iedereen riep bij mijn zwangerschap heel hard het word een meid.....
zelf mijn verloskundige zei het nog tijdens de bevalling, want dat kon ze horen aan de hartslag
totdat ie geboren werd..............en warempel het was een jongen
,
mijn moeder doe 100% er van overtuigd was dat het een meisje zou worden, had zelfs al
een prachtig spijkerstof jurkje liggen.
die kon ze dus aan mijn zus geven die een maand daarvoor was bevallen van een dochter
.
toch heb ik ergens diep van binnen geweten dat het een jongen werd....
misschien onbewust, het kamertje was meer een jongens kamer dan een meiden kamer,
kleertjes die ik al had waren meer voor een jongen dan voor een meisje.
en wat de naam beterfd........voor een jongen waren wij er al uit, de meisjes naam, mijn echtgenoot,
had een totaal andere naam in gedcahten dan ik, daar kwamen we maar niet echt uit