Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Mandy_89
Berichten: 1366
Geregistreerd: 23-06-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-22 15:51

Merk dat veel mensen het over de sleur hebben, zoals ik in m'n OP typte, als ik aan de toekomst denk..

Nu vind ik het leven wel prima zo, maar ben bang dat ik daar over een aantal jaren misschien anders over denk en dan spijt krijg.

Daarnaast zie ik mijn partner niet als een vader type, hij kan nog niet eens een hond opvoeden..

hij wil ook perse kinderen omdat dat zo hoort naar mijn idee, omdat zijn familie katholiek is en grote gezinnen hebben. Zoals hij laatst zei, hij schaamde zich dood naar z'n familie toe dat wij nog steeds geen kinderen hebben.

Als ik hem vraag waarom hij kinderen wil is het antwoord dat hij niet altijd alleen wil blijven. Een antwoord wat ik dan weer niet snap..

Gitana

Berichten: 3033
Geregistreerd: 04-06-12
Woonplaats: Friesland

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:54

Heftig ts.
Vooropgesteld, weet ajb dat je geen kind hoeft te krijgen om je gelukkig en heel te voelen. Het kind gaat jou niet per definitie geluk brengen, het kind gaat jou niet op actieve wijze iets “bieden”. Wel gaat het kind jou nodig hebben en verwacht het kind dat jij iets te bieden hebt.
Als je je leven een sleur vindt, is een kind echt niet de oplossing, totaal niet. Dat je er over nadenkt is altijd heel goed, zouden meer mensen moeten doen imo, maar dat je erover twijfelt zegt wel iets.

Het kan natuurlijk heel goed uitpakken en het mooiste zijn wat je overkomt :)
Het kan ook anders uitpakken. Ex collega van mij hoefde nooit kids maar haar vriend wel, dus nu hebben ze 2 kids. Nu de kids er zijn twijfelt ze nog steeds, ze heeft zelfs al tegen mij uitgesproken dat ze bang is dat ze hem een keer peert, zonder vriend en zonder kids.

En wat betreft wat je schrijft over je vriend, lijkt mij dat persoonlijk ook TOTAAL (!!) geen reden om kids te krijgen..

elnienjo

Berichten: 9541
Geregistreerd: 22-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:56

Mandy_89 schreef:
Merk dat veel mensen het over de sleur hebben, zoals ik in m'n OP typte, als ik aan de toekomst denk..

Nu vind ik het leven wel prima zo, maar ben bang dat ik daar over een aantal jaren misschien anders over denk en dan spijt krijg.

Daarnaast zie ik mijn partner niet als een vader type, hij kan nog niet eens een hond opvoeden..

hij wil ook perse kinderen omdat dat zo hoort naar mijn idee, omdat zijn familie katholiek is en grote gezinnen hebben. Zoals hij laatst zei, hij schaamde zich dood naar z'n familie toe dat wij nog steeds geen kinderen hebben.

Als ik hem vraag waarom hij kinderen wil is het antwoord dat hij niet altijd alleen wil blijven. Een antwoord wat ik dan weer niet snap..

Als je vriend geen vaderlijk type is dan heb je nog groot kans dat hij als het kind er is opeens bedenkt dat hij er toch niks aan vindt en jou met kind laat zitten. Je zult niet de eerste zijn die dat treft. Dus als je niet voor jezelf een kind wil waar je ook nog achter zou staan als je alleenstaande moeder wordt, dan niet aan beginnen.

absque_dubio

Berichten: 7988
Geregistreerd: 19-04-05
Woonplaats: Ik in Leusden, pony’s in Ederveen

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:57

Mandy_89 schreef:
Merk dat veel mensen het over de sleur hebben, zoals ik in m'n OP typte, als ik aan de toekomst denk..

Nu vind ik het leven wel prima zo, maar ben bang dat ik daar over een aantal jaren misschien anders over denk en dan spijt krijg.

Daarnaast zie ik mijn partner niet als een vader type, hij kan nog niet eens een hond opvoeden..

hij wil ook perse kinderen omdat dat zo hoort naar mijn idee, omdat zijn familie katholiek is en grote gezinnen hebben. Zoals hij laatst zei, hij schaamde zich dood naar z'n familie toe dat wij nog steeds geen kinderen hebben.

Als ik hem vraag waarom hij kinderen wil is het antwoord dat hij niet altijd alleen wil blijven. Een antwoord wat ik dan weer niet snap..

Lastige situatie zeg!

Ik denk hetzelfde als jij doet. Ik vind mijn leven ok zo en denk dat ik later spijt krijg. Enorm bang voor zwanger zijn en bevallen. En toch wint dat gevoel van een kind willen hebben..

Maar mijn vriend heeft nou absoluut niet dat gevoel van ik ‘moet kinderen omdat het hoort en voor mijn familie’. Ik vind de tip hier van vooraf duidelijk afspreken wat ieder z’n taak is wel een goede hierin.

Geen (vervelende..) neefjes of nichtjes die jullie een aantal keer een weekend kunnen lenen?

Urbanus

Berichten: 45426
Geregistreerd: 05-02-08
Woonplaats: Tollembeek

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:58

Maar eigenlijk is het dus kiezen tussen 2 kwaden.

Of een kind krijgen, of bij je ouders gaan wonen.

Ik zou dat toch voor het laatste gaan en ergens een nieuwe start maken. Als je ze niet wil is dat echt oké.

Mandy_89
Berichten: 1366
Geregistreerd: 23-06-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-22 16:01

Urbanus schreef:
Maar eigenlijk is het dus kiezen tussen 2 kwaden.

Of een kind krijgen, of bij je ouders gaan wonen.

Ik zou dat toch voor het laatste gaan en ergens een nieuwe start maken. Als je ze niet wil is dat echt oké.


Ja daar komt het eigenlijk wel op neer, of hij moet vooral grootspraak gedaan hebben en als het erop aankomt hij mijn keuze toch accepteert.

elnienjo

Berichten: 9541
Geregistreerd: 22-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:02

Mandy_89 schreef:
Urbanus schreef:
Maar eigenlijk is het dus kiezen tussen 2 kwaden.

Of een kind krijgen, of bij je ouders gaan wonen.

Ik zou dat toch voor het laatste gaan en ergens een nieuwe start maken. Als je ze niet wil is dat echt oké.


Ja daar komt het eigenlijk wel op neer, of hij moet vooral grootspraak gedaan hebben en als het erop aankomt hij mijn keuze toch accepteert.
Maar wil je wel in een relatie blijven met iemand die je zo behandelt?

Goof

Berichten: 31659
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:03

Mandy_89 schreef:
Urbanus schreef:
Maar eigenlijk is het dus kiezen tussen 2 kwaden.

Of een kind krijgen, of bij je ouders gaan wonen.

Ik zou dat toch voor het laatste gaan en ergens een nieuwe start maken. Als je ze niet wil is dat echt oké.


Ja daar komt het eigenlijk wel op neer, of hij moet vooral grootspraak gedaan hebben en als het erop aankomt hij mijn keuze toch accepteert.


Dus eigenlijk heb je voor jezelf al een keuze gemaakt?!

Evelijn

Berichten: 7692
Geregistreerd: 12-07-04
Woonplaats: Peize

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:03

Denk dat er dan serieus gesprek moet komen want een nieuw mens op de wereld zetten omdat ‘het zo hoort’ of omdat je denkt eenzaam te worden als je niet een ‘mini-me’ hebt… tja dat is niet het oergevoel waarbij je echt je eigen leven totaal voor op de kop gaat zetten… want dat doen die kleine ‘mini-mensjes’ wel…

Mandy_89
Berichten: 1366
Geregistreerd: 23-06-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-22 16:03

absque_dubio schreef:
Mandy_89 schreef:
Merk dat veel mensen het over de sleur hebben, zoals ik in m'n OP typte, als ik aan de toekomst denk..

Nu vind ik het leven wel prima zo, maar ben bang dat ik daar over een aantal jaren misschien anders over denk en dan spijt krijg.

Daarnaast zie ik mijn partner niet als een vader type, hij kan nog niet eens een hond opvoeden..

hij wil ook perse kinderen omdat dat zo hoort naar mijn idee, omdat zijn familie katholiek is en grote gezinnen hebben. Zoals hij laatst zei, hij schaamde zich dood naar z'n familie toe dat wij nog steeds geen kinderen hebben.

Als ik hem vraag waarom hij kinderen wil is het antwoord dat hij niet altijd alleen wil blijven. Een antwoord wat ik dan weer niet snap..

Lastige situatie zeg!

Ik denk hetzelfde als jij doet. Ik vind mijn leven ok zo en denk dat ik later spijt krijg. Enorm bang voor zwanger zijn en bevallen. En toch wint dat gevoel van een kind willen hebben..

Maar mijn vriend heeft nou absoluut niet dat gevoel van ik ‘moet kinderen omdat het hoort en voor mijn familie’. Ik vind de tip hier van vooraf duidelijk afspreken wat ieder z’n taak is wel een goede hierin.

Geen (vervelende..) neefjes of nichtjes die jullie een aantal keer een weekend kunnen lenen?


Ja die zijn er wel, maar of we die kunnen lenen geen idee haha. Zou mooi zijn voor een dagje, ga ik mooi met de hond weg kan hij ze oppassen (de kinderen zijn doodsbang voor onze hond (hele lieve border collie mix maar als kinderen wegrennen, dan gaat ze meedoen en springt ze omver)

heidy_wilco

Berichten: 4788
Geregistreerd: 24-10-09
Woonplaats: Grunn/Overijssel

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:04

Mandy_89 schreef:
Merk dat veel mensen het over de sleur hebben, zoals ik in m'n OP typte, als ik aan de toekomst denk..

Nu vind ik het leven wel prima zo, maar ben bang dat ik daar over een aantal jaren misschien anders over denk en dan spijt krijg.

Daarnaast zie ik mijn partner niet als een vader type, hij kan nog niet eens een hond opvoeden..

hij wil ook perse kinderen omdat dat zo hoort naar mijn idee, omdat zijn familie katholiek is en grote gezinnen hebben. Zoals hij laatst zei, hij schaamde zich dood naar z'n familie toe dat wij nog steeds geen kinderen hebben.

Als ik hem vraag waarom hij kinderen wil is het antwoord dat hij niet altijd alleen wil blijven. Een antwoord wat ik dan weer niet snap..


Al de verkeerde redenen om kinderen te hebben.

Gaat je partner ook zeggen dat jij maar moet stoppen met werken en alle zorg van het kind op je moet nemen, omdat het zo hoort vanuit de kerk? Of dat je moet werken én voor de kinderen moet zorgen zodat hij tenminste nog uit kan gaan en een leven voor jezelf hebt terwijl jij thuis weg gestopt zit zonder sociaal leven. Want dat gebeurd ook genoeg.

Hij wilt geen kinderen omdat hij ze leuk vind, hij wil ze omdat hij niet veroordeeld wil worden door zijn familie, en dat is een hele slechte basis voor een kind, want ik denk niet dat je met hem goede afspraken kan maken rondom de zorg.

En ik ben echt bang dat jij zo geïsoleerd gaat worden, dat je totaal geen leven meer hebt. Mijn advies is: maak het uit, ga terug naar je ouders en begin opnieuw, daar is absoluut geen schande in.

Mandy_89
Berichten: 1366
Geregistreerd: 23-06-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-22 16:12

heidy_wilco schreef:
Mandy_89 schreef:
Merk dat veel mensen het over de sleur hebben, zoals ik in m'n OP typte, als ik aan de toekomst denk..

Nu vind ik het leven wel prima zo, maar ben bang dat ik daar over een aantal jaren misschien anders over denk en dan spijt krijg.

Daarnaast zie ik mijn partner niet als een vader type, hij kan nog niet eens een hond opvoeden..

hij wil ook perse kinderen omdat dat zo hoort naar mijn idee, omdat zijn familie katholiek is en grote gezinnen hebben. Zoals hij laatst zei, hij schaamde zich dood naar z'n familie toe dat wij nog steeds geen kinderen hebben.

Als ik hem vraag waarom hij kinderen wil is het antwoord dat hij niet altijd alleen wil blijven. Een antwoord wat ik dan weer niet snap..


Al de verkeerde redenen om kinderen te hebben.

Gaat je man ook zeggen dat jij maar moet stoppen met werken en alle zorg van het kind op je moet nemen, omdat het zo hoort vanuit de kerk? Of dat je moet werken én voor de kinderen moet zorgen zodat hij tenminste nog uit kan gaan en een leven voor jezelf hebt terwijl jij thuis weg gestopt zit zonder sociaal leven. Want dat gebeurd ook genoeg.

Hij wilt geen kinderen omdat hij ze leuk vind, hij wil ze omdat hij niet veroordeeld wil worden door zijn familie, en dat is een hele slechte basis voor een kind, want ik denk niet dat je met hem goede afspraken kan maken rondom de zorg.


Ja nou daar ben ik ook bang voor inderdaad. Nou is hij zelf totaal niet gelovig oid, maar denk dat de meeste zorg voor het kind wel bij mij zal neerkomen. Gezien het financiële plaatje (hij verdient gewoon veel meer geld dan mij)

En dat is nou juist wat ik dus niet zie zitten, en zoals met de hond ook. Ik was vorige week door m'n rug gegaan waardoor uitlaten niet lukte. Dan wordt dat mokkend met tegenzin gedaan, en geen fatsoenlijke wandeling maar een blokje om

Kon na een paar dagen onbelast meelopen, en het viel mij op dat hij haar de hele tijd liet trekken aan de lijn. Doet ze bij mij bijna nooit, alleen als een speelmaatje ons tegemoet komt. Dus ik zeg hem kun je beter haar even bij je roepen en aandacht vragen en dan wordt die boos omdat ik mij bemoei ermee. Want hij had al geen zin in wandelen

mylittlejoy

Berichten: 4017
Geregistreerd: 23-09-05
Woonplaats: Zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:14

Mandy_89 schreef:
Merk dat veel mensen het over de sleur hebben, zoals ik in m'n OP typte, als ik aan de toekomst denk..

Nu vind ik het leven wel prima zo, maar ben bang dat ik daar over een aantal jaren misschien anders over denk en dan spijt krijg.

Daarnaast zie ik mijn partner niet als een vader type, hij kan nog niet eens een hond opvoeden..

hij wil ook perse kinderen omdat dat zo hoort naar mijn idee, omdat zijn familie katholiek is en grote gezinnen hebben. Zoals hij laatst zei, hij schaamde zich dood naar z'n familie toe dat wij nog steeds geen kinderen hebben.

Als ik hem vraag waarom hij kinderen wil is het antwoord dat hij niet altijd alleen wil blijven. Een antwoord wat ik dan weer niet snap..


Als ik zo jouw posts lees, dan denk ik dat je stiekem van binnen wel goed weet wat je wil. En wellicht heb je ergens wel de deur open voor kinderen, maar niet met deze partner.

Qua tijd hoef je in ieder geval geen haast te hebben; hier nu op mijn bijna 40e zwanger van mijn eerste. Had vroeger makkelijker geweest? Wellicht, maar ik kwam de juiste persoon nu eenmaal pas wat later tegen. Als je zelf verder in goede gezondheid bent, hoeft dat helemaal geen belemmering te zijn.\

Ik heb zelf overigens nooit die oergevoelens of drang gehad, ook nu ik zwanger ben nog niet. Ik kan niet wachten tot de kleine er is en ben dolgelukkig dat het zo goed gaat allemaal, maar was het mij niet gegund dan had ik alsnog zonder kinderen een prima gelukkig leven gehad. Wij zijn dan ook heel bewust samen het project ingegaan en hebben van tevoren goed besproken wat we wel wilden, wat niet en hoever we bereid waren te gaan. Al deze communicatie kom ik in jouw posten niet tegen en eigenlijk komt alleen maar naar voren dat jouw partner het graag wil.

Een kind is een hele grote verandering en verantwoordelijkheid waar je bewust aan zou moeten beginnen. Als je daar niet klaar voor bent of er uberhaupt geen wens toe hebt, is dat dat. Heel veel moeilijker hoeft het niet te zijn. En het staat je helemaal vrij om op enig moment daar wel of niet over van gedachten te veranderen.

Mandy_89
Berichten: 1366
Geregistreerd: 23-06-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-22 16:15

Denk dat het vooral ook is dat ik diep van binnen gewoon geen kinderen wil, helemaal omdat hij nergens laat zien dat hij het in zich heeft een kind te kunnen opvoeden.

Maar dit nog niet tegen hem durf te zeggen..

Urbanus

Berichten: 45426
Geregistreerd: 05-02-08
Woonplaats: Tollembeek

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:18

Mandy_89 schreef:
Denk dat het vooral ook is dat ik diep van binnen gewoon geen kinderen wil, helemaal omdat hij nergens laat zien dat hij het in zich heeft een kind te kunnen opvoeden.

Maar dit nog niet tegen hem durf te zeggen..


Dat snap ik, zeker als er een kans bestaat dat hij de relatie beëindigt. Maar dat is misschien, hoe verdrietig ook, dan wel de beste beslissing. Soms is houden van ook elkaar loslaten.

elnienjo

Berichten: 9541
Geregistreerd: 22-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:19

Mandy_89 schreef:
Denk dat het vooral ook is dat ik diep van binnen gewoon geen kinderen wil, helemaal omdat hij nergens laat zien dat hij het in zich heeft een kind te kunnen opvoeden.

Maar dit nog niet tegen hem durf te zeggen..

Is de relatie met hem verder wel bevredigend omdat hij zo voor de buitenwereld lijkt te leven?

Ibbel

Berichten: 51228
Geregistreerd: 01-09-04
Woonplaats: West-Veluwe

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:20

Als ik het zo lees, heb je wel meer twijfels aan je relatie an sich. Die sleur over 10 jaar is misschien nog veel meer dat je je afvraagt of je dan je partner nog wel leuk genoeg vindt...

Hier overigens ook zeer bewust kinderloos (ook omdat ik zowel zwangerschap als bevalling totaal niet aantrekkelijk vind/vond) en zeker in de huidige maatschappij inclusief de opwarming van de aarde ben ik daar nog steeds heel blij mee. Ik ben er over max 30 jaar vanaf, maar ik heb echt medelijden met de kinderen die nu geboren worden. Wat een wereld laten we voor ze achter.

mylittlejoy

Berichten: 4017
Geregistreerd: 23-09-05
Woonplaats: Zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:20

Mandy_89 schreef:
Denk dat het vooral ook is dat ik diep van binnen gewoon geen kinderen wil, helemaal omdat hij nergens laat zien dat hij het in zich heeft een kind te kunnen opvoeden.

Maar dit nog niet tegen hem durf te zeggen..


Maar daar heb je dan je antwoord. Je wil geen kinderen. En die wens is net zo gerechtvaardigd als van iemand anders om dat wel te willen. Dus als die twee wensen botsen, dan zal er toch een gesprekje plaats dienen te vinden tussen jullie.

secricible

Berichten: 26297
Geregistreerd: 07-07-04
Woonplaats: Maasbommel

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:22

Nog een vraag die je niet hier hoeft te beantwoorden.

Als het issue v kinderen er niet was geweest, zou je met hem oud willen worden? Of is hij vooral een veilige plek en is weg gaan beangstigend?

Als het antwoord daarop nee is, kan ik je zeggen: bij iemand weg gaan terwijl er kinderen in het spel zijn is nog lastiger dan zonder kinderen.
Laatst bijgewerkt door secricible op 19-08-22 16:23, in het totaal 1 keer bewerkt

Doubtless

Berichten: 8883
Geregistreerd: 29-12-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:22

Mandy_89 schreef:
Denk dat het vooral ook is dat ik diep van binnen gewoon geen kinderen wil, helemaal omdat hij nergens laat zien dat hij het in zich heeft een kind te kunnen opvoeden.

Maar dit nog niet tegen hem durf te zeggen..


Dat zijn hele goede redenen om er niet aan te beginnen...
Wat vervelend dat hij zo'n schaamte voelt en een kind wil uit plichtsgevoel. Ook voor jou :*

Mandy_89
Berichten: 1366
Geregistreerd: 23-06-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-22 16:24

secricible schreef:
Nog een vraag die je niet hier hoeft te beantwoorden.

Als het issue v kinderen er niet was geweest, zou je met hem oud willen worden? Of is hij vooral een veilige plek en is weg gaan beangstigend?


Ja dan zou ik wel oud met hem willen worden, hebben het verder prima zo samen. De dieren mijn hobby, de auto's zijn hobby.

Mungbean

Berichten: 36334
Geregistreerd: 21-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:30

Dus eigenlijk heeft je partner ook helemaal geen kinderwens of verlangen, hij voelt enkel de druk en schaamte en daarna mag jij zijn „schaamte project“ verzorgen en opvoeden.
Echt gewoon: no way!

Ik zou sowieso in de achtergrond beginnen met investeren in een eigen leven zonder afhankelijkheid van een partner, je hebt immers nooit de garantie dat het gras niet ergens anders groener is.
Het is wel een erg treurig uitzicht dat je het gevoel hebt dat je leven „over“ is zonder je partner.

elnienjo

Berichten: 9541
Geregistreerd: 22-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:33

Mandy_89 schreef:
secricible schreef:
Nog een vraag die je niet hier hoeft te beantwoorden.

Als het issue v kinderen er niet was geweest, zou je met hem oud willen worden? Of is hij vooral een veilige plek en is weg gaan beangstigend?


Ja dan zou ik wel oud met hem willen worden, hebben het verder prima zo samen. De dieren mijn hobby, de auto's zijn hobby.

Is het ook een financiële kwestie of kun je je paardenhobby ook betalen mocht je relatie stranden?

Tiggs

Berichten: 8555
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:34

Urbanus schreef:
Maar eigenlijk is het dus kiezen tussen 2 kwaden.

Of een kind krijgen, of bij je ouders gaan wonen.

Ik zou dat toch voor het laatste gaan en ergens een nieuwe start maken. Als je ze niet wil is dat echt oké.


Mooi gezegd!

En ook Storm eerder. Fijn dat ook een moeder zegt 'bij twijfel niet doen', in plaats. van 'als het er eenmaal is dan zijn al je twijfels weg en vind je het vast leuk'.

Joltsje

Berichten: 9515
Geregistreerd: 10-03-06
Woonplaats: in mijn huis

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:37

Hey ts,

wat een lastige keuze en deze gaat ook niet makkelijker worden narmate je er meer over nadenkt of lijstjes gaat maken denk ik.

uiteraard deel ik ook mijn ervaring. ik was ook een misschien mens en misschien ook nog wel meer een nee voor kids dan een ja. op babybezoek hoopte ik altijd dat ik het kind niet in de armen kreeg gedrukt en vind ik kinderen van een ander maar stom.

de ommekeer is geweest toen mijn broer een kindje kreeg en ik dus dichterbij betrokken was. dat was voor mij het moment van, ja ik wil toch. en verder toch ook dat het zo "hoort". mijn man had nog even langer tijd nodig.

inmiddels 2 kids en erg blij mee. al was ik ook tevreden geweest als het niet gelukt was.
ik vind andere kinderen nog steeds niet leuk, maar mijn eigen vind ik erg leuk.,
de sleur is niet veranderd, gelukkig zijn komt vanuit jezelf
zorgen erbij, jazeker, maar ook heel veel plezier.