RuthenRoos schreef:Hier kwam onderkies plotseling door rond mijn 40e. Lag heel diep, beetje ontstoken. Dus toen moest ik wel. Jaren gehoopt dat ik nooit hoefde. Ik was heel bang voor zenuwschade en gaf dat aan bij arts. Zegt de kaakchirurg (serieus!!) je hoeft niet, je kunt ook weggaan.Nou ja, zeg. Maar dat ding was ontstoken, dus eruit. Was een flinke boorpartij. En ja hoor, wortel lag om de zenuw. Heel voorzichtig gewerkt door arts en alles zou goedkomen. Not... Zenuw beschadigd, blijvend veranderd gevoel in lip/ stukje van kin.Balen dus... Misschien had ik het toch eerder moeten doen? Hoe ouder, hoe meer die wortels vergroeien. Aan de andere kant zou het kunnen dat ik dan eerder zenuwschade had opgelopen. T Is niet anders en gelukkig is de schade klein. Het had nig veel erger kunnen zijn. Overigens had ik vlak daarvoor bij een verdoving een tongzenuwbeschadiging gehad, die gelukkig geheel hersteld is, vandaar ook mijn angst voor zenuwschade. Ik zou laten nagaan of er grote kans op zenuwschade is.
Zenuwschade hoeft echt niet met leeftijd te maken te hebben... mijn man was stukken jonger toen hij door zijn tandarts naar de kaakchirurg werd verwezen, om een verstandskies te laten trekken... maar de kaakchirurg maakte een röntgenfoto en stelde vast dat dat niet verantwoord was, vanwege de ligging van de kies ten opzichte van een zenuw en dus zenuwschade bij trekken/uitsnijden. Kies bleef jarenlang zitten tot hij, toen mijn man 58 was, en in de loop der tijd verder doorgekomen, veilig getrokken kon worden nadat hij zich was gaan misdragen (de kies misdroeg zich, niet mijn man
).