Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-03-19 20:33

Geplaatst: 20-03-19 20:33

Ik weet niet eens hoe ze dat 'knuffelen' bedoelt: wie weet is dat wel gewoon over de staldeur heen? Dan komt een paardenhoofd niet eens bij je ribben in de buurt als je dat niet wilt. Het zijn juist dat soort snelle, ondoordachte conclusies die mensen in de problemen brengen. Jij was er niet bij! Jij weet niet wat het letsel precies was, je weet niet hoeveel tijd er tussen zat, je weet de motivatie niet, en je weet niet hoe de stal eruit zag en toch denk je er een oordeel over te kunnen hebben. Da's niet logisch maar onzorgvuldig.

Ocean_Child schreef:
Ts zoekt een aai over de bol en “doe maar lekker”. Maar je kán gewoon niet zelf bepalen wat acceptabel is om te doen als je ziekgemeld bent.

Waarom niet? Waarom zou iemand dat niet in eerste instantie zelf kunnen bepalen? De meeste mensen zijn er niet op uit om een ander te benadelen en kunnen (en moeten) zelf hun grenzen leren kennen.
Ik vind het een heel vreemd mensbeeld als je zegt dat anderen meer zeggenschap hebben dan iemand zelf, dat het oordeel van die persoon zelf al bij voorbaat niet kan deugen. Ik vind het schokkend. Beetje respect voor de autonomie van mensen mag wel.

Citaat:
Mijn werknemers hadden overigens niets te klagen. Ik ben altijd een enorm coulante werkgever geweest, maar er gebeurde niets buiten mijn weten en toestemming. Zelf bepalen dat je kan gaan sporten terwijl ik je riant doorbetaal tijdens je ziektedagen ging er bij mij dus echt niet in.

Als je het dan toch over 'verkeerd overkomen' hebt:
1. je klinkt helemaal niet coulant
2. je matigt je een oordeel aan over dingen die jij vanuit de wet helemaal niet mag bepalen, daar gaat de bedrijfsarts over en niet jij
3. sporten kan herstel ook bevorderen

**Geplaatst**: 20-03-19 20:34

Geplaatst: 20-03-19 20:34

Oceanchild maar helaas of gelukkig hoef jij geen toestemming te geven aan je werknemer wat hij/zij wel of niet mag doen.
Sterker gezegd als werknemer hoef je al helemaal niet te vertellen wat je mankeert.
Dat soort dingen zijn bedrijfsartsen voor.
Ondanks dat je als werkgever de werknemer moet door betalen tijdens ziekte.
Juist om de werknemer te beschermen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-19 20:34

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-19 20:34

Ocean_Child schreef:
Ts zoekt een aai over de bol en “doe maar lekker”. Maar je kán gewoon niet zelf bepalen wat acceptabel is om te doen als je ziekgemeld bent. Dit kan enorm verkeerd over komen en dan kan ts over een poosje echt 24/7 heerlijk ontspannen.
Mijn werknemers hadden overigens niets te klagen. Ik ben altijd een enorm coulante werkgever geweest, maar er gebeurde niets buiten mijn weten en toestemming. Zelf bepalen dat je kan gaan sporten terwijl ik je riant doorbetaal tijdens je ziektedagen ging er bij mij dus echt niet in.

Aaaah fijn om te weten :')

pinkie87 schreef:
Janine1990 haha ze stonden hier voor de deur toen ik iets van 25weken zwanger was en dus melde dat ik het niet redden.

Jeetje, nou ze waren wel met je begaan in ieder geval

**Geplaatst**: 20-03-19 20:36

Geplaatst: 20-03-19 20:36

Ik ben weliswaar geen werkgever/ondernemer maar ben het wel met oceanchild eens.
Ik vind het sowieso bijzonder dat werknemers hun eigen re-integratie bepalen

Zelf ben ik van de oude stempel: ziek is ziek. En als je ziek bent, kun je dus afgezien van psychische klachten niet naar je paard.

**Geplaatst**: 20-03-19 20:36

Geplaatst: 20-03-19 20:36

Janine 1990 jaa ik mis ook echt de bedrijvigheid en de discussies met collega's. Nooit gedacht dat ik daar eigenlijk zoveel waarde aan hechte haha

**Geplaatst**: 20-03-19 20:37

Geplaatst: 20-03-19 20:37

bigone schreef:
Shadow0 schreef:
Ocean-Child, wat wil je nou bereiken? Dat moet toch niet leuk zijn om zo met werknemers om te gaan. Niet iedereen is er op uit om de kantjes ervanaf te lopen en veel mensen vallen uit omdat ze te snel weer onder druk gezet worden. (Want ontspannen mag niet, alleen werken mag, en dat is een recept voor overbelasting.)

Bigone: ik vind dat je op basis van erg weinig erg stellige conclusies trekt (en dat is nou juist niet logisch.)

Tja , ze heeft drie ribben gebroken , lag de hele dag plat. Dan zijn het geen kleine haarscheurtjes. En dus kun ke echt wel de conclusie trekken dat het niet slim is om te knuffelen met een paard, het blijft een groot dier met veel kracht .

En op welk moment van het traject (dezelfde dag, na een week, na 6 weken) het was weet je niet. Of ze om zn nek hing, of alleen wat kriebelde over zn neus is nogal een verschil. Op de eerste dag is niet zo slim, na een paar weken zitten je ribben doorgaans wel aan elkaar vast dat ze iets moeten kunnen hebben. Tenzij er natuurlijk heel veel kracht op komt, maar alleen bij een kriebel op zn neus terwijl hij in de stal staat en zij aan de andere kant van de deur komt daar geen kracht op.

Snel oordelen is zo gebeurd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-19 20:37

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-19 20:37

Fitzroy schreef:
Ik ben weliswaar geen werkgever/ondernemer maar ben het wel met oceanchild eens.
Ik vind het sowieso bijzonder dat werknemers hun eigen re-integratie bepalen

Zelf ben ik van de oude stempel: ziek is ziek. En als je ziek bent, kun je dus afgezien van psychische klachten niet naar je paard.

Zelfde vraag voor jou, hoe zou jij dan graag zien dat ik mijn dagen doorbreng?

Wat betreft eigen bepalingen, bij doorlezen van het topic begrijp je waarom ik nog geen arbo-arts heb gezien.

**Geplaatst**: 20-03-19 20:41

Re: Ziektewet, wat doe je privé?

Geplaatst: 20-03-19 20:41

Ik zou van jou verwachten dat je iedere dag werkt en daarna op bed uitrust. Dan ben je ziek. Als je kunt sporten kun je ook werken.

**Geplaatst**: 20-03-19 20:43

Geplaatst: 20-03-19 20:43

Goed jullie snappen het echt niet.... Ts, ga paardrijden.. Maar hou er rekening mee dat wanneer je dit doet zonder medeweten van een bedrijfsarts of je werkgever, dit wel degelijk tot ontslag kan leiden.

**Geplaatst**: 20-03-19 20:45

Geplaatst: 20-03-19 20:45

ElviraKelan schreef:
Oceanchild maar helaas of gelukkig hoef jij geen toestemming te geven aan je werknemer wat hij/zij wel of niet mag doen.
Sterker gezegd als werknemer hoef je al helemaal niet te vertellen wat je mankeert.
Dat soort dingen zijn bedrijfsartsen voor.
Ondanks dat je als werkgever de werknemer moet door betalen tijdens ziekte.
Juist om de werknemer te beschermen

Als de ts beslist om te gaan sporten tijdens haar ziekte en dit niet aan een bedrijfsarts of werkgever meldt, kan dit wel degelijk ernstige gevolgen voor haar hebben.

**Geplaatst**: 20-03-19 20:46

Geplaatst: 20-03-19 20:46

Fitzroy schreef:
Ik ben weliswaar geen werkgever/ondernemer maar ben het wel met oceanchild eens.
Ik vind het sowieso bijzonder dat werknemers hun eigen re-integratie bepalen

Zelf ben ik van de oude stempel: ziek is ziek. En als je ziek bent, kun je dus afgezien van psychische klachten niet naar je paard.

Werknemers mogen ook niet hun eigen re-integratie bepalen en dat doet de TS dus ook niet

Lichamelijk ziek is lichamelijk ziek maar zit nog een hoop verschil in.

Een wat ernstiger voorbeeld:
Een vrouw krijgt borstkanker. Tussen de chemo’s door blijft ze ziek thuis. Maar gaat wel haar paard longeren. Dit kan ze al weer na de ondergane borstamputatie. Na de bestraling die ze heeft moeten ondergaan blijkt haar rechterarm niet meer bruikbaar. Ze doet op advies van bedrijfsarts wel de privé dingen die ze kan doen. Jij als werkgever is van mening dat ze wel weer aan het werk kan. Bedrijfsarts vind echter van niet. Dat blijkt ook want ze moet haar werk blijvend stil leggen omdat ze word afgekeurd door het UWV.
Van jullie moet ze dus thuis al die tijd maar op bed blijven liggen omdat jullie menen de arts uit te kunnen hangen?

Alsjeblieft zeg.

**Geplaatst**: 20-03-19 20:47

Geplaatst: 20-03-19 20:47

Ocean_Child schreef:
Goed jullie snappen het echt niet.... Ts, ga paardrijden.. Maar hou er rekening mee dat wanneer je dit doet zonder medeweten van een bedrijfsarts of je werkgever, dit wel degelijk tot ontslag kan leiden.

Zonder medeweten van bedrijfsarts.
Werkgever heeft hier niets over te zeggen. Hoeft zelfs niet op de hoogte te zijn en mag noch vragen naar reden van ziekmelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-19 20:48

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-19 20:48

Ocean_Child schreef:
Goed jullie snappen het echt niet.... Ts, ga paardrijden.. Maar hou er rekening mee dat wanneer je dit doet zonder medeweten van een bedrijfsarts of je werkgever, dit wel degelijk tot ontslag kan leiden.

Waar precies staat dat mijn werkgever hier niet van weet?

**Geplaatst**: 20-03-19 20:48

Geplaatst: 20-03-19 20:48

Ocean... Ik ga volledig mee met jou. Ik heb het jaren geleden ook meegmaakt zelf naar een auto ongeluk en dit bij een groot lopend bedrijf.

Lichamelijke klachten en je kan met stapjes weer voorruit komt eerst je werk en dan pas prive.

Psychisch ligt dit uiteraard weer anders

Het is gewoon hoe het is. Paardrijden op wat voor manier ook ia redelijk intensief en niet binnen half uur ben je weer weg. In die tijd had je dus voor de baas 'klusjes' kunnen doen. Aangepast werk.
Nu gaat het hier om pfeiffer en sta ik nog meer achter over wat ik ervan vind.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-19 20:50

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-19 20:50

Fitzroy schreef:
Ik zou van jou verwachten dat je iedere dag werkt en daarna op bed uitrust. Dan ben je ziek. Als je kunt sporten kun je ook werken.

Oké, en mijn huishouden? Boodschappen? Koken na het werk?

Hoe denk je dat dit mijn mentale gesteldheid beïnvloed?

En wat er gebeurt als ik volledig aan het werk ga? Dus op het werk beter gemeld? Dan ga ik meteen ook weer loeihard trainen. En dan?

**Geplaatst**: 20-03-19 20:50

Geplaatst: 20-03-19 20:50

Een werkgever heeft bij zieke niets een het recht om te weten wat een werknemer mankeert. Een werknemer mag zich ziekmelden zonder opgaaf van reden. De Arbo arts heeft wel alle recht om te weten wat er aan schort en mag in contact staan met medici, voor zover betrokken. De Arbo arts mag echter ook in geen geval naar de werkgever toe loslaten wat een werknemer mankeert. Enkel mag deze een plan van aanpak en verwachte ziekteduur delen met de werkgever.

Als een werknemer zelf naar de werkgever meld wat de reden van ziekte is en de werkgever op de hoogte houdt en betrekt, dan geeft dat vaak al aan dat iemand heel graag wil en het zelf ook heel vervelend vind ziek te zijn.

Vervelend als je werkgever bent en een zieke werknemer je geld kost op dat moment. Maar dat is het risico van ondernemerschap en mag je nooit afwenden op je personeel.

Geestelijke en lichamelijke gesteldheid gaan hand in hand. Iedereen heeft in zijn/haar leven sport of ontspanning nodig om het vol te blijven houden.

Ik vind dat TS hier absoluut open is en heel goed nadenk en ook graag in overleg met alle partijen wil over haar invulling van de tijd. Daar moet ook zeker een balans in zijn tussen werk en ontspanning (in welke vorm dan ook). Haar lichaam heeft door de Pfeiffer al behoorlijk op de rem getrapt, dus om nu te denken dat TS dan maar beter meer kan gaan werken ipv. een rondje paardrijden of iets anders, is erg kort door de bocht.

**Geplaatst**: 20-03-19 20:51

Geplaatst: 20-03-19 20:51

Ik snap wel dat je in een dilemma zit. In dit topic krijg je heel veel begrijpende reacties. Logisch ook. Ikzelf zie je ook veel liever happy en gezond dan aan het werk maar op het randje van een burn-out. Dus mijn eerste reactie was ook: doe maar lekker waar je je goed bij voelt.

Maar als ik er dan even dieper over nadenk en mij in de plaats van de "achterblijvende" collega stel, dan zou het heel erg van de situatie afhankelijk zijn hoe ik er over denk. Het team waar ik in zit bv. is op twee maanden tijd gehalveerd waardoor we met 2 overblijven. De werkdruk op dit moment is gigantisch hoog, te hoog eigenlijk, voor ons allebei. Als eentje van ons dus nu wegens ziekte uit zou vallen, zou dit best wel een beetje een ramp zijn voor de andere en zou er onherroepelijk werk blijven liggen en deadlines niet gehaald worden. Als ik dan als achterblijvende collega foto's van een paardrijdende "zieke" collega zou zien op Facebook. Goh, ik weet niet hoe ik zou reageren. Ik zou dan al echt in die situatie moeten zitten. Ik zou ook niet gaan gooien met verwijten of gaan roddelen, maar heel happy zou ik er denk ik niet mee zijn. Meestal erger ik mij helemaal niet aan zulke dingen, maar als je zelf bijna omkomt van de stress?

In normale omstandigheden met een normale werkdruk zou ik er geen probleem van maken als je zou gaan paardrijden.

**Geplaatst**: 20-03-19 20:51

Geplaatst: 20-03-19 20:51

StalNollie schreef:
Ocean... Ik ga volledig mee met jou. Ik heb het jaren geleden ook meegmaakt zelf naar een auto ongeluk en dit bij een groot lopend bedrijf.

Lichamelijke klachten en je kan met stapjes weer voorruit komt eerst je werk en dan pas prive.

Psychisch ligt dit uiteraard weer anders

Het is gewoon hoe het is. Paardrijden op wat voor manier ook ia redelijk intensief en niet binnen half uur ben je weer weg. In die tijd had je dus voor de baas 'klusjes' kunnen doen. Aangepast werk.
Nu gaat het hier om pfeiffer en sta ik nog meer achter over wat ik ervan vind.

Dat kan je vinden, maar bij mij is destijds steeds gezegd; zolang jij privé niet kunt functioneren, ga je ook je werk niet oppakken. Eerst zorgen dat je een fatsoenlijk huishouden kunt verzorgen en je eigen dingen, en dan pas ga je beginnen met reintegreren.
Door de bedrijfsarts en ook mijn leidinggevende (die wel hart voor het personeel heeft), alsmede de behandelend artsen.

Ocean_Child schreef:
ElviraKelan schreef:
Oceanchild maar helaas of gelukkig hoef jij geen toestemming te geven aan je werknemer wat hij/zij wel of niet mag doen.
Sterker gezegd als werknemer hoef je al helemaal niet te vertellen wat je mankeert.
Dat soort dingen zijn bedrijfsartsen voor.
Ondanks dat je als werkgever de werknemer moet door betalen tijdens ziekte.
Juist om de werknemer te beschermen

Als de ts beslist om te gaan sporten tijdens haar ziekte en dit niet aan een bedrijfsarts of ~~werkgever~~ meldt, kan dit wel degelijk ernstige gevolgen voor haar hebben.

WG heeft daar niks mee te maken. Die moet zorgen dat TS een bedrijfsarts ziet, maar dat doen ze niet. Dus ja. Tot die tijd dat er een bedrijfsarts is, moet ze het uitzoeken met die casemanager ziekteverzuim.

**Geplaatst**: 20-03-19 20:53

Geplaatst: 20-03-19 20:53

Fitzroy schreef:
Ik zou van jou verwachten dat je iedere dag werkt en daarna op bed uitrust. Dan ben je ziek. Als je kunt sporten kun je ook werken.

Werken en dan op bed uitrusten is een ontzettend ongezonde situatie! Dat is een waarschuwingssignaal dat iemand overbelast aan het raken is.

Maar over dat 'als je kunt sporten kun je ook werken' - dat snap ik ook echt niet. TS is geen paard (en sorry Janine

) maar als een paard een blessure heeft ofzo dan trek je toch ook niet zo'n zware lijn, of stalrust of werken? Daar zijn toch ook eindeloos veel gradaties in, waarbij je de eerste dag dat je weer op kunt stappen ook niet meteen een springparcours of intervaltraining of Z-dressuur gaat doen? Dat bouw je dan toch ook lekker op, en niet alleen in het werk maar ook rondom het werk? En dan heb je toch ook de situatie dat een paard dat al wel een sprintje in de wei trekt, misschien toch beter nog niet aan het werk gezet kan worden?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-19 21:00

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-19 21:00

Gini schreef:
Ik snap wel dat je in een dilemma zit. In dit topic krijg je heel veel begrijpende reacties. Logisch ook. Ikzelf zie je ook veel liever happy en gezond dan aan het werk maar op het randje van een burn-out. Dus mijn eerste reactie was ook: doe maar lekker waar je je goed bij voelt.

Maar als ik er dan even dieper over nadenk en mij in de plaats van de "achterblijvende" collega stel, dan zou het heel erg van de situatie afhankelijk zijn hoe ik er over denk. Het team waar ik in zit bv. is op twee maanden tijd gehalveerd waardoor we met 2 overblijven. De werkdruk op dit moment is gigantisch hoog, te hoog eigenlijk, voor ons allebei. Als eentje van ons dus nu wegens ziekte uit zou vallen, zou dit best wel een beetje een ramp zijn voor de andere en zou er onherroepelijk werk blijven liggen en deadlines niet gehaald worden. Als ik dan als achterblijvende collega foto's van een paardrijdende "zieke" collega zou zien op Facebook. Goh, ik weet niet hoe ik zou reageren. Ik zou dan al echt in die situatie moeten zitten. Ik zou ook niet gaan gooien met verwijten of gaan roddelen, maar heel happy zou ik er denk ik niet mee zijn. Meestal erger ik mij helemaal niet aan zulke dingen, maar als je zelf bijna omkomt van de stress?

In normale omstandigheden met een normale werkdruk zou ik er geen probleem van maken als je zou gaan paardrijden.

Oooh vreselijk ja! Hier was het ook echt enorm bingo.
Al twee man er uit met een burn-out, mijn ouders dachten eerst dat ik ook een burn-out zou hebben. Gelukkig is dat niet het geval. Wel enorm op de rem getrapt wat mij mentaal wel wat heeft geholpen. Ik heb de afgelopen 3 jaar eigenlijk veel te hard gewerkt en te weinig vakantie genomen. Had ik dat niet gedaan, had ik waarschijnlijk meer weerstand gehad tegen de ziekte, was er geen antibiotica in gekomen en had ik niet nog een heftigere terugslag gehad met een allergische reactie.

Ik heb misschien geluk dat mijn collega's allemaal mannen zijn en ik heel goed in de groep lig. Maar ik zie ook heel goed dat als er nog iemand wegvalt, de afdeling omvalt omdat we te weinig kennis hebben van elkaars werk. Een punt waar aan gewerkt wordt, maar het was ook onvermijdelijk door flinke veranderingen op het werk, waaronder systemen en werkwijzen waar niet iedereen even snel in thuis was.

Vanochtend een gesprek gehad met mijn (nieuwe) leidinggevende, onder meer over mijn ziekte en herstel. En meteen aangegeven dat bij uitval van mijn vervanger ik ook thuis nog wel het een en ander kan doen. Leidinggevende gaf aan dat hij me dat niet wilde vragen, maar wel blij was met het aanbod.
Natuurlijk ga je er niet meteen vanuit, maar ik zou zeker niet willen dat mijn collega's met dat werk aan het rommelen moeten naast hun eigen werk, terwijl ze er nog niet helemaal in thuis zijn.
Als ik dan in alle rust thuis bezig kan, vind ik dat geen enkel probleem.

**Geplaatst**: 20-03-19 21:04

Geplaatst: 20-03-19 21:04

We hebben het hier over paardrijden en pfeiffer/werk.
Ik snap de reacties echt wel maat bekijk het eens van de andere kant. Je word niet betaald om paard te rijden maar om te herstellen ij dit geval vooral veel en goed te rusten. Daar valt paardrijden niet onder

Laatst bijgewerkt door StalNollie op 20-03-19 21:04, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-03-19 21:04

Geplaatst: 20-03-19 21:04

Ik ben heel blij dat ik een werkgever heb die niet denkt zoals Ocean en Fitzoy. Je wilt dat een werknemer ook voor de langere termijn hersteld. Als werkgever heb je er niets aan dat iemand te snel begint met teveel uren draaien en dan een maand later weer thuis zit.

**Geplaatst**: 20-03-19 21:05

Geplaatst: 20-03-19 21:05

StalNollie schreef:
We hebben het hier over paardrijden en pfeiffer/werk.
Ik snap de reacties echt wel maat bekijk het eens van de andere kant. Je word niet betaald om paard te rijden maar om te herstellen ij dit geval vooral veel en goed te rusten. Daar valt paardrijden niet onder

Dus dat

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-19 21:05

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-19 21:05

verootjoo schreef:
Dat kan je vinden, maar bij mij is destijds steeds gezegd; zolang jij privé niet kunt functioneren, ga je ook je werk niet oppakken. Eerst zorgen dat je een fatsoenlijk huishouden kunt verzorgen en je eigen dingen, en dan pas ga je beginnen met reintegreren.
Door de bedrijfsarts en ook mijn leidinggevende (die wel hart voor het personeel heeft), alsmede de behandelend artsen.

Grappig, dat werd hier ook meteen gezegd.
Leidinggevende hetzelfde: "Waar woon je? Hoelang moet je rijden? Ik wil wel dat je veilig thuis kan komen."

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-03-19 21:06

Geplaatst door de TopicStarter : 20-03-19 21:06

StalNollie schreef:
We hebben het hier over paardrijden en pfeiffer/werk.
Ik snap de reacties echt wel maat bekijk het eens van de andere kant. Je word niet betaald om paard te rijden maar om te herstellen ij dit geval vooral veel en goed te rusten. Daar valt paardrijden niet onder

Maar hoe zie jij de effecten van Pfeiffer?