Leeftijd kinderwens

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Earth

Berichten: 10725
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: Ergens oost

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:23

Olle schreef:
Earth schreef:
Ik vind kinderen overigens heel onhandig. Je lichaam raakt verlept, je slaapt raakt verlept, je bankrekening, jijzelf raakt verlept. Zo weinig voordelen :')


Maar je krijgt er zovéél voor terug :+


Ja wat dan? Poepluiers, slapeloze nachten, lege portemonnee, gekrijs in je oor, bekladde muren, kapot servies, en zo kan ik nog wel ff doorgaan :')

Esmee_RS

Berichten: 5232
Geregistreerd: 10-07-11
Woonplaats: Op het circuit

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:27

Roodvos schreef:
Seks (willen) is een oerdrift. Logisch, daar komen kinderen van. Nu we als mensen anticonceptie hebben uitgevonden is daaruit de mythe van "de kinderwens" ontstaan. Maar weet dat het fenomeen "kinderwens"' vooral sociale druk is.
En naarmate je ouder wordt, wordt die druk hoger. "Heb je ook kinderen?" "Niet te lang wachten hoor, dadelijk lukt het niet meer!" "Het lijkt me zo leuk om oma/opa te zijn!". Enz enz.
En als je dat maar vaak genoeg hoort dan krijg je vanzelf een ongemakkelijk gevoel. En zie, daar ontstaat de kinderwens.

Citaat:
Gedragsbioloog Van Veen vermoedt dat een kinderwens ook hier vooral het gevolg is van ‘sociaal kuddedrag’. Het is simpel­weg de norm om je wel voort te planten. ‘Van jongs af aan wordt aan meisjes verteld: jij gaat later baby’s baren.’ We groeien op met het idee dat dit de meest voor de hand liggende route is.
https://archive.is/wqKLh

Ik vind dit heel interessant. Ik word binnenkort 27, dus er is in theorie nog genoeg tijd om een beslissing te nemen, maar dit is iets waar ik ook wel veel over nadenk. Ik sta er voor mijn gevoel heel neutraal in: het is niet zo dat ik per sé kindloos wil blijven, maar ik heb ook weer niet zo'n sterke kinderwens dat ik het als zekerheid zie dat ik later een gezin met kinderen heb. Een schril contrast bij sommige vriendinnen, die dit wel echt zo voelen. Mijn vriend staat er hetzelfde in als ik. Ik kan me voorstellen dat als mijn vriend wél een hele sterke kinderwens zou hebben dit bij mij de zaken ook iets meer zou aanwakkeren, maar dat is dus niet het geval.
Nogmaals, het is niet zo dat ik per sé geen kinderen wil hebben, maar ik denk dat het verwachtingspatroon wat men heeft (en ikzelf daardoor misschien ook wel?) een grote rol speelt in het gevoel. Het is toch "hoe het heurt", terwijl ik objectief gezien echt veeeeeeel meer voordelen zie aan een leven zonder kinderen.

Evercreek

Berichten: 542
Geregistreerd: 07-04-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:29

Tiggs schreef:
Olle schreef:


Maar je krijgt er zovéél voor terug :+


Ja daarom heb ik het anders aangepakt. Mijn broertje heeft hele leuke kinderen en zodra die teveel prikkels afgeven ga ik weer naar huis :')


Same, mijn broer en zusje planten zich maar lekker voort. Iedere keer als ik thuis kom van een familie event ben ik blij dat ik ze niet heb :') Ben gek op mijn neefjes en nichtjes hoor, al zijn ze zijn wel erg aanwezig :+

Edit: Ik bedoel dan met hun eigen partner, niet met elkaar _O-

AnnoNiemand

Berichten: 1162
Geregistreerd: 16-05-18
Woonplaats: Nederland

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:32

XladyX schreef:
Annoniemand die ervaring heb ik ook niet hoor.. hoe bedoel je niet meer 100% voor je paarden gaan? Als je het merendeel van de dag/leven bij de paarden spendeert oké dat kan ik begrijpen dat dat niet meer kan. En de eerste maanden/jaar met een baby zijn altijd pittig. Maar zeker de avonden, als de kinderen een vaste bedtijd hebben vind ik het een ander verhaal. En als je geluk hebt zijn je kinderen zelfs geinteresseerd in de paarden, of kun je een deel van de zorg doen terwijl ze mee zijn. Uitmesten, voeren, borstelen etc kun je best "leuk" maken voor je kinderen of zo doen dat zij zelfstandig spelen terwijl je bezig bent en toezicht op ze houdt. Ook met twee lukt dat nu nog (hoewel de jongste meestal nog in de kinderwagen vertoefd, dat scheelt). En trainen doe ik dan na bedtijd.

Maargoed dit gaat off topic en zijn genoeg andere topics over qua paarden/kinderen combineren. Ik denk dat het allemaal valt of staat met hoe je er zelf in staat en je eigen energieniveau en keuzes die je maakt.

Niet iedereen heeft banen waarbij ze 's avonds vrij zijn. Mijn man draait veel wisselende diensten dus na mijn werk zit ik vaak verplicht thuis en kan ik niet naar stal. Daardoor wordt mijn paardentijd heel erg beperkt. Als je dit niet hebt, of je hebt je paarden aan huis, dan zal dat heel anders zijn. In mijn geval, dus in de situatie waarin ik zit, zou ik het nooit weer doen.

pmarena

Berichten: 51966
Geregistreerd: 09-02-02

Re: Leeftijd kinderwens

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:41

Ja dat in de kinderwagen en zelfstandig spelen terwijl je echt even iets kan aanpakken... leek me zo handig.
Wat was ik naïef :')

Maargoed bij sommige anderen schijnt het wel te gaan zonder dat je batterij dan helemaal leeg getrokken wordt doordat het eigenlijk geen doen is omdat kind niet rustig blijft zitten / liggen / slapen _O-

Kaitlyn

Berichten: 10213
Geregistreerd: 04-06-06
Woonplaats: Veluwe

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:54

Earth schreef:
Kaitlyn schreef:
Ik word een beetje bang van al die mensen die pas rond/na hun 35e ineens een kinderwens kregen. :')


Haha hoezo?


Ik word 34 dit jaar en schreeuw altijd dat ik absoluut geen kinderen wil. _O-


Earth schreef:
Ik vind kinderen overigens heel onhandig. Je lichaam raakt verlept, je slaapt raakt verlept, je bankrekening, jijzelf raakt verlept. Zo weinig voordelen :')


Die bankrekening, slaap en jezelf raken net zo goed verlept met dieren (als ze wat hebben vooral.) :))

Ja hier ook 2 neefjes die ik vaak zag. Nu ik in Duitsland woon helaas wat minder, ze mogen de grens niet over zonder toestemming van de vader.. -O-

Muppett
Berichten: 2382
Geregistreerd: 11-04-09
Woonplaats: Somewhere

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:57

Ik had zelf een heel sterke kinderwens, al vanaf mijn twintiger jaren. Die kinderwens heb ik uitgesteld tot mijn 31e en toen raakte ik zwanger van mijn zoon. Ik had een bijrijdpaard waarvoor ik fulltime verantwoordelijk was, was zo ongeveer mijn eigen paard. Ze stond zeker 8 maanden per jaar 24/7 in de wei dus als ik een dagje niet kwam, maakte dat niks uit.
Ze is toen mijn zoon een jaar was met pensioen gegaan. De fulltime zorg moest ik wel echt kunnen verdelen met iemand en dat wilde de eigenaresse niet, dus die heeft besloten om haar op een pensioenplek te zetten. Ik denk dat als je een fijne bijrijder / mede-eigenaar oid hebt, je een paard en kind prima kunt combineren. Ik ken genoeg moeders met paarden, sommigen zelfs met twee paarden.

Mijn zoon was geen gemakkelijke baby: sliep slecht, altijd ziek en mega aanhankelijk. Toen ik nog geen kinderen had, was ik buiten werktijden om altijd op stal, maar dat veranderde wel toen mijn zoon kwam. Toen wilde ik gewoon bij hem zijn. Paardlief werd zeker niet verwaarloosd, maar ik merkte wel dat ik geen zin meer had om 4 uur lang op stal te tutten. Nooit van mezelf gedacht, maar ja, iets met hormonen en moedergevoelens.... En dat is zo gebleven. Het is intens om kinderen te hebben, maar ik zou ze voor geen goud willen missen.

Miran

Berichten: 4785
Geregistreerd: 10-08-01
Woonplaats: Woubrugge

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 15:58

Het is ook niet dat ik voor mijn 35e pertinent geen kinderwens had. Dat stond meer open, maar het leven was ook prima zonder.

Olle

Berichten: 2793
Geregistreerd: 30-03-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 16:09

Earth schreef:
Ja wat dan? Poepluiers, slapeloze nachten, lege portemonnee, gekrijs in je oor, bekladde muren, kapot servies, en zo kan ik nog wel ff doorgaan :')


Ik zei toch ook niet dat het positief was ;-)

Urbanus

Berichten: 45426
Geregistreerd: 05-02-08
Woonplaats: Tollembeek

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 16:14

Earth schreef:
Ja wat dan? Poepluiers, slapeloze nachten, lege portemonnee, gekrijs in je oor, bekladde muren, kapot servies, en zo kan ik nog wel ff doorgaan :')


Ik snap dat je het grappig bedoelt maar ja.

Azmay
Berichten: 18190
Geregistreerd: 01-01-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 16:19

Olle schreef:
Earth schreef:
Ik vind kinderen overigens heel onhandig. Je lichaam raakt verlept, je slaapt raakt verlept, je bankrekening, jijzelf raakt verlept. Zo weinig voordelen :')


Maar je krijgt er zovéél voor terug :+


Heel eerlijk, ik kan de slapeloze nachten en het 24/7 aan staan en entertainen absoluut missen in mijn leven.

Máár de wereld door de ogen van een kind mee krijgen, zien hoe ze steeds "ineens" weer iets heel nieuws kunnen of heerlijk op de bank knuffelen met een wezentje waar je zoveel van houd dat het overweldigend is blijft onbeschrijfelijk.

Tuurlijk had ik dat niet gemist als ik geen kind had gehad, en het is niet allemaal rozegeur en maneschijn. Maar we moeten ook niet doen alsof kinderen alleen maar ellende zijn.

Earth

Berichten: 10725
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: Ergens oost

Re: Leeftijd kinderwens

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 16:20

En dat besef ik me ook wel hoor. Een kind lijkt me heel bijzonder, het is iets van jou. dat lijkt me heel gek en fascinerend tegelijk.

Popstra
Berichten: 15773
Geregistreerd: 21-06-08

Re: Leeftijd kinderwens

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 16:34

eigenlijk denk ik dat in de toekomst veel vrouwen alleen maar op late leeftijd hun eerste krijgen met die woningnood van nu en in de toekomst.

ik zelf heb nooit de wens gevoeld. knuffelen met mijn hondjes is ook heel fijn.....
vind de wereld er ook niet bepaald leuker op worden om dat een kind te gunnen.

Kaitlyn

Berichten: 10213
Geregistreerd: 04-06-06
Woonplaats: Veluwe

Re: Leeftijd kinderwens

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 16:45

Het zal vast heel bijzonder zijn, maar dat knuffelen op de bank met iets waar ik intens van houd doe ik wel met de katten (of de hond op de vloer). :D

Earth

Berichten: 10725
Geregistreerd: 09-04-20
Woonplaats: Ergens oost

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 16:47

Kaitlyn schreef:
Het zal vast heel bijzonder zijn, maar dat knuffelen op de bank met iets waar ik intens van houd doe ik wel met de katten (of de hond op de vloer). :D


Nou ik moet wel zeggen dat knuffelen met een baby oprecht serotonine aan maakt. Ik zat laatst een half uurtje te chillen op de bank met de baby van vrienden en ik voelde me daarna echt onwijs zen. Dus ik moet vaker baby's knuffelen... van anderen... :')

Leo

Berichten: 50969
Geregistreerd: 06-12-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 16:49

Kaitlyn schreef:
Earth schreef:

Haha hoezo?


Ik word 34 dit jaar en schreeuw altijd dat ik absoluut geen kinderen wil. _O-


Puppies zijn een prima alternatief :))


Ik herken de "druk" van de maatschappelijke verwachting en ik voel me ook vaak alsof ik stuk ben dat ik die oerdrang niet voel. Maar we willen trouw blijven aan onszelf. Ik word 37 dit jaar en voel het nog altijd niet. En ik vind kinderen heel leuk. Ik heb 15 jaar met kinderen gewerkt. Daarin heb ik ook de keerzijde gezien. Niets is vanzelfsprekend en al zeker niet planbaar.

Suzanne F.

Berichten: 54185
Geregistreerd: 03-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 17:01

Ja en dan nog het ideaalbeeld dat je heel goed met je kinderen overweg kan. Dat je een super band hebt en dat er geknuffeld wordt en dat er veel liefde is en dat er samen superleuke dingen worden gedaan. Er kan een tijd komen, meestal als de hormonen komen opspelen, dat dit beeld niet opgaat. Dat je misschien helemaal niet meer door 1 deur kunt, er veel ruzie of onenigheid of frustratie is en dat je ineens heel anders naar je kind gaat kijken. Het is normaal dat ze zich losmaken maar dit kan ook in extreme vorm en dat is alles behalve leuk. Om nog maar niet te spreken van kinderen/jongvolwassenen die in de criminaliteit belanden en waar je geen invloed meer op hebt.
Het kan echt heel anders gaan dan je denkt of hoopt of droomt. Beginnend bij een lichamelijk en geestelijk gezond kindje wat fijn kan meekomen op school en in de maatschappij.
Ik ben dagelijks bewust mijn zegeningen aan het tellen om soms niet helemaal door te draaien. Dan praat ik tegen mezelf: kijk wat er allemaal wel goed is, het kan veel beroerder, het is een fase, dit gaat over, het komt echt goed, je kan dit, je bent een sterke vrouw.

Kaitlyn

Berichten: 10213
Geregistreerd: 04-06-06
Woonplaats: Veluwe

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 17:10

Leo schreef:
Puppies zijn een prima alternatief :))


Ik herken de "druk" van de maatschappelijke verwachting en ik voel me ook vaak alsof ik stuk ben dat ik die oerdrang niet voel. Maar we willen trouw blijven aan onszelf. Ik word 37 dit jaar en voel het nog altijd niet. En ik vind kinderen heel leuk. Ik heb 15 jaar met kinderen gewerkt. Daarin heb ik ook de keerzijde gezien. Niets is vanzelfsprekend en al zeker niet planbaar.


Haha ja dat vinden wij ook. :D
Die druk herkennen we wel hoor. Zijn ouders / familie zijn toch hevig teleurgesteld dat we geen kinderen willen. Mijn vader ook, maar die moet dan de opmerking maken “wie wast jouw billen dan als je oud bent?” Goh pap, geen idee, je hebt jouw moeder ook in een bejaardentehuis gestopt en ging misschien net aan 2x per maand langs. :+
Kinderen moet je niet nemen met de gedachte dat ze er dan altijd voor je zijn als je oud bent.

Wij blijven ook trouw aan onszelf. Allebei nooit de gevoelens gehad, en vinden onszelf ook te “egoïstisch” voor kinderen. Willen niet minder werken, willen onze sport/hobbies niet opgeven of verminderen, willen onze financiële vrijheid niet opofferen. Willen nog spontaan (met hond, zonder kinderen) zo een weekend weg kunnen en boeken bewust vakanties waar kinderen niet welkom zijn. :o
Laatst bijgewerkt door Kaitlyn op 26-06-25 17:14, in het totaal 1 keer bewerkt

Esperanza
Blogger

Berichten: 3376
Geregistreerd: 20-08-04
Woonplaats: Ramsau am Dachstein

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 17:12

Oh, ik ben ook zo stuk. Ik ben die jaren vanaf, zeg 35 tot 40 ook door geslopen met af en toe de gedachte, zou het nog komen? Maar het is nooit gekomen. :D

Mijn man heeft kinderen en ik zie hem nu als verse opa helemaal week worden van zijn kleinzoon. En ook dat heb ik 0. Ik ben ook geen oma, ik ben nu 48. -O-

Ik vind mijn nichtje en neefje leuk hoor, kan er ook naar uitkijken dat ze hier van de zomer weer een week zijn. Maar die zijn al groter. Als je er een beetje mee kunt communiceren wordt het voor mij echt beter. En ze zijn helemaal gek op hun tante en dat vind ik helemaal leuk.

Maar zelf, altijd aanstaan, geen vrijheid meer, ik geloof dat ik dat niet zou kunnen. En reizen, dat zou dan toch ook niet gaan. Nee, met kinderen zit je dan toch in een soort stramien…

Wij boeken ook alleen vakanties waar geen kinderen welkom zijn. Ik wil zeker niet met een ander zijn onopgevoed spul geconfronteerd worden, dat is voor mij geen vakantie

_San87_
BKB 2024 winnaar 2D

Berichten: 46697
Geregistreerd: 18-05-09
Woonplaats: Het bos

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 17:41

Ik denk dat je vooral eerst eens met je partner moet gaan praten, wensen, verwachtingen, wil hij überhaupt al wel een kind? Als ik Bokt zo lees ben je enorm veel tijd en geld kwijt aan je paard, past dat wel samen met een kind? Is de potentiële vader bereid net zo veel zorgtaken op zich te nemen als jij gaat doen?

Nienke1979
Berichten: 184
Geregistreerd: 25-03-24

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 17:50

Ik heb vanaf mijn circa 12e jaar de pil geslikt. Ben op mijn 22e jaar gestopt met de pil. Was er dus zeg maar vroeg bij. Ik had gelijk mijn eisprong weer (weet ik doordat ik endometriose heb).
Dus dat zegt niet zoveel

Wel neemt je vruchtbaarheid vanaf je 35e af, maar ook neemt de kans op een niet geheel ziek kindje toe.

Een stabiele basis vind ik wel erg belangrijk (ondanks mijn prille leeftijd was dat er ben dit jaar 25 jaar getrouwd)


Doe waar jij je goed bij voelt een kinderwens is een wens. Als dat niet vervuld kan worden is dat giga pijnlijk. Als je hem niet voelt ook helemaal prima. Maar ga niet kijken wat moet niets moet

Plantje15
Berichten: 157
Geregistreerd: 29-04-20

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 18:03

Miss_Mii21 schreef:
Inmiddels gaat de teller bijna richting 34(september). Door allerlei omstandigheden is het er nog niet van gekomen. Recent (oktober) eerste huis gekocht, mijn inmiddels vriend ook, dus dat moeten we ook nog oplossen.
Ik begin het erg benauwd te krijgen, de tijd tikt door, straks is het te laat/kan het niet meer.
Anderzijds net beiden eerste huis gekocht, met een paard is er 0 kind budget (en tijd)en we zijn nog niet zo lang samen. Normaal zeg je kijk het even jaar of 2 jaar aan. Maar straks kan het niet meer/werkt het niet meer/ben ik te oud....

Zijn er hier bokkers die ook op oudere leeftijd aan kinderen begonnen?

En dan is er ook nog zoiets als ontpillen. Dat kost ook tijd. Recent las ik dat je vruchtbaarheid vanaf 35jr erg afneemt.
Ik begin het erg benauwd te krijgen....


Ik snap de angst, zwanger worden plan je niet zomaar even en kan altijd langer duren dan gepland.

Anderzijds is kinderen hebben heel zwaar. Je past het echt niet zomaar tussen in je oude leven. Paarden komen echt op de tweede plaats (jaja; ook al denk je vooraf van niet, ik spreek uit ervaring. Kind was in goede handen bij partner en toch voelde het niet ok om enkele avonden per week weg te zijn. Laat staan dat ik er energie genoeg voor bleek te hebben). Je geeft heel veel vrijheid op en zelfs de praktische dingen worden lastiger in te plannen (autokeuring, doktersbezoeken, bezoek aan de bank/andere instanties/…). Slaap mis je ook (en nee dat zijn geen probleemgevallen, geen enkele baby slaapt de nacht door, dit is een ritme die zich maar over enkele maanden jaren ontwikkelt)

Je relatie moet sterk zijn om de eerste jaren te overleven. Er moet echt een stevige basis zijn.

Dus ben je bereid enkele jaren je vrijheid sterk ingeperkt te zien, is je relatie (heel) stabiel en kan je het kindje materieel alles bieden zou ik zeggen Ga ervoor. Het is heel mooi, maar ook heel zwaar (en ik heb echt geen probleemkind ). En ja, het is echt zo erg als ze zeggen (ik dacht ook dat het wel ging meevallen). Maar ik zou het onmiddellijk opnieuw doen

Dorine92
Berichten: 6342
Geregistreerd: 21-04-12
Woonplaats: Schagen

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 18:42

Muurp schreef:
Dorine92 schreef:
Ontpillen kun je alvast aan beginnen, dat scheelt alweer. Als je de sensiplan cursus doet, en die methode voorlopig als anticonceptie gebruikt, kun je hem straks als je er wel voor wilt gaan precies omgekeerd gebruiken, namelijk precies gaan hobbelen als je bevrucht kunt gaan worden. Als jullie beide vruchtbaar zijn is het dan zo raak omdat je heel goed weet wat je doet.
Veel mensen hier op bokt zijn nogal kortzichtig over deze methode omdat ze geen idee hebben wat het inhoudt, maar je kunt bij vragen altijd een pb sturen. Of hen even opbellen voor een uitleg over de methode. Ze kunnen je goed te woord staan.



Ik denk dat TS eerst moet bepalen of ze echt kinderen wil en of haar partner daar hetzelfde in staat voordat ze dit doet. Als dat gesprek namelijk niet goed verloopt is dit niet nodig omdat het ergens ook gewoon een risico is.

Het is geen risico als je het juist toepast. Het is qua betrouwbaarheid gelijk aan de pil. Zelfs ietsje betrouwbaarder

Cioccolato

Berichten: 7877
Geregistreerd: 13-12-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 18:46

Wat een boel horror verhalen over kinderen zeg. Jeetje.

Ik hoop dat je een wijze keuze kan maken ts.

Het argument van 'kinderen in een zieke wereld' baren is denk ik altijd. Vroeger zeiden ze het, nu en altijd. Er is altijd iets. Oorlog, milieu/klimaat, ai. Noem maar op. Alles wat voor ons onbekend is, is eng. Je plaatst je kinderen ook nog eens in onzekerheid. Want komt er oorlog? Hoe gaat ai zich ontwikkelen? Maar wat dacht je dat mensen eerder over een telefoon dachten etc. Je krijgt altijd kinderen in een onzekere wereld..

Goed om na te denken. Maar ga je leven niet overdenken. Maar doe het wel altijd in samenspraak met je partner.

Dorine92
Berichten: 6342
Geregistreerd: 21-04-12
Woonplaats: Schagen

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-25 18:51

Urbanus schreef:
Dorine92 schreef:
Ontpillen kun je alvast aan beginnen, dat scheelt alweer. Als je de sensiplan cursus doet, en die methode voorlopig als anticonceptie gebruikt, kun je hem straks als je er wel voor wilt gaan precies omgekeerd gebruiken, namelijk precies gaan hobbelen als je bevrucht kunt gaan worden. Als jullie beide vruchtbaar zijn is het dan zo raak omdat je heel goed weet wat je doet.
Veel mensen hier op bokt zijn nogal kortzichtig over deze methode omdat ze geen idee hebben wat het inhoudt, maar je kunt bij vragen altijd een pb sturen. Of hen even opbellen voor een uitleg over de methode. Ze kunnen je goed te woord staan.


Oh ja ik houd van Sensiplan! Nina Pierson heeft dat ook gedaan, dat artikel kun je hier lezen:

#2 Bonus: Mag ’t wat bekender? - by Nina Pierson https://share.google/nrwWcJXpNOzpyedXG

Daarna schreef ze over haar abortus omdat Sensiplan toch niet helemaal goed ging.

#39: Mijn Abortus Ervaring - by Nina Pierson - Vrouw'en https://share.google/vDd6PB2Lim9DAwyhk

Overigens is ze een jaar later weer ongepland zwanger geraakt en heeft het toen gehouden.

Lezen is ook een vak. Ze is niet zwanger geworden toen ze Sensiplan gebruikte, maar de kalendermethode. En dan ook nog na het onjuist toepassen ervan.

"Ik was ongepland zwanger van Mart (als gevolg van het onjuist toepassen van een onbetrouwbare vorm van natuurlijke anticonceptie, de kalendermethode (lees hier mijn stuk over wel betrouwbare vormen van anti-conceptie))."

Zo ga je alweer met desinformatie