Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-11-21 13:55

Geplaatst: 14-11-21 13:55

Biks2 schreef:
Ik kan alleen maar zeggen; zoek een andere huisarts als je diegene niet vertrouwd.
Ik kan mijn twee huisartsen blindelings vertrouwen, echt heel blij mee.

Dat is dus niet zo makkelijk meer tegenwoordig. Je kunt niet zomaar meer overstappen, want vol of te ver weg ( en dan mag je daar niet heen )

**Geplaatst**: 14-11-21 14:10

Geplaatst: 14-11-21 14:10

Ineke2 schreef:
Biks2 schreef:
Ik kan alleen maar zeggen; zoek een andere huisarts als je diegene niet vertrouwd.
Ik kan mijn twee huisartsen blindelings vertrouwen, echt heel blij mee.

Dat is dus niet zo makkelijk meer tegenwoordig. Je kunt niet zomaar meer overstappen, want vol of te ver weg ( en dan mag je daar niet heen )

Dat. En toen wij er jaren geleden naar vroegen bij een andere huisarts in hetzelfde dorp zij de beste man heel serieus 'Wij pakken geen patienten van elkaar af.'

**Geplaatst**: 14-11-21 14:14

Geplaatst: 14-11-21 14:14

Biks2 schreef:
Ik kan alleen maar zeggen; zoek een andere huisarts als je diegene niet vertrouwd.
Ik kan mijn twee huisartsen blindelings vertrouwen, echt heel blij mee.

Ja, dat is wel echt belangrijk. Als je ze alles kan en durft te vertellen, kunnen ze je ook het beste helpen. Ik heb hiervoor een aantal horken gehad die flinke fouten hebben gemaakt. Overstappen ging helaas niet: alle andere praktijken zaten vol of wilden me niet aannnemen omdat ze alleen specifieke postcodes aannamen.

Mijn huidige huisarts doet het goed. Die heeft ook fouten gemaakt, maar ik voel me er in ieder geval gehoord, niet opgejaagd en ze verwijst me wel door.

Ik benijd ze niet, hoor. Ik heb een aantal huisartsen in de familie. Ze worden flink uitgeknepen door zorgverzekeraars, moeten heeeeel veel administratie doen. Bovendien is er een tekort aan huisartsen, dus de druk op bestaande huisartsen is hoog. Ze mogen niet te veel mensen doorverwijzen en dat gaat ook niet, want de GGZ en ziekenhuizen hebben flinke wachtlijsten. Maar dat neemt niet weg dat er veel grove fouten worden gemaakt, zoals hier in dit topic ook te lezen is. Er zitten wel schrijnende voorbeelden bij, brrr.

Ik denk dat sowieso bij vrouwen bepaalde klachten al snel aan stress of hormonen (of overgewicht, roken) worden gewijt, zonder dat er gekeken wordt naar bijv. hersenletsel of hartfalen. Maar ja, als je als arts maar een paar minuten krijgt en alleen maar vage klachten hoort, dan snap ik wel dat ze je niet zomaar bij een cardioloog zetten. Het zou beter zijn als een huisarts meer tijd krijgt om een diagnose te kunnen stellen, denk ik.

**Geplaatst**: 14-11-21 14:21

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 14-11-21 14:21

Ik heb op het moment zelfs geen huisarts in mijn eigen woonplaats. De enige waarbij ik terecht kan ben ik vorig jaar weggegaan na een aantal fouten. Het toppunt was nog wel dat ze niet mij maar mijn zusje uitschreven, na echo van de verkeerde knie, medicatie naar verkeerde apotheek sturen, longontsteking over het hoofd zien, benauwdheid door zwarte schimmel uitmaken voor aanstellen, verkeerde verwijzingen, medicatie die ik niet verdraag en wat ik aan heb gegeven tijdens het consult, en al mijn klachten kwamen uiteraard door mijn overgewicht.
Bij die huisarts kan ik dus echt niet terug en ik ga nog liever dood dan teruggaan, maar alle andere praktijken zijn vol dus mijn huisarts zit op meer dan 100 km afstand (mijn oude huisarts)

**Geplaatst**: 14-11-21 15:32

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 14-11-21 15:32

Wat mij betreft zouden huisartsen het ook moeten aangeven als ze niet zeker zijn van hun zaak...
Ik heb bij de HA een spiraal laten zetten, hij had het al een tijdje niet meer gedaan zei hij. En zat ook flink te prutsen. Ik heb daarna niet langs hoeven komen voor controle oid.
Het resultaat is een tweeling van inmiddels 4 jaar oud, ding zat gewoon gruwelijk verkeerd bleek bij de gynaecoloog tijdens de eerste echo. Ze viste hem er ook in 1 handbeweging uit en ik heb niet eens wat gevoeld.

**Geplaatst**: 14-11-21 15:50

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 14-11-21 15:50

Ook hier geen goede ervaringen met huisartsen helaas. Werd vorige week uitgelachen toen ik zei dat ik bijna dagelijks last heb van paniekaanvallen

Wel m’n verwijzing gekregen, maar de manier waarop…

Toch eigenlijk wel raar de huisartsen zo’n slechte naam hebben

**Geplaatst**: 14-11-21 15:52

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 14-11-21 15:52

Nou slechte zaak inderdaad. Wat een schrijnende voorbeelden staan hier al in dit topic genoemd. Moet je nagaan hoe dit landelijk is.

**Geplaatst**: 14-11-21 16:23

Geplaatst: 14-11-21 16:23

culaccino schreef:
Ik denk dat sowieso bij vrouwen bepaalde klachten al snel aan stress of hormonen (of overgewicht, roken) worden gewijt, zonder dat er gekeken wordt naar bijv. hersenletsel of hartfalen. Maar ja, als je als arts maar een paar minuten krijgt en alleen maar vage klachten hoort, dan snap ik wel dat ze je niet zomaar bij een cardioloog zetten. Het zou beter zijn als een huisarts meer tijd krijgt om een diagnose te kunnen stellen, denk ik.

Maar de andere kant is denk ik ook dat het soms gewoon ook écht de oorzaak is, maar dat mensen dat niet willen weten/geloven.

**Geplaatst**: 14-11-21 16:26

Geplaatst: 14-11-21 16:26

Tiggs schreef:
culaccino schreef:
Ik denk dat sowieso bij vrouwen bepaalde klachten al snel aan stress of hormonen (of overgewicht, roken) worden gewijt, zonder dat er gekeken wordt naar bijv. hersenletsel of hartfalen. Maar ja, als je als arts maar een paar minuten krijgt en alleen maar vage klachten hoort, dan snap ik wel dat ze je niet zomaar bij een cardioloog zetten. Het zou beter zijn als een huisarts meer tijd krijgt om een diagnose te kunnen stellen, denk ik.

Maar de andere kant is denk ik ook dat het soms gewoon ook écht de oorzaak is, maar dat mensen dat niet willen weten/geloven.

Ja en nee.

Veel onderzoek naar medische problemen zijn gebaseerd op mannen. En van bijv. hartklachten mag het hopenlijk bij elke huisarts bekend dat deze bij vrouwen vaak anders tot uiting komen.
https://www.vumc.nl/zorg/voorzieningen- ... e-zorg.htm

**Geplaatst**: 14-11-21 16:29

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 14-11-21 16:29

@Kookaburra, goed punt.

Ik bedoelde het ook eigenlijk algemener (en zowel man als vrouw).

**Geplaatst**: 14-11-21 16:35

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 14-11-21 16:35

En ja. Daar heb jij weer een goed punt

**Geplaatst**: 14-11-21 17:19

Geplaatst: 14-11-21 17:19

Liselot schreef:
Het vervelende van een huisarts zijn is dat je van heeeeeel veel dingen een heeeeeeel klein beetje weet. Daarbuiten is de gezondheidszorg geen exacte wetenschap en weet je soms ook echt niet hoe het zit.

Ik denk dat dit inderdaad iets is waar veel mensen niet bij stilstaan...
Daarnaast wil ik nog even het woord 'communicatie' meegeven. Ik ben er nog niet één tegen gekomen die hier goed in is, maar gelukkig zit ik niet vaak bij de huisarts... Wel heeft mijn praktijk elke twee maanden weer een nieuwe arts erbij en zit ik op een of andere manier niet bij één bepaalde arts...

Maar als ik hoor dat een huisarts iemand die een miskraam krijgt en daarover belt afwimpelt met: "Neem maar twee paracetamol en je weet wel wat er gaat gebeuren he?"
Dan vind ik dat enorm schokkende communicatie die verre van deze tijd is.

Als ik dan een jaar of 8 later bij diezelfde huisarts kom met een niet zo charmante huidaandoening deze huisarts zegt: "Nou als het niet weg gaat koop je maar een badpak in plaats van een bikini." Dan vraag ik me af waar het inlevingsvermogen is (de aandoening hield niet op bij mijn romp overigens).

Toen ik twee jaar terug een laag vitamine D gehalte bleek te hebben na bloedonderzoek met diverse klachten waaronder huidproblemen, lichte depressie, vermoeidheid etc. moest ik praten als brugman tegen een huisarts in opleiding om medicatie én een nieuw onderzoek af te dwingen. Terwijl ik het toch allemaal van mijn eigen risico moest betalen... Vraag ik me echt af waarom een huisarts er zo onwijs veel energie in steekt om het bij de patiënt te laten in plaats van de patiënt ook maar een beetje te helpen.

Daarnaast zijn er natuurlijk nog steeds fouten en in mijn geval is een fout gemaakt door een gok van een huisarts. Ik kwam na ruim 10 dagen lichte koorts bij de huisarts omdat ik niet wist waar het vandaan kwam. Verder geen klachten. In mijn dossier staat vrij regelmatig genoemd dat ik oorontstekingen heb of heb gehad, scheuren in trommelvliezen etc. De huisarts heeft in mijn oor gekeken en zag dat het daar iets rommelig was. Maar het was geen ontsteking.
Toch gaf ze me antibiotica want die koorts moest maar weg.

Na een week zwol ik op en hield kilo's vocht vast. Weer naar de huisarts, een allergische reactie volgens de huisarts en ze schreef nieuwe antibiotica voor. Die kon ik meteen ophalen en innemen. Die middag belde ik omdat ik enge bijwerkingen ondervond van de nieuwe antibiotica. De huisarts kwam langs, schreef wéér nieuwe antibiotica voor die ik even later kreeg en ook meteen moest nemen.
De volgende ochtend kwam ik op de SEH terecht omdat de huisarts het niet meer wist. Ik werd een hele ochtend besmet verpleegd tot de internist op den duur binnen kwam en vrolijk zei: Mevrouw, er is niets ergs met u aan de hand, u heeft gewoon de ziekte van Pfeiffer.
Ik begrijp oprecht niet waarom met het risico op MRSA etc. er zo makkelijk AB wordt voorgeschreven.
Anyhow, er werd in het ziekenhuis wel voor de zekerheid genoteerd in mijn dossier dat ik allergisch ben voor deze AB.

Een paar maanden later moet ik voor een infectie AB hebben en schrijft de huisarts doodleuk de vorm voor die ik dus niet verdraag. Gelukkig was de apotheek wél scherp en gaven bij mij aan niet te begrijpen dat de huisarts dit voorschreef... Nog een vreemd foutje...

Maar in mijn beleving is de tweede fout wederom een gebrek aan communicatie, alleen dan de interpretatie van de communicatie.

Niks ernstigs in mijn geval gelukkig (al heeft het herstel van Pfeiffer door dat geintje met AB wel een maand of 2 langer geduurd dan nodig was), maar het geeft me inderdaad weinig vertrouwen.
Reden voor mij om te bedenken of ik misschien een splitsing wil voor mezelf waarbij ik een deel in de alternatieve geneeskunde wil zoeken. Ik heb gehoord dat meer mensen dit doen.

Het is niet zo dat ik niet op reguliere geneeskunde vertrouw, het zijn de huisartsen en hun gebreken waar ik aan twijfel. Wat hier in het topic ook genoemd werd; de focus op symptoombestrijding in plaats van het aanpakken van de oorzaak. Want als je een oorzaak aanpakt zal een huisarts het op den duur ook rustiger krijgen en beter naar de patiënt kunnen luisteren lijkt mij...

**Geplaatst**: 14-11-21 17:30

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 14-11-21 17:30

Een huisarts ziet veel patienten.
En krijgt temaken met heel veel soorten klachten.

Mijn huisarts is soms goed, soms niet.
Gelukkig heb ik een fysiotherapeut die mij goed kent. Dus met gewrichtsklachten ga ik naar hem toe.

Bij de huisarts, ik heb al een week hele erge rugpijn. Neem maar paracetamol en flink bewegen.
Ik was bij de fysiotherapeut voor iets anders maar hij keek ook naar mijn rug, spit en rustig aan doen.

Bij vervangende huisarts, ik heb een zere navel.
Gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis, navelbreuk en beklemming.
Paar uur later lag ik op de operatietafel.

**Geplaatst**: 14-11-21 17:53

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 14-11-21 17:53

Maar janine; wat wil je dat ze bij een miskraam doen dan? Dat moet gewoon vanzelf op gang komen, daar kan een huisarts of verloskundige niets mee. Alleen als het na een aantal dagen niet op gang komt moet er wat mee gebeuren.
Neemt niet weg dat het qua communicatie vaak wel beter kan

**Geplaatst**: 14-11-21 18:00

Geplaatst: 14-11-21 18:00

Ik moet zeggen dat de mijne met incidenten geen risico neemt.
Laatst migraine, daarbij komt uitval voor.
Maar na 5 dagen begaven mijn benen het en halfzijdig enorm krachtverlies en verlammingen.
Daarvoor ben ik gelijk naar de seh gestuurd en dezelfde dag nog een ct en mri gehad.
En de neuroloog heeft het overgenomen, en onderzoekt nu verder.
Van de zomer heb ik me ook gigantisch naar verdraait met mijn bekken door een paard.
Ik kon nauwelijks lopen maar gebroken leek ook niet logisch, om breuken uit te sluiten en omdat er nooit bekkenfoto’s gemaakt zijn zijn die gemaakt.
Omdat ik altijd zere heupen heb, om gelijk te screenen op afwijkingen.
Maar de fysio wilde toch echt eerst weten of de foto’s goed waren, want ik liep toch wel héél erg slecht.
Dus dat was ook zeker geen onzin.

Ze heeft ook een kennis met een heel raar beeld, waarvan ze het écht niet meer wist, doorgestuurd naar een specialist na een onderbouwde tip van mij.
Toen was ik daar nog geen patiënt, later zei ik dat en zei ze: oh maar daar was ik heel blij mee!
Ik kan niet alles weten en je had gelijk dat dit het kon zijn en inderdaad in de familie zit daar.
Ze wist dus niet naar welke specialist ze diegene in godsnaam toe moest sturen.
En die richting heb ik gegeven, met de boodschap maak je niet te druk gezien hoe hij/zij is verder, maar het huist in jullie familie.
Dus even nakijken is mogelijk wel verstandig.
Leg het voor.
En dat werd gelijk opgepikt, en in no time trok de internist exact dezelfde conclusie.
Dus dat was gewoon keurig gegaan.

**Geplaatst**: 14-11-21 18:02

Geplaatst: 14-11-21 18:02

Liselot schreef:
Maar janine; wat wil je dat ze bij een miskraam doen dan? Dat moet gewoon vanzelf op gang komen, daar kan een huisarts of verloskundige niets mee. Alleen als het na een aantal dagen niet op gang komt moet er wat mee gebeuren.
Neemt niet weg dat het qua communicatie vaak wel beter kan

Mijn punt ging ook om de communicatie

En ik denk dat als ze daar zich meer voor inzetten in het algemeen, fouten veel minder zwaar worden opgenomen door patiënten.

Of dat patiënten zich daardoor zelfs beter kunnen voorbereiden op een afspraak en daarmee de huisarts tot een betere conclusie helpen komen.

**Geplaatst**: 14-11-21 18:17

Geplaatst: 14-11-21 18:17

secricible schreef:
En de een komt met iedere scheet bij de HA terwijl er niet echt wat is. De ander belt pas bij drama. Als huisarts moet je het allemaal maar inschatten in dat consult van 5minuten.

Ik weet nog hoe mijn huisarts vertelde dat ik niet depressief kon zijn "want je zit er veel te goed bij"
Ik was toen een aantal weken bij de vervanger geweest. Die zei hetzelfde, tot hij me op een slecht moment zag en twijfelde of het verantwoord was me wel naar huis te laten gaan.

Als een patiënt zelden of nooit op spreekuur komt, en nu ineens wel, zou dat al een indicatie kunnen zijn, dat er echt iets aan de hand is,lijkt me.
Er is toch een dossier?
Een familielid van me is 2x weggestuurd wegens 'griepje, neem maar paracetamol' persoon liep alsof hij dronken was, en ik als leek dacht daarom aan iets als mogelijke hersentumor toen ik het per telefoon erover hoorde.
3e keer wegsturen greep zijn vrouw in, eiste gedegen onderzoek.
Knoepert van een hersencyste bleek de oorzaak. Arts was zo sportief excuses aan te bieden, dat wel.

Ik lees hier trouwens van mensen die na een misser van huisarts willen veranderen, in mijn woonplaats kan dat niet eens, wegens onderlinge afspraak dat ze elkaars patiënten niet overnemen...

**Geplaatst**: 14-11-21 18:29

Geplaatst: 14-11-21 18:29

Zoolgangster schreef:
Ik lees hier trouwens van mensen die na een misser van huisarts willen veranderen, in mijn woonplaats kan dat niet eens, wegens onderlinge afspraak dat ze elkaars patiënten niet overnemen...

Ik ben veranderd van huisarts vanwege een verhuizing, nu ik weer terug verhuis zoek ik een andere huisarts dan die idioot

maar dat lukt tot nu toe ook niet. Na de missers ben ik trouwens gaan zoeken en bleek mijn toenmalige huisarts een flinke rechtzaak te hebben gehad en hij is in eerste aanleg zijn BIG registratie kwijtgeraakt, in hoger beroep is dat ongedaan gemaakt. Er is iemand gestorven door zijn ernstige nalatigheid.
En toen ik tegen mijn psycholoog zei dat ze niet teveel moeite moest steken in de brief aan de huisarts omdat die toch niet gelezen werd zei ze eerst dat dat wel zo was, toen ik aangaf welke huisarts ik had zei ze "oh ik denk dat je gelijk hebt".
Het is dus niet zo dat ik de enige ben met slechte ervaringen.

**Geplaatst**: 14-11-21 19:25

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 14-11-21 19:25

Ik kreeg afgelopen jaar een brief dat we naar een andere praktijk moesten omdat we 'te ver van de praktijk woonden'. Ja jongens, ik woon in het buitengebied, en daar zijn gewoon geen huisartsen. Maaarrrr de huisarts waarnaar ik langer onderweg ben zit volgens google maps tóch 200 meter dichterbij mijn voordeur. Dus nou zitten we daar :')

**Geplaatst**: 14-11-21 20:03

Geplaatst: 14-11-21 20:03

Mijn huisarts heeft me 12 jaar lang afgewimpeld met, je zit gewoon rottig in elkaar.
Ik ben als 16 jarige aangereden door een auto en hard op m'n schouder geland.
Ga maar naar de fysio, neem maar een pijnstiller, doe maar oefeningen thuis.
Op gegeven moment kon ik niet eens meer in bed liggen.
Na 10 jaar mocht ik eindelijk röntgenfoto's laten maken, kwam niks uit, daarna echo's, zag er wel wat anders uit dus moest er maar een dikke spuit in laten zetten en weer naar de fysio gaan.
Toen ik 2 jaar later weer aanklopte bij de ha en verder onderzoek eiste, kreeg ik een verwijzing voor een MRI.
Daaruit bleek dat de kop van mijn schouder hartstikke kapot was, maar na zoveel jaar was dat natuurlijk wel weer aan elkaar gegroeid en niks meer aan te doen.
Ook bleken wat aanhechting van bepaalde pezen niet goed te zitten.
Maand later lag ik op de OK en hebben ze dat enigzins weten te fixen.
De pijn is nu wel minder maar kan nog steeds niet lang op die arm in bed liggen.

Zelfde ha wimpelde de uitslag van mijn pasgeboren zoontje af als, komt door de borstvoeding en gaat vanzelf weg.
Toen ik een aantal weken later bij de kinderarts moest zijn (mijn zoontje is geboren met de testikels in zijn liezen) schrok deze zich helemaal kapot hoe hij er uit zag.
Bleek zeer ernstige eczeem te hebben.
Kinderarts was echt heel erg boos.

Overigens hebben wij daarna ruim 5 jaar in DL gewoont en daar hadden wij wel een hele goede HA (sws is de zorg daar imo een heel stuk beter).
Het was een beetje een rare vrouw, maar nam met bepaalde dingen echt geen enkel risico.
Mijn man is hartpatiënt.
Als hij belde dat hij druk voelde oid dan wees ze ons ook echt direct door naar het ziekenhuis voor onderzoek/hartfilmpje.
Idem met mijn zoon, die had een vreemd plekje in de nek, leek op een smetplek, maar ging niet weg.
Kregen zalf en het moest met een paar dagen minder worden.
Maar het werd alleen maar erger en steeds groter.
Ha vertrouwde het totaal niet en heeft ons linea recta naar het ziekenhuis gestuurd.
Daar heeft hij 10 dagen gelegen in de isolatie, omdat ze werkelijk geen idee hadden wat het was en of het besmettelijk was.
Het plekje was uiteindelijk helemaal uitgebreid over zijn hele lichaam.
Behandeld met ab via infuus, speciale zalf en werd helemaal ingepakt in verband.
Het is helemaal weg gegaan, maar ze zijn er niet helemaal achter gekomen wat het nou is geweest.

Nu wonen wij sinds 2 jaar weer in NL.
Zelf nog nooit bij onze nieuwe ha geweest.
Mijn man wel, maar ik geloof dat deze ook wel goed is.
In ieder geval niet 1 die je afwimpeld met een paracetamolletje

**Geplaatst**: 14-11-21 20:13

Geplaatst: 14-11-21 20:13

Tiggs schreef:
culaccino schreef:
Ik denk dat sowieso bij vrouwen bepaalde klachten al snel aan stress of hormonen (of overgewicht, roken) worden gewijt, zonder dat er gekeken wordt naar bijv. hersenletsel of hartfalen. Maar ja, als je als arts maar een paar minuten krijgt en alleen maar vage klachten hoort, dan snap ik wel dat ze je niet zomaar bij een cardioloog zetten. Het zou beter zijn als een huisarts meer tijd krijgt om een diagnose te kunnen stellen, denk ik.

Maar de andere kant is denk ik ook dat het soms gewoon ook écht de oorzaak is, maar dat mensen dat niet willen weten/geloven.

Dat wil toch niet zeggen dat bv rookgerelateerde klachten niet serieus genomen moeten worden en dat je zulke mensen niet kan afschepen met: je moet maar stoppen terwijl ze mss wel longkanker of vaatproblemen hebben.

Veel dingen worden afgedaan met: tja die klachten horen nu eenmaal bij je leeftijd/vrouw zijn/werk enz.

**Geplaatst**: 14-11-21 21:52

Geplaatst: 14-11-21 21:52

Rocamor schreef:
Ineke2 schreef:
Nee Rocamor, ze zegt dat ze een patiënt is waarbij alle uitzonderingen ook als er maar 0,01 % kans is dat ze het heeft of krijgt voor haar gelden.

Dan heb ik dat deel verkeerd begrepen

Geeft niet hoor. Ik snap jou interpretatie van het verhaal ook wel.

**Geplaatst**: 15-11-21 12:15

Geplaatst: 15-11-21 12:15

Brainless schreef:
Dat wil toch niet zeggen dat bv rookgerelateerde klachten niet serieus genomen moeten worden en dat je zulke mensen niet kan afschepen met: je moet maar stoppen terwijl ze mss wel longkanker of vaatproblemen hebben.

Veel dingen worden afgedaan met: tja die klachten horen nu eenmaal bij je leeftijd/vrouw zijn/werk enz.

Dat zeg ik toch niet?

Stress kan hele nare klachten geven bijvoorbeeld, maar genoeg mensen die niet willen horen dat het daardoor komt. Horen dat een klacht door je overgewicht komt is ook niet leuk. Natuurlijk moet een arts je daarmee helpen, maar dan moer je ook wel geholpen willen worden.

Ik vind echt dat er te negatief naar huisartsen gekeken wordt. Het lijkt me juist een van de moeilijkste specialisaties, omdat het zó breed is en je niet alleen het lichamelijk deel maar ook het psychische moet meenemen. Ik geloof dan ook niet dat de minst goede geneeskunde studenten die specialisatie kiezen...

Communicatie speelt ook een steeds belangrijker rol in hun opleiding en de vraag 'wat denk je zelf dat het is', is juíst belangrijk. Wel fijn als je iemand kunt geruststellen die een lichte keelontsteking heeft, maar er zelf van overtuigd is terminaal te zijn. Of als je meer aanwijzingen over de klacht krijgt doordat de patiënt het met beantwoording van deze vraag beter uitlegt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-11-21 12:23

Geplaatst door de TopicStarter : 15-11-21 12:23

Tiggs schreef:
Brainless schreef:
Dat wil toch niet zeggen dat bv rookgerelateerde klachten niet serieus genomen moeten worden en dat je zulke mensen niet kan afschepen met: je moet maar stoppen terwijl ze mss wel longkanker of vaatproblemen hebben.

Veel dingen worden afgedaan met: tja die klachten horen nu eenmaal bij je leeftijd/vrouw zijn/werk enz.

Dat zeg ik toch niet?

Stress kan hele nare klachten geven bijvoorbeeld, maar genoeg mensen die niet willen horen dat het daardoor komt. Horen dat een klacht door je overgewicht komt is ook niet leuk. Natuurlijk moet een arts je daarmee helpen, maar dan moer je ook wel geholpen willen worden.

Ik vind echt dat er te negatief naar huisartsen gekeken wordt. Het lijkt me juist een van de moeilijkste specialisaties, omdat het zó breed is en je niet alleen het lichamelijk deel maar ook het psychische moet meenemen. Ik geloof dan ook niet dat de minst goede geneeskunde studenten die specialisatie kiezen...

Communicatie speelt ook een steeds belangrijker rol in hun opleiding en de vraag 'wat denk je zelf dat het is', is juíst belangrijk. Wel fijn als je iemand kunt geruststellen die een lichte keelontsteking heeft, maar er zelf van overtuigd is terminaal te zijn. Of als je meer aanwijzingen over de klacht krijgt doordat de patiënt het met beantwoording van deze vraag beter uitlegt.

Maar wiens "schuld" is het dat er erg negatief naar huisartsen over het algemeen gekeken wordt, wanneer je in dit topic niet een paar keer maar regelmatig leest dat enkel al het doorsturen van een patient wanneer je niet zeker bent iemands leven had kunnen redden, een bijna dood ervaring of ernstig letsel had kunnen voorkomen? Dat is geen kwestie van moeilijke specialisatie, dat is een kwestie van nalatenschap. En dat komt gewoonweg veel te vaak voor.

En echt, ik heb nu ook een geweldige huisarts. Alle lof voor hem en andere huisartsen zoals hen. Maar ik denk dat je uit dit topic wel de conclusie kan trekken dat er een probleem is, en dat dat niet aan de moeilijkheidsgraad van het beroep ligt.

**Geplaatst**: 15-11-21 12:30

Re: Huisartsen, waarom gaat het zo vaak fout?

Geplaatst: 15-11-21 12:30

Waaraan dan? Dat huisartsen geen zin hebben om hun best te doen en patiënten te genezen?