Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-04-17 17:06

Geplaatst: 07-04-17 17:06

Heel heftig TS.
Ik weet precies hoe je je voelt, ik heb dit zelf ook meegemaakt en af en toe nog wel eens.
En ook ik heb dan een schuldgevoel naar mijn vriend toe, want ook voor hem is het idd loodzwaar om zo'n vriendin thuis te hebben zitten.

Hebben al je behandelaren afstemming met elkaar over jou situatie?
Hoe denk je over een opname? Zodat ze 24/7 voor je klaar staan om je te begeleiden?

Stay strong, you can do this :(:)

**Geplaatst**: 07-04-17 17:29

Geplaatst: 07-04-17 17:29

Lieve Joolien,

Ik zou je openingspost geschreven kunnen hebben en voel hem dan ook door merg en been naar binnen sijpelen.
Van mijn 29 levensjaren loop ik al 20 jaren in de GGZ mee en de gedachte ' het moet NU stoppen' en dat je het gevecht aan het verliezen bent ken ik helaas maar al te goed.

Ik ben nooit suïcidaal geweest, ik kan mezelf telkens weer over eind trekken. Maar in de donkere zware dagen vraag ik mezelf ook wel eens af hoe lang ik dit nog volhoud en of ik zo oud wil worden.
Ik heb op het moment zelf een topic lopen op Bokt waar dezelfde dingen in staan.

Ik zit nu weer even in een upje en het enige wat daar voor zorgt is het kleine spartelende mannetje in umijn buik. Dat geeft zoveel vechtlust dat ik me keer op keer opgetrokken krijg. Deste groter is het schuld gevoel als ik weer compleet af zak.
Ik heb ook een enorm sterk team aan hulpverlening om me heen nu met allerlei plannen. Dat is goed!

En hoe moeilijk dat ook is, vertrouw op dat vangnet en durf te leunen. ook het schuldgevoel naar je vriend herken ik. Die gek van mij is afgelopen dinsdag met me getrouwd. Hij zou niet bij je zijn als je niet de moeite waard was, écht niet. Stel hem eens de vraag wat jij allemaal voor hem doet en beteken, het antwoord verrast jou misschien wel net zoveel als mij

Echte sterkte tips heb ik niet voor je. Als ik zulke dagen heb kan ik soms ook gewoon even niet meer horen dat het wel goed komt, want dat weet ik zelf ook wel. Een goeie dikke knuffel, een begrijpende blik of een ' ik snap/hoor je' doet me vaker meer goed.

Mocht je willen praten, mijn pb staat áltijd open! Ik vind je enorm dapper dat je hier zo open durft te zijn. Dat getuigd alleen al van kracht!
Een dikke :(:)

voor jou.

Iets wat mij op dit moment veel helpt is deze;

Afbeelding

**Geplaatst**: 09-04-17 10:37

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 09-04-17 10:37

Geen idee wat ik zou kunnen zeggen of welk advies ik zou kunnen geven. Pas sinds mijn zwangerschap ben ik niet meer "levensmoe". Ik wil je veel kracht toewensen en een dikke virtuele knuffel geven. Je komt er wel, Joolien.

**Geplaatst**: 09-04-17 10:40

Geplaatst: 09-04-17 10:40

Chiave schreef:
Geen idee wat ik zou kunnen zeggen of welk advies ik zou kunnen geven. Pas sinds mijn zwangerschap ben ik niet meer "levensmoe". Ik wil je veel kracht toewensen en een dikke virtuele knuffel geven. Je komt er wel, Joolien.

Dank je. Moet ik dan ook maar een kind krijgen

Afgelopen week ging het uiteindelijk wel, maar ik ben vandaag weer geminderd in AD, dus zit alweer te wachten op de volgende mokerslag...

Maar nu gewoon sneller lorazepam nemen, hopen dat k t zo wat op kan vangen.

**Geplaatst**: 09-04-17 11:06

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 09-04-17 11:06

Sorry, snap dat het wat cru overgekomen kan zijn. Zo had ik het niet bedoeld. Meer dat een ingrijpende gebeurtenis, die me deed schudden op mijn grondvesten, me geholpen heeft. Hopelijk is er iets wat je kan helpen om het wat draaglijker te maken. :(:)

**Geplaatst**: 09-04-17 11:20

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 09-04-17 11:20

Sterkte Jolien.
Ik heb de wijsheid niet in pacht. Ik hoop dat je je hart weer terug vindt en hierop kan vertrouwen.
Niks is mooier en fijner dan je hart volgen, dit gun ik jou ook.

**Geplaatst**: 09-04-17 11:59

Geplaatst: 09-04-17 11:59

Chiave schreef:
Sorry, snap dat het wat cru overgekomen kan zijn. Zo had ik het niet bedoeld. Meer dat een ingrijpende gebeurtenis, die me deed schudden op mijn grondvesten, me geholpen heeft. Hopelijk is er iets wat je kan helpen om het wat draaglijker te maken.

Nee ik bedoelde het ook als grapje

soms kom je nirt helemaal goed over op internet.

Krijg nu last van mn lichaam van t afbouwen van de medicatie. Voelt zo irritant he.

**Geplaatst**: 09-04-17 12:07

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 09-04-17 12:07

Afbouwen met de medicatie is echt een hel. Ik weet het zelf helaas al te goed. Probeer niet te veel van jezelf te willen nu, je moet even rekening houden met het feit dat je aan het afbouwen bent :(:)

**Geplaatst**: 09-04-17 12:13

Geplaatst: 09-04-17 12:13

Wat enorm naar voor je joolien dus allereerst een virtuele knuffel. Enorm knap dat je jezelf zo durft open te stellen en een handreiking doet naar ervaringen. Je helpt zo niet alleen jezelf in bepaalde zin maar misschien ook anderen.

Het onderstaande filmpje is al een ouwetje, waarschijnlijk heb je 'm al eerder gezien.Ik heb al van een aantal mensen met een depressie gehoord dat het hen hielp. Niet om er uit te komen natuurlijk maar wel in het proces te begrijpen en een stukje reflectie.

https://youtu.be/XiCrniLQGYc

**Geplaatst**: 09-04-17 15:52

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 09-04-17 15:52

Joolien, mag je niet tegelijkertijd de nieuwe medicijnen opbouwen? Dat mocht ik gelukkig bij mij eerste overstap en had daardoor weinig last.

**Geplaatst**: 09-04-17 17:08

Geplaatst: 09-04-17 17:08

Tiggs schreef:
Joolien, mag je niet tegelijkertijd de nieuwe medicijnen opbouwen? Dat mocht ik gelukkig bij mij eerste overstap en had daardoor weinig last.

Nou dat was ook mjjn idee, ik vergat het te vragen waarom. Ik voel me vandaag verrassend goed maar mocht ik een terug val krijgen dan ga ik bellen om te overleggen.

**Geplaatst**: 09-04-17 17:48

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 09-04-17 17:48

Ik denk niet dat dit zomaar mag ivm de wisselwerking van de stoffen? Maar je kunt het natuurlijk altijd navragen.

**Geplaatst**: 09-04-17 18:02

Geplaatst: 09-04-17 18:02

Cayenne schreef:
Ik denk niet dat dit zomaar mag ivm de wisselwerking van de stoffen? Maar je kunt het natuurlijk altijd navragen.

Ik ben op die manier van de ene naar de andere ssri gegaan. Eerst een week van beide een halve dosering en de week erna helemaal over op het nieuwe medicijn. Maar goed, dat heeft misschien ook met bijvoorbeeld de halfwaardetijden te maken? Sowieso alleen in overleg met de psychiater doen!

**Geplaatst**: 13-04-17 17:31

Geplaatst: 13-04-17 17:31

Cayenne schreef:
Ik denk niet dat dit zomaar mag ivm de wisselwerking van de stoffen? Maar je kunt het natuurlijk altijd navragen.

Het schijnt te kunnen, want ik heb meer mensen gehoord die het deden. Maar ik ga t niet doen, ik bouw gewoon netjes af.
Ik heb inmiddels de psychiater gesproken dinsdag, het ging weer heel slecht, nu ook psychisch. Kreeg echt een hele nare terugval en wilde ook echt niet meer. Het was zo heftig. Ik moest mezelf echt naar de keuken slepen om een lorazepam te pakken en ik heb mijn vriend van werk gebeld. Ik was in alle staten.
In overleg van 10 opgehoogd naar 15 mg. Gisteren nog wat klachten maar vadnaag is het te doen. Wel psychisch een stuk instabieler maar goed die zag ik aankomen. Netjes maar de lorazepam gebruiken om dat op te vangen. Maar ik word wel gelijk suicidaal in de vorm van 'ik wil neit meer'. En dat is wel poedersuiker.
Nja, even nog doorbijten maar.

**Geplaatst**: 13-04-17 19:25

Geplaatst: 13-04-17 19:25

Een heel andere optie om te overdenken :
Bij een kennis bleek dat zijn depressie samen hing met een glutenallergie. Sinds hij glutenvrij eet gaat het veel beter met hem.

**Geplaatst**: 27-04-17 13:15

Geplaatst: 27-04-17 13:15

Lente schreef:
Lieve Jolien. Goddank ben ik geen ervaringsdeskundige. Ik kan niet voor of met je vechten maar wat zou ik je graag een lichtje geven...

Tegelijk denk ik dat teveel licht verblindend zal zijn als je in dat donker zit... Ik hoop dat je een klein lampje vindt. Een heel klein lichtje, vlammetje...
Een klein beetje warmte in dat diepe donkere koude gat... Meer heb je niet nodig. Teveel van het goede is ook niet goed.
Concentreer je maar op dat vlammetje, dat stukje warmte. Laat het voor nu even genoeg zijn.
Ik duim voor je.
Liefs
PS. Je weet de kleur van de wolken vlak voor het onweer. De opbouw van energie en de spanning in de atmosfeer... Het wordt heel stil. Vogels stoppen met fluiten...En dan flitst en knalt het en lijkt de wereld te vergaan. De wind rukt aan je haren, je kleren, de regen slaat je haast tegen de grond, doorweekt je tot op het bot. De hemel schreeuwt, kraakt, piept en scheurt en er lijkt geen einde aan te komen. De roffel van de donder echo't in je hart... En dan... Dan breekt het toch weer open... Gras lijkt groener en planten glimmen... En uiteindelijk kan dan het groeien beginnen.

Zo mooi geschreven dit...

**Geplaatst**: 27-04-17 13:59

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 27-04-17 13:59

@joolien. Hoe gaat het nu met je?

**Geplaatst**: 28-04-17 15:29

Geplaatst: 28-04-17 15:29

soesie schreef:
@joolien. Hoe gaat het nu met je?

Lief dat je het vraagt. Vandaag heb ik weer en mindere dag, maar de laatste dagen waren wel aardig. Zit nog in het proces van afbouw van medicatie wat nogal wat extra strubbelingen met zich meebrengt. Van de week een pittige sessie gehad bij de psych, maar wel een hele goede want ik heb veel inzichten gekregen en nieuwe dingen ondenkt. Die moet ik nu een plekje zien te geven. Dat geeft veel verdriet, en boosheid. Ik heb nog steeds moeite met kijken naar de toekomst, dat verschilt wel per dag.

Op koningsnacht wel heeeerlijk ruim 2 uur non-stop staan dansen in de kroeg, ohh dat deed me goed zeg!

**Geplaatst**: 28-04-17 15:44

Geplaatst: 28-04-17 15:44

Lekker Joolien! $*\o/*$

Vooral blijven doen dat soort dingen!

Wat betreft die nieuwe inzichten en dingen die boosheid e.d. Met zich meebrengen: vervelend, maar wel goed.
Wanneer je deze emoties hebt verwerkt ontstaat er weer ruimte voor nieuwe positievere gevoelens, dingen en gedachten.

**Geplaatst**: 28-04-17 15:46

Geplaatst: 28-04-17 15:46

Joolien schreef:
Ik bewandel de juiste paden, maar t is gewoon doodeng en loodzwaar. Veel opgekropte emotie en weggestopte herinneringen.

Heb je al eens hypnotherapie geprobeerd? Ik heb een tijdje geleden een paar sessies hypnotherapie gehad (onverwerkt trauma, slecht slapen, depressief en een angststoornis). Emdr had bij mij geen effect.

Het was voor mij een enorme grote stap om uberhaupt hulp te vragen.

**Geplaatst**: 28-04-17 15:50

Geplaatst: 28-04-17 15:50

Ik ken je uit t F1 topic en had dit nooit verwacht, je komt daar op mij over als een leuke, vrolijke spontane meid. Ik wil je een dikke knuffel geven en sterkte wensen.

Misschien werkt t niet altijd maar mijn motto is: Als je het niet zitten moet je een stukje gaan lopen. Ik vind het heerlijk om een stuk te lopen buiten, daar word ik vrolijk van

Mag ik vragen wat je lichamelijk mankeert?

**Geplaatst**: 28-04-17 16:50

Geplaatst: 28-04-17 16:50

Wat heerlijk dat je even lekker uit je dak bent gegaan met dansen! Een vroegere instructeur heeft me geleerd: zonder inspanning is er geen ontspanning.
En dansen is zoooo heerlijk, lekker opgaan in de muziek en je bewegingen!

**Geplaatst**: 28-04-17 21:52

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 28-04-17 21:52

Fijn Jolien! Succes met het verwerken van de inzichten opgedaan tijdens de sessie met de psych!

**Geplaatst**: 28-04-17 23:29

Geplaatst: 28-04-17 23:29

onpaard schreef:
Ik ken je uit t F1 topic en had dit nooit verwacht, je komt daar op mij over als een leuke, vrolijke spontane meid. Ik wil je een dikke knuffel geven en sterkte wensen.

Misschien werkt t niet altijd maar mijn motto is: Als je het niet zitten moet je een stukje gaan lopen. Ik vind het heerlijk om een stuk te lopen buiten, daar word ik vrolijk van

Mag ik vragen wat je lichamelijk mankeert?

Was het maar zo simpel.. :')

Joolien, ben je al eens bij een haptonoom geweest?
(Ik probeer mee te denken, snap dat je niet alles kan/wil proberen wat we allemaal voorstellen

)

**Geplaatst**: 29-04-17 06:55

Re: Wanneer het leven een gevecht wordt

Geplaatst: 29-04-17 06:55

Ik snap dat het niet altijd zo simpel is maar bewegen en buiten zijn is goed voor je hoofd.