
Ga er morgen toch wel even achter bellen.. Twijfel of ik vanavond wel of niet start met de citalopram. Of wacht tot morgen....
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Joolien schreef:Ik zou vandaag gewoon beginnen, tenzij je wilt overstappen. Helemaal geen controle hoor, goed dat je er naar kijkt. Ik heb aardig wat ad gezien en geslikt om te weten dat het eigenlijk noodzakelijke troep is om t zo maar te zeggen. Zelf heb ik goede ervaring met sertraline, maar blijf ver weg van paroxetine.
Liselot schreef:Jouw psych heeft zo’n 10 jaar geleerd om die medicijnen voor te mogen schrijven. Hij zal vast een reden hebben om voor een bepaald soort te kiezen![]()
Dat gezegd hebbende; wat fijn dat je zo snel al hulp krijgt!
Traumatherapie kan ik alleen maar aanraden, hier PTSD overgehouden aan mijn bevalling en ben blij dat ik alles heb kunnen verwerken.
De postnatale depressie heeft hier dik 2 jaar geduurd. Al vraag ik me af of ik er echt hélemaal bovenop gekomen ben
Anoniem schreef:Medicijn opgezocht, en nu is dit een L2. Sertraline zou een L1 zijn dus nu wil ik eigenlijk die. (Hoezo controle?!)
Ga er morgen toch wel even achter bellen.. Twijfel of ik vanavond wel of niet start met de citalopram. Of wacht tot morgen....
Anoniem schreef:Liselot, de psychiater was niet van de pop-poli. Daarom bel ik morgen wel even.
Citaat:Bevalling is wel de trigger, maar niet het trauma. Dat is jarenlang seksueel misbruik geweest. Althans, huidige oordeel psycholoog en psychiater. Maar dat is voor latere zorg.
Dchematherapie zou voor de dwang zijn.
Janneke2 schreef:Anoniem schreef:Liselot, de psychiater was niet van de pop-poli. Daarom bel ik morgen wel even.
Dat kan natuurlijk, en dus gewoon bellen.Citaat:Bevalling is wel de trigger, maar niet het trauma. Dat is jarenlang seksueel misbruik geweest. Althans, huidige oordeel psycholoog en psychiater. Maar dat is voor latere zorg.
Dchematherapie zou voor de dwang zijn.
Als incestvrouw en oma gespoken: een bevalling kan een enorme trigger zijn....!!!
Schema therapie brengt vooral in kaart en dwang is doorgaans een reactie op angst ('bezweren', als ik nu maar x doe, is het veilig). Je kunt stommere dingen doen.
...en het beste is gewoon ordentelijke traumatherapie: 'eerst stabiliseren', dus tips en tricks om het 'hier en nu' niet uit de klauw te laten lopen en een stevige vertrouwensband met de peut opbouwen. (Fase 1)
Daarna een techniek als emdr om alle triggers die zich gemeld hebben de nek om te draaien. En dan eventueel schematherapie afgewisseld met emdr.
Gevolgd door de 3e fase van traumatherapie : een serie gesprekken over hoe jij je leven, je moederschap etc etc gestalte wilt geven. (Geen afrondend gesprek, maar een fase!! Wie jarenlang misbruik heeft mee moeten maken ontwikkelt andere vaardigheden dan iemand die in een gelukkig gezin opgroeit. Daar gaat deze fase over, met de opties dat je soms weer terug moet naar stabilisatie of een nieuwe emdr sessie.)