Heb je topic grotendeels gelezen en wat een gedoe.
Zeker als je vandaag hoopte op afspraak met uroloog en dat het even anders loopt dan je verwacht en je naar huis gaat zonder de hulp die je gehoopt had.
Nu thuis baal je dat je je min of meer hebt laten afwimpelen, maar snap wel dat je op het moment zelf misschien niet assertief genoeg bent om door te zetten en hulp te eisen. Het loopt al anders dan gepland, geen gesprek en geen hulp...
Vanachter ons scherm is het makkelijk praten, ga terug en eis hulp. Maar snap dat dat soms niet altijd makkelijk is in werkelijkheid (qua gevoel bijvoorbeeld).
Wel snap ik alle goede bedoelingen om je juist te motiveren om terug te gaan, maar het is natuurlijk al een vervelend en misschien voor je gevoel genant iets.
Ik hoop wel snel dat het beter gaat en je misschien toch stappen gaat ondernemen.
Want dit is gewoon zwaar k*t, letterlijk en figuurlijk

Ik heb verder geen tips voor je, maar wens je wel veel succes!