Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-03-21 19:25

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst: 27-03-21 19:25

Ik ben 38 en al 14 jaar happy single ,wel wat mannen tegen gekomen maar die waren het niet voor mij .
Vermaak me prima alleen .
Ik heb ook geen kinderen ,ook nooit gewild .
Zou op zich best een vriend willen ,maar samen wonen zou ik niet snel meer doen .
Moet er eigelijk ook niet aan denken ,verantwoorden waar ik heen ga ,of ik niet te lang op stal rond hang dat soort dingen

**Geplaatst**: 27-03-21 19:34

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst: 27-03-21 19:34

Wel deels herkenbaar allemaal.
Ik ben 41, 2 kids van 10 en 12. Heb dus een langdurige relatie gehad van 16 jaar. Daarna 2 kortere relaties van 1-1,5 jaar.
Toen ik mijn ex man leerde kennen, hadden al mijn vriendinnen een vaste vriend en nu achteraf gezien, denk ik ik dat ik dacht dat moet ik ook want zo hoort het. We leefden vooral als broer en zus en met heel veel ruzies.
De relaties erna waren ook niet je van het. Ik erger me gewoon ontzettend snel ofzo.
Die 2 relaties begonnen ook allebei over samen wonen enzo. Enige wat ik dacht, dan staan jou spullen in mijn huis. En zit je elke dag op de bank bij me.
Ik weet niet of ik het ooit nog ga vinden, echte liefde. Maar voor nu vind ik het heerlijk zo alleen, nou ja alleen, bijna altijd m’n kids bij me.

**Geplaatst**: 27-03-21 19:43

Geplaatst: 27-03-21 19:43

Hallo allemaal,

Wat een herkenbaar topic. Ben nu inmiddels 34 en alweer een hele tijd alleen. En vind het heel erg fijn. Heb wel relaties gehad en 1 keer samengewoond maar daar werd ik zo ongelukkig van. Merkte dat ik echt mijn vrijheid en eigen plekje nodig heb om tot rust te komen. Vorig jaar de diagnose autisme en Add gekregen wat het ook niet makkelijker maakt. Maar voor mij een stuk duidelijker. Ik sluit een relatie niet uit maar samenwonen gaat niet meer gebeuren. En kinderen dacht ik altijd te willen maar ben erachter gekomen dat ik me wilde schikken naar het ideaalbeeld. En vind het op dit moment prima zo, vermaak me goed.

**Geplaatst**: 27-03-21 20:05

Geplaatst: 27-03-21 20:05

Nog niet alles bijgelezen maar ik meld me ook. Hier 32, deze zomer 33. En sinds augustus single na een relatie van 11 jaar.
Het laatste jaar was ik niet meer gelukkig, en ook tot de conclusie gekolen dat ik mezelf in de loop der jaren verloren was.
Momenteel dus heel happy single, ik voel me goed, heb minder stress en hoef even geen rekening te houden met iemand anders. Heb een koophuis,pittige job, 3 paarden,een hond en 2 katten,dus ik ben nooit alleen noch verveel ik me

.

Mijn vader is echter heel bang dat ik een ouwe vrijster wordt

. Ik denk dat de omgeving er vaak meer problemen mee heeft, maar ik heb echt geen haast. Kinderwens heb ik ook niet echt, dus op dat vlak hoef ik me ook niet te haasten.

Ik sluit een nieuwe partner zeker niet uit,maar ik weet wel dat ik écht geen zin meer heb in een hoop drama. Ik weet ook ng niet zo goed of ik wel nog wil echt samenwonen/ huis samen kopen etc. Dat zal ik terzijnertijd wel zien.
Wel moet ik zeggen dat, sinds ik weer op de "datingmarkt" (tinder etc

) ben, mijn vertrouwen in mensen lager en lager wordt...

**Geplaatst**: 27-03-21 20:11

Geplaatst: 27-03-21 20:11

Ik meld me ook in deze poel van herkenning. 37 en happy self complementair.

**Geplaatst**: 27-03-21 20:30

Geplaatst: 27-03-21 20:30

Samantha_ schreef:
Wel deels herkenbaar allemaal.
Ik ben 41, 2 kids van 10 en 12. Heb dus een langdurige relatie gehad van 16 jaar. Daarna 2 kortere relaties van 1-1,5 jaar.
Toen ik mijn ex man leerde kennen, hadden al mijn vriendinnen een vaste vriend en nu achteraf gezien, denk ik ik dat ik dacht dat moet ik ook want zo hoort het. We leefden vooral als broer en zus en met heel veel ruzies.
De relaties erna waren ook niet je van het. Ik erger me gewoon ontzettend snel ofzo.
Die 2 relaties begonnen ook allebei over samen wonen enzo. Enige wat ik dacht, dan staan jou spullen in mijn huis. En zit je elke dag op de bank bij me.
Ik weet niet of ik het ooit nog ga vinden, echte liefde. Maar voor nu vind ik het heerlijk zo alleen, nou ja alleen, bijna altijd m’n kids bij me.

Heel herkenbaar! Na een mislukte relatie weet je ook zo heel goed wat je niet wil.

**Geplaatst**: 27-03-21 20:38

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst: 27-03-21 20:38

Het is zelfs zo dat ik soms oprecht medelijden voel met sommige vrouwen die ik ken. Hele dag thuis met 6 kinderen, traditioneel gezin, man werkt en komt ‘s avonds moe thuis uit het werk en wil dan eten. Dat is zo absoluut niet hoe ik mijn leven wil leven. Dat zou ik echt verschrikkelijk vinden. Medelijden is misschien het verkeerde woord want ze zijn misschien wel heel gelukkig in die situatie maar ik voel alleen maar afschuw; nee dat nooit. Ik zou me alleen maar goed voelen om kinderen te baren en te zorgen en schoon te maken.

**Geplaatst**: 27-03-21 20:41

Geplaatst: 27-03-21 20:41

Suzanne F. schreef:
Het is zelfs zo dat ik soms oprecht medelijden voel met sommige vrouwen die ik ken. Hele dag thuis met 6 kinderen, traditioneel gezin, man werkt en komt ‘s avonds moe thuis uit het werk en wil dan eten. Dat is zo absoluut niet hoe ik mijn leven wil leven. Dat zou ik echt verschrikkelijk vinden. Medelijden is misschien het verkeerde woord want ze zijn misschien wel heel gelukkig in die situatie maar ik voel alleen maar afschuw; nee dat nooit. Ik zou me alleen maar goed voelen om kinderen te baren en te zorgen en schoon te maken.

Gelukkig zit er nog een enorm groot grijs gebied tussen en is het niet zo dat het woord 'relatie'gelijk staat aan 'kinderen baren, poetsen en koken'.

**Geplaatst**: 27-03-21 20:44

Geplaatst: 27-03-21 20:44

Suzanne F. schreef:
Het is zelfs zo dat ik soms oprecht medelijden voel met sommige vrouwen die ik ken. Hele dag thuis met 6 kinderen, traditioneel gezin, man werkt en komt ‘s avonds moe thuis uit het werk en wil dan eten. Dat is zo absoluut niet hoe ik mijn leven wil leven. Dat zou ik echt verschrikkelijk vinden. Medelijden is misschien het verkeerde woord want ze zijn misschien wel heel gelukkig in die situatie maar ik voel alleen maar afschuw; nee dat nooit. Ik zou me alleen maar goed voelen om kinderen te baren en te zorgen en schoon te maken.

Dit zou ook mijn hel zijn, en dan ben ik inmiddels al weer 12 jaar gelukkig getrouwd. Hier niet van dat soort onzin taferelen

**Geplaatst**: 27-03-21 20:47

Geplaatst: 27-03-21 20:47

Goof schreef:
Suzanne F. schreef:
Het is zelfs zo dat ik soms oprecht medelijden voel met sommige vrouwen die ik ken. Hele dag thuis met 6 kinderen, traditioneel gezin, man werkt en komt ‘s avonds moe thuis uit het werk en wil dan eten. Dat is zo absoluut niet hoe ik mijn leven wil leven. Dat zou ik echt verschrikkelijk vinden. Medelijden is misschien het verkeerde woord want ze zijn misschien wel heel gelukkig in die situatie maar ik voel alleen maar afschuw; nee dat nooit. Ik zou me alleen maar goed voelen om kinderen te baren en te zorgen en schoon te maken.

Gelukkig zit er nog een enorm groot grijs gebied tussen en is het niet zo dat het woord 'relatie'gelijk staat aan 'kinderen baren, poetsen en koken'.

Toch is dat wel wat ik veel om me heen zie. En vaak in ieder geval veel verplichtingen en verwachtingen. En dan ben ik zo blij dat ik dat ik niet heb. Ik zou me zo benauwd voelen. Ik kan me denk ik ook gewoon slecht schikken en dan moet je er niet aan beginnen.

**Geplaatst**: 27-03-21 20:57

Geplaatst: 27-03-21 20:57

Suzanne F. schreef:
Toch is dat wel wat ik veel om me heen zie. En vaak in ieder geval veel verplichtingen en verwachtingen. En dan ben ik zo blij dat ik dat ik niet heb. Ik zou me zo benauwd voelen. Ik kan me denk ik ook gewoon slecht schikken en dan moet je er niet aan beginnen.

Ik ook hoor. De huishoudelijke taken en/of opvoeden van de kinderen komt toch voor het grootste gedeelte bij de vrouw terecht.

In mijn eigen relaties werd het ook altijd scheef. Mijn exen werden graag verzorgd en vertroeteld.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-03-21 21:11

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-21 21:11

Ik zie het ook veel om me heen. Ook als ik sommige vriendinnen hoor praten, ik benijd ze écht niet.

**Geplaatst**: 27-03-21 21:11

Geplaatst: 27-03-21 21:11

Nou, ik zou niet eens een vrouw willen die alles achter mijn kont aandraagt en netjes kookt en huishoudt. Ik zou het ook niet allemaal voor een ander willen doen. Áls ik al een relatie wil, dan toch in godsnaam een gelijkwaardige. Ik heb nu al een jaar of twintig zelf gekookt en mijn huis schoongehouden (al denkt mijn moeder daar anders over), dat is geen enkel probleem.

Dus ja, veel liever alleen dan iets wat op traditionele taakverdeling lijkt.

**Geplaatst**: 27-03-21 21:13

Geplaatst: 27-03-21 21:13

Eigenlijk best fijn, zo'n topic...eens lezen dat ik niet de enige ben. Want ja, het lijkt toch wat raar gevonden te worden.
Hier 41 en nooit in relatie geweest. Waarom? Heel lang 0 vertrouwen in de medemens, daarna simpelweg niet dé persoon tegen gekomen. Een relatie om maar een relatie te hebben ben ik niet wanhopig genoeg voor. :')

Mis het soms wel dat er niemand is voor wie ik nr 1 ben, of waarmee ik eens kan sparren over stomme dingen. Aan de andere kant, als ik vriendinnen hoor klagen over hun relaties denk ik ook vaak genoeg 'pff, blij dat ik mijn leven niet door een ander hoef te laten bepalen.'

**Geplaatst**: 27-03-21 21:17

Geplaatst: 27-03-21 21:17

Wel fijn al die herkenning!
Ik zie om me heen ook zoveel stellen die samen blijven om de verkeerde redenen. Voor de kinderen, omdat ze niet op een flatje wilt wonen, omdat ze niet wilt werken, omdat ze niet alleen kan zijn. Zo bizar dat je zo kan leven.

Dat over tijd doorbrengen en je schuldig voelen herken ik ook wel. In mijn laatste relatie was dat echt zo. In het weekend zonder kinderen deed ik op zaterdag m’n paard. En wilde dan thuis nog wasje doen en soms nog wat andere klusjes. Voor ik dan bij hem was gedoucht en al, was het einde middag. En dan zei die, met jou kan ik nooit eens plannen om een middagje wat leuks te doen of ergens heen want je moet altijd naar je paard.

**Geplaatst**: 27-03-21 21:24

Geplaatst: 27-03-21 21:24

Ik meld me hier ook.
33 en inmiddels al ruim 6,5 jaar single na een lange relatie inclusief samen wonen.
Helaas veranderde hij van gedachten en wilde hij ineens op korte termijn kinderen. Ik heb altijd aangegeven dat dit niet ging gebeuren

In het Engels hebben ze mooie woorden.
Ik vind namelijk dat er een duidelijk verschil is tussen alone-ness en loneliness.

Ik heb soms bewust tijd nodig voor mezelf. Dan ben ik alleen maar niet eenzaam.
Dat betekent niet dat ik nooit eenzaam ben en dat is geen schande. Zeker het afgelopen jaar had ik soms wel behoefte aan een knuffel.
Maar ik voel niet de behoefte om te gaan daten.

Geen idee hoe je dat in voegt. Maar voor de geïnteresseerden is er een kindvrij topic. Hier zitten overigens ook mensen in met kinderen.
Soms serieus, soms klagen, soms lachen en soms zwarte humor. Een gevoel voor humor is dus wel handig.

**Geplaatst**: 27-03-21 21:26

Geplaatst: 27-03-21 21:26

Ik heb me nooit zo alleen gevoeld als tijdens m’n huwelijk. Ik kan nu echt genieten van momenten alleen, dus zonder kinderen.

**Geplaatst**: 27-03-21 21:39

Geplaatst: 27-03-21 21:39

Ailill schreef:
Herkenbare berichten hier, leuk! Inmiddels een paar jaar single, 2 lange relaties gehad. Ik vind het beide inmiddels prima, het komt vanzelf weer en tot die tijd vermaak ik me prima.

Mijn ex maakte tijdens een dicussie een 'mooie' opmerking, volgens haar ben ik de perfecte kandidaat voor een parttime relatie, misschien is dat wel wat

[ [url=m/xo3tjY.jpg]Afbeelding[/url] ]

Haha, een parttime relatie, klinkt best als een goed idee eigenlijk!

Ik ben ook al een tijdje vrijgezel, maar vind het eigenlijk niet zo erg. Ik heb lieve familie en vrienden waar ik altijd bij terecht kan als er iets is. Ik red mezelf prima en moet er niet aan denken financieel afhankelijk te zijn van een ander. Op dit moment niet per se behoefte aan een relatie, maar ik zou graag weer een leuke friend voor the benefits ontmoeten

**Geplaatst**: 27-03-21 21:49

Geplaatst: 27-03-21 21:49

Luxorvalkje schreef:
In het Engels hebben ze mooie woorden.
Ik vind namelijk dat er een duidelijk verschil is tussen alone-ness en loneliness.

Niet alleen in het Engels! In het Nederlands maak je hetzelfde verschil tussen "alleen" en "eenzaam".

**Geplaatst**: 27-03-21 22:01

Geplaatst: 27-03-21 22:01

Ik meld me ook. 40 jaar en m'n hele leven single geweest. Mn autisme werkt niet bepaald mee.
Ik heb 2 kinderen via een donor. Veel mensen vinden me zielig maar dat is hun probleem.
Ik moet er niet aan denken om.samen te wonen of dingen met iemand te moeten gaan overleggen, tijd eraan moet besteden enz.

Ik vind het heerlijk dat ik de helemaal zelf de baas over mijn leven ben. Zelf uit kan maken wat ik doe, hoe ik iets doe, hoe ik m'n huis inricht, beslissingen over m'n kinderen enz.
En ja, soms wel eens moeilijk dat ik overal alleen over moet beslissen en alleen op de bank zit enz.
Maar ik ben niet gemaakt voor relaties, samenwonen, rekening houden met.. enz.

**Geplaatst**: 27-03-21 22:59

Geplaatst: 27-03-21 22:59

Bellatrix schreef:
Ik voel me soms best alleen hoor...heb wel een paar goede vrienden maar weinig tot geen contact met de weinige familie die ik heb. Ben mijn baan kwijt sinds gisteren dus dat is dan best zwaar...

Oh nee, wat rot zeg... Met collega's die je nog dagelijks spreekt/ziet is het nog wel te doen. Maar nu met thuiswerkenz maar helemaal als dat wegvalt snap ik het gevoel van alleen wel heel goed.... Sterkte :(:)

**Geplaatst**: 27-03-21 23:13

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst: 27-03-21 23:13

Ik werkte niet thuis, ging elke dag naar mijn werk. Uitzendbureau had iets soortgelijks voor me en schat mijn kansen erg goed in. Paar dagen 'vrij' is lekker maar ik wil snel weer werken...

**Geplaatst**: 27-03-21 23:21

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst: 27-03-21 23:21

Sterkte Bellatrix! Hopelijk gauw weer werk dan is het al minder eenzaam.

**Geplaatst**: 27-03-21 23:28

Re: 30+ en blij vrijgezel

Geplaatst: 27-03-21 23:28

Bedankt!

**Geplaatst**: 28-03-21 00:33

Geplaatst: 28-03-21 00:33

Ailill schreef:
Mijn ex maakte tijdens een dicussie een 'mooie' opmerking, volgens haar ben ik de perfecte kandidaat voor een parttime relatie, misschien is dat wel wat

Eigenlijk is dat een vorm van latten, living apart together. Helaas heeft latten een negatieve klank doordat de meeste mensen meteen aan wop denken (wippen, ontbijten, pleite).

Het eerste deel van mijn relatie was zo (latten). Ik studeerde nog. Dus doordeweeks was ik alleen op kamers, en in het weekend vaak samen. Was nog niet eens zo’n gekke regeling nu ik erover na denk.