Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-05-21 09:39

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst: 19-05-21 09:39

Ah TS wat klinkt het vreselijk naar zoals je het nu omschrijft. Kan je huisarts je echt niet helpen?
Ik vind hoe je het omschrijft echt heel verdrietig. Ik weet ook niet goed wie of wat je kan helpen maar ik wens je wel veel sterkte toe!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-21 18:38

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-21 18:38

Geen idee of mensen mij nog willen zien/lezen, maar merk dat ik het zelf fijn vind om hier te typen.

Afgelopen tijd is met ups en downs gegaan, ik ben iets meer gaan werken en merk dat het op werk best goed gaat. De werkdruk is de laatste tijd weer enorm toegenomen en dat vind ik nog wel lastig, maar kan er al weer wat beter mee omgaan. Veel met collega's gepraat en ook wat steun gekregen, dus dat is fijn.

Echter merk ik dat ik buiten het werk om depressiever ben, ik ben ook volledig vast gelopen in therapie. Ik kan letterlijk niet meer praten als ik therapie heb. Ik snap echt niet hoe therapie werkt en waarom het mij niet lukt. Steeds gevraagd worden hoe ik mij voel en niet weten wat ik voel. Ik ben volgens mij zo goed geworden in denken en alles weg stoppen dat ik het niet kan.

Een afspraak gemaakt om iets te gaan doen aan mijn grootste medische onzekerheid. Ben trots op mijzelf dat ik het ga aanpakken maar ben er zo bang voor.

**Geplaatst**: 27-06-21 08:15

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst: 27-06-21 08:15

Wat vervelend dat je vast aan het lopen bent. Springt je therapeut/psycholoog hier wel een beetje goed op in? Misschien kunnen ze je aanmelden voor PMT of haptotherapie om je te helpen leren voelen?
Het klinkt in elk geval alsof deze hulp, je niet echt verder kan helpen op deze manier. Jij hoeft trouwens niet te snappen hoe het werkt, daar heeft de psycholoog voor geleerd, zij moeten de juiste begeleiding geven.

**Geplaatst**: 27-06-21 09:10

Geplaatst: 27-06-21 09:10

Namelesss schreef:
Van psycholoog wil ik liever niet veranderen. De wachttijden zijn enorm, en ik ben voor de meeste organisaties te complex. Heb er namelijk al genoeg versleten.
Bij mijn huidige zit ik prima en klikt het goed mee, echter is ze al een tijdje ziek en weet ik niet hoe lang dit zal duren.

Vooral omdat je nu zo vast loopt; soms kun je vanuit de arbo dienst van je werkgever een psycholoog krijgen. Mijn ervaring is dat dit veel sneller gaat! Weet je huisarts van je situatie nu? Die kan ook met je sparren om te kijken welke interventies jou kunnen helpen.

Goed dat je een afspraak hebt gemaakt voor je grootste medische onzekerheid. Voor nu heel spannend dat je die actie hebt ondernomen maar anders blijft het spannend omdat je het nog niet hebt gedaan. Dan wordt het zo'n angst voor de angst ding en daar heb je geen controle op, op actie ondernemen wel.

**Geplaatst**: 27-06-21 12:14

Geplaatst: 27-06-21 12:14

Namelesss schreef:
Geen idee of mensen mij nog willen zien/lezen, maar merk dat ik het zelf fijn vind om hier te typen.

Als jij het fijn vindt, gewoon doen! +:)+

En zo te merken word je ook gelezen.

Citaat:
Afgelopen tijd is met ups en downs gegaan, ik ben iets meer gaan werken en merk dat het op werk best goed gaat. De werkdruk is de laatste tijd weer enorm toegenomen en dat vind ik nog wel lastig, maar kan er al weer wat beter mee omgaan. Veel met collega's gepraat en ook wat steun gekregen, dus dat is fijn.

Als je posting hier zou stoppen ging ik juichen.
... nu ja: op zich is het een verbetering, al blijft die werkdruk natuurlijk balen.
Goed dat de sfeer op het werk beter is en dat je steun krijgt!

Citaat:
Echter merk ik dat ik buiten het werk om depressiever ben, ik ben ook volledig vast gelopen in therapie.

... ik hoop toch niet dat dit de 'prijs is, die je betaalt' door je in te zetten op het werk.
Want al zijn het goede ontwikkelingen, ik zie de bui hangen dat JIJ daar veel energie in gestopt hebt.
Met succes, maar toch...

Citaat:
Ik kan letterlijk niet meer praten als ik therapie heb. Ik snap echt niet hoe therapie werkt en waarom het mij niet lukt. Steeds gevraagd worden hoe ik mij voel en niet weten wat ik voel. Ik ben volgens mij zo goed geworden in denken en alles weg stoppen dat ik het niet kan.

Wat naar voor je!
Tja, een mens die depressief is, voelt zich 'grauw', moe, 'alles kost energie en dat is er niet' en emoties raken afgevlakt.
Grof gezegd : qua emoties 'is er weinig stof tot praten'. Maar het klinkt alsof je therapeut daar geen genoegen mee neemt en dan wordt het ingewikkeld.

Een van de basis regels voor een geslaagde therapie is 'vertrouwen' als in: je zo op je gemak voelen, dat je (relatief) makkelijk kunt praten over wat je bezig houdt. (En een goede peut kan soms aandringen, maar dus graag wel binnen de grenzen blijven zodat jouw vertrouwen intact blijft. Zonder dat vertrouwen heb je als mens groot gelijk om je af te sluiten.)(Dwz als iemand 'echt niet te vertrouwen is', moet die persoon gewoon niets 'gevoeligs' van jou weten.)

En er is ook niet echt een therapie die goed werkt tegen depressie.
Ik ken het werk van de proffen Schreuder en Porges (Stephen Porges heeft een aantal nuttige films op YT gezet!) - depressie is vooral een kwestie van uitputting. Veel meer lichamelijk dan psychisch. (De termen die prof. Porges gebruikt: depressie is 'als het een mens te veel wordt', je lichaam gebruikt dan haar dorsale nervus vagus om een 'shutdown' te bewerkstelligen.)

Sociale en psychische steun zijn natuurlijk wel hartstikke belangrijk!!
Maar dat hoeft niet de vorm te zijn van een psycholoog die moeilijke vragen stelt.
Het kan ook een maatschappelijk werkster van het sociale wijkteam zijn die steunende gesprekken doet. Of voor hen die etc. : een goede dominee.

En als er trauma (door pesten of noem maar op) meespeelt in 'dat het jou als mens te veel wordt' kan traumaverwerking zin hebben, maar dan moet er wel (een beetje) energie zijn die je in de therapie kunt stoppen. (Trauma vreet energie.)

Citaat:
Een afspraak gemaakt om iets te gaan doen aan mijn grootste medische onzekerheid. Ben trots op mijzelf dat ik het ga aanpakken maar ben er zo bang voor.

Dappere!!!
Op korte termijn vreet het energie!!
Zijn er mensen die jou daarin kunnen steunen....?
Op langere termijn geeft het in elk geval de rust dat je weet van 'hoe en wat'.

**Geplaatst**: 27-06-21 21:58

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst: 27-06-21 21:58

TS, je bent een kanjer.

Je bent aan het werk en dat gaat best goed, ook al kost het bakken met energie.
Je gaat iets doen aan je grootste medische onzekerheid, dat getuigt van moed.

Je loopt vast met therapie omdat je niet je bij je gevoel kunt komen c.q. dat gevoel dus niet kunt benoemen. Dat betekent mijns inziens vooral dat dit waarschijnlijk niet de juiste therapievorm voor jou is. Misschien werkt het voor jou beter om eerst voorzichtig weer te leren voelen, bijvoorbeeld door haptonomie.
Je zou ook eens kunnen overwegen of coaching met paarden iets voor je is. Daar heb ik mooie openingen bij zien ontstaan. De paarden zijn in het hier en nu en reageren op jou, zonder oordeel. De coach is hierbij ondersteunend.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-07-21 13:10

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst door de TopicStarter : 05-07-21 13:10

Bedankt weer voor jullie lieve berichten.

Ik ga eens kijken naar haptonomie, ik heb het vaker langs zien komen dus zal mij eens verdiepen.
Net gesprek gehad met de arbo en besloten dat ik weer volledig aan het werk ga, vind het zelf nog wat spannend maar ik denk dat ik het wel kan.

qua therapie hebben we even een pauze ingelast, ik sta op de wachtlijst bij een andere organisatie in mijn regio. Dus dat is even afwachten.

Afgelopen weekend gewerkt en het was echt ontiegelijk druk, maar wel heerlijk gewerkt ondanks de drukte en stress dus dat geeft mij wel weer moed.

**Geplaatst**: 05-07-21 13:39

Geplaatst: 05-07-21 13:39

Hoi meis,

haptonomie is idd iets totaal anders dan praattherapie!

Succes met weer volledig gaan werken!

Hoe staat het met het 'griezelige onderzoek'?

+:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-08-21 11:20

Geplaatst door de TopicStarter : 12-08-21 11:20

Oef ik ben slecht in een topic bijhouden -O-

Het ging een tijdje wel lekker dacht ik, dus ik ben weer volledig beter op werk. Echter weet ik niet zo goed of het echt beter gaat of dat ik gewoon weer lekker afleiding had.
Het is ontiegelijk druk geweest op werk de laatste tijd en ben zelfs een keer in huilen uitgebarsten omdat een collega vroeg hoe het ging. Ik heb nu vakantie en dacht lekker bijkomen van alles. Alleen voel ik mij nu zo enorm slecht.
Ik ben zo enorm gespannen constant, het lukt mij gewoon niet om te ontspannen. De somberheid heeft mij echt even overgenomen. Ik zie het leven niet meer zitten, ik wil even pauze. Alleen is er geen pauzeknop.
Ik ben zo vermoeid het lukt mij niet eens om appjes van mensen te beantwoorden of dingen af te spreken met vriendinnen. Afgelopen tijd jarig geweest en niet gevierd vanwege de vermoeidheid en somberheid.
Ik probeerde elke dag mijn wekker te zetten om half 9 en dan een stukje te gaan wandelen. Ik merkte dat het af en toe fijn is, en had ook gelezen uit onderzoek dat het goed is voor mensen met een depressie om dat te doen.
Vandaag is niet gelukt, ik lig nog steeds in bed. Ook hierin heb ik weer gefaald.

Ik heb ondertussen een intake gehad bij de nieuwe plek en die gaven aan dat het nog maanden ging duren voordat ik daar in behandeling kan. Bij mijn oude plek wil ik liever niet meer heen, ben daar volledig vast gelopen. Heb daar over 3 weken weer een afspraak en kan wel huilen als ik daar over nadenk dat ik daar weer heen moet.

Het spannende onderzoek wat een kleine overwinning was van een tijdje geleden heb ik afgezegd. De spanning was enorm. Ik heb gefaald.

Bedankt voor jullie tips over haptonotherapie en paardentherapie, het lukt mij nu niet om iets mee te doen maar misschien later.

**Geplaatst**: 12-08-21 12:17

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst: 12-08-21 12:17

Veel sterkte ts. Het is vast niet wat je wilt horen, maar je zult wel iets moeten doen om hieruit te komen. Toch weer om hulp vragen bij de huisarts bijvoorbeeld.

Ik begrijp dat het heel lastig en confronterend is om naar de afspraken te gaan. Je hebt liever dat je het zelf kunt, of zelfs liever dat niemand het weet.

Ze kunnen je echter wel helpen ts. Het hoeft niet altijd zo te zijn als nu. Je kunt serieus waar:
- Gelukkig zijn
- Uitgerust zijn
- Met plezier dingen doen
- Doelen halen waar je nu niet eens van durft te dromen

Vraag hulp en ga ervoor! $*\o/*$

**Geplaatst**: 12-08-21 13:09

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst: 12-08-21 13:09

Zozo, dat zijn gouden bergen...
Sintara, heb je ook een reisbeschrijving?
Met garantie graag.

**Geplaatst**: 12-08-21 13:21

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst: 12-08-21 13:21

Hey TS, wat rot zeg dat je je nu weer zo voelt.

ik sluit me bij Sinatra aan. niets doen is nu misschien het enige wat je even wilt, maar dit lost het niet op.
je zit in de put. als ik het zo lees draag je het al langer mee en komt het eens in de zoveel tijd terug. "even een schop onder de kont geven vind ik veel te denegregend en alsof er geen probleem is" dus dat doe ik niet. maar ik wil je wel echt adviseren actie te ondernemen.

Waarom wil je niet terug naar je huidige behandelaar? is dat omdat deze te dichtbij komt? of zijn er andere redenen. soms werkt het niet omdat het juiste de goeie behandeling is en je door de ellende heen moet. afzeggen is dan het makkelijkste, maar krijgt je niet verder.

de gouden bergen van sintara wil ik ook graag met reisbescherming. iedereen moet aan zijn geluk werken en er zijn maar weinig mensen die daar helemaal zijn. maar je gelukkiger voelen dan dat je nu doet is een must.

**Geplaatst**: 12-08-21 13:32

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst: 12-08-21 13:32

Hahaah gouden bergen zeker niet, en garantie heb je alleen op de belastingdienst. Maar je kunt als je eraan werkt echt heel wat verder komen dan uit bed komen en werken hoor

**Geplaatst**: 12-08-21 13:32

Geplaatst: 12-08-21 13:32

Hoi meis,
ter zake. Wat intens rot...!!! :(:)

Depressie is 3x niets om te ervaren.

Enne: JIJ faalt niet.
Dat de depressie zo 'denkt', is een triest feit.
En de depressie heeft er zo zijn redenen voor.

Een depressie is een soort noodrem.
Als dingen op de één of andere manier 'te' worden, te lang, te veel, te stressvol, te veel onveiligheid etc etc etc. dan neemt je lichaam het over. Het is overleven, maar zeer beslist niet leuk.
Een mens die depressief is, voelt zich 'grauw', moe, 'alles kost energie en dat is er niet' en je zit zogezegd vast.
Je scheef al eerder dat het niet klikte met je vorige therapeut.
Stoppen is dan goed! +:)+

Dat is geen peptalk, dat is gewoon waar.
Je hebt al nauwelijks energie, verspil dat kleine beetje dus niet aan iemand die er niets van snapt.

En er is ook niet echt een therapie die goed werkt tegen depressie, zo van: 'we doen eerst dit en daarna experimenteren we met dat' etc.

Stephen Porges heeft een aantal nuttige films op YT gezet (in zijn werk is depressie een 'dorsal vagal shutdown') - depressie is vooral een kwestie van uitputting.
Veel meer lichamelijk dan psychisch. (Ga er dus niet 'psychisch aan werken'. Eerst graag je energielevels omhoog.)

Sociale en psychische steun zijn natuurlijk wel hartstikke belangrijk!!
Maar dat hoeft niet de vorm te zijn van een psycholoog die moeilijke vragen stelt.
(Contra: 'misschien is het goed dat je therapeut zo dichtbij komt?'. Dat is traumaverwerking. Nuttig, als we het bijv. over pesten hebben - maar kost energie, dus eerst graag de depressie de deur uit.)

Misschien is 'werken op therapeutische basis' een goed idee. Het geeft regelmaat en sociale contacten. Maar dat gaat dan wel over klusjes doen, of een nadrukkelijke beperking in uren - en met nadruk op 'hoe goed kun je herstellen'.
.... want vakantie werkt helaas niet om te herstellen. Wat op zichzelf al heel erg zuur is. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-08-21 14:24

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst door de TopicStarter : 12-08-21 14:24

Ik weet niet wat voor reacties ik verwacht maar dit komt even hard binnen. Voel mij best wel een aansteller nu.
Ik weet dat in bed liggen geen oplossing is, ik weet dat ik moet doorzetten aangezien niemand mijn handje gaat vasthouden en mijn problemen gaat oplossen.
Echter weet ik op het moment gewoon niet zo goed hoe ik het moet oplossen, therapie heb ik geprobeerd en sta ik weer op een wachtlijst van een paar maanden. Ik ben al jaren in therapie en heb al veel verschillende vormen geprobeerd. Het heeft tot nu toe nog niet geholpen heb het gevoel dat ik alleen maar verder wegzak.

Ik weet dat ik moet ondernemen en niet passief moet zijn om beter te worden, ik doe echt enorm mijn best. Het vreet zo enorm veel energie en ik weet gewoon niet waar ik het nog voor doe.

**Geplaatst**: 12-08-21 14:28

Geplaatst: 12-08-21 14:28

Je bent echt geen aansteller ts, je doet juist heel goed je best!

Ik ben geen peut en zeg het misschien onhandig of verkeerd

. Als mijn post je verdriet heeft gedaan spijt me dat oprecht. Ik geloof oprecht dat je uiteindelijk de juiste hulp kunt vinden en hieruit kunt komen :knuffel:

**Geplaatst**: 12-08-21 16:21

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst: 12-08-21 16:21

ts je bent zeker geen aansteller!!
en hoe de wereld echt is kunnen wij al helemaal niet beoordelen van achter de PC.

het is voor mij meer het advies:
- je kan nu overleven en weer net genoeg kunnen functioneren, dan kom je jezelf later weer tegen. het is dus nu het werk wat voor stress zorgt, maar ander werk gaat dit niet oplossen
- of je nu wel of niet kunt werken, dat durf ik niet te zeggen.

en we kunnen hier heel veel medelijden met je hebben, maar daar helpen we je ook niet mee

.
ik denk dat dit de plek is om je hart te luchten en hopelijk kun je wat met onze adviezen.
we gunnen je allemaal een fijner leven.

en zoals er al gezegd wordt, gelukkig zijn of worden is zo makkelijk nog niet. dat is een lifetime journey.

**Geplaatst**: 12-08-21 16:42

Geplaatst: 12-08-21 16:42

Ik kom dit topic nu pas tegen. Heb alles gelezen en bij het grootste gedeelte van je berichten bedacht ik me dat ik het zou hebben kunnen schrijven TS. De manier waarop je beschrijft hoe je je voelt begrijp ik precies. Het enige verschil is dat ik daarom heb gekozen voor de thuiszorg en niet intramuraal. In de thuiszorg is er niemand die je op de vingers kijkt, maar je bent gewoon zelfstandig aan het werk. Daarvan ben ik zelf opgeknapt na een jaar op een PG afdeling gewerkt te hebben en daar ook bakken kritiek over me heen te hebben gekregen.

Over je laatste post: Je bent absoluut geen aansteller. Als het goed voelt om een dag in bed te blijven liggen, dan kan dat gewoon. Ook als je een week of een maand in bed wil blijven liggen, dan is dat prima. Met in bed blijven liggen doe je niemand anders pijn en door te blijven liggen krijgt je lichaam de rust dat het zo ontzettend nodig heeft.

@ Sintara, Ik denk dat ik wel weet waarom jouw post de TS zo raakt.
De opsomming klinkt heel positief en fijn, maar tegelijkertijd ontzettend ver weg.
Vooral het: vraag hulp. Want vraag hulp waar? Aan wie? De therapie is gestopt, in het hele topic heb ik niks teruggelezen over familie en vrienden die actief helpen en van de collega`s moet TS het duidelijk ook niet hebben.

**Geplaatst**: 12-08-21 17:37

Geplaatst: 12-08-21 17:37

Heb het doorgelezen en dat laatste mis ik ook.
TS, kun je niet afspreken met iemand uit je omgeving om bijv. dagelijks samen een uurtje te gaan wandelen? Iemand die jou op sleeptouw kan nemen als je jezelf niet op gang kunt krijgen.
En dan toch gaan, ook als je je echt ellendig voelt. Want ellendig voel je je ook als je in bed blijft liggen. Met wandelen komt alles letterlijk en figuurlijk weer een beetje in beweging.
Sterkte!

**Geplaatst**: 12-08-21 18:03

Geplaatst: 12-08-21 18:03

Ik mis ook hulp in jouw topic.

Je hebt echt een extreem laag zelfbeeld ts, zo pijnlijk om te lezen. Je zit je zelf echt onbewust ontzettend in de weg. Maar ja, hoe verander je dat hè? Nou dat kun je alleen doen met hulp! En waar is die hulp?

**Geplaatst**: 12-08-21 18:51

Geplaatst: 12-08-21 18:51

Lieve TS, waar jij nu zit, zat ik een paar jaar geleden. Ik herken mezelf in wat je schrijft. Je bent niet gek, en je bent zeker niet de enige.
Misschien zit ik er naast hoor, maar als ik jouw berichten lees, krijg het gevoel dat je een zware rugzak met ballast uit het verleden met je meedraagt. Al die mensen die jou hebben doen geloven in de leugen dat je niets waard bent, zitten je op de nek.
Begin eens met jezelf serieus nemen. Misschien toch weer (gedeeltelijk) ziekmelden. En o, wat is dat moeilijk. Je hebt niet je been gebroken, je hebt geen 40 graden koorts..
Maar meis, je bent zo aan het vechten. En ik herken mezelf zo in jou. Zo keihard voor jezelf. Doorgaan, doorgaan, doorgaan. Pas stoppen als je omvalt, letterlijk. Maar laat het niet zo ver komen..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-09-21 11:55

Geplaatst door de TopicStarter : 06-09-21 11:55

Op het moment heb ik vakantie en moet ik morgen weer beginnen.
Vakantie is echt ups en downs geweest ben op het begin enorm depressief geworden en daarom ook niet mijn verjaardag kunnen vieren.
Op vakantie geweest en dat was echt heerlijk, was even niet met werk bezig en was iets wat ontspannen. Nu gelijk de neiging om weer te vertrekken maar helaas kan dat niet en is dat ook niet de oplossing.

Heb ondertussen intake gehad van de organisatie die nu mij gaat helpen alleen is jammer genoeg wel de wachtlijst daar meerdere maanden. De organisatie waar ik hiervoor bij zat die wil niet overbruggen helaas.

Nu zit ik te denken om bij de ondersteuner van de HA te vragen om hulp en dat ik in de tussentijd praktische lichamelijke zaken wil aanpakken. Ik ben af en toe een zorgmijder en heb mijzelf volledig verwaarloost helaas. Dus hoop daar misschien hulp bij te krijgen zodat ik misschien ook weer wat zelfvertrouwen krijg. Ik keek namelijk foto's van vakantie en kan wel huilen over hoe ik eruit zie. Alleen zit ik nu met de telefoon enorm er tegen aan te hikken om te bellen.

Vrienden en familie heb ik wel, echter praat ik niet met hun over mijn problemen. Sommige weten wel dat er iets speelt en dat ik niet gelukkig ben, maar al ze niet om hulp vragen. Ik weet dat ik dat best kan doen maar voelt echt als een mislukking als ik om hulp moet vragen. Ik help liever andere mensen.

**Geplaatst**: 06-09-21 12:15

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst: 06-09-21 12:15

Vakantie is ook een lastig iets, vooral omdat je dan ineens meer tijd hebt om te voelen en te denken omdat je uit je dagelijkse ritme bent. Dat is helemaal niet erg, maar kan je wel ineens wat overvallen.

Vervelend dat je nu gedwongen een pauze hebt van een paar maanden voordat je bij de andere organisatie aan de slag gaat, maar zoals je zelf ook schrijft, dat betekent niet dat je in de tussentijd helemaal niets kunt ondernemen. Sterker nog, je hebt een goed voornemen, nou alleen die drempel nog over. En dat is verdories lastig. Realiseer je ook dat je depressie een grote mond heeft als je over jezelf denkt dat je er niet uit ziet. En als dat wel zo zou zijn, waar heb je het dan over? Aan je uiterlijk is met een paar relatief eenvoudige ingrepen wel wat te verbeteren, zoals naar de kapper gaan, kleding dragen waarin je je prettig voelt zodat je uitstraling ook positiever is, enz. Misschien wil je wat afvallen? (Geen idee, ik roep maar wat want ik ken je niet en heb geen foto's van je gezien.) Dan kan het helpen om assistentie te krijgen bij meer bewegen en anders eten. Pak die telefoon en bel de "hulplijn". Dat je daadwerkelijk actie onderneemt is al je eerste overwinning. Je kan het! (Misschien niet van harte en met overtuiging, maar echt wel!)

Om hulp vragen is een van de lastigste dingen waar je als mens tegenaan kunt lopen. Want dat betekent dat je je kwetsbaar op moet stellen, dat je moet toegeven dat je het niet alleen kunt en nog wat van dat soort dingen waar de moderne westerse mens moeite mee heeft. Geheel onterecht trouwens; als we met zijn allen nou eens wat liever voor elkaar zijn, is dat voor iedereen een win-win.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-21 12:42

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-21 12:42

Even goed nieuws tussendoor, de wachtlijst is een stuk minder lang dan verwacht dus heb binnenkort al de eerste afspraak bij de nieuwe organisatie.

Het is mij niet gelukt om naar de praktijk ondersteuner te gaan, maar heb wel een afspraak gehad voor een angstandarts dat was waar ik zo enorm tegen op zat te hikken. Heb de gehele afspraak alleen maar gehuild en enorm bang geweest maar heb er wel vertrouwen in dat ze mij goed gaat helpen.

**Geplaatst**: 11-09-21 12:53

Re: buitenbeentje for dummies 101

Geplaatst: 11-09-21 12:53

$*\o/*$ $*\o/*$ $*\o/*$

Goed voor jezelf gekozen!