Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-03-20 12:27

Geplaatst: 23-03-20 12:27

Als goed is belt de huisarts mij straks maar de wachtlijsten voor hulp waren al zo'n 2-3 maanden

**Geplaatst**: 23-03-20 12:28

Geplaatst: 23-03-20 12:28

Sterkte Moonsparkle!

Morrow_Less, ik probeer het nieuws wel te vermijden, maar dat is erg lastig. Leuke afleiding op facebook of bokt moet je ook tussen de covid19berichten door zoeken. Ik merk dat ik weer wat neurotisch word, enerzijds wil ik het allemaal niet weten, anderzijds wil ik juist alle cijfertjes analyseren en overal lijstjes van maken. Maar beseffen dat ik het niet doe omdat ik het wil weten, maar omdat lijstjes mij steun geven is stap 1 in het minder/niet te doen, dus ik probeer ook maar niet te streng voor mezelf te zijn. En nu ik het opschrijf, denk ik ook echt 'jij met je idiote lijstjes, ga wat beters doen'.

Ik ben nu stukjes aan het schrijven voor een nieuwe website van iemand. Geen idee wat ze ervan kan gaan gebruiken, maar ik ben even bezig met iets leukers dan covid19.

**Geplaatst**: 23-03-20 12:31

Geplaatst: 23-03-20 12:31

kwii schreef:
Morrow_Less schreef:
Ik ga van mezelf uit, even alle media uitzetten. Elke dag zit ik met enorme spanning te luisteren naar de huidige cijfers, maar ik wordt er enkel droeviger van omdat er steeds meer en meer mensen bijkomen
Voor mijn eigen mentale gezondheid, ga ik even alles bannen van nieuws op tv, radio en artikels.

Zijn er mensen die dit ook doen? Helpt het jullie om je wat veiliger te voelen?

Ja helpt mij wel, ik probeer gewoon niet te vaak naar te kijken. Wel bijvoorbeeld 1x per dag, maar verder niet. Helaas kan ik de radio ook niet aanhebben want dan komt het natuurlijk steeds voorbij

Verder vind ik het maar lastig, ik heb al niet super veel sociale contacten maar nu helemaal niks op mijn vriend na die juist op hele andere tijdstippen gaat werken dan normaal.

Dit herken ik helemaal!
Mijn vriend werkt een vaste nachtshift en omdat we nog volop op huizen jacht zijn wonen we ook nog niet samen. Dus deze hoor ik enkel 's ochtends vroeg of 's avonds laat, dit is enorm moeilijk.

Maar ook al is het een magere troost, wij zijn er ook om je sociale contacten te onderhouden. Je mag mij altijd contacteren voor om het even, ik begrijp je situatie volkomen

samen redden we het!

**Geplaatst**: 23-03-20 12:34

Geplaatst: 23-03-20 12:34

Dreamybol schreef:
Sterkte Moonsparkle!

Morrow_Less, ik probeer het nieuws wel te vermijden, maar dat is erg lastig. Leuke afleiding op facebook of bokt moet je ook tussen de covid19berichten door zoeken. Ik merk dat ik weer wat neurotisch word, enerzijds wil ik het allemaal niet weten, anderzijds wil ik juist alle cijfertjes analyseren en overal lijstjes van maken. Maar beseffen dat ik het niet doe omdat ik het wil weten, maar omdat lijstjes mij steun geven is stap 1 in het minder/niet te doen, dus ik probeer ook maar niet te streng voor mezelf te zijn. En nu ik het opschrijf, denk ik ook echt 'jij met je idiote lijstjes, ga wat beters doen'.

Ik ben nu stukjes aan het schrijven voor een nieuwe website van iemand. Geen idee wat ze ervan kan gaan gebruiken, maar ik ben even bezig met iets leukers dan covid19.

Je hebt volkomen gelijk. Je wil het weten omdat als het ook maar en half procentje daalt je een boost krijgt. Maar helaas stijgen de cijfers veel sneller. Dan voel je je weer neerslachtig en ga je weer cijfers checken in de hoop dat ze gedaald zijn. Het is haast een vicieuze cirkel.

**Geplaatst**: 23-03-20 17:38

Geplaatst: 23-03-20 17:38

Dat vind ik echt een fijn aanbod Morrw_Less.

Ik zat ook eens even op je blog te kijken en zag dat je ook een stukje had geschreven over minimalise! Ben je daar altijd bezig mee? Ik doe nu de minimalist-challenge. Wel in een iets andere vorm omdat ik mezelf geen extra druk wil opleggen.

@TS Hoe is het nu met je? Ik denk dat het wel goed is om bezig te blijven, maar wel op een ontspannen manier. Paar simpele klusjes op een dag met veel relaxen er tussen in.

**Geplaatst**: 23-03-20 17:54

Geplaatst: 23-03-20 17:54

Voor mijn gevoel zit ik ook helemaal opgesloten. In huis en in mijn hoofd.
Ik ben heel veel buiten en heb veel angsten en onzekerheden. Praten is een dingetje en telefoneren al helemaal en alles gebeurd nu telefonisch, dus ik heb geen contacten nu.

Mijn eetstoornis maakt het me ook onmogelijk op het moment. Bewegen is bijna 0 en ik heb paniekaanvallen om niets. Alles en iedereen heeft het over het virus, ik word daar helemaal panisch van.

Heel eerlijk, de afstand is me nog niet eens een probleem. Ik vind contact heel moeilijk en naar afspraken gaan geeft me heel erg veel spanning.

Alleen het niet kunnen weggaan, mijn hoofd leegmaken en mezelf moe maken, de structuur van het ''gewone'' leven zo missen dat ik niet verderop kan kijken dan vandaag. Hopelijk zonder al te veel gedoe de dag door komen.

**Geplaatst**: 23-03-20 17:58

Geplaatst: 23-03-20 17:58

Melvern schreef:
Voor mijn gevoel zit ik ook helemaal opgesloten. In huis en in mijn hoofd.
Ik ben heel veel buiten en heb veel angsten en onzekerheden. Praten is een dingetje en telefoneren al helemaal en alles gebeurd nu telefonisch, dus ik heb geen contacten nu.

Mijn eetstoornis maakt het me ook onmogelijk op het moment. Bewegen is bijna 0 en ik heb paniekaanvallen om niets. Alles en iedereen heeft het over het virus, ik word daar helemaal panisch van.

Heel eerlijk, de afstand is me nog niet eens een probleem. Ik vind contact heel moeilijk en naar afspraken gaan geeft me heel erg veel spanning.

Alleen het niet kunnen weggaan, mijn hoofd leegmaken en mezelf moe maken, de structuur van het ''gewone'' leven zo missen dat ik niet verderop kan kijken dan vandaag. Hopelijk zonder al te veel gedoe de dag door komen.

Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, ik kan je niet helpen, maar wil je wel een virtuele knuffel geven :(:)

**Geplaatst**: 23-03-20 18:46

Geplaatst: 23-03-20 18:46

Melvern schreef:
Voor mijn gevoel zit ik ook helemaal opgesloten. In huis en in mijn hoofd.
Ik ben heel veel buiten en heb veel angsten en onzekerheden. Praten is een dingetje en telefoneren al helemaal en alles gebeurd nu telefonisch, dus ik heb geen contacten nu.

Mijn eetstoornis maakt het me ook onmogelijk op het moment. Bewegen is bijna 0 en ik heb paniekaanvallen om niets. Alles en iedereen heeft het over het virus, ik word daar helemaal panisch van.

Heel eerlijk, de afstand is me nog niet eens een probleem. Ik vind contact heel moeilijk en naar afspraken gaan geeft me heel erg veel spanning.

Alleen het niet kunnen weggaan, mijn hoofd leegmaken en mezelf moe maken, de structuur van het ''gewone'' leven zo missen dat ik niet verderop kan kijken dan vandaag. Hopelijk zonder al te veel gedoe de dag door komen.

Heel herkenbaar. Bij mij is ook het gevoel dat er geen toekomst meer is. Je kunt niets plannen, want je weet nooit wat ze je nog meer gaan ontnemen.

**Geplaatst**: 23-03-20 18:53

Geplaatst: 23-03-20 18:53

Ik zei altijd als het me echt te moelijk word dan verkoop ik de boel en ga ik op reis, nu kan ik nergens naartoe.

**Geplaatst**: 23-03-20 19:00

Geplaatst: 23-03-20 19:00

moonsparkle schreef:
Ik zei altijd als het me echt te moelijk word dan verkoop ik de boel en ga ik op reis, nu kan ik nergens naartoe.

Precies, dat zeg ik ook altijd. Ineens is dat allemaal uitzichtloos geworden. En ja, ik heb daar ook al om gehuild hoor. Ik slaap er ook slecht van. Ik ben iemand die op vrijdagavond kan denken dat ik zin heb in een weekendje Duitsland, Belgie, Oostenrijk of Frankrijk en dan in de auto stap. Nu valt alles weg.

**Geplaatst**: 23-03-20 19:02

Geplaatst: 23-03-20 19:02

Plannen & ik zijn nooit een goed duo geweest, dus heb er ook geen echte problemen mee dat dat nu niet kan. Afgezien dan van de sportschool waar ik echt bíjna een abonnement had afgesloten toen de boel dichtging, daar baal ik wel echt van. Had er serieus zin in en inderdaad plannen gemaakt voor allerlei lessen daar.
Net met hond uitlaten kwam ik een buurman tegen die hardop liep te schelden tegen zijn hond, omdat hij zo bang was voor skateboarders.. heb even een praatje gemaakt,(uiteraard op ruim 2meter afstand ) en toen klaarde zijn gezicht en zijn hond weer wat op gelukkig. Ik vind het wel echt sneu voor veel mensen, en in dit geval hun dieren, ze lijden echt onder de stress van de situatie. De dieren voelen de stress ook zo enorm goed aan, dat beseffen veel mensen niet denk ik. Alles is anders.

**Geplaatst**: 23-03-20 19:20

Geplaatst: 23-03-20 19:20

kwii schreef:
Dat vind ik echt een fijn aanbod Morrw_Less.

Ik zat ook eens even op je blog te kijken en zag dat je ook een stukje had geschreven over minimalise! Ben je daar altijd bezig mee? Ik doe nu de minimalist-challenge. Wel in een iets andere vorm omdat ik mezelf geen extra druk wil opleggen.

@TS Hoe is het nu met je? Ik denk dat het wel goed is om bezig te blijven, maar wel op een ontspannen manier. Paar simpele klusjes op een dag met veel relaxen er tussen in.

Mijn kamer is zeer minimalistisch, maar omdat ik momenteel nog thuis zit (huizenjacht gestaakt) kan ik deze lijn niet doortrekken. Maar ik hou een boekje ij met leuke ideeën en tips voor als ik binnenkort mijn eigen stekje heb

**Geplaatst**: 23-03-20 19:29

Geplaatst: 23-03-20 19:29

Melvern schreef:
Voor mijn gevoel zit ik ook helemaal opgesloten. In huis en in mijn hoofd.
Ik ben heel veel buiten en heb veel angsten en onzekerheden. Praten is een dingetje en telefoneren al helemaal en alles gebeurd nu telefonisch, dus ik heb geen contacten nu.

Mijn eetstoornis maakt het me ook onmogelijk op het moment. Bewegen is bijna 0 en ik heb paniekaanvallen om niets. Alles en iedereen heeft het over het virus, ik word daar helemaal panisch van.

Heel eerlijk, de afstand is me nog niet eens een probleem. Ik vind contact heel moeilijk en naar afspraken gaan geeft me heel erg veel spanning.

Alleen het niet kunnen weggaan, mijn hoofd leegmaken en mezelf moe maken, de structuur van het ''gewone'' leven zo missen dat ik niet verderop kan kijken dan vandaag. Hopelijk zonder al te veel gedoe de dag door komen.

Veel sterkte. Is er niet iemand waarmee je dit bericht kunt delen in je omgeving?
Misschien kan iemand je toch eens bezoeken.

**Geplaatst**: 23-03-20 19:33

Geplaatst: 23-03-20 19:33

Melvern schreef:
Voor mijn gevoel zit ik ook helemaal opgesloten. In huis en in mijn hoofd.
Ik ben heel veel buiten en heb veel angsten en onzekerheden. Praten is een dingetje en telefoneren al helemaal en alles gebeurd nu telefonisch, dus ik heb geen contacten nu.

Mijn eetstoornis maakt het me ook onmogelijk op het moment. Bewegen is bijna 0 en ik heb paniekaanvallen om niets. Alles en iedereen heeft het over het virus, ik word daar helemaal panisch van.

Heel eerlijk, de afstand is me nog niet eens een probleem. Ik vind contact heel moeilijk en naar afspraken gaan geeft me heel erg veel spanning.

Alleen het niet kunnen weggaan, mijn hoofd leegmaken en mezelf moe maken, de structuur van het ''gewone'' leven zo missen dat ik niet verderop kan kijken dan vandaag. Hopelijk zonder al te veel gedoe de dag door komen.

Dikke knuffel!

Ik voel me ook echt heel erg rot. Gisteren had ik echt de energie niet om wat te doen, dus letterlijk de hele dag op bed gelegen.
Vanochtend durfde ik eindelijk naar de apotheek, met erheen lopen al steeds het gevoel van paniek, gelukkig was het rustig en kon ik m'n medicatie meenemen. Ik vind ergens heen gaan al moeilijk, als ik dan nu een paar dagen binnen gezeten heb en dan even naar de winkel moet ofzo is dat gevoel van paniek alleen maar groter.

Ook echt mega het gevoel van opgesloten zitten in m'n eigen hoofd, voel me ontzetten nutteloos en vraag me met regelmaat af wat het nut van het leven is

Maargoed, dat deed ik voor deze coronacrisis ook al. Alleen nu kan ik niet even naar de sportschool om m'n hoofd leeg te maken dus blijft het meer hangen.

Vandaag wel gewoon uit bed gegaan en net zelfs gekookt, echt een mijlpaal :')

**Geplaatst**: 23-03-20 19:35

Geplaatst: 23-03-20 19:35

Warboel schreef:
Melvern schreef:
Voor mijn gevoel zit ik ook helemaal opgesloten. In huis en in mijn hoofd.
Ik ben heel veel buiten en heb veel angsten en onzekerheden. Praten is een dingetje en telefoneren al helemaal en alles gebeurd nu telefonisch, dus ik heb geen contacten nu.

Mijn eetstoornis maakt het me ook onmogelijk op het moment. Bewegen is bijna 0 en ik heb paniekaanvallen om niets. Alles en iedereen heeft het over het virus, ik word daar helemaal panisch van.

Heel eerlijk, de afstand is me nog niet eens een probleem. Ik vind contact heel moeilijk en naar afspraken gaan geeft me heel erg veel spanning.

Alleen het niet kunnen weggaan, mijn hoofd leegmaken en mezelf moe maken, de structuur van het ''gewone'' leven zo missen dat ik niet verderop kan kijken dan vandaag. Hopelijk zonder al te veel gedoe de dag door komen.

Dikke knuffel!

Ik voel me ook echt heel erg rot. Gisteren had ik echt de energie niet om wat te doen, dus letterlijk de hele dag op bed gelegen.
Vanochtend durfde ik eindelijk naar de apotheek, met erheen lopen al steeds het gevoel van paniek, gelukkig was het rustig en kon ik m'n medicatie meenemen. Ik vind ergens heen gaan al moeilijk, als ik dan nu een paar dagen binnen gezeten heb en dan even naar de winkel moet ofzo is dat gevoel van paniek alleen maar groter.

Ook echt mega het gevoel van opgesloten zitten in m'n eigen hoofd, voel me ontzetten nutteloos en vraag me met regelmaat af wat het nut van het leven is Maargoed, dat deed ik voor deze coronacrisis ook al. Alleen nu kan ik niet even naar de sportschool om m'n hoofd leeg te maken dus blijft het meer hangen.

Vandaag wel gewoon uit bed gegaan en net zelfs gekookt, echt een mijlpaal

Go warboel, elk stapje is er één

**Geplaatst**: 23-03-20 19:43

Geplaatst: 23-03-20 19:43

Hallo allemaal,

Normaal gesproken geef ik therapie en coaching met hulp van paarden maar dat ligt nu dus even helemaal stil. En juist in deze tijd hebben sommige mensen misschien steun nodig die ze nu niet of minder kunnen krijgen.
Dus mocht je je verhaal kwijt willen en niet kunnen dan staat mijn pb open.
Misschien helpt het een beetje om prive tegen mij "aan te schrijven" en kan ik zo toch een beetje wat doen in deze periode die voor iedereen wel uitdagingen heeft.

En zowiezo een virtuele knuffel voor jullie allemaal. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-03-20 19:44

Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-20 19:44

Knuffel voor jullie allemaal :(:)

Gisteren en vanochtend waren echt rot, gisteren heb ik eigenlijk alleen maar op bed gelegen en gehuild omdat ik me ontzettend alleen voelde en geen idee heb hoe ik dit nog minstens 2 weken moet gaan volhouden. Ik struggle gewoon heel erg met verlatingsangst atm en dit was zo'n enorme trigger. Vanochtend aan het werk gegaan en halverwege de ochtend ging het echt weer beter. Dat opgesloten in je hoofd is voor mij ook heel herkenbaar inderdaad.

**Geplaatst**: 23-03-20 20:22

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 23-03-20 20:22

Heb de angst nog meer,
Moest vanmiddag naar de spoed. Mogelijk klaplong.
Wordt ik op de corona afdeling gelegd.
Ben niet getest. Long was nog oke behalve schade van vorige klaplong.

Vond het dood eng.
Heb veel pijn.
En je zal maar net zien, zonder corona daar heen met terug?

**Geplaatst**: 23-03-20 20:30

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 23-03-20 20:30

1 juni, het gaat niet goed met mij. Ik had gehoopt dat we gewoon op 6 april weer wat verder konden plannen. Maar nu is de toekomst weg.
Ze wachten wederom niet of maatregelen helpen.

**Geplaatst**: 23-03-20 20:31

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 23-03-20 20:31

hoezo is de toekomst weg germie? De tijd loopt ook gewoon door na 1 juni

**Geplaatst**: 23-03-20 20:41

Geplaatst: 23-03-20 20:41

germie schreef:
1 juni, het gaat niet goed met mij. Ik had gehoopt dat we gewoon op 6 april weer wat verder konden plannen. Maar nu is de toekomst weg.
Ze wachten wederom niet of maatregelen helpen.

En jij had serieus gedacht dat met 6 april alles weer oké was?

**Geplaatst**: 23-03-20 20:43

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 23-03-20 20:43

Germie, heb je hulp die je kunt spreken? Want dit is ook heftig.

**Geplaatst**: 23-03-20 20:44

Geplaatst: 23-03-20 20:44

Even een klein vraagje.
Omdat mijn vriend en ik nu een hele periode elkaar niet kunnen zien had ik hem als verrassing een brief geschreven. Omdat ik nog steeds geen reactie van hem daarop gehad had vroeg ik me af of de post nog gewone brieven verzend of enkel belangrijke brieven? Morgen is het 7 dagen geleden dat ik de brief op de post heb gedaan.
Weet iemand toevallig iets over de werking van de gewone post?

**Geplaatst**: 23-03-20 20:45

Geplaatst: 23-03-20 20:45

Shadow0 schreef:
Germie, heb je hulp die je kunt spreken? Want dit is ook heftig.

En anders hulp zoeken, want is niet echt 'gezond' hoe je hierop reageert telkens...

**Geplaatst**: 23-03-20 20:46

Geplaatst: 23-03-20 20:46

Ik snap je heel goed Germie. Tot April was al een eind en tot Juni is voor mij ook niet te overzien. Ik schrok er ook van al kan ik het goed begrijpen en lijkt het logisch. Het is zo'n eind nog met een hoop spanning en onzekerheid. Hoe ik die tijd door moet komen zie ik nu ook even niet.