pinto_1 schreef:Toch begrijp ik de reactie van Evi wel (ik las hem ook niet als bot bedoeld).
Het kan ook zijn dat de chirurg er juist niet verder op in wilde gaan om haar gevoel niet te versterken. Voor hetzelfde geld reageert hij met: och jee, wat erg voor je, sorry dat je je er zo vervelend onder voelt, en is dat voor TS juist een bevestiging van hoe erg het was. Heeft hij juist willen proberen door er niet op in te gaan om de emotie er een beetje uit te halen.
Ik zou het zoals TS al zei te gaan doen bespreken met de anesthesist, het is zijn vakgebied dus hij kan er ook beter op in gaan.
Hij is dokter, geen psycholoog. Hij moet haar fysieke klachten erkennen. Dat is zijn job. En wat dan nog als dat voor TS bevestiging is? Erg he, dat iemand erkend dat het klote is dat iets zo pijn gedaan heeft. Jezus wat een ramp... Stel je voor..
Dat ik barstende koppijn had en kotsmisselijk was na mijn operatie hoorde er ook bij. Ik ben echt niet slechter of getraumatiseerder geworden van de begripvolle reacties van het verzorgend personeel dat het een klote gevoel was en al evemin van het feit dat ze er alles aan deden om het zo veel mogelijk te verlichten waar mogelijk. Hadden ze me laten liggen met "speel geen komedie" had ik dat veel negatiever ervaren.En nee, ik ben echt geen watje of zeurder wb pijn. Maar iemand die pijn heeft wordt echt niet slechter van begrip. Integendeel, iemand die "aan jouw kant" staat voor jouw gevoel maakt je minder eenzaam in die pijn.

