Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Jacimatho schreef:@Brainless , ja klopt. Dichtstbijzijnde natuurbegraafplaats is alleen heel wat kilometers van mijn hometown. ( hey, gat in de markt?)
Het is gebruikelijk dat iemand in de buurt van de woonplaats wordt begraven, om dan 200 km verderop een plekje te reserveren. Ik ben van het heilige huisjes kiepen maar vind deze lastiger.
verootjoo schreef:Ik wil begraven worden, maar het hoe en wat mogen mijn nabestaanden kiezen![]()
Ik las hier dingen over een veel te dure koffietafel, maar je kan toch gewoon kiezen wat je wilt? In mijn familie krijgen we nooit vieze koffie en kleffe cake, altijd een cateringservice met lekkere broodjeskan ook gewoon en hoeft niet eens duur te zijn.
Mensen hier uit de buurt hebben hun graf vastgelegd op hun eigen terrein. Wonen daar al hun hele leven en willen daar ook begraven worden. Het is op hun boerderij, bestemmingsplan is hiervoor gewijzigd, vergunning is aangevraagd, stenen zijn volgens mi ook al uitgezocht... Ze hoeven alleen nog maar dood te gaan
Vind het wel een mooi idee om in je eigen woonomgeving begraven te worden.
purny schreef:verootjoo schreef:Ik wil begraven worden, maar het hoe en wat mogen mijn nabestaanden kiezen![]()
Ik las hier dingen over een veel te dure koffietafel, maar je kan toch gewoon kiezen wat je wilt? In mijn familie krijgen we nooit vieze koffie en kleffe cake, altijd een cateringservice met lekkere broodjeskan ook gewoon en hoeft niet eens duur te zijn.
Mensen hier uit de buurt hebben hun graf vastgelegd op hun eigen terrein. Wonen daar al hun hele leven en willen daar ook begraven worden. Het is op hun boerderij, bestemmingsplan is hiervoor gewijzigd, vergunning is aangevraagd, stenen zijn volgens mi ook al uitgezocht... Ze hoeven alleen nog maar dood te gaan
Vind het wel een mooi idee om in je eigen woonomgeving begraven te worden.
Ze vragen 5 euro voor een kopje koffie met een plakje cake. Dat vind ik gewoon duur.
Caesar schreef:Een gemeentebegrafenis viel me eigenlijk ontzettend mee. Deze heb ik 2x bijgewoond en ondanks dat het sober is, is er nog steeds alle respect. Je krijgt 1x koffie met een plak cake. Er is een uur de tijd voor een dienst. Er zit een rouwauto bij met opbaren en daarna wordt je gestapeld in de grond tussen onbekenden, zwervers etc. Als je dit inderdaad niet erg vindt en onder een nummer begraven wilt worden, dan is dat natuurlijk een prima oplossing!
Ik heb wel een overlijdensrisico verzekering. Ik heb geen kinderen maar ik zou het verschrikkelijk vinden als dierbaren na mijn verlies nog moeten betalen voor mijn uitvaart.
verootjoo schreef:Ik wil begraven worden, maar het hoe en wat mogen mijn nabestaanden kiezen![]()
Ik las hier dingen over een veel te dure koffietafel, maar je kan toch gewoon kiezen wat je wilt?
purny schreef:verootjoo schreef:Ik wil begraven worden, maar het hoe en wat mogen mijn nabestaanden kiezen![]()
Ik las hier dingen over een veel te dure koffietafel, maar je kan toch gewoon kiezen wat je wilt? In mijn familie krijgen we nooit vieze koffie en kleffe cake, altijd een cateringservice met lekkere broodjeskan ook gewoon en hoeft niet eens duur te zijn.
Mensen hier uit de buurt hebben hun graf vastgelegd op hun eigen terrein. Wonen daar al hun hele leven en willen daar ook begraven worden. Het is op hun boerderij, bestemmingsplan is hiervoor gewijzigd, vergunning is aangevraagd, stenen zijn volgens mi ook al uitgezocht... Ze hoeven alleen nog maar dood te gaan
Vind het wel een mooi idee om in je eigen woonomgeving begraven te worden.
Ze vragen 5 euro voor een kopje koffie met een plakje cake. Dat vind ik gewoon duur.
purny schreef:Maar ik zou het wel mee laten wegen met de rest. Ik wil m'n familie niet opzadelen met een rekening na m'n dood. Wat nu nog vaak voorkomt
Nayan schreef:Elise_K schreef:Ik vind het belangrijkste dat mijn nabeataanden iets kiezen waarbij zij het beste mijn dood kunnen verwerken. Hetzelfde geldt voor graf versus urn: Ik ben er toch niet meer en hoef er niet bij te rouwen/het graf bij te houden. Mijn nabestaanden mogen kiezen waar zij zich het prettigste bij voelen.
Hier kan ik me helemaal in vinden. Er zijn best wel dingen waarvan ik denk hey ja dat vind ik wel wat, maar ik ben niet degene die verder moet. Ik heb persoonlijk meer met cremeren dan met begraven maar als mijn nabestaanden heel graag een graf willen waar ze naartoe kunnen gaan, ook prima.
elenaMM77 schreef:Caesar schreef:Een gemeentebegrafenis viel me eigenlijk ontzettend mee. Deze heb ik 2x bijgewoond en ondanks dat het sober is, is er nog steeds alle respect. Je krijgt 1x koffie met een plak cake. Er is een uur de tijd voor een dienst. Er zit een rouwauto bij met opbaren en daarna wordt je gestapeld in de grond tussen onbekenden, zwervers etc. Als je dit inderdaad niet erg vindt en onder een nummer begraven wilt worden, dan is dat natuurlijk een prima oplossing!
Ik heb wel een overlijdensrisico verzekering. Ik heb geen kinderen maar ik zou het verschrikkelijk vinden als dierbaren na mijn verlies nog moeten betalen voor mijn uitvaart.
Let wel op met een gemeentebegrafenis, dat kan niet zomaar..
dan moeten nabestaanden (en dat zijn niet alleen kinderen, maar dat zijn dan bijvoorbeeld je ouders als die nog leven, of anders ooms/tantes/neven/nichten) eigenlijk al afstand doen van de nalatenschap..
als dat om wat voor reden dan ook niet hoeft, dan gaat de gemeente eerst kijken of de begrafenis uit je boedel en bezittingen kan worden voldaan.
Gaat dat niet dan kloppen ze aan bij nabestaanden, zelfs als ze afstand doen kan dit nog.
Daarbij, je hebt een overlijdensrisico verzekering die wordt uitgekeerd aan een nabestaande.. dus dat is de eerste waarbij de gemeente dan zal aankloppen.
JoT schreef:Voor iedereen die het idee van een crematie overigens eng vindt, wisten jullie dat je zelfs kan kijken hoe de kist de oven in wordt geschoven?Serieus! Vonden wij toch iets te ver gaan...
Pluizebolpum schreef:Ik wil een tuintje op mijn buik. Begraven dus. En heel de grond in, dus niet in stukjes. Schijnt iets typisch Joods te wezen (aan moederskant zit een Joodse tak) maar het idee van in stukjes zijn vind ik echt tien keer niks. De oven in zie ik als wannabee pinguïn al helemaal niet zitten, ik vind de zomer nu al te heet.
En niet al te veel poeha er omheen. Gewoon gat graven, kist of whatever er in plempen, even ruimte voor wie iets wil doen of zeggen en dan naar de maalschuur om te eten en drinken. Zo deden we dat bij mijn vader ook en dat is me prima bevallen. Iedereen voelde zich vrij om te doen en laten wat ze wilden; er is gezongen, er is wat gezegd, we hebben gehuild én gelachen en het was mooi zo.
Maar zeker geen clowns. Als er een clown komt sta ik op en loop ik weg. Serieus.