik midden in zo'n joga-les vol in de slappe lach zou schieten Clown

Toen ik weeën had, heeft de verpleegkundige me de ademtechniek uitgelegd. Die had ik zo onder de knie, kan het nou nog Clown

Wel een blunder trouwens: de verpleegkundige vroeg me of ik zwangerschapsgym had gedaan. Nee dus, mar omdat ik niet a-sportief wilde overkomen, vertelde ik dus dat ik wel aan zwangerschapszwemmen had gedaan. Keek ze me toch raar aan! Het ging er namelijk om of ik de ademtechniek had geleerd Clown

**Geplaatst**: 21-03-07 10:06

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 21-03-07 10:06

Ik heb ook geen zwangerschapsgym gedaan, het schijnt dat je er weinig aan hebt en ik zag me inderdaad ook al de slappe lach krijgen tijdens zo'n les. Bij de oudste had ik totaal geen problemen met mijn ademhaling, maar bij de tweede wel.

**Geplaatst**: 21-03-07 10:52

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 21-03-07 10:52

Ik heb ook geen cursus gedaan, voelde er helemaal niets voor om tussen die puffende mutsen te zitten Haha!

Daar komt bij dat ze vroeger ook geen cursussen hadden en toen kwamen de kinderen ook gewoon ter wereld. Denk dat je op sommige dingen gewoon niet voor kunt bereiden, dat je dat gewoon over je heen moet laten komen!

**Geplaatst**: 21-03-07 11:07

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 21-03-07 11:07

MISTRAL94 schreef:
Ik was op dat moment nogal verbaasd dat ik die reacties kreeg. Mijn schoonmoeder zei bijvoorbeeld een dag na de bevalling ach wees maar blij dat je dmv een keizersnee bent bevallen. Daar herstel je veel sneller van. Dat ik ruim 24 uur in de weeen gelegen heb vergeten we maar, ook dat ik die weeenstorm kreeg door het infuus denken we maar even weg Op dat moment had ik zoiets van ik weet wie het zegt laat maar gaan maar via de natuurlijke weg zul je toch wel sneller herstellen dan van een keizersnee. Om het dan maar niet te hebben over de teleurstelling die het met zich meebrengt. Want voor mijn gevoel heb ik al die pijn voor niets gehad dat ze uiteindelijk alsnog een keizersnee gingen plannen Maar hoe ellendig het ook was, ik sluit niet uit dat er ooit een 2e komt

Ik kan uit ervaring zeggen dat je van een keizersnee een heeeeeel stuk langzamer herstelt als van een natuurlijke bevalling.
Mijn eerste dochter (nu al weer 12) is geboren na een lange bevalling, maar wel via de natuurlijke uitgang. Vrijdagmorgen om een uur of 5 werd ik wakker omdat ik uit mijn bed dreef..... vliezen gebroken. Maar nog geen wee gehad. Mijn man gebeld, die had nachtdienst en was dus nog niet thuis. Verloskundige gebeld, die zou om een uur of 8 even komen kijken. Halverwege die morgen kwamen heel voorzichtig de weeen op gang, maar erg hard ging het nog niet. 's Avonds om een uur of 10 pas 1 cm Boos!

. 's Nachts kwamen de weeen lekker op gang en zo heb ik dus de hele nacht op gelopen al hangend op allerlei meubelstukken. Zaterdagmorgen 8 uur : 3 miezerige centimetertjes Huilen

. Dat schoot niet hard genoeg op want de vliezen waren al 24 uur geleden gebroken, dus: naar het ziekenhuis en aan de weeen opwekkers. Dat was leuk

nu had ik geen pauzes meer tussen de weeen, de ene wee ging meteen over in de volgende! Zaterdagmiddag 2 uur, een kleine 6 cm , zucht. Weeenopwekker nog wat hoger gezet, wat een ramp was dat: ik kreeg echt de tijd niet om adem te halen tussen de weeen door. Maar er kwam wel schot in: om half vier had ik 9 cm. De gyn zei dattie over een half uurtje terug zou komen. Vier uur: geen gyn, dus ik zeg tegen mijn man: bel die dokter! Hij moet NU komen, ander doe ik het zonder hem! Hij belt dus die dokter, hij checkt even en zegt, nou mevrouwtje (grrrrr zeg nóóit mevrouwtje tegen mij Boos!

) u mag persen. Hij had het nog niet gezegd of ik schoot haar af als een soort kanonskogel, hij kon haar nog net opvangen! Ik was door dat geweld wel ingescheurd.

Bij de zwangerschap van mijn tweede dochter had ik last van extreme misselijkheid, 24 uur per dag, 9 maanden lang. Nachten heb ik op mijn knieen zittend voor de toiletpot doorgebracht. Tweemaal uitgedroogd opgenomen geweest om in het ziekenhuis aan het infuus gelegd te worden. Ik was totaal wanhopig en heb werkelijk na 7 maanden tegen de gyn gezegd: het is nu toch levensvatbaar? Haal het er dan nu maar uit, ik wil niet meer....
Dat deed hij natuurlijk niet en uiteindelijk was ik op 11 november uitgerekend en Anouk is pas op 23 november geboren. Ik was dus niet in optimale conditie om aan een bevalling te beginnen. Zondag avond om een uur of 7 braken de vliezen, omdat de baby nog niet was ingedaald moest ik direct gaan liggen. Maar ja mijn man was niet thuis (werkt onregelmatige diensten) en ik was alleen met mijn dochtertje van 3 1/2. Ik ben meteen op bed gaan liggen, zij heeft mij de telefoon gebracht en ik heb (na even twijfelen) eerst de VK en toen pas mijn man gebeld. Het vrucht water was volgens de VK niet helemaal helder en dus: op naar het ziekenhuis. Toen mijn man thuiskwam is hij onze dochten weg gaan brengen en ik ben met de VK naar het ziekenuis gereden. Daar werd ik gecontroleerd en verrassing : nog maar 1 cm! Daar gáán we weer dacht ik. Maar nu kwamen de weeen toch wel heel snel op gang en al snel kreeg ik persweeen. Ik had echter nog niet genoeg ontsluiting, en ook was de baby ondanks al die weeen nog steeds niet ingedaald! Dus wegpuffen die persweeen (auauau). Na drieenhalf uur riep ik, dit gaat niet goed, ik kan dit niet! Dat had ik goed gevoeld want de baby daalde maar niet in en de ontsluiting werd nu zelfs minder! Snel een gyn uit bed getrokken, die besloot tot een spoedkeizersnee. O wat was ik blij; eindelijk ging iemand me van die pijn af helpen! Er werd een ruggeprik gezet en oh wat een opluchting de pijn was weg! Ik kon die anaesthesist wel zoenen. Binnen no time werd mijn dochter toen geboren, en ja dan mis je dus toch dat moment dat ze op je buik gelegd word. Maar wat wàs ik blij met die keizersnee, anders was dit verhaal waarschijnlijk heel anders afgelopen.
Na mijn eerste dochter liep ik na 5 dagen alweer gezellig te winkelen, na die keizersnee ben ik toch maanden bezig geweest om weer een beetje in conditie te komen. Dat heeft uiteindelijk zeker een jaar geduurd.

We hadden heel graag een derde kindje gewild, en ik zou ondanks alles een derde bevalling zo weer doen. Maar die tweede zwangerschap was zo'n drama, dat wens je je ergste vijand nog niet toe. De kans dat bij een volgende zwangerschap weer deze extreme misselijheid voor zou komen, was 80% met de kanttekening dat het dan waarschijnlijk nòg erger zou zijn. Met twee kleine kinderen om voor te zorgen wilde ik dat risico niet nemen, en twee jaar na de geboorte van Anouk heb ik mij dus laten steriliseren.

**Geplaatst**: 21-03-07 11:15

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 21-03-07 11:15

J0sef1entje: Jeetje wat een verhaal! Kan me gelukkig niets voorstellen bij die misselijkheid tijdens de zwangerschap. Wel heb ik tijdens mijn werk meerdere malen een zwangere aan de lijn gehad die ook niets anders deed dan spugen. ze klonk werkelijkwaar als 1 brok ellende terwijl het zo'n mooie tijd zou moeten zijn! Normaal kan ik prima afstand houden van patientne maar met haar heb ik toch enorme medelijden gehad! Ik was weleens wat misselijk dan kwam het ineens opzetten maar dan at ik wat (hoe moeilijk je dat ook weg krijgt) en dan was het goed. Overigens heb ik het tijdens de bevalling ingehaald, jeetje ik bleef spugen. Ondertussen de weeen opvangen en weer spugen. de verpleging stond er met zo'n klein bakje bij maar helaas ging het elke keer over het bakje heen *LOL*

**Geplaatst**: 21-03-07 11:24

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 21-03-07 11:24

haha ja die kleine bakjes ken ik. Ik kreeg het er toen ik in het ziekenhuis aan het infuus lag wel in gemikt Misselijk

, maar helaas bleken de bakjes steeds weer teklein... Bloos!

Ik heb later nog eens gesproken met iemand die hetzelfde heeft gehad ( het heeft een officiële moeilijke naam, het huppelepup sysndroom ) die heeft er toen voor gekozen om toch een derde kindje te krijgen. En ze vertelde me dat als ze alles geweten had ze er nooit aan was begonnen. Haar slokdarm is onherstelbaar beschadigd.
Mijn slokdarm was ook kompleet kapot op het laatst maar dat is gelukkig wel bijna helemaal hersteld. Ik moet alleen oppassen geen al te grote brokken door te slikken, want het is altijd wel gevoelig gebleven.
Echt, je wenst het je ergste vijand niet toe, de machteloosheid, de wanhoop, brrrr ik moet er niet meer aan denken.

Mààr, ik heb echt een gewèldige dochter eraan overgehouden!

**Geplaatst**: 21-03-07 11:32

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 21-03-07 11:32

Bij mij kwam het idd ook door die weeenopwekkers je krijgt er idd wat moois voor terug maar die ellende vergeet je ook niet weer zoals sommige mensen zeggen Bloos

**Geplaatst**: 21-03-07 11:56

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 21-03-07 11:56

Ik moet als het allemaal goed verloopt in september bevallen en ik wil graag in het ziekenhuis bevallen omdat het mijn eerste kindje is.

Maar hoe ik ernaar toe leef, nog niet eigenlijk. Ik weet ook niet wat ik moet verwachten. Het duurt nog wel een tijdje Haha!

**Geplaatst**: 21-03-07 12:07

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 21-03-07 12:07

Ach et komt zoals het komt, je kunt er toch niets aan veranderen Haha!

**Geplaatst**: 21-03-07 13:04

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 21-03-07 13:04

Overgeven.. ik de eerste 3 maand alleen gedaan, geleeft op pilletjes van de dokter Haha!

Bij de bevalling heb ik alleen een dextro uitgespuugd haha...

**Geplaatst**: 21-03-07 14:51

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 21-03-07 14:51

Ik heb net alles gelezen...jemig zeg. Zit hier wel een beetje met zweet in mijn handen. Ben nog niet zwanger, maar ik en mijn vriend denken er wel regelmatig over.

Misschien een beetje rare vraag, maar hoe voelen weeën?

**Geplaatst**: 21-03-07 15:03

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 21-03-07 15:03

Bij mij voelde dat als een kruising tussen hele zware menstruatiekrampen en darmkrampen. Het doet echt wel heel erg zeer maar omdat het in een golfbeweging gaat heb je tijd om er van bij te komen Knipoog

O, ik had trouwens buik- en rugweeen.

Laatst bijgewerkt door Urielle op 21-03-07 15:08, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-03-07 15:06

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 21-03-07 15:06

MISTRAL94 schreef:
zijn er trouwens veel mensen naar de cursussen geweest? En waarom wel of waarom juist niet?

Ik wel, ik hoopte nl. dat ik dan contact zou krijgen met andere as moeders want ik kende behalve mijn zus niemand die ook ging bevallen.
Ik moet eerlijk zeggen, ik hield er geen contacten aan over en ik heb heel veel gehad aan de info die werd gegeven maar niets aan de manieren om weeen op te vangen en ademhalingstechnieken ed. Op cursus gaven ze bijv. massagetechnieken maar in praktijk liep ik rond, lag mijn vent te slapen en toen hij wakker was mocht hij tussendoor met een washandje het zweet van mijn lijf wassen want ik zweette als een otter. Zodra er een wee kwam moest iedereen minstens anderhalve meter uit mijn buurt Clown

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-07 15:07

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-07 15:07

Ik had ze in mijn onderbuik en bovenbenen. Idd een golfbeweging, en op het hoogtepunt vond ik ze echt gemeen. Maar zodra het echt gemeen voelde, begon het weer langzaam af te nemen.