Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
luuntje schreef:KimL86 fijn dat er toch nog contact is geweest. Ook al was het ander contact.
Xandy wat naar dat tegen elkaar opzetten.
Ik snap prima dat je geen contact met haar wil.
Heb je nog contact metje (biologische) vader?
Koper schreef:Dank je wel luuntje. Ben een paar maanden geleden verhuisd naar een andere provincie en nog zoekende naar lieve, leuke mensen. Op dagen als vandaag, als het niet helemaal lekker gaat tussen mij en mensen in mijn omgeving, voel ik mij ineens heel alleen en zijn mijn vrienden van "vroeger" ver weg.
Wat dooddoeners betreft... "het is toch je ouder". Ja, en? Ik heb ze niet uitgekozen. Zij mij blijkbaar wel, want ik ben geboren. Maar toen wisten ze nog niet wat een enorme teleurstelling ik zou wordenHet begon meteen al niet goed: mijn moeder neemt mij kwalijk hoe laat ik geboren ben.
Dat vond ik vroeger heel erg. Nu denk ik meer: ja joh, had je je een paar minuten later moeten laten ne*ken. Want ik ben dus 6 minuten te vroeg geboren.
Maar de emotie is er dus wel. Er zit emotionele lading op wat ik net schreef. Ergens doet het dus wel zeer. Anders zou ik er neutraler over denken. Misschien vind ik het wel gewoon flauw dat ze mij die verantwoordelijkheid in de schoenen probeert te schuiven.
Overigens ben ik nu oké met mijn vader. Ik weet dat hij trots en blij is met wat ik doe, ook al heeft hij mij dat bij leven niet kunnen vertellen.
Petpa schreef:Verdrietig om te lezen dat je op een verkeerd tijdstip geboren bent.
Het is ook herkenbaar, helaas...
Mijn vader rekende op een tweeling van 2 jongen, ik kwam alleen en ik was een meisje.
Mijn ouders hadden geen naam voor een meisje, er waren uitsluitend 2 jongens namen, waarna een verpleegkundige deze namen samenvoegde tot 1 naam.
Uitsluitend mijn moeder leeft nog en er is geen contact.
Zij wenst mij niet te zien.
Ze weet niet wat en wie ze mist...
luuntje schreef:Hoe kan je op een verkeerd tijdstip of verkeerde dag geboren zijn?
Baby komt wanneer het tijd is.
Raar om dat kind kwalijk te nemen.
Tink89 schreef:Ik vertrouw mensen prima 100% en heb weinig met dieren. Heb wel de nodige therapie gehad om me 'goed genoeg' te voelen, maar da's echt helemaal in orde inmiddels...
Koper schreef:Klein beetje OT, maar dit gevoel herken ik. Ik was als kind altijd de buitenstaander die werd gepest, wat naast een belaberde thuissituatie met moeder die niet voor d'r kinder zorgde nogal eenzaam was. Maar dieren, die geven er niet om als je niet in de groep (mensen) past, als je je anders kleed, niet mee kan doen met de trends, of wat dan ook. Als jij goed voor hun bent, zijn ze vrijwel altijd goed voor jou. Heel eerlijk is datWant, zonder weer de discussie voor geen kinderen willen vanwege je eigen falende ouders te willen oprakelen, denk ik dat ik daarom zo van dieren houd. Dieren vinden ons ook gewoon goed zoals we zijn, en júíst als we onszelf zijn.
luuntje schreef:Afgelopen vrijdag gebeld naar moeder en haar man. Man nam telefoon op en gaf mij thuiszorg.
luuntje schreef:Koper je was toen al eigenwijs
luuntje schreef:Mijn moeder en haar man krijgen Thuiszorg.
Ik kan meelezen in de rapportages.
Stond nu in, man voelt zich verdrietig. Familie vragen om hem eens mee te nemen.
Mijn reactie; hij doet vaak boos tegen mij en biedt geen excuus aan. Dus meenemen doe ik niet.
Voel mij ook soort van schuldig nu.
Kerel belt nooit. Tenzij hij iets van je wil en boos is.