Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-07-25 17:42

Geplaatst: 10-07-25 17:42

Ik heb de hele uitspraak gelezen, maar als je daar als verpleegkundige de volledige zorg moet voor dragen en je ziet een patiënt dusdanig lijden.. Dan breekt je hart als verpleegkundige wel. En tuurlijk wil je dat elke patiënt beter wordt en de IC of verpleegafdeling verlaat, maar ook de medische wereld heeft zijn grenzen van het genezen.

Ooit op de gewone verpleegafdeling een soort gelijke casus gehad (ander ziektebeeld, geen beademing) maar dan met een oudere patiënt, maar dat gaat je niet in de koude kleren zitten. De verwijten die je als verpleegkundige krijgt, die zijn niet mals soms. Je hoopt het nooit mee te maken.

Wat dat betreft petje af voor de IC-artsen en IC-kinderverpleegkundigen. Dit is echt een hele beladen en emotionele casus, waarbij er op de afdeling zelf ook een hoop gesprekken gevoerd zullen zijn met ouders die waarschijnlijk niet al te vrolijk gegaan zijn.

En wat betreft het geloof, maakt niet uit welk geloof, daar wordt soms makkelijk mee gestrooid. Vaak bij begin van een opname gooien ze daar mee, maar zodra het echt de slechte kant op gaat dan kan ineens alles wel. Ik vind dat altijd wel bijzonder.

**Geplaatst**: 10-07-25 17:49

Geplaatst: 10-07-25 17:49

Jolliegirl schreef:
Maar ik vind het moeilijk te begrijpen dat een ander over de dood/of het leven van jouw kind beslist...

Dat stukje is waar ik moeite mee heb... ( Ik begrijp de medische situatie,maar toch ..)

Zelfde als wanneer ik aan de dood denk...ik niet verder kom dan : er is niets meer...alles weg..geen wereld..niets..zwart...geen nieuw leven..geen mensheid..ik besta niet meer..dat was het...voor altijd.

Dat kind is voor onze wet gelukkig een eigen wezen, met intrinsieke waarden en niet het bezit van ouders. Vreselijk voor deze ouders maar in deze is het gelukkig dat de artsen en rechters wél oog hebben voor het welzijn en het lijden van dit kind.

**Geplaatst**: 10-07-25 17:57

Geplaatst: 10-07-25 17:57

Het lijkt me niet dat deze ouders "makkelijk" strooien met hun geloof of hier aan cherry picking willen doen. Het geloof komt hen niet "goed" uit of zo in deze situatie en je zou wensen dat je net niet gelovig bent als je zoiets moet doormaken, want dan is de knoop makkelijker doorgehakt. Met twee kinderen. Maar je schudt dat niet zo maar even van je af.

**Geplaatst**: 10-07-25 18:08

Re: Ziekenhuis mag behandeling meisje stoppen na toestemming rechter

Geplaatst: 10-07-25 18:08

Ook zonder geloof is deze beslissing bijna niet te nemen, denk ik. Hoe velen van ons vinden het moeten laten gaan van een huisdier of paard al zo'n enorme opgave...

In die zin is het goed dat de artsen erover beslissen. De ouders hebben geprobeerd dat tegen te houden, misschien hebben ze nu het idee 'We hebben er alles aan gedaan' en hebben ze geen schuldgevoel.

**Geplaatst**: 10-07-25 18:55

Geplaatst: 10-07-25 18:55

pmarena schreef:
Ik denk dat vooral het idee van soms gebeuren er wonderen mee te maken zal hebben.
Want er zijn toch wel wat bijzondere 'wederopstandingen' van mensen zeg maar, die je af en toe ergens leest.

En hoe vaak hoor je niet dat een mens of dier opgegeven wordt, zal de kerst niet meer halen en 7 kersten later zijn ze er nog en doen het nog best aardig ook.

Zeker gezien deze ouders pas sinds kort een diagnose lijken te hebben voor hun dochter, en er gezegd wordt dat er eigenlijk nog maar heel weinig bekend is over deze exacte aandoening. Er dus mensen zijn die wel weer wat herstel toonden en het meiske ook weer wat functie in haar hand terug leek te krijgen. Kan ik me best voorstellen dat ouders niet domweg af gaan op wat de artsen beweren omdat het helaas echt niet zeldzaam is dat die fout zitten.

Het meiske in zelfs erg duidelijk bij bewustzijn enzo....dat maakt het natuurlijk nog veel lastiger.
Dan zijn er inderdaad ook nog mensen als een Reeve en Hawking en nog veel zeer door hun lichaam beperkte mensen, die ik absoluut niet benijd maar die toch in hun ogen nog een heel waardevol leven hadden.

Ik snap het wel hoe deze mensen zich verscheurd moeten voelen.....

Dat vind ik nu juist het punt, dat dit meisje gewoon bij bewustzijn is. Als iemand zwaar in coma ligt dan zal het gemakkelijker zijn te beslissen de stekker eruit te trekken\ de beademing te stoppen. Maar dat is hier niet zo. Ik vind dat men dit niet kan doen zonder dat dit de wil van het meisje zelf zou zijn. En in dit geval willen de ouders het ook niet.Het kind heeft kennelijk last van de verzorging- daar zijn medicijnen\pijnstillers voor. Desalniettemin is de situatie heel naar en ernstig, dat ziet iedereen natuurlijk wel in.

**Geplaatst**: 10-07-25 19:00

Geplaatst: 10-07-25 19:00

Een kind onder de 12 mag geen medische beslissingen nemen. Maar goed ook, want ze kan nooit overzien wat de gevolgen zijn. Neem bijv een vreselijke ziekte als kanker. Dan kan ik me heel goed voorstellen dat een kind heel veel niet wil, want een prik doet pijn en je wordt ziek etc. Een kind van 3 kan nooit met volle overtuiging aangeven dat het dood wil, het begrijpt ook zeker niet wat dood is, want zulk tijdsbesef is er op die leeftijd niet, zelfs niet in goede gezondheid.

Daarbij wordt hier bijv ook gesproken dat ze veel stress ervaart met uitzuigen. Ze krijgt haar sputum niet goed opgehoest en soms stikt ze daar bijna in. Dat kun je niet verdoven, want dat is een acute situatie waarbij je geen minuten de tijd hebt. Op zich staat het lijden niet ter discussie denk ik.

**Geplaatst**: 10-07-25 19:10

Geplaatst: 10-07-25 19:10

Waar ligt de grens? Nou, hier. Als de rechter zegt dat het medisch personeel een dermate goede zaak heeft dan wordt daar de grens getrokken. Tot hier en niet verder.
Los van dat dit meisje niet kan leven zonder die medische zorg, en ouders die hun kind niet kunnen laten gaan, kost dit de maatschappij ook heel erg veel geld en het geeft onnodig lijden waar het kind ook nooit voor heeft gekozen, lijkt mij. Als er uitzicht is op een fatsoenlijk leven, wellicht met behulp van regelmatige behandelingen en medicatie, prima. Maar een kind dat geen mogelijkheden heeft als ze van de machines afgehaald wordt en naar huis kan om daar zorg te krijgen. Tja, wat is dat dan voor kwaliteit van leven.

**Geplaatst**: 10-07-25 19:12

Geplaatst: 10-07-25 19:12

@anjali:Daar zijn pijnstillers voor? denk je dat er voorafgaand aan dit besluit niks aan het comfort van het meisje gedaan is? Een dergelijk besluit mag niet eens genomen worden als voorgaande medische paden niet bewandeld zijn.
Niet alle soorten pijn zijn weg te nemen met medicatie.

**Geplaatst**: 10-07-25 19:24

Geplaatst: 10-07-25 19:24

Anjali
Dat kindje is grotendeels verlamd.
Kan daardoor niet ademen.
Maar bijvoorbeeld ook niet eten.
Dus eens verwennen met een ijsje zit er niet in.
Ze kan niet spelen.
En als ze niet word vermaakt huilt ze, dus haar leven is niet leuk.
En gaat nooit leuk worden.
Alleen maar meer behandelingen waar ze wel aantoont dat ze die naar vind.

Kwaliteit van leven is niks.
Maar omdat ze een beetje bij bewustzijn is zou ze niet dood mogen?

Een keer krijgt ze een heftige longontsteking en is het alsnog over en uit.
Moet men daarop wachten?

Het is een verschrikkelijke beslissing.
Maar zonder apparatuur was ze al niet meer in leven geweest.

**Geplaatst**: 10-07-25 19:28

Geplaatst: 10-07-25 19:28

anjali schreef:
Het kind heeft kennelijk last van de verzorging- daar zijn medicijnen\pijnstillers voor. Desalniettemin is de situatie heel naar en ernstig, dat ziet iedereen natuurlijk wel in.

Sprekende als iemand die in de zorg werkt;

Je hebt geen idee waar je het over hebt.
Alsjeblieft, denk je soms dat de medewerkers van de IC daar nog niet op de hoogte van zijn.

Ah oliebol, ik wist dat we dagelijks iets vergaten

Medicijnen zijn heel handig maar het is geen lange termijnoplossing.
Een kind van 3 zware medicatie geven voor dagelijkse zorg meerdere keren per dag.

Wat denk je dat dat op langere termijn met haar lichaampje doet. Haar lever, nieren.

We hebben het over wassen, aankleden, draaien voor poepluiers, ik gok dat ze een catheter heeft (elke 6 weken verwisselen, verhoogde kans op blaasontsteking) om de 4 uur kindje draaien en van houding veranderen om doorliggen te voorkomen. Beentjes en armpjes door fysio door laten bewegen om contracturen en atrofie zoveel mogelijk te voorkomen.

En dan heb ik het nog niet over de kans op longonsteking door de beademing.

**Geplaatst**: 10-07-25 19:29

Geplaatst: 10-07-25 19:29

Qimm schreef:
Geloof leent zich uitstekend voor cherrypicken. Je kiest gewoon uit wat past en dan roep je 'zo staat het in de bijbel, dit is gods wil'
In dit geval willen ze (heel heel heel begrijpelijk) hun kindje niet laten gaan en aangezien het medisch en rationeel niet goed te verdedigen valt, is er religieus nog een houvast.

Het geloof is gewoon een perfect concept. Het is een oplossing voor al je problemen. Alle wat je niet kunt weten/begrijpen, maar waarvan je ook niet kunt accepteren dat je het niet weet/begrijpt, daar heeft het geloof een antwoord op. Alles wat je niet aankunt, daar heeft het geloof een oplossing voor.
Wat gebeurt er als je doodgaat? Dan ga je naar de hemel
Hoe zijn wij ontstaan? Door de schepping van god
Mijn familielid/partner/vriend(in) is dood. Vervelend maar ach je zult ze terugzien in de hemel
Ik of iemand uit mijn omgeving is ziek en ik ben machteloos. Je kunt bidden wie weet helpt het.
Ik voel me alleen. Je bent niet alleen god is er
Enz.
Het concept zit geweldig in elkaar, daarom geloven zoveel mensen het

**Geplaatst**: 10-07-25 19:31

Geplaatst: 10-07-25 19:31

anjali schreef:
Ik vind dat men dat aan de patient moet overlaten of die dat wil of niet.

En hoe kan een klein kindje van 3 beslissen of hij of zij verder wil leven? Lijkt me niet toch...

**Geplaatst**: 10-07-25 19:38

Geplaatst: 10-07-25 19:38

Pijnstilling geeft gewenning waardoor je steeds meer nodig hebt. Dat kan zo'n klein lijfje helemaal niet aan.
Dit kindje heeft totaal geen kwaliteit van leven, haar leven is lijden. Als er al een god zou zijn dan denk ik niet dat hij of zij bezwaar zou maken. Ze wordt niet gedood maar haar levensverlengende behandeling wordt gestopt.

**Geplaatst**: 10-07-25 19:48

Geplaatst: 10-07-25 19:48

Percy schreef:
Als er al een god zou zijn dan denk ik niet dat hij of zij bezwaar zou maken. Ze wordt niet gedood maar haar levensverlengende behandeling wordt gestopt.

Als die bestond kwam dit toch überhaupt niet voor...

Tenminste niet als het een vriendelijk exemplaar is

**Geplaatst**: 10-07-25 20:55

Re: Ziekenhuis mag behandeling meisje stoppen na toestemming rechter

Geplaatst: 10-07-25 20:55

Qua geloof ligt het probleem naar mijn idee niet zozeer bij het niet mogen ingrijpen voor iets wat ‘Gods wil’ is, maar de verheerlijking van lijden.
Lijden, beproevingen en zware tijden worden al snel gezien als een test van geloof of iets waar een beloning tegenover staat, en in de islam (waar ik van aan neem dat dit het geloof van de ouders is) is dat nog sterker aanwezig dan in het christendom.

**Geplaatst**: 10-07-25 21:09

Geplaatst: 10-07-25 21:09

anjali schreef:
pmarena schreef:
Ik denk dat vooral het idee van soms gebeuren er wonderen mee te maken zal hebben.
Want er zijn toch wel wat bijzondere 'wederopstandingen' van mensen zeg maar, die je af en toe ergens leest.

En hoe vaak hoor je niet dat een mens of dier opgegeven wordt, zal de kerst niet meer halen en 7 kersten later zijn ze er nog en doen het nog best aardig ook.

Zeker gezien deze ouders pas sinds kort een diagnose lijken te hebben voor hun dochter, en er gezegd wordt dat er eigenlijk nog maar heel weinig bekend is over deze exacte aandoening. Er dus mensen zijn die wel weer wat herstel toonden en het meiske ook weer wat functie in haar hand terug leek te krijgen. Kan ik me best voorstellen dat ouders niet domweg af gaan op wat de artsen beweren omdat het helaas echt niet zeldzaam is dat die fout zitten.

Het meiske in zelfs erg duidelijk bij bewustzijn enzo....dat maakt het natuurlijk nog veel lastiger.
Dan zijn er inderdaad ook nog mensen als een Reeve en Hawking en nog veel zeer door hun lichaam beperkte mensen, die ik absoluut niet benijd maar die toch in hun ogen nog een heel waardevol leven hadden.

Ik snap het wel hoe deze mensen zich verscheurd moeten voelen.....

Dat vind ik nu juist het punt, dat dit meisje gewoon bij bewustzijn is. Als iemand zwaar in coma ligt dan zal het gemakkelijker zijn te beslissen de stekker eruit te trekken\ de beademing te stoppen. Maar dat is hier niet zo. Ik vind dat men dit niet kan doen zonder dat dit de wil van het meisje zelf zou zijn. En in dit geval willen de ouders het ook niet.Het kind heeft kennelijk last van de verzorging- daar zijn medicijnen\pijnstillers voor. Desalniettemin is de situatie heel naar en ernstig, dat ziet iedereen natuurlijk wel in.

Ze is niet ‘gewoon’ bij bewustzijn $:\$
Anders hadden de artsen deze keuze echt niet voorgesteld. Dat zijn namelijk ook mensen en het doet hen ook enorm veel verdriet als een kind niet te genezen is.

**Geplaatst**: 11-07-25 06:34

Geplaatst: 11-07-25 06:34

Er was ook te lezen dat haar lijfje de pijnstilling enzo inmiddels gewend is en ze in de loop van de maanden met dezelfde hoeveelheid middelen, er steeds meer doorheen gebroken is waardoor ze nu inmiddels nauwelijks meer 'weg' zou zijn maar inmiddels juist heel veel 'bij' is en dat de middelen niet meer goed werken -O-

Onali schreef:
Medicijnen zijn heel handig maar het is geen lange termijnoplossing.
Een kind van 3 zware medicatie geven voor dagelijkse zorg meerdere keren per dag.

Wat denk je dat dat op langere termijn met haar lichaampje doet. Haar lever, nieren.

Bij een kindje in deze staat zou me dat toch een heel klein beetje aan mijn bips oxideren eerlijk gezegd... het minste dat je kan doen is zorgen dat ze NU zo 'comfortabel' mogelijk is. Het zou dwars door m'n ziel snijden om mijn kind zo te zien lijden... alles liever dan dat

troi schreef:
Percy schreef:
Als er al een god zou zijn dan denk ik niet dat hij of zij bezwaar zou maken. Ze wordt niet gedood maar haar levensverlengende behandeling wordt gestopt.

Als die bestond kwam dit toch überhaupt niet voor...

Tenminste niet als het een vriendelijk exemplaar is

Dat dacht ik vroeger ook. Maar nu besef ik dat dat wel heel makkelijk gedacht is.
Eigenlijk is dat net zo kortzichtig als gelovigen die alles dat slecht is toeschrijven aan de mensheid, en alles dat goed is, toeschrijven aan God zeg maar....

Ik denk dat de oplossing ligt in het idee dat je als mens op aarde soms ellende doormaakt om je ziel te slijpen zeg maar, dat het je karakter verdiept. Mensen met bijna dood ervaringen die terug komen met herinneringen vertellen ook vaak dat ze aan het eind van die tunnel ergens terecht kwamen waar ze eerder waren geweest, voor hun leven begon, en waar ze zelf hebben kunnen kiezen wat ze in dit leven door gingen maken. En dat je dan dus het leed uitkiest dat je denkt te kunnen dragen. Zodat je die ervaring dan ook een keer hebt gehad....en je bij een volgend leven wellicht meer verdieping en compassie hebt ofzo...?

Dat iets als een God of engelen ofzo niet ingrijpt, dat zal gewoon zijn omdat die nu eenmaal niet in mogen / kunnen grijpen, iets met vrije wil die je uit moet laten spelen, ook al maakt de mensheid er een vreselijke klerezooi van -O-

Enige dat je als 'hogerhand' dan kan doen is je hoofd schudden, hopen dat genoeg mensen er niet in mee gaan en proberen de steun uit te stralen van hee je bent niet alleen, we zijn er hier boven voor jullie en aan het eind van je leven, als je dan nog steeds een goede ziel hebt, kom je hier (waar alles goed is) weer terug in onze liefde en mag je jezelf gaan evalueren en beslissen, hier een poosje te blijven en beslissen of je op een gegeven moment nog een nieuw rondje wil gaan doen en bepalen wat je dan die ronde wilt aan gaan en ervaren.

Ik weet niet zo goed wat ik daar van moet vinden. Maar het idee lost wel een aantal levensvragen op, zo van 'waarom zijn we hier' en 'wat gebeurt er na de dood' en 'waarom staat God al dat leed toe'....

Tja. Op een dag zullen we er allemaal wel achter komen hoe het nu eigenlijk eindigt en in elkaar zit.
Of niet....

Ik hoop dat het lijden van het meiske snel voorbij is en dat het een opluchting voor haar mag zijn....

**Geplaatst**: 11-07-25 06:48

Geplaatst: 11-07-25 06:48

pmarena schreef:
Onali schreef:
Medicijnen zijn heel handig maar het is geen lange termijnoplossing.
Een kind van 3 zware medicatie geven voor dagelijkse zorg meerdere keren per dag.

Wat denk je dat dat op langere termijn met haar lichaampje doet. Haar lever, nieren.

Bij een kindje in deze staat zou me dat toch een heel klein beetje aan mijn bips oxideren eerlijk gezegd... het minste dat je kan doen is zorgen dat ze NU zo 'comfortabel' mogelijk is. Het zou dwars door m'n ziel snijden om mijn kind zo te zien lijden... alles liever dan dat

Ja (duh)
Maar je moet ook op de lange termijn kijken, hoelang gaat dit lichaampje het volhouden.
Je kan niet iemand en zeker niet een kind volpompen met medicatie.
Ook niet "NU", dat is korte termijndenken en ja dat wordt al gedaan juist omdat ze lijdt.
Maar wat als ze daar doorheen komt volgende week of haar lever gaat opspelen.
Zeker omdat ze niet actief behandeld wordt (trauma vs chronisch) ga je op de lange termijn bekijken wat haalbaar is en naar het 'doel' (naar huis, verpleeghuis, revalidatie, hospice enz)

En dan zijn dagelijks zware medicijnen, meerdere keren per dag niet de oplossing.

**Geplaatst**: 11-07-25 07:31

Geplaatst: 11-07-25 07:31

Diddykong schreef:
Een kind onder de 12 mag geen medische beslissingen nemen. Maar goed ook, want ze kan nooit overzien wat de gevolgen zijn. Neem bijv een vreselijke ziekte als kanker. Dan kan ik me heel goed voorstellen dat een kind heel veel niet wil, want een prik doet pijn en je wordt ziek etc. Een kind van 3 kan nooit met volle overtuiging aangeven dat het dood wil, het begrijpt ook zeker niet wat dood is, want zulk tijdsbesef is er op die leeftijd niet, zelfs niet in goede gezondheid.

Nee maar bijv dood laten gaan terwijl het kind aangeeft te willen blijven leven is natuurlijk ethisch wel totaal niet uit te leggen. Dat is moord.
Een kind van 8 kan prima beslissen dat ie wil blijven leven

**Geplaatst**: 11-07-25 07:33

Geplaatst: 11-07-25 07:33

Onali schreef:
pmarena schreef:

Bij een kindje in deze staat zou me dat toch een heel klein beetje aan mijn bips oxideren eerlijk gezegd... het minste dat je kan doen is zorgen dat ze NU zo 'comfortabel' mogelijk is. Het zou dwars door m'n ziel snijden om mijn kind zo te zien lijden... alles liever dan dat

Ja (duh)
Maar je moet ook op de lange termijn kijken, hoelang gaat dit lichaampje het volhouden.
Je kan niet iemand en zeker niet een kind volpompen met medicatie.
Ook niet "NU", dat is korte termijndenken en ja dat wordt al gedaan juist omdat ze lijdt.
Maar wat als ze daar doorheen komt volgende week of haar lever gaat opspelen.
Zeker omdat ze niet actief behandeld wordt (trauma vs chronisch) ga je op de lange termijn bekijken wat haalbaar is en naar het 'doel' (naar huis, verpleeghuis, revalidatie, hospice enz)

En dan zijn dagelijks zware medicijnen, meerdere keren per dag niet de oplossing.

Bij iemand bij wie het sowieso aflopende zaak lijkt te zijn, bij wie ze praten over het afdwingen van uitschakelen van beademings apparatuur, lijkt de korte termijn ofwel het nu me toch iets belangrijker.

Begrijp me niet verkeerd hoor, ik ga niet tegen je expertise in of zoek geen ruzie ofzo, maar in dit 'op sterven na dood' geval snap ik wel dat mensen zeggen van joh stop er nou maar flink sedatie in tegen haar leed :(:)

De lange termijn doet weinig ter zake dan want dat wordt toch al 3x niks....

**Geplaatst**: 11-07-25 07:34

Geplaatst: 11-07-25 07:34

Hutcherson schreef:
Waar ligt de grens? Nou, hier. Als de rechter zegt dat het medisch personeel een dermate goede zaak heeft dan wordt daar de grens getrokken. Tot hier en niet verder.
Los van dat dit meisje niet kan leven zonder die medische zorg, en ouders die hun kind niet kunnen laten gaan, kost dit de maatschappij ook heel erg veel geld en het geeft onnodig lijden waar het kind ook nooit voor heeft gekozen, lijkt mij. Als er uitzicht is op een fatsoenlijk leven, wellicht met behulp van regelmatige behandelingen en medicatie, prima. Maar een kind dat geen mogelijkheden heeft als ze van de machines afgehaald wordt en naar huis kan om daar zorg te krijgen. Tja, wat is dat dan voor kwaliteit van leven.

Ja maar wie ben jij om dat voor een ander te bepalen. Als het een volwassene betrof die aangaf te willen blijven leven, dan vindt diegene de goede momenten het schijnbaar waard om ook slechte momenten te hebben. Als je nog films kunt kijken en je geniet daarvan bijvoorbeeld. Ook al ben je grotendeels verlamd. Iedereen beslist dat zelf.
Het probleem is natuurlijk met het kind van 3 dat die schijnbaar zelf geen mening heeft. Misschien heeft het ook nog niet genoeg verstand daarvoor vanwege de leeftijd

**Geplaatst**: 11-07-25 07:42

Geplaatst: 11-07-25 07:42

Dorine92 schreef:
Hutcherson schreef:
Waar ligt de grens? Nou, hier. Als de rechter zegt dat het medisch personeel een dermate goede zaak heeft dan wordt daar de grens getrokken. Tot hier en niet verder.
Los van dat dit meisje niet kan leven zonder die medische zorg, en ouders die hun kind niet kunnen laten gaan, kost dit de maatschappij ook heel erg veel geld en het geeft onnodig lijden waar het kind ook nooit voor heeft gekozen, lijkt mij. Als er uitzicht is op een fatsoenlijk leven, wellicht met behulp van regelmatige behandelingen en medicatie, prima. Maar een kind dat geen mogelijkheden heeft als ze van de machines afgehaald wordt en naar huis kan om daar zorg te krijgen. Tja, wat is dat dan voor kwaliteit van leven.

Ja maar wie ben jij om dat voor een ander te bepalen. Als het een volwassene betrof die aangaf te willen blijven leven, dan vindt diegene de goede momenten het schijnbaar waard om ook slechte momenten te hebben. Als je nog films kunt kijken en je geniet daarvan bijvoorbeeld. Ook al ben je grotendeels verlamd. Iedereen beslist dat zelf.
Het probleem is natuurlijk met het kind van 3 dat die schijnbaar zelf geen mening heeft. Misschien heeft het ook nog niet genoeg verstand daarvoor vanwege de leeftijd

Het kind laat anders duidelijk merken dat ze steeds ongelukkiger wordt. Steeds meer huilen, nee schudden, en ogen dichtdoen om zich af te sluiten voor alles en iedereen. Zoals te lezen in de link eerder in dit topic; het vonnis van de rechtbank met alle argumenten van zowel ouders, ziekenhuis en verpleegkundigen die haar dagelijks verzorgen.

Edit: en volwassenen met depressie en suicidale gedachten zijn ook nooit 100% van de tijd somber, ook zij kunnen lachen. Maar dat betekent niet dat ze niet lijden.

Laatst bijgewerkt door EmmaVZ op 11-07-25 07:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-07-25 07:44

Geplaatst: 11-07-25 07:44

Dorine92 schreef:
Diddykong schreef:
Een kind onder de 12 mag geen medische beslissingen nemen. Maar goed ook, want ze kan nooit overzien wat de gevolgen zijn. Neem bijv een vreselijke ziekte als kanker. Dan kan ik me heel goed voorstellen dat een kind heel veel niet wil, want een prik doet pijn en je wordt ziek etc. Een kind van 3 kan nooit met volle overtuiging aangeven dat het dood wil, het begrijpt ook zeker niet wat dood is, want zulk tijdsbesef is er op die leeftijd niet, zelfs niet in goede gezondheid.

Nee maar bijv dood laten gaan terwijl het kind aangeeft te willen blijven leven is natuurlijk ethisch wel totaal niet uit te leggen. Dat is moord.
Een kind van 8 kan prima beslissen dat ie wil blijven leven

Het is ook niet zo dat een kind vanaf 12 jaar ineens volledige zelfbeschikking heeft en de dag ervoor niks in te brengen heeft.
Een kind van 8 met een duidelijke goed onderbouwde mening zal heus gewicht in de schaal leggen. Artsen kijken in hoeverre iemand de beslissing kan overzien en kan (mee) beslissen.
Dat zal bij een 3 jarige minimaal zijn en bij een 11jarige voor een groot deel. En alles daar tussenin.

**Geplaatst**: 11-07-25 07:48

Geplaatst: 11-07-25 07:48

In zulke discussies vind ik het fascinerend te zien dat er zovelen zijn die de dood zien als het ergste dat iemand kan overkomen. Dat is niet zo bij uitzichtloos lijden zoals in geval van dit kindje. Ze heeft duidelijk veel pijn/ongemak, kan zich niet verwoorden of aangeven wat ze wil. Ze kan alleen maar ondergaan wat anderen met haar doen en voor haar beslissen. Dat lijkt mij veel erger dan de dood, in dit geval is de dood een verlossing en het einde aan lijden. Dat de ouders dat zelf niet zien is hartverscheurend

**Geplaatst**: 11-07-25 08:27

Geplaatst: 11-07-25 08:27

Maar hoe weet je zeker dat het kind niet doodsbang is van de pijn bij de verzorging bijvoorbeeld maar op zich wel wilt leven? Kunnen wij beslissen voor haar dat ze vast niet meer wilt leven, ook al is het zo, op die manier?

Dat ondergaan gaat twee kanten op. Kunnen wij zo weten dat ze liever niet meer lijdt, ook al lijkt ons dat rationeel gezien "beter"?

Er zijn héél veel mensen die zich in een situatie van uitzichtloos lijden bevinden. Gekluisterd in een rolstoel, niet meer de mogelijkheid om zich uit te drukken over dat soort dingen. Onze vereniging doet vrijwilligerswerk in een zorginstelling waar mensen met een hersenletsel permanent verblijven. Daar zitten meerdere mensen in dergelijke toestand, waarmee je niet (meer) kunt communiceren over wat ze willen of hoe ze hun toekomst zien. Mensen die ook sterven zonder hulp van machines en dergelijke. Kunnen wij voor al die mensen beslissen dat hun situatie toch dermate uitzichtloos is dat we ze beter laten gaan?

Het zijn open vragen. Ik vind het bijzonder moeilijk, zo niet onmogelijk om "grenzen" hierin te bepalen. Dit kind is geen losstaand geval.

De wens om lijden te doen stoppen staat niet automatisch gelijk aan een doodswens.