Geplaatst: 21-07-24 21:47 jetm schreef:Mooi om de ervaringen in dit topic allemaal te lezen.
Zelf ben ik dus (als gever) erg enthousiast over EMDR bij angst bij paardrijden en omgang met paarden. Heb er ook heel veel mooie resultaten van gezien. Heel fijn om later appjes te krijgen dat mensen weer genieten met hun paard. Daar doe je het voor ...
Waar ik heel erg benieuwd naar ben is hoe exposure werkt in combinatie met paarden. Wat ik namelijk, ook in ruiter/paard begeleiding zeg is dat je eigenlijk nooit buiten je comfortzone moet gaan, maar door positieve ervaringen je comfortzone langzaam uit kan breiden (of EMDR als dat niet meer werkt)
De reden hiervoor is dat paarden ook kunnen reageren op jouw spanning. Bij EMDR heb je daar (hoe ik het geef) geen last van omdat je dat los van het paard doet. Daar werk je dan aan je eigen mentale spanning en als die emoties geneutraliseerd zijn kun je weer handelen op (of bij) je paard.
Maar als je op/bij het paard exposure doet, hoe werkt dat dan ? En reageert het paard daar dan niet op ?
En misschien begrijp ik het helemaal verkeerd en doe je exposure ook helemaal niet op/bij het paard
Deze vraag stel ik dus oprecht uit interesse aan de mensen die daar ervaring mee hebben.
In mijn optiek kan exposure prima werken, maar in combinatie met paarden vind ik dat heel lastig om voor me te zien.
Mijn paard is heel erg gevoelig en reageert dus ook heel heftig op spanning. Dat maakt exposure op jet paard lastig ja. Nu was het voor mij zo dat zelfs naar stal gaan op een gegeven moment een ding was/is geworden. Daar begon voor mij de exposure dus al. En met imaginary exposure, kan je helemaal "los" gaan natuurlijk, daar heb je geen paard voor nodig. Ik ben ook nooit bang geweest naast mijn paard, alleen maar om er op te gaan zitten. Na een zeer heftig ongeval.
Door de EMDR kwam ik tot de conclusie dat ik ten tijde van het ongeluk gewoon super goed gehandeld heb, dat ik een zeer competente ruiter ben en dat het gewoon mega pech was wat er was gebeurd.
Doordat daar de spanning er vanaf is gegaan en door de imaginary exposure ik weer het gevoel heb gekregen dat ik kan bewegen I.p.v. in een complete freeze reactie terecht komen, herken ik het nu ook als ik triggers krijg tijdens het rijden. Ik kan mijzelf er dan doorheen kletsen. Dat ik goed kan paardrijden. Dat er nu niks gebeurd, al kan mijn lijf wat anders zeggen en dat ik dus ten alle tijden kan blijven bewegen. Dat ik in het hier en nu ben en niet toen ik onder mijn paard lag.
De momenten dat ik nu ga rijden, probeer ik dat ook wel te doen dat er iemand aanwezig is. Dat mocht er toch iets gebeuren dat ik niet alleen ben.
Van de week heb ik in de buitenbak gereden, voor het eerst weer en hij was wel vlug en schoot ook 1x weg. Ipv dat ik niks meer kon, handelde ik juist heel adequaat. Daarna had ik wel even last van de bibber, maar dat ebte ook weer weg. Als mijn paard dan wel "raar" was gaan doen was ik wel afgestapt. Ik wil mijzelf, maar ook hem er niet mee dwars zitten. Maar hij was juist heel braaf uiteindelijk en heeft gewoon even gewacht totdat ik wat gekalmeerd was. Daarna hebben we echt heelijk gereden.
en ben daar nooit meer geweest.
