karijn schreef:Jeetje, ik had gehoopt dat je meer duidelijkheid had. Wel heel fijn dat ze dan toch ook kan poepen met gemak, zeg maar. Ik merk wel dat je dan weer focust op wat ze die dagen gegeten heeft. Heb je ook nagedacht over wat ze die dagen heeft gedaan? Met andere woorden, was het een drukke dag vol prikkels en invloeden of eentje waarbij ze weinig prikkels heeft gehad? Peuters hebben soms veel moeite om alle ervaringen op een dag te kunnen verwerken. Dat uit zich bij de een in huil-en woedebuien. De ander kropt alles op en wil helemaal niks meer. Naar de wc gaan is dan al te veel. Mijn oudste heeft wel eens van die dagen gehad en wilde dan ook niet naar de wc en plaste dan in zijn broek. De jongste heeft veel last gehad van woede en frustratie uitingen. Ze zijn er intussen overheen gegroeid.
Had ik ook op gehoopt maar helaas!
Het klopt dat ik meer naar het eten kijk, dat komt omdat ik geen patroon kan ontdekken als het gaat om prikkels e.d. in relatie tot het poepen. Het is wel eens goed gegaan op een rustige dag en we meer binnen waren, maar ook wel eens op een drukke dag waarbij ze veel buiten in beweging was bijvoorbeeld.
Wil niet zeggen dat ze geen huilbuien heeft of af en toe enorm boos is hoor, maar dat herken ik meestal wel. Na een dag vol prikkels (na een dagje opvang bijvoorbeeld) of als ze moe is dan is ze niet te hachelen. Ik kan daarnaast ook precies zien wanneer ze teveel buikpijn heeft, dan wordt haar humeur ook anders, is ze veel aan het zuchten en alleen maar moe. Ligt ze om de 10 min. op de bank om het te laten zakken, kan ze daarna weer even spelen en begint het vervolgens weer opnieuw.