Bokt.nl

daantjuhhh schreef:

Een alcoholist is ook wel wat anders dan iemand die een keer te veel drinkt en over een grens gaat.

Veel alcoholisten (niet alle) zijn zo aan alcohol gewend dat ze nog redelijk functioneren.
Hier een collega gehad.
Die functioneerde prima op wat domme kleine foutjes na.
Hij functioneerde beter op alcohol dan zonder.

Zebrastreep schreef:

een beter gevoel zoeken doormiddel van gebruik van alcohol.
.

DuoPenotti schreef:

daantjuhhh schreef:

Een alcoholist is ook wel wat anders dan iemand die een keer te veel drinkt en over een grens gaat.

Veel alcoholisten (niet alle) zijn zo aan alcohol gewend dat ze nog redelijk functioneren.
Hier een collega gehad.
Die functioneerde prima op wat domme kleine foutjes na.
Hij functioneerde beter op alcohol dan zonder.

ja en nee

die vent die bij ons leefde functioneerde op zijn werk prima inderdaad, daar kon hij het goed genoeg verbloemen blijkbaar.
Maar thuis ging hij toch regelmatig wel over de grens en dat was zeker te wijten aan zijn nare karakter, maar ondanks dat hij alcohol de hele week gewend was gaf hem dat regelmatig nog een extra zet

daantjuhhh schreef:

Een alcohollist heeft pas een probleem als er geen alcohol is.

Natuurlijk kan een alcohollist ook wel over grenzen gaan.
Het zal vast niet zo zijn dat een alcohollist nooit over grenzen van andere mensen gaat.

DuoPenotti schreef:

daantjuhhh schreef:

Een alcohollist heeft pas een probleem als er geen alcohol is.

Natuurlijk kan een alcohollist ook wel over grenzen gaan.
Het zal vast niet zo zijn dat een alcohollist nooit over grenzen van andere mensen gaat.

uiteraard heeft hij dan OOK een probleem als hij niet kan drinken.
Maar niet dan alleen maar.
Er word bijna gesteld dat een alcoholist goed functioneert en zo niet vervelend word door de alcohol en dat is wel een hele grote misvatting.

daantjuhhh schreef:

DuoPenotti schreef:

uiteraard heeft hij dan OOK een probleem als hij niet kan drinken.
Maar niet dan alleen maar.
Er word bijna gesteld dat een alcoholist goed functioneert en zo niet vervelend word door de alcohol en dat is wel een hele grote misvatting.

Dat stel ik helemaal niet.
Een acoholist heeft sowieso een probleem.
Een verslaving.

Maar er is wel een verschil tussen iemand die verslaafd is en iemand die in weekend zichzelf een keer lam zuipt.

denisesilver schreef:

Waarschijnlijk omdat er hier veel gesproken wordt door mensen die dus wel een verslaving van dichtbij hebben meegemaakt en daardoor een nultolerantie hebben tegen drankmis/gebruik.

DuoPenotti schreef:

dan begreep ik je post verkeerd met goed functioneren en pas een probleem hebben zonder alcohol.

Fly_high schreef:

denisesilver schreef:

Waarschijnlijk omdat er hier veel gesproken wordt door mensen die dus wel een verslaving van dichtbij hebben meegemaakt en daardoor een nultolerantie hebben tegen drankmis/gebruik.

Mijn vader is een (hoog functionerende) alcoholist maar toch sta ik er zelf anders in.

Vind het persoonlijk juist bagatelliseren van de impact die echte alcoholisme heeft op je leven als je op elke casual drinker verslaving-labeltje probeert te plakken.

daantjuhhh schreef:

Een alcoholist is ook wel wat anders dan iemand die een keer te veel drinkt en over een grens gaat.

Veel alcoholisten (niet alle) zijn zo aan alcohol gewend dat ze nog redelijk functioneren.
Hier een collega gehad.
Die functioneerde prima op wat domme kleine foutjes na.
Hij functioneerde beter op alcohol dan zonder.

Earth schreef:

Het is gewoon zo eng dat alcohol zo makkelijk verkrijgbaar is en maatschappelijk geaccepteerd wordt. Zo ook met mijn man. Hij is ontzettend liefhebber van speciaalbier. Maar er werd ook altijd bier gedronken als er vrienden waren, op een zondagmiddag tijdens de voetbal of F1, etc. En als we naar de voetbal gingen, dan gingen er zo 4 of 5 halve liters doorheen. Ik vind dat altijd wel schokkend dat het zo makkelijk gaat om 2,5 liter bier te drinken zonder blikken of blozen. Doordeweeks dronk hij regelmatig 's avonds nog wel een of meerdere speciaalbiertjes. Dan niet veel, maar dat waren dan wel biertjes met een hoog alcoholpercentage. Ik zei hem vaak zat, doe eens rustig aan. Hij werd overigens zelden dronken gelukkig.
Totdat hij bij een fietsclub kwam. Allemaal stoere lui met lowriderbikes enzo. En daar werd pas echt veel gezopen. En dat waren ook lui van in de 40 enzo. En toen kwam mijn man ook een paar keer dronken thuis van feestjes.
En ik geloof dat hij daarvan is geschrokken, maar ook van de mate van alcoholgebruik van die andere mannen. En zo ineens heeft hij besloten om geen bier meer te drinken. Ik was echt positief verrast! Hij stopt niet helemaal, maar hij stopt met 'gewoon' bier drinken. Als hij nu op het terras zit of een keer een avondje thuis een speciaalbiertje neemt, kan hij er inmiddels ook veel meer van genieten. Ik vind dat echt knap van hem.

Fly_high schreef:

denisesilver schreef:

Waarschijnlijk omdat er hier veel gesproken wordt door mensen die dus wel een verslaving van dichtbij hebben meegemaakt en daardoor een nultolerantie hebben tegen drankmis/gebruik.

Mijn vader is een (hoog functionerende) alcoholist maar toch sta ik er zelf anders in.

Vind het persoonlijk juist bagatelliseren van de impact die echte alcoholisme heeft op je leven als je op elke casual drinker verslaving-labeltje probeert te plakken.

Courses schreef:

Iedereen heeft andere ervaringen met drank, de mate waarop en hoeveel iemand kan hebben. Ik denk dat je hetzelfde hebt wanneer je de vraag stelt gerelateerd aan middelen gebruik.

Dat gezegd te hebben: Ik heb jaren in de horeca gewerkt en heb echt véél zien gebeuren. Van zwervers die stomdronken de Gracht in gingen en eruit gevist moesten worden anders hadden ze het niet overleefd tot agressie. Ik ben zelf pas relatief 'laat' begonnen met drinken (22/23) en ben twee keer, in relatie tot mijn werk in de horeca, echt over de schreef gegaan. Daar heb ik ook genoeg van geleerd en ik ken mijn grenzen enorm goed, dus ik ben comfortabel met de hoeveelheid die ik drink omdat ik duidelijk weet wanneer ik moet stoppen. Ik drink niet om te drinken, ik drink omdat ik een goede wijn enorm kan waarderen en zeker met oog op waar ik nu woon zit drank enorm in de cultuur als sociaal aspect. Ik voel er geen druk door, maar het is wel een soort 'je spreekt af met iemand om buiten de deur ergens wat te gaan drinken' mindset.

Dat gezegd te hebben, als mensen dronken worden is dat hun eigen probleem. Als het vrienden zijn, zal ik altijd zorgen dat ze veilig retour naar huis gaan, maar zodra er ongepast gedrag bij komt kijken is het snel klaar en zullen ze dat ook echt horen. Wangedrag is nooit goed te praten, of je nou 2 biertjes, 13 biertjes of 1 cola op hebt.

denisesilver schreef:

Superpony, kleine kanttekening wat betreft kinderen van verslaafden die sneller zelf verslaafd worden. Dat risico is er namelijk wel degelijk. Verslavingsdrang zit in de genen. Vaak is het ook een symptoom van genetische mentale stoornissen. Daarbij denk ik dat wanneer drinken of overmatig drinken binnen een gezin genormaliseerd is, dat het door kinderen die in zo'n gezin opgroeien ook als normaal gezien wordt. Vooral als overmatig drankgebruik niet gepaard gaat met geweld.

Even voor de beeldvorming, vanuit mijn moeders kant van de familie: 5 van de 8 kinderen verslaafd aan alcohol, en twee van de drie zussen van mijn oma aan die kant ook verslaafd. Vanuit mijn vaders kant was zijn oma verslaafd en zijn broer, mijn vader was zelf een gewoonte drinker, wat ik ook onder verslaving schaar. Daarnaast heb ik nog een aantal neefjes die verslaafd zijn aan drugs en/of alcohol, en ikzelf zorg dat ik niet drink en geen verdovende middelen in huis heb (zelfs geen ibuprofen), omdat ik er heel vatbaar voor ben.

superpony schreef:

denisesilver schreef:

Superpony, kleine kanttekening wat betreft kinderen van verslaafden die sneller zelf verslaafd worden. Dat risico is er namelijk wel degelijk. Verslavingsdrang zit in de genen. Vaak is het ook een symptoom van genetische mentale stoornissen. Daarbij denk ik dat wanneer drinken of overmatig drinken binnen een gezin genormaliseerd is, dat het door kinderen die in zo'n gezin opgroeien ook als normaal gezien wordt. Vooral als overmatig drankgebruik niet gepaard gaat met geweld.

Even voor de beeldvorming, vanuit mijn moeders kant van de familie: 5 van de 8 kinderen verslaafd aan alcohol, en twee van de drie zussen van mijn oma aan die kant ook verslaafd. Vanuit mijn vaders kant was zijn oma verslaafd en zijn broer, mijn vader was zelf een gewoonte drinker, wat ik ook onder verslaving schaar. Daarnaast heb ik nog een aantal neefjes die verslaafd zijn aan drugs en/of alcohol, en ikzelf zorg dat ik niet drink en geen verdovende middelen in huis heb (zelfs geen ibuprofen), omdat ik er heel vatbaar voor ben.

Volgens mij zei ik dat toch ook? Ik sprak over specialisten en artsen die dit ook aangaven. Ben zelf dan voorzichtig met het keihard als bewering neer te gooien, waar je op een forum als dit ook dan diegene raakt die dat net even anders ervaren.

Er zit inderdaad ook weer een verschil tussen drank met agressie en geweld of enkel dronken gedrag.