Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-01-23 12:57

Re: Spierproblemen bij mijzelf, wat kan het nog zijn?

Geplaatst: 12-01-23 12:57

Bij mij prikt magnesium olie op de huid heeeel erg, dat durf ik gewoon niet eens meer zo erg prikt het

Maar schijnt wel dat het via olie op de huid snel inwerkt in je systeem.

**Geplaatst**: 12-01-23 13:31

Re: Spierproblemen bij mijzelf, wat kan het nog zijn?

Geplaatst: 12-01-23 13:31

Je kunt ook magnesiumzout in bad of een afwasbak doen. Kwartier in bad of je voeten in de afwasbak. Magnesium wordt zo goed opgenomen.

**Geplaatst**: 12-01-23 17:11

Geplaatst: 12-01-23 17:11

Marigold schreef:
Bij mij prikt magnesium olie op de huid heeeel erg, dat durf ik gewoon niet eens meer zo erg prikt het

Maar schijnt wel dat het via olie op de huid snel inwerkt in je systeem.

Dit had ik eerst ook. Ging gewoon branden.
Dan kan je het ‘t beste verdunnen 1:1 met water.

Lees op de site van Regenis het volgende over de witte waas:

Citaat:
Magnesiumolie bestaat voor 31% uit chloride (magnesiumzout) deze kunnen kristallen vormen uit het zweet of vocht in de huid. Zout trekt vocht aan en zo ontstaan kristallen. Als je de magnesium direct na het wassen opsmeert zal je er minder last van hebben. Dit zijn kristallen uit het vocht (zweet) in de huid. Als je Ré-genesis magnesiumolie opsmeert, trekt dit in eerste instantie vocht aan uit de huid. Vervolgens wordt het magnesium opgenomen en blijven andere kristallen op de huid achter. Naarmate de huid schoner is (bv direct na wassen) zal dit effect minder optreden en geen ‘witte waas’ zichtbaar zijn.

Het jeuken (ik heb ‘t vd zee ook):

Citaat:
Een andere, weinig voorkomende bijwerking van magnesiumolie, kan jeuk zijn. Net als dat je in de zee zwemt, blijft de magnesium chloride als een laagje op je huid zitten. Dit kan bij sommige mensen jeuk veroorzaken. Magnesium ontgift ook en daardoor zweet je de afvalstoffen uit wat op z'n beurt weer meer kans geeft dat de huid gaat jeuken

Ook plakkerig schijnt een normale bijwerking te zijn. Wellicht zijn andere verdund waardoor ze niet die bijwerkingen geven? Als ik het 1:1 verdun heb ik er namelijk geen last van.

**Geplaatst**: 13-01-23 18:40

Re: Spierproblemen bij mijzelf, wat kan het nog zijn?

Geplaatst: 13-01-23 18:40

Ik zit met veel van dezelfde symptomen als jou. Door mijn adhd en hoge pijngrens ga ik niet vaak naar de dokter, dus voor vele rond mij lijkt het alsof ik overdrijf nu ik chronisch zoveel pijn heb.

Bij het lezen van je verhaal dacht ik ook eerst aan fybro.

Ik laat zelf jaarlijks bloed prikken en meer dan een licht te kort aan vitamine D en/of B12 word er nooit vastgesteld, dus deze keer heb ik gevraagd om ook vitamine E en Lyme te testen.

Op zich komt een vitamine E tekort weinig voor bij mensen, maar als je slechte eetgewoontes hebt (zoals ik) kan deze symptomen geven.
Ook Lyme heeft veel van de symptomen dat je opnoemt en dat testen ze niet standaard.

**Geplaatst**: 13-01-23 19:54

Geplaatst: 13-01-23 19:54

Ik kom even binnen rollen, ik heb veelal dezelfde klachten als jij, al zijn ze iets hmm.. Consistenter, in de zin van dat het bij mij niet zo erg piekt als bij jou bij bijvoorbeeld koud weer. Het heeft zeker effect, maar niet zo veel. Verder zijn mijn klachten PRECIES hetzelfde. Ik loop er inmiddels bijna 20 jaar mee.

Ook bij mij is er geen diagnose, heb zelfs röntgen en MRI gehad en heb veelal hetzelfde traject belopen zoals jij met dezelfde resultaten. Fibromyalgie is het niet bij mij omdat het probleem zich niet in mijn handen voordoet. Bij mij zit het voornamelijk centraal + bovenbenen, wat minder onderbenen en armen.

Maar, er zijn wel wat dingen die in ieder geval bij mij helpen waar je misschien wat mee kan. Sommigen fysiek, anderen mentaal. Ik hoop dat dit jou (en anderen hier in het topic) een beetje helpt.

- Van alle fysio's en manueel therapeuten e.d. die ik heb gehad werkt de sportmanueel therapeut het beste. Neem er eentje die ook oefeningen mee naar huis geeft en volg deze op.
- Probeer elke dag, maar sowieso als je veel last hebt van je spieren, te rekken en te strekken.
- Ga naar de sportschool, maar rommel zelf niet aan. We merken te laat dat het mis gaat en mogen de volgende dag op de blaren zitten. Mijn ervaring is dat begeleiding vaak ook onvoldoende is. Een echte uitkomst is Milon training, je doet 2x per week oid je rondje, de computers passen zich op jou aan dus je kan niet per ongeluk de gewichten verkeerd instellen oid, en als het makkelijk wordt en je hebt niet meer klachten de volgende dag dan laat je iemand op de sportschool de machines wat verzwaren (de machines die op dat moment daarvoor in aanmerking komen voor jou). Ik heb daar enorm baat bij gehad want: Ik kon mezelf niet over de grens jagen, ik kon geen fouten maken, ik kon niet gepush worden door derden, en ik heb zelf 100% controle. De beweging en krachttraining maakten mijn spieren soepeler en sterker waardoor de klachten verminderen. Als ik een slechte dag had ging ik een keertje extra naar de sportschool om me voorzichtig los te werken, maar liep dan niet het hele programma door. 2 tot 3x per week was hierin ideaal. Echt een aanrader!
- Laat je vitamine D checken, ik zie die niet in je lijstje.

Dit laatste is een psychologisch dingetje. Het heeft ook veel je spieren te maken. Ik had een enorm tekort, sinds deze is bijgesteld heb ik nog wel dezelfde klachten: Maar ik herstel er makkelijker van en ik voel me mentaal beter waardoor het minder op mijn lichaam slaat.

Het is ook een beetje een cirkeltje waar je in komt te zitten.
Pijn = stress.
Chronische pijn = chronische stress reactie.
Lichaam kan niet meer herstellen en schiet nog meer in de stress.
Dit merk je misschien niet gelijk mentaal, maar dat komt wel. Dan krijg je ook mentale stress.
Chronische mentale stress maakt lichaamsklachten nog erger en lastiger te herstellen.

De truc is dus om op mentaal vlak de stress zo veel mogelijk te verminderen, wat dat in jouw geval ook betekend. Het hoeft niet zo te zijn dat je je gestresst voelt zoals je soms hebt met piekmomenten, het kan ook stress zijn waar je aan gewend bent geraakt en dus niet meer herkent. Of wat er heel langzaam in geslopen is. Fysieke pijn en mentale stress een tijd lang vermijden kan je helpen om dit probleem onder controle te krijgen en te houden.

Een andere factor waar je misschien over na kan denken is het volgende: Zijn je klachten begonnen na een ongeluk? En ben je door blijven lopen met eventuele fysieke of mentale klachten? Dat kan ook een chronische stressreactie geven en uiteindelijk klachten zoals deze. Los van vit.D is dit bij mij waarschijnlijk het geval geweest. Ik ben een keer van een paard afgeknald toen ik 18 was in volle galop en op mijn achterhoofd terecht gekomen, maar tegelijkertijd ook op mijn buik beland en ben zo een eind over de grond geschoven met mijn kin op de borst. Ik heb alle klachten genegeerd en ben ook gelijk weer op het paard gestapt daarna. Mijn lichaam heeft destijds waarschijnlijk zo'n klapper gehad en heeft geprobeerd te herstellen, maar hier niet de kans voor gekregen (rauwdouwer), dat het in elk gaatje van mijn leven is gekropen en het uiteindelijk aardig is gaan beheersen. He, er even van uit gaande dat er na 19 jaar onderzoeken wel wat fysieks uit moet zijn gekomen als er inderdaad een fysiek probleem was geweest, wat bij mij dus niet het geval lijkt te zijn.

Kijk verder ook even naar allergieen. Sterker nog: Het kan een intolerantie zijn dat je hebt, dus niet eens een allergie.
Je moet dit zeker niet zien als 1 individueel probleem, het kunnen een hoop stomme kleine dingetjes zijn die dit tot 1 groot probleem maakt. Vergeet niet dat huisartsen van alles een beetje weten. Specialisten weten van een beetje een hoop. Als ze beiden het antwoord niet kunnen vinden dan heb jij alles gedaan wat je kon en ben je op jezelf aangewezen. Dat is geen verlies, je weet alles van alles, maar weet de oplossing nog niet. Er is geen diagnose, and als het echt iets ernstigs was geweest was je al wel dood geweest :p. Dus er is een HELE grote kans dat dit iets is waar je zelf nog een hoop winst op kan behalen.

Om je een beetje hoop te geven:
- Mits ik op een stevig matras slaap kom ik goed uit bed, heb ik eens pech dan kan ik het meestal zelf wel oplossen met rekken en strekken, kennis van anatomie, of een bezoek aan de manuele sport therapeut (geen fysio! Soms moet je gewoon gekraakt worden met dergelijke klachten!)
- Veel wandelen en rekken en strekken houden me losser, de pijn is goed te negeren.
- Met Milon training bij de sportschool zijn er dagen bij dat de pijn te verwaarlozen zijn, op lang termijn misschien zelfs verdwijnen.
- Stress is niet altijd te voorkomen, maar door goede planning en bijvoorbeeld het huis netjes houden kan je de mentale stress en de gevolgen daarvan inperken.
- Voeding kan je waarschijnlijk ook nog een hoop mee bereiken. Denk ook niet dat kruiden niet helpen, je kan altijd kijken wat homeopathie te bieden heeft, maar kijk dan liever naar de natuurlijke producten die je toe kan voegen aan je eetpatroon, niet zo zeer een homeopaat (deze producten zijn namelijk vaak verdunt, prima ter ondersteuning van, maar waarschijnlijk niet afdoende voor klachten zoals die van jou).

Ikzelf slik:
- Vitamine D in de winter (in de zomer ben ik veel buiten). Ik laat me ook regelmatig testen op Vit D omdat bekend is dat dit een probleem is bij mij.
- Magnesium, houd in gedachten dat bij een gebrek aan vit D je lichaam magnesium niet goed kan verwerken (en andersom is dit geloof ik ook zo).
- Vitamine complex, gewoon regulier spul.
- Omega 3 olie (blijf weg van 6, dit wekt onstekingen op, en daar heb je nu denk ik al genoeg van want onstekingen zijn een stressreactie).
- Spirulina/chlorella (met periodes).

Ik hoop dat dit je helpt. Ik ben niet helemaal klachtenvrij (ik hoop dat nog minder stress, afvallen + eetpatroon mij klachtenvrij gaan maken) maar het is echt aanzienlijk beter als dat het ooit was. Het was vallen en opstaan, maar ik zie mezelf weer ooit eens een eigen paard hebben, lekker werken in een tuintje, lange wandelingen maken etc.

Om een wat concreter beeld te geven, ik test mezelf ook met jaarlijkse wandelingen over de Hoge veluwe op heuvelachtig gebied + zandige ruiterpaden.

Op mijn ergst liet ik het af weten na 8km waarvan een groot deel over normale wandelpaden. (en ik heb een goede conditie) ik was kapot, ik kon echt niet meer.
Sinds ik meer grip heb op de situatie doe ik makkelijk 12 kilometer + 8 km fietsen en kan dan gerust nog een eind verder. Ik ben wel moe dan, maar heb nog wel de zin om extra kilometers te maken in een mooi gebied.
Er is zelfs een periode geweest (al ben ik daar nu niet op terug door 2 gescheurde enkelbanden die nooit meer goed hersteld zijn) dat ik op een laag tempo 10 km kon joggen en me best wel goed te voelen (niet perfect).

Lang verhaal kort: Ik ben er van overtuigd dat je nog een hoop winst kan boeken, je moet het alleen bij jezelf gaan zoeken, en niet zo veel bij derden. Dat is niet makkelijk, maar wel reden voor hoop. Het zal misschien niet perfect worden maar je kan écht en heel eind komen.
Vergeet ook niet dat de geest heel erg sterk is he. Ik vond dat zelf altijd wat zweverig, maar als je zelf het heft in handen neemt en je niet langer afhankelijk opstelt (want andere kunnen je kennelijk toch niet helpen) dan zal je ook een enorme vooruitgang zien.

Sterkte! En houd ons alsjeblieft op de hoogte, ook op lang termijn!

**Geplaatst**: 13-01-23 21:01

Geplaatst: 13-01-23 21:01

Xyris schreef:
Een andere factor waar je misschien over na kan denken is het volgende: Zijn je klachten begonnen na een ongeluk? En ben je door blijven lopen met eventuele fysieke of mentale klachten? Dat kan ook een chronische stressreactie geven en uiteindelijk klachten zoals deze.

Klopt. Door de val (maar het kan bij iemand anders een ruzie zijn of wat dan ook) gaat je lichaam in haar alarmtoestand. En soms komt iemand daar niet vanzelf uit.
Levert dit pijn op, 'is de cirkel helemaal rond', want pijn geeft ook weer spanning (stress, slecht slapen etc etc).

Er zijn wel dingen die helpen in dit verband.
Emdr is een lichamelijke techniek, die door nogal wat psychologen wordt gebruikt.
Emdr gaat er over, dat je zenuwstel soms in de alarmtoestand blijft, terwijl dat rationeel gezien niet meer nuttig/ nodig is. (Je lichaam denkt helaas dat je overleving er van afhangt, je logische verstand denkt dat doorgaans totaal niet.)
Emdr kan die alarmbellen (de herinnering aan de val of ruzie of etc is een alarmbel, pijn is ook een alarmbel) uitzetten.
Dat geeft verlichting!

Het is wel even zoeken, niet iedere psycholoog heeft emdr geleerd - en niet iedereen die emdr doet, kent het protocol tegen chronische pijn.

Dat protocol komt er op neer, dat je eerst praat, elkaar leert kennen, vertrouwen opbouwt etc.
Dan de voorbereidingen, uitleg over de methode, etc. etc.
Dan eerst "emdr doen op" hoe het voor jou was, om te vallen (of die ruzie, etc.).
Dan "emdr doen op" pijn.
Inclusief zaken als hopen dat er een diagnose komt, hopen dat iemand iets kan doen, niet geloofd worden en dat soort akeligheden.
...en daarna doen jullie emdr op "hoe heftig de pijn nu voor jou is" en wat die pijn allemaal nu in jouw leven betekent.

Hoe lang het per keer duurt, weet je nooit van te voren, boffers zijn in 3 of 4 uur van hun chronische pijn af.

Ook emdr werkt met zo'n schaal van "hoeveel pijn voel je op een schaal van 1 tot 10", of "hoe rot voor jou is dit, op een schaal van 1 tot 10" met 1 als neutraal/ geen pijn en 10 "zo erg als maar zijn kan".

En voor nogal wat mensen zakt de pijn hetzij naar een laag cijfer, hetzij "wordt echt een één of een nul".

**Geplaatst**: 15-01-23 23:32

Re: Spierproblemen bij mijzelf, wat kan het nog zijn?

Geplaatst: 15-01-23 23:32

Ik meld me hier even om mee te lezen.

Sinds begin Oktober eigenlijk continu pijn aan het een en ander, echo gaf slijmbeursontsteking aan maar ondertussen doet het overal zeer. Bloedonderzoek gehad, niks bijzonders. B12 was mooi hoog, vit D net wat te laag.

Ondertussen knieën en vingers zo stram en stijf, enorm hoge spierspanning, 2 ontstekingen in 1 schouder, slijmbeurs overgeslagen op de andere schouder en een oude (overbelaste?) duimspier - ontsteking speelt weer op. En ik ben moe. Altijd moe. Neergeslagen, voel me waardeloos.
Wil morgen de dokter dus weer bellen en óf hij gooit het op "het zit tussen je oren" of fibro denk ik. Leuk, nog zo'n stempeltje van - ik weet het eigenlijk niet meer en verder onderzoek hoeft niet - want ik heb ook ooit de label prikkelbare darm syndroom gekregen, ook zo'n zelfde label. Ben benieuwd maar ik ben er zo klaar mee.

**Geplaatst**: 16-01-23 00:06

Re: Spierproblemen bij mijzelf, wat kan het nog zijn?

Geplaatst: 16-01-23 00:06

Wat is iets te laag vit D? Ik voel me bij 50 al slecht. Specialisten houden niet voor niets liever 80 aan.

**Geplaatst**: 16-01-23 00:15

Re: Spierproblemen bij mijzelf, wat kan het nog zijn?

Geplaatst: 16-01-23 00:15

47, dus onder de grens wel. Heb daarvoor al Lucovitaal pilletjes gehaald.

**Geplaatst**: 16-01-23 06:12

Geplaatst: 16-01-23 06:12

BigOne schreef:
Wat is iets te laag vit D? Ik voel me bij 50 al slecht. Specialisten houden niet voor niets liever 80 aan.

Wou, als ik op mijn labo resultaten kijk staat de ondergrens om 20. De mijne is 27, ik vraag me af wat de ha gaat zeggen....

**Geplaatst**: 16-01-23 06:52

Re: Spierproblemen bij mijzelf, wat kan het nog zijn?

Geplaatst: 16-01-23 06:52

Ik herken al je klachten en heb het Syndroom van Sjogren. Dit is eruit gekomen na veel onderzoeken, uiteindelijk bij een hele goede reumatoloog terecht gekomen. Uit m’n bloed blijkt niks van dit syndroom/reuma, maar bij een lipbiopt wel. Misschien heb ik er overheen gelezen maar ik zou een goede reumatoloog zoeken als ik jou was

**Geplaatst**: 16-01-23 08:33

Re: Spierproblemen bij mijzelf, wat kan het nog zijn?

Geplaatst: 16-01-23 08:33

https://youtu.be/-S7ngm-69ps

Dit is een hele interesante uitleg van dokter howard schubiner en zijn kijk op pijn in welke vorm dan ook.