piezze schreef:perfectie ga je niet krijgen door coaching of ander soort hulp van professionals maar begrip voor je kind is al heel goed iets denk ik.
Precies.
Praten op momenten dat je beiden rustig bent, hielp hier ook erg goed.
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
piezze schreef:Waarom vraag je dit Hutcherson, wat heeft dat met het verdraaien van de waarheid in je voordeel te maken?
piezze schreef:Waarom vraag je dit Hutcherson, wat heeft dat met het verdraaien van de waarheid in je voordeel te maken?
Mindim schreef:XxLMMxX schreef:Ken je geef me de vijf? Ik was eens bij een lezing van haar. Waarin ze casussen liet zien. En het was zo verhelderend! Gedrag dat onbegrepen werd, kon colette heel goed inzichtelijk maken, en met kleine tips ombuigen.
Ik ging heen als zorgverlener met jaren ervaring met allerlei verschillende cliënten met autisme. Al heel wat praktijkervaring, familie leden gesproken en gedragswetenschappers. En toch was dit een onwijze aanvulling.
Ik heb ook de boeken gelezen. Maar haalde veel meer uit de lezing.
Er is kans dat jouw zoon dit gewoon ziet als zijn waarheid. En ik snap dat dat heel rot is voor jou.
Maar straffen helpt je denk ik niet...
Toch is het anders als ouder denk ik. Je kunt niet zo objectief kijken als iemand wiens werk het is, evenals degene wiens werk het is, waarschijnlijk geen 24/7 met het gedrag te maken heeft, dus zich ook niet kan verplaatsen in de schoenen van de ouder. Wat ik heb gemerkt door trainingen die we gevolgd hebben dat deze veelal uit gaan van textbook casussen en de ouder als een soort perfecte rolmodel neerzetten, als een robot. En dat is niet het plaatje waar de meesten mee te maken hebben. Veel oplossingen die geboden worden, werken 2 keer en daarna niet meer en dan zit je weer.
Dan kan je zeggen, ja maar het is zijn waarheid, straffen helpt niet, deal er maar mee. Dat is gewoon
niet realistisch als je er als mens 24/7 mee moet leven. Dat is gemakkelijk gezegd als je er in je vrije tijd niet mee van doen hebt.
Hutcherson schreef:piezze schreef:Waarom vraag je dit Hutcherson, wat heeft dat met het verdraaien van de waarheid in je voordeel te maken?
Kinderen die veelvuldig liegen (buitensporig, dus niet of dat koekje wel of niet hebben gepakt) kunnen soms ook heel vervelend doen tegen dieren. Je ziet die combi af en toe en dan is psychische ondersteuning wel echt noodzakelijk.
Sizzle schreef:wemkelover schreef:Doe even....
Liegen komt wel vaker voor op die leeftijd. Mijn oudste doet het nu ook momenteel. Irritant, ja zeker. Maar niet heel raar, is gewoon een fase in de ontwikkeling.
Natuurlijk liegt ieder kind op die leeftijd, maar er is een enorm verschil tussen bewust liegen om je zin te krijgen of de waarheid te omzijlen en liegen uit een vorm van zelfbeschermimg.
Ik ken TS niet, maar als je alarmbellen af gaan als moeder dan is dat zeker niet altijd onterecht en iets om te bespreken. Met iemand erover spreken kan nooit kwaad.
Ik had graag gezien dat ze mijn moeder serieus genomen hadden, dan was mijn broer misschien niet in dat patroon gekomen waarin hij een soort van buiten zichzelf treedt als hij liegt. Het is echt gewoon zijn paralelle waarheid en je ziet het dus ook echt niet.
Nele80 schreef:Ik vind het nog steeds moeilijk te aanvaarden dat hij liegt. Hij is zo overtuigend en dan begin ik te twijfelen aan mezelf. Hij is zo overtuigd dat hij de waarheid zegt en dat ik hem niet wil geloven.
Straffen : moeilijk want weinig straffen hebben effect op hem.
Talietjuh schreef:Nele80 schreef:Ik vind het nog steeds moeilijk te aanvaarden dat hij liegt. Hij is zo overtuigend en dan begin ik te twijfelen aan mezelf. Hij is zo overtuigd dat hij de waarheid zegt en dat ik hem niet wil geloven.
Straffen : moeilijk want weinig straffen hebben effect op hem.
Boven deze reactie staat een goede tip van een bokker, probeer die je eigen te maken. Dit is natuurlijk niet de juiste instelling. Zeggen dat straffen geen effect heeft.
Natuurlikk heeft het wel effect, mits je consequent blijft. Het is hard werken maar je moet het opvoeden toch echt zelf doen en aanpakken, anders blijf je dit gedrag houden en zijn jullie daar beide te dupe van. Jij bent de volwassene dus verantwoordelijk voor een goede opvoeding.
Nele80 schreef:Dank u piezze. Je omschrijft goed hoe ik de situatie ervaar. Hij wordt vaak gepest op school dus hij heeft nu al goed door dat zijn gedrag een trigger is voor pesters. Ik probeer zo weinig mogelijk om in discussie te gaan en mij echt op feiten te baseren maar vandaag jammer genoeg toch niet gelukt. Ik weet dat hij zowiezo zijn eigen versie van de waarheid zal blijven geloven en dat hij nooit zal toegeven dus discussiëren erover heeft geen zin ook al ben ik zeker van wat ik gehoord heb.
verootjoo schreef:Hutcherson schreef:
Kinderen die veelvuldig liegen (buitensporig, dus niet of dat koekje wel of niet hebben gepakt) kunnen soms ook heel vervelend doen tegen dieren. Je ziet die combi af en toe en dan is psychische ondersteuning wel echt noodzakelijk.
Die vraag is allang beantwoord en niet nodig om twee keer op aan te sturen.
Ik vind het best raar om via internet een kind van tien met ass die al allerlei begeleiding krijgt van mogelijke andere stempels te voorzien.
Hoe schiet TS daar iets mee op?
As er iets anders aan de hand was heeft heus een van de hulpverleners dat wel door.
XxLMMxX schreef:Ken je geef me de vijf? Ik was eens bij een lezing van haar. Waarin ze casussen liet zien. En het was zo verhelderend! Gedrag dat onbegrepen werd, kon colette heel goed inzichtelijk maken, en met kleine tips ombuigen.
Ik ging heen als zorgverlener met jaren ervaring met allerlei verschillende cliënten met autisme. Al heel wat praktijkervaring, familie leden gesproken en gedragswetenschappers. En toch was dit een onwijze aanvulling.
Ik heb ook de boeken gelezen. Maar haalde veel meer uit de lezing.
Er is kans dat jouw zoon dit gewoon ziet als zijn waarheid. En ik snap dat dat heel rot is voor jou.
Maar straffen helpt je denk ik niet...
Zebrastreep schreef:XxLMMxX schreef:Ken je geef me de vijf? Ik was eens bij een lezing van haar. Waarin ze casussen liet zien. En het was zo verhelderend! Gedrag dat onbegrepen werd, kon colette heel goed inzichtelijk maken, en met kleine tips ombuigen.
Ik ging heen als zorgverlener met jaren ervaring met allerlei verschillende cliënten met autisme. Al heel wat praktijkervaring, familie leden gesproken en gedragswetenschappers. En toch was dit een onwijze aanvulling.
Ik heb ook de boeken gelezen. Maar haalde veel meer uit de lezing.
Er is kans dat jouw zoon dit gewoon ziet als zijn waarheid. En ik snap dat dat heel rot is voor jou.
Maar straffen helpt je denk ik niet...
Ik ben het met je eens! Ik ga volgend jaar (als het dan doorgaat) naar de lezing van geef me de vijf. Ben er best benieuwd naar en ik denk ook dat het meer verruiming heeft in het denken. Natuurlijk als begeleider is anders als ouder zijnde omdat een begeleider er verder vanaf staat emotioneel gezien.
verootjoo schreef:De vraag is of straffen het effect heeft wat je wil.
Uit onderzoek is allang gebleken dat straf niet werkt. Tenminste, het bereikt niet wat je wil bereiken.
https://psychogoed.nl/opvoeden-zonder-straf/
En dan hebben we het hier ook nog over een kind met ASS die überhaupt al wat koppeling tussen actie en reactie mist. Mi sla je finaal de plank mis als je zulk gedrag gaat bestraffen.
Mindim schreef:verootjoo schreef:De vraag is of straffen het effect heeft wat je wil.
Uit onderzoek is allang gebleken dat straf niet werkt. Tenminste, het bereikt niet wat je wil bereiken.
https://psychogoed.nl/opvoeden-zonder-straf/
En dan hebben we het hier ook nog over een kind met ASS die überhaupt al wat koppeling tussen actie en reactie mist. Mi sla je finaal de plank mis als je zulk gedrag gaat bestraffen.
Je moet het in elk geval wel benoemen, het is onacceptabel gedrag wat hem ergens anders wat duurder kan komen te staan dan thuis.
Zebrastreep schreef:XxLMMxX schreef:Ken je geef me de vijf? Ik was eens bij een lezing van haar. Waarin ze casussen liet zien. En het was zo verhelderend! Gedrag dat onbegrepen werd, kon colette heel goed inzichtelijk maken, en met kleine tips ombuigen.
Ik ging heen als zorgverlener met jaren ervaring met allerlei verschillende cliënten met autisme. Al heel wat praktijkervaring, familie leden gesproken en gedragswetenschappers. En toch was dit een onwijze aanvulling.
Ik heb ook de boeken gelezen. Maar haalde veel meer uit de lezing.
Er is kans dat jouw zoon dit gewoon ziet als zijn waarheid. En ik snap dat dat heel rot is voor jou.
Maar straffen helpt je denk ik niet...
Ik ben het met je eens! Ik ga volgend jaar (als het dan doorgaat) naar de lezing van geef me de vijf. Ben er best benieuwd naar en ik denk ook dat het meer verruiming heeft in het denken. Natuurlijk als begeleider is anders als ouder zijnde omdat een begeleider er verder vanaf staat emotioneel gezien.
belle_boef schreef:De vraag is eerst of hij weer wat liegen inhoud. Informatieverwerking bij ASS gaat anders, wat voor mensen zonder ASS vanzelfsprekend is Voor mensen met ASS niet vanzelfsprekend. Eerst erachter komen wat het voor hem betekend zodat je er op een passende manier mee om kan gaan. En bij ASS kan het soms echt iets compleets anders betekenen. En dan kan je niet afgaan op alleen woorden. Kinderen en ook volwassenen Kunnen met taal doe. Overkomen of ze je begrijpen, omdat ze dat zo geleerd hebben niet omdat ze het begrijpen. Wetstraat dus achter komen
Mindim schreef:verootjoo schreef:De vraag is of straffen het effect heeft wat je wil.
Uit onderzoek is allang gebleken dat straf niet werkt. Tenminste, het bereikt niet wat je wil bereiken.
https://psychogoed.nl/opvoeden-zonder-straf/
En dan hebben we het hier ook nog over een kind met ASS die überhaupt al wat koppeling tussen actie en reactie mist. Mi sla je finaal de plank mis als je zulk gedrag gaat bestraffen.
Je moet het in elk geval wel benoemen, het is onacceptabel gedrag wat hem ergens anders wat duurder kan komen te staan dan thuis.
verootjoo schreef:Tuurlijk moet je het benoemen en bespreken. Maar straffen is bewezen niet zinvol, en het bericht waar ik op reageerde straalde enorm autoriteit uit, ik geloof daar niet in.
Ik heb mijn kinderen nooit straf gegeven iig, en het zijn geen grenzeloze brutale monsters.
Een kind met ass lijkt me in zo’n mate speciaal en gevoelig dat ik daar zeker niet autoritair op zou reageren, als in veel straffen. Duidelijk zijn En uitleggen wat je wel en niet kan maken in de echte wereld is wel nodig ja. Maar dat kan prima zonder straf.
Mindim schreef:Zebrastreep schreef:
Ken je geef me de vijf? Ik was eens bij een lezing van haar. Waarin ze casussen liet zien. En het was zo verhelderend! Gedrag dat onbegrepen werd, kon colette heel goed inzichtelijk maken, en met kleine tips ombuigen.
Ik ging heen als zorgverlener met jaren ervaring met allerlei verschillende cliënten met autisme. Al heel wat praktijkervaring, familie leden gesproken en gedragswetenschappers. En toch was dit een onwijze aanvulling.
Ik heb ook de boeken gelezen. Maar haalde veel meer uit de lezing.
Er is kans dat jouw zoon dit gewoon ziet als zijn waarheid. En ik snap dat dat heel rot is voor jou.
Maar straffen helpt je denk ik niet...
Ik ben het met je eens! Ik ga volgend jaar (als het dan doorgaat) naar de lezing van geef me de vijf. Ben er best benieuwd naar en ik denk ook dat het meer verruiming heeft in het denken. Natuurlijk als begeleider is anders als ouder zijnde omdat een begeleider er verder vanaf staat emotioneel gezien.
kiomiamigo schreef:Als gezins- en kindercoach kijk ik anders naar dit soort situaties. Ja liegen is vervelend, het beschadigd een stuk vertrouwen, vertrouwen wat juist een 10 jarige ontzettend hard nodig heeft. Ik ga je niet vertellen of je wel of niet moet straffen oid, ik wil je een andere mogelijk ruimere blik meegeven.
Ik weet niet hoe lang hij al liegt, maar vanaf een jaar of 8 gaan kinderen de mening en dus ook de waarheid van de ouder niet zomaar meer voor waar aan nemen. Zie het als een kind wat van een vriendje hoort dat hij om 22.00 naar bed mag en jij wil hem om 19.00u naar bed. Je zult dan met goede argumenten moeten komen waarom jij dat wil.
Daarnaast is mijn mening dat een kind altijd iets voor hem positiefs probeert te bereiken met zijn gedrag. Probeer dus eens na te gaan wat het liegen hem voor positiefs op kan leveren? Als voorbeeld een kind wat schopt of slaat, stelt bijv zijn grenzen of creeert ruimte voor zichzelf. Het voordeel dat als je dit kunt zien er een negatieve lading bij jou vanaf gaat en hij op voorhand al minder veroordeling voelt.
Dan is er nog een 3de stuk en dat ben jij zelf. In mijn ogen is er, op het moment dat het gedrag van je kind jou raakt/frustreerd/irriteerd, ruimte tot leren voor jezelf. Op het moment dat je geraakt wordt door bepaald gedrag, dan wordt je geraakt in een oude onverwerkte emotie vanuit je jeugd. Ga dus eens te raden bij jezelf, heb jij zelf als kind gelogen? Of werd liegen bij jou thuis zwaar gestrafd? Iets in die strekking.
Ik hoop dat je hier iets mee kunt, dit is uiteraard maar een hele beknopte uitleg. Mocht je vragen hebben of meer uitleg willen dan mag je me altijd een berichtje sturen.