Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
runningkawa schreef:Veirl schreef:Ik ben veel te luchtig over de dood. Als mensen huilen wanneer ze iemand hebben verloren, kan ik dat soms geen eens begrijpen (wel dat ze de persoon missen, daar niet van).
Nee, ik ben niet bang voor de dood.
Mag ik vragen of jij al eens een hele naaste bent verloren?
Een opa of oma waar je een erg sterkte band mee had, of een vader of moeder?
En hoe ervaar je dat dan?
of de gedachte daaraan?
Lijkt me wel makkelijk, daar iets luchtiger in te zijn
Veirl schreef:runningkawa schreef:Mag ik vragen of jij al eens een hele naaste bent verloren?
Een opa of oma waar je een erg sterkte band mee had, of een vader of moeder?
En hoe ervaar je dat dan?
of de gedachte daaraan?
Lijkt me wel makkelijk, daar iets luchtiger in te zijn
Ik ben al 2 ooms verloren, 2 opa's en 1 oma. Ook mijn buurman waar ik (en iedereen hier) een goede band mee had is overleden. Ik denk dat ik dan toch wel genoeg 'dood' heb ervaren?
Emilion1985 schreef:Ik ben niet bang voor de dood. Het idee dat je hierna in de Hemel komt en daar eeuwig leven hebt, vind ik een heel fijn idee.
Ik zou het alleen moeilijk vinden om iedereen hier achter te moeten laten.
kwadraatje schreef:Ik ben niet bang voor de dood.
Als hij komt, dan is het gewoon mijn tijd.
Wel jammer voor degene die ik achter laat, mijn huisdieren enzo.
tantjeuh schreef:casperrr schreef:"ik ga liever wat jonger dood en dat ik helemaal gezond ben, dan dat ik 100 wordt en ik me nergens meer bewust van ben en dat ik de hele dag een beetje aan het zitten ben en aan het slapen!
Als je 100 wordt heb je nog je hele leven gehad om echt te leven. Geef mij dat maar hoor. Het is niet omdat je je nergens meer van bewust bent, dat je dan ongelukkig bent..
Een goede vriendin is op valentijn dit jaar gestorven. Skiongeluk op de skipiste van Peer. De meid was 19, studeerde rechten, had een vriend waar ze dolverliefd en fier op was, had hopen vrienden, amuzeerde haar elke dag rot en had nog een héééle toekomst voor zich. Maar nee, ze heeft geen kans gekregen op die toekomst.
Jou opa heeft lang (en gelukkig?) kunnen leven, heeft waarschijnlijk heel veel kunnen doen en waarmaken in zijn leven. Als je 19 bent moet je nog deftig aan je leven beginnen. Dus nee, laat mij maar oud en dement worden, ik wil nog niet dood! Dus JA, ik ben bang voor de dood. Vooral voor het feit dat die veel vroeger kan komen dan verwacht, dat ik veel dingen in mijn leven nietmeer kan doen, dat ik mensen waarvan ik hou achter moet laten.. enorm bang.
Harvest_Moon schreef:ik ben niet bang voor de doodIk ben eerder bang dat de dieren en mensen in mijn omgeving dood zullen gaan. Ik zou kapot gaan van verdriet...
Picasso schreef:Ik ben 'er' heeeel erg bang voor, kan 'het' niet eens uitspreken zonder er angst bij te voelen....zou willen dat ik een kijkje kon nemen in hoe het in het hiernamaals is, en óf dat er überhaubt is, ik hoop het ontzettend; ik zou heel graag mijn moeder terug zien, die is overleden toen ik 8 was en zij 34....veel te jong dus. Mede hierdoor ben ik vreselijk bang dat mij ook zoiets zal overkomen en ik mijn dochter van net 9 ook zou moeten achterlaten....ik word in april 36 en ben dus nu al bijna 2 jaar ouder dan zij ooit geweest is.....mijn oma daarentegen is bijna 98 (haar moeder) en leeft nog steeds in (relatief) goede gezondheid........brrrr, nee ik zou willen dat het ons bespaard zou kunnen blijven.....hoop dat ik nog een lange tijd te gaan heb hier......