Bokt.nl

Lieffiefi schreef:

Ik doe niet anders en dan nog snap ik het niet. Ik begrijp niet waarom je je kind niet wegtrekt als er iets gebeurd in jouw huis wat je niet okee vind.
En dan stap ik daarover heen.. Dan snap ik echt niet dat je iemand daar niet direct op aanspreekt.
(ik kan 1000 excuses vinden waarom ze dat niet zou (kunnen) doen, bijv. een ander liever niet aanspreken).
Okee. Dan komen we op het volgende moment; had míj dan apart genomen om dit kort te sluiten.
Of in ieder geval de dag daarna.
Waarom ergens een hele week mee lopen waar je enorm mee in je maag zit...?

Lieffiefi schreef:

Laat ik voorop stellen; ik hoef geen gelijk te halen in dit topic.
Ik ben benieuwd hoe anderen zouden reageren, daarin zie je personen die hetzelfde denken/handelen hebben als ikzelf, en personen die zeggen; zeg sorry, dan ben je ervan af. Maar ook mensen die zeggen; je zit helemaal fout.

Aan empathie geen gebrek hier.
Toen wij weggingen was er niets maar dan ook niets meer aan de hand. Sterker nog, iedereen kreeg een dikke kroel toen we gingen en gaven aan dat ze het fijn vonden dat we er waren.
Dan verwacht je simpelweg zo een telefoontje niet.
Dat is nog tot daaraan toe maar dan aangeven dat wij hadden moeten bellen en excuses moeten maken.
Ik blijf erbij; het was een ongeluk en wij zijn allemaal geschrokken en iedereen schrikt op zijn eigen manier. En nee, die van vriendlief is niet de handigste.

''Kijk ernaar vanaf haar kant''.


Ik doe niet anders en dan nog snap ik het niet. Ik begrijp niet waarom je je kind niet wegtrekt als er iets gebeurd in jouw huis wat je niet okee vind.
En dan stap ik daarover heen.. Dan snap ik echt niet dat je iemand daar niet direct op aanspreekt.
(ik kan 1000 excuses vinden waarom ze dat niet zou (kunnen) doen, bijv. een ander liever niet aanspreken).
Okee. Dan komen we op het volgende moment; had míj dan apart genomen om dit kort te sluiten.
Of in ieder geval de dag daarna.
Waarom ergens een hele week mee lopen waar je enorm mee in je maag zit...?

Ik weet ook wel dat ik, soms tot op het botte af, het hart op de tong heb. Maar ik geef het wel direct aan.
En dat maakt mij niet meer dan mijn zus.
Wat jullie ook roepen, das écht onzin dat ik mezelf boven mijn zus stel. Ik geef aan dat ik zaken heel anders zou aanpakken en dat mag ook gewoon.

Voor nu; na een goed gesprek met moeders laat ik het hierbij.
Mijn moeder heeft hierover een zeer scherpe mening en zij bemoeit zich nooit ergens mee (als er heftige meningsverschillen/discussies zijn want ze wil dat volwassenen hun eigen zaken oplossen) maar dit maal gaf ze wel aan dat ze nu een gesprek aangaat met mijn zus.
Tot die tijd doe ik er sowieso niets meer mee.

Lieffiefi schreef:

...had míj dan apart genomen om dit kort te sluiten.
Of in ieder geval de dag daarna.
Waarom ergens een hele week mee lopen waar je enorm mee in je maag zit...?
*knip*
Ik weet ook wel dat ik, soms tot op het botte af, het hart op de tong heb. Maar ik geef het wel direct aan.

wemkelover schreef:

Ik denk vooral het was een ongelukje. Iedereen is met schrik vrij gekomen. En weer door met het leven. Het is immers goed afgelopen. We hebben geleerd met lollies goed uit te kijken. Drama achteraf snap ik dan weer niet.

Boras schreef:

Moeder gaat zo te lezen niet bemiddelen. Moeder heeft over deze kwestie een zeer scherpe mening, die ze dit keer niet voor zich houdt, en gaat hierover in gesprek met zus.

En iets zegt me dat moeder het eens is met de ts.

Dat is geen bemiddelaar. Een bemiddelaar staat boven de partijen. Die heeft geen mening. Al helemaal geen scherpe mening.

Boras schreef:

Moeder gaat zo te lezen niet bemiddelen. Moeder heeft over deze kwestie een zeer scherpe mening, die ze dit keer niet voor zich houdt, en gaat hierover in gesprek met zus.

En iets zegt me dat moeder het eens is met de ts.

Dat is geen bemiddelaar. Een bemiddelaar staat boven de partijen. Die heeft geen mening. Al helemaal geen scherpe mening.

Boras schreef:

Ik heb de openingspost nog eens gelezen. En heb 3/4 deel van de tekst in gedachten weggestreept omdat dat totaal niet relevant is voor de kwestie. En daar zit 'm volgens mij ook precies jouw probleem. Niet je zus, maar jij maakt dit alles ontzettend groot. Er zit voor jou veel meer achter en dat zit je verschrikkelijk in de weg. Niet alleen bij dit voorval, het is er altijd. Praat alles uit samen.

Je zus haar angststoornis moet je hier niet bij betrekken. Zonder had ze ook zo kunnen reageren. Zij voelt gewoon een gezonde en noodzakelijke verantwoordelijkheid en liefde voor haar kind. Ze heeft gezegd dat ze van je houdt. En wil je daarnaast iets wat voor haar heel belangrijk is, duidelijk maken.

Je zus en haar man willen dat hun kind veilig is, dus informeert je zus of jullie ook inzien dat de situatie gevaarlijk was. Het handelen van je vriend wees daar niet op: hij stoeide met een kind met lolly en handelde niet adequaat toen het moest. Het maakt niet uit wie had moeten opletten of wat had moeten nalaten.

Je zus vraagt zich af of je vriend wel verstandig handelt en adequaat reageert als het mis gaat als haar kind bij jullie logeert.

Dat is volgens mij haar probleem. Logisch voor een moeder. Daar hoeft je geen angststoornis voor te hebben hoor. Ze zegt tegen jou dat ze van je houdt en probeert vervolgens haar zorg onder woorden te brengen. En dat valt niet mee bij jou, denk ik.

Het is nogal wat om je kind aan de verantwoordelijkheid van een ander over te dragen tijdens een logeerpartijtje. Wat al eerder werd geschreven. Je zus wil jullie niet ter verantwoording roepen, ze wil weten dat het goed zit met het verantwoordelijkheidsgevoel van de mensen aan wie ze haar kind toevertrouwt. En het is absoluut niet makkelijk om daar op een tactvolle manier achter te komen. Het mooiste is als je dat in alle openheid aan je zus kunt vragen. Maar ik geloof niet dat die ruimte er is tussen jullie.

Wees blij dat je nichtje zo'n verantwoorde ouders heeft. Je ziet het ook vaak zat anders.

Ga nu eens gewoon met elkaar in gesprek. Met z'n tweetjes, ergens met een drankje erbij, open haartje en dekentje en allebei een flinke portie zelfreflectie meenemen en het belang van je nichtje voor ogen hebbend.

Succes!

Edit: aangepast en uitgebreid

meggiemeg schreef:

Maar Britt denk je dan niet dat het dan ooit zal gaan veranderen? Zolang iemand met het karakter als die zus altijd maar haar zin krijgt voor de lieve vrede zal de rest altijd op de tenen moeten blijven lopen, zal die zus nooit inzien dat er ook andere manieren zijn. Het is niet verkeerd om een keer tegen gas te geven.